🇮🇷 📝 اگر به‌عقب برگردیم و حکومت‌های مختلف ایران رو بررسی کنیم، متوجه می‌شیم این دشمنی حتی وقتی #آخوندها سر کار نبودن هم وجود داشته 🍃🌹🍃 🔻میگی نه؟؟ بیاین چند نمونه تاریخی رو بررسی کنیم: 1⃣ برمی‌گردیم ۷۰ سال پیش: وقتی دکتر #مصدق می‌خواست #نفت ایران رو از چنگ خارجی‌ها دربیاره آمریکایی‌ها سرنگونش کردن، دکتر مصدق روحانی و #آخوند بود؟ نه 🤷‍♂ 2⃣ بیاین بریم به ۸۰ سال پیش: روزی که « انگلیسی‌ها و روس‌ها » در جریان #جنگ_جهانی به ایران حمله کردن و هزار مصیبت سر ملت ما آوردن، #رضاخان حکومت می‌کرد. اون زمان هم یه #آیت‌الله سرکار نبود! 3⃣ نظرتونه بریم به ۸۵ سال پیش؟؟ وقتی آمریکایی‌ها خاک #تخت_جمشید رو زیر و رو کردن و بیش از سی هزار قطعه عتیقه‌ی باستانی‌ مون رو به‌راحتی آب‌خوردن به کشورشون بردن. 🔸اون روز هم #رضاخان حکومت می‌کرد، نه یه #عالم_دینی. 4⃣ با ماشین زمان بریم به ۱۰۰ سال پیش: اون روزی که انگلیسی‌‌ها #قحطی_بزرگ رو در ایران راه انداختن و حدود 9 میلیون ایرانی رو به سینه‌ی قبرستون فرستادن. اون روزها از تلخ‌ترین روزهای تاریخ مردم مظلوم ایرانه که به #هلوکاست_ایران هم معروفه اتفاقا یه فیلم هم به اسم « یتیم خانه ایران» درموردش ساخته شده 🔹اون موقع #احمدشاه از سلسلۀ قاجار بر ایران حکومت می‌کرد. احمدشاه که #روحانی نبود، بود؟ 🤷‍♂ 5⃣ بریم عقب تر؟ ۱۶۰ سال پیش چطوره؟ 🔸بریم ببینیم اون موقع چه خبر بوده: انگلیسی‌ها «پاکستان و افغانستان» رو از ایران جدا کردن. مملکت رو #ناصرالدین‌شاه قاجار اداره می‌کرد. اون زمان هم #آخوندها سر کار نبودن🤷‍♂ 🔺 اگر بخوایم همین‌طور عقب بریم، باز هم حوادث زیادی هست که نشون میده نوع حکومت ایران مهم نیست، اونها هروقت و هر طور بتونن به ما ضربه بزنن، می‌زنن 😏 ✅ ما درگیر یک جنگ چند هزار ساله ایم https://eitaa.com/shnakhtzamaneh

🔴تغییر ریل سیاست در عراق سرعت می‌گیرد/ ایران باید در کدام سمت بازی کند؟ 🔹️رجب طیب اردوغان هفته پیش پس از 12 سال به عراق رفت و با بغداد توافقنامه چارچوب #همکاری_راهبردی امضا کرد. دو هفته قبل هم محمد شیاع السودانی نخست وزیر عراق در بحبوحه تنش میان ایران و اسرائیل به آمریکا رفت و از آمادگی کشورش برای ورود به دوره جدیدی از روابط راهبردی با آمریکا سخن گفت و بر شراکت جامع و کامل با آن تاکید نمود. حدود یک سال قبل نیز السودانی توافقنامه شراکت راهبردی با فرانسه امضا کرد. همچنین در این چند سال اخیر توافق‌نامه‌های متنوع و متعددی میان عراق با عربستان، قطر، مصر، امارات، اردن و کشورهای دیگر منعقد شده و دیدارها و نشست‌های فشرده‌ای در سطوح مختلف میان مقامات عراقی و همتایان خود از این کشورها برگزار شده است. این وضعیت نشان از دو تحول مهم و راهبردی دارد: "نخست" در ماهیت سیاست ورزی و جهت گیری سیاست در عراق؛ و "تحول دوم" در تغییر نگاه سیاست منطقه‌ای و بین‌الملل به عراق است. واقعیت این است که #عراقِ_پسا_صدام پس از نزدیک به دو دهه جنگ امروز شاهد نسل جدیدی از سیاست‌مداران و تصمیم‌گیران است که تا حدودی متفاوت و "عراقی" با چاشنی هویت‌طلبی عربی و کنار گذاشتن سیاسیون سنتی با شناسنامه مقابله ضد صدام و همپیمانی ایران، می‌اندیشند. البته این روند از زمان حیدر العبادی شروع شد و با مصطفی الکاظمی تقویت و امروز هم السودانی که حاصل جمع توافقات ایران-امریکا در ذیل روح برجام است،در همان