eitaa logo
پاسخ به شبهات|سعید سپاهی
5.6هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
783 ویدیو
244 فایل
ارسال شبهه @tadbir73 https://tadbirrr.blogfa.com/ هر سوال و شبهه ایی داری بدون تعارف بپرس
مشاهده در ایتا
دانلود
📜 💠 قسمت:1⃣ ⬅️ چرا عزاداری امام حسین پیش از شهادت ایشان صورت می‌گیرد؟ 💠 عشق به اهل بیت باعث شده که عشاق، پیش از عاشورا خود را آماده کنند. عزادارى براى امام حسین، عزادارى معمولى نیست؛ بلکه تبدیل به فرهنگ فراگیر شده است. وقتى تبدیل به فرهنگ شد، دیگر زمان و مکان نمى شناسد، از این رو تا نسیم محرم به مشام جان می‌وزد، دیگر دل عاشقان بی قرار میشود و میل به پرواز دارد. 💠 البته بعد از عاشورا و در غیر محرم نیز عزادارى در فرصت هاى مناسب برگزار می‌‌ شود، شیعیان به دستور امامان معصوم براى زنده نگه داشتن فرهنگ عاشورا تلاش می‌‌کنند. رساندن صداى مظلومیت آل على به گوش جهانیان، زمان و مکان ندارد. 💠 افزون بر این‌، کاروان امام حسین، دوم محرّم سال ۶۱ هجرى وارد کربلا شد و مصیبت خاندان اهل بیت(ع) از همان زمان آغاز گشت. 📚 منبع: کانال جریان ارزشی لبیک
اگر مشیت و اراده خدا بر یارى مؤمنان است، چرا بسیارى از انبیاء در طول تاریخ به شهادت رسیدند؟ 🔆 پاسخ 1⃣ پیروزى، معنى وسیعى دارد، و همیشه به معنى غلبه ظاهرى و جسمانى بر دشمن نیست، گاه، پیروزى، پیروزى مکتب است، و مهمترین پیروزى همین است، فرض کنید، پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در یکى از غزوات، شهید شده بود، اما مى بینیم آئینش دنیا را گرفته، آیا ممکن است این شهادت را به شکست تعبیر کنیم؟ 🔮مثال روشن تر این که: امام حسین(علیه السلام) و یارانش در «کربلا» واقعاً شربت شهادت نوشیدند، ولى هدف آنها این بود که چهره زشت «بنى امیه» را که مدعى خلافت پیامبر(صلى الله علیه وآله) بودند، اما در حقیقت جامعه اسلامى را به عصر جاهلیت باز مى گرداندند نشان دهند، و به این هدف بزرگ رسیدند، مسلمانان را از خطر آنان آگاه کردند و اسلام را از سقوط، رهائى بخشیدند، آیا مى توان گفت آنها در «کربلا» مغلوب شدند؟! 🔮نوع دیگر، از پیروزى داریم که پیروزى تدریجى در برابر دشمن در طول قرنها است که گاه نسلى به میدان مى آید و پیروز نمى شود، اما نسلهاى آینده دنبال کار آنها را مى گیرند و به پیروزى مى رسند (مانند پیروزى نهائى لشکر اسلام بر لشکر «صلیبیون» بعد از دویست سال!) این نیز، پیروزى براى مجموع محسوب مى شود. 2⃣فراموش نباید کرد که وعده خداوند، دائر به غلبه مؤمنان، یک وعده مشروط است نه مطلق، و بسیارى از اشتباهات، از عدم توجه به این حقیقت سرچشمه مى گیرد. 🔮ما مى خواهیم: در مسیر الهى با افکار و برنامه هاى شیطانى پیش برویم، بعد تعجب مى کنیم که چرا مغلوب دشمنان هستیم، مگر ما به وعده هاى خود عمل کرده ایم که از خدا مطالبه وفا به وعده هایش مى کنیم؟! 🔮در جنگ «احد» پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) وعده پیروزى به مسلمانان داده بود، و در مرحله اول جنگ، نیز پیروز شدند، اما گروهى به فکر جمع آورى غنائم و ایجاد تفرقه و نفاق و رها کردن فرمان رسول خدا(صلى الله علیه وآله) افتادند، و در حفاظت از دستاورد پیروزى آغاز جنگ، و درّه «احد» کوتاهى کردند، و همین امر سبب شکست نهائى آنها در آن جنگ شد. 🔮آرى، خداوند هرگز قول نداده است که هر کس، نام خود را مسلمان و سرباز اسلام نهاد، و دم از جند اللّه، و حزب اللّه زد، در تمام صحنه ها بر دشمن پیروزش نماید، این وعده الهى مخصوص کسانى است که از قلب و جان، خواهان رضاى خدا و از نظر عمل در خط فرمان او باشند و تقوا و امانت را فراموش نکنند. 📚تفسیر نمونه، ج ۱۹، ص ۲۰۷.