مسیر الکاظمی قدم بر می‌دارد و این راه را ادامه می‌دهد. در سایه "بهبود وضعیت امنیتی" و شکل گیری نوعی "ثبات امنیتی" در سال‌های اخیر و به تبع آن توانمندتر شدن دولت مرکزی، رهبران جدید عراق دو رویکرد را در پیش گرفته‌اند: نخست تلاش برای ساماندهی وضعیت نابسامان اقتصادی در این کشور فساد زده و متعاقب آن طرح‌ریزی برخی پروژه‌های كلان اقتصادی و دوم هم بازتعریف نقش و جایگاه عراق بر پایه دوری از منازعات و رقابت‌های خارجی و تلاش برای فروکاست رقابت‌ها و تسویه حساب‌های خارجی در داخل عراق. همین جهت‌گیری در واقع پیشرانی منطقه‌ای و بین‌المللی نیز از جانب آمریکا و متحدانش دارد و آن را در جهت کنترل و فروکاست نقش و #نفوذ_تهران_در_عراق مطلوب می‌پندارند؛ از این جهت که از نظر رقبا و طرف‌های مقابل ایران، هر اندازه عراق به سمت "بی‌طرفی" در تنش‌ها و منازعات منطقه‌ای با طرفیت ایران حرکت کند، همین خود دور کردن تدریجی و آرام بغداد از تهران و تضعیف نفوذ آن در عراق بوده و در کنار آن نیز خروجی برنامه جامع و فشرده دولت عراق برای تقویت مناسبات اقتصادی با کشورهای منطقه و جهان و همچنین پی‌ریزی و پیگیری طرح‌های کلانی چون "توسعه فاو" یا "راه توسعه" با واسطه‌گری و نفوذ امارات و ترکیه می‌تواند مکمل الزامات و نتایج همان رویکرد سیاسی منطقه‌ای بغداد باشد؛ و مشابه این امر را در مسئله اوکراین در قبال روسیه و نهایتا تصمیم سخت روسها می‌بینیم! البته یک نکته در محاسبات طرف عراقی مغفول مانده است که آنهم نه بخاطر محاسبات غلط که بخاطر سال‌ها تسامح طرف ایرانی از زمان واگذاری بخشی از #ساحل_اروند_رود توسط #رضاخان به عراقی‌ها و سپس جنگی که به بهانه زیاده‌خواهی عراقی‌ها به خاطر آن رخ داد و البته نهایتا چشم‌پوشی و عدم ادعای ایران بر دریافت خسارت جنگ به تصور تضعیف یاران ایران در عراق پساصدام، ادامه یافته است! این نکته مغفول مانده آن است که ایران بر سر منافع ملی شاید تسامح کند اما بخششی در کار نیست و هر معادله‌ای در منطقه که بخواهد باتصور دور زدن و حذف ایران،با عبور از روی خونهای بهترین جوانان ایرانی که در منطقه ریخته شده و متعاقبا تحریم‌هایی که ایران در ازای حمایت و نجات ملت‌های منطقه از داعش و فتنه غرب به جان خریده،شکل گیرد انداختن کبیریت در انبار باروتی است که ایران تا بحال بعنوان آتشنشان به اطفای آن پرداخته است! البته ایران مخالف پیشرفت هیچ کشوری نیست، اما در یک منطقه، اگر نوع معادلات در باطن خود از رقابت خارج شده و نوعی دشمنی ضمنی در درون خود داشته باشد،حق اقدام متقابل محفوظ است! گام نخست ایران باید عدم ممانعت از تقویت pkk در شمال عراق و سوریه و حتی تجهیز آنها بعنوان پراکسی ایران در استان‌های شرقی و جنوبی ترکیه و نیز نخجوان، تقویت یارانش در سلیمانیه، وابسته‌سازی اقتصادی اربیل به ایران با تقویت هرچه بیشتر کردستان_کرمانشاه_ایلام از نظر زیرساخت‌های اقتصادی و جاده‌ای، و تغییر تمرکز کوریدورهای زمینی از خوزستان و اعراب جنوب عراق، به استان‌های کردنشین ایران و عراق باشد! خاطرنشان می‌شود ایران چراغ اولین هشدار را با ضبط نفتکش آمریکایی حامل نفت عراق و مصادره آن پس از عملیات انتقانی ایران در اربیل و متعاقبا اقدام عراق جهت شکایت از ایران در سازمان ملل، به بهانه حمایت از بیماران پروانه‌ای روشن کرده است! https://eitaa.com/shnakhtzamaneh