آیا امامت ارثى است؟ اگر ارثى نیست، چگونه از امام حسین علیه السلام به بعد، امامت به فرزندان ایشان یکى پس از دیگرى رسیده است؟ 🔆پاسخ برای روشن شدن جواب باید هم در معنا و مفهوم ارث دقت کنیم و هم امامت را بازشناسیم، تا بفهمیم آیا امامت می‌تواند موروثی باشد و چرا این نسل و افرادی از این سلسله به امامت رسیده‌اند 1⃣ یعنی دارایی‌هایی که فرد در طول عمر خود کسب کرده، ملک و مال اوست و با مردن او به نزدیکانش منتقل می‌شوند. 2⃣آنچه وارث را شایستة ارث بردن می‌کند، فقط انتساب نسبی یا سببی است، یعنی همین که فرزند یا همسر متوفی باشد، برای ارث بردن کافی است و شرط دیگری لازم نیست. 3⃣ ملک نیست و نمی‌تواند ارث باشد و افراد به صرف داشتن رابطة نسبی، صلاحیت به عهده گرفتن منصب امامت را نمی‌یابند. 4⃣هم چنان که تعیین رسول توسط خداوند است، تعیین امام هم توسط اوست، زیرا امامت مانند نبوت، از رسالت‌های الهی است و خداوند می‌داند چه کسی را برای این وظیفه تعیین کند: «الله أعلم حیث یجعل رسالته؛ خداوند بهتر می‌داند رسالتش را کجا قرار دهد» 5⃣عصمت، از لوازم امامت است، و حقیقی را تنها خداوند عالم به تمام امور می تواند تعیین کند. 6⃣حضرت پس از آزمون بزرگ الهی به مقام امامت نائل آمدند، خداوند در پاسخ به درخواست آن حضرت که این مقام را برای فرزندان و ذریة خود درخواست کرد، فرمود: «عهد و پیمان من به ظالمان نخواهد رسید» بنابراین امامت موروثی نیست. 🔮بنابراین: امامت شأنی اکتسابی نیست، بلکه به تعیین خداوند است، زیرا امام باید از صفات درونی و قابلیت‌هایی برخوردار باشد که تنها خداوند از آن عالم است.‌ 7⃣اگر فرزندان (ع) را امام میدانیم، به خاطر آن است که امامت آنان توسط خدا تعیین شده، نه بدین لحاظ که امامت امری ارثی است. 🔮بنابراین اگر وجود آن امامان بزرگ را در نسل واحدی شاهدیم، به خاطر وجود تمام شرایط لازم معنوی در این خاندان شریف است
اگر تربت كربلا شفا مي دهد، چرا شيعيان به مراجعه مي كنند و بيمارستان مي سازند؟ 🔆پاسخ 1⃣ تفاوت بين شفا و دوا ترديدي نيست كه «شفا» به دست خداوند است؛ و اين خداوند است كه در برخي از چيزها شفا قرار داده است؛ از جمله در قرآن، عسل و... و از جمله در خاك كربلا. 2⃣از نظر لغت ؛ يعني رسيدن و آمدن بهبودي است. و به نوعي معناي آن حاصل مصدري است. و مي توان گفت شفا امري است كه با آمدنش درد پايان مي يابد. چنانچه راغب اصفهاني در مفردات خود به همين قضيه اشاره كرده است. ترجمه مفردات راغب ج 2 337. اما «دوا» كه جمع آن «ادويه» مي شود، به هر چيزي كه بيماري را با آن درمان مي كنند گفته مي شود. دواء: مايتداوي به، و «دَاوَاهُ » عالجه: الدَّوَاء- جمع أَدْوِيَة: دارو، آنچه كه بيماري را با آن درمان كنند. فرهنگ ابجدي عربي- فارسي، متن 400. 3⃣خلاصه اين كه شفا يافتن؛ يعني بهبودي از بيماري، حال گاهي بهبودي به وسيله مداوا و معالجه با دوا است و گاهي بدون مداوا و به وسيله معجزه و... است
ایا مذهب شیعه، مذهب سیاهی و عزاداری است؟ 🔆پاسخ 🔮مذهب تشیع ،پر از هست ، چنان که پر از و نشاط حقیقی نیز هست ،اما نه تنها پر از سیاهی نیست ،بلکه سراسر نور و روشنایی است والبته علیه آن سیاه‌ نمایی نیز بسیار است. در وجود انسان ، غم و شادی ،دو صفت ، دو استعداد و دو حالت هستندکه هر دو نیز لازمه زندگی وکمال میباشند ، البته اگر به مصادیق "کاذب" تعلق نیابند .اما آن مصادیق همه دربیرون است و در درون ،اگر پرده نیفتد ، هم بهجت است ، هم نشاط، هم امید و البته هم خوف ،تا روزی که این انسان مسافر ، به مقصدمطلوب برسد و به وصال معشوق نایل آید؛آنجا دیگر نه حزن است و نه خوف.(البقره ، 112) 1⃣غم "غم" اختصاصی به مسلمان وغیر مسلمان ، یا شیعه وغیر شیعه ندارد ، بلکه برای همگان وجوددارد ؛ تا احساسات وغیرت در کسی نمرده باشد ، "غم" هست، چنان که "شادی و نشاط" نیزهست ؛ و "غم"ها ، همیشه برای ازدست دادن محبوب ، مطلوب و مقصود میباشد. هر گاه عامل شادی و نشاط را بگیرند ویا از دست برود ، "غم" جایگزین میگردد 2⃣شیعه : به جرأت میتوان اذعان داشت که شیعیان بیش ازدیگران با مقوله‌ ی «محبوب و محبت»حقیقی و بالتبع «مودّت» ، آشنایی دارند .شدت محبتشان "الله جلّ جلاله"است ، چنان که فرمود: «أشَدّ حُبّاً لله» ؛ و در طول محبت خدا ،محبتهای دیگر نیز دارند و چون آن محبت ها نیزخدایی است ، بسیارصادقانه ، خالصانه و با شور و نشاط است .اما تمامی محبوبهای آنها را ترورکردند وبه بدترین طرق کشته و میکشند، بعد به خودشان میگویند : «شماچرا اینقدر غم دارید؟». مثل اینکه اهل خانه ‌ای را قتل عام کنند وبه بازمانده بگویند : «تو چرا اینقدر غم داری ،مگر مذهب تو چیست ، نکند شیعه هستی؟!»؛ البته کسی نگران "غم و اندوه"شیعیان نیست ، اگر نگران بودندکه این همه در طول تاریخ به آنان ظلم روا نمیداشتند، بلکه نگران هستندکه این "غمِ" معنادار و جهت دهنده ، آنها را بیدار وهشدار نموده و برای مطالبه‌ ی حق خودوجلوگیری از ظلم، قیام کنند. 3⃣غم در دیگران : بیان شدکه "غم" ، اختصاصی به تشیع و شیعه ندارد ،در همگان هست ، و هر کس برای ازدست رفته ‌ی خود مغموم میگردد ، یکی برای پدرو مادر ، یکی برای همسر و فرزند،یکی برای مال و منال ، یکی برای میز و منصب از دست رفته و ... ؛ منتهی هم "غم"های دیگران شدت و ضعف مرتبه دارد و هم "غم" شیعه . لذا همان گونه که در محبت ، شدت محبت آنها به الله جلّ جلاله و محبین اوست ، در غم نیز شدت غمشان ، مصیبت های وارده و از دست دادن اولیای خدا و ظلم به بندگان خدا میباشد. 4⃣چادر سیاه : ماجرای "چادر سیاه" نیز مانند غم شیعه است ؛ کسی نگران رنگ چادر زنان مسلمان و از جمله شیعیان نمیباشد ، اگر رنگ این چادر قهوه ‌ای بود (چنان که در بسیاری از شهرها بوده و هست) ، با آن نیز مخالفند میکردند ، چرا که با اصل ایمان ، تقوا ، عفت ، هویت ، شخصیت ، اخلاق و سایر ارزشهای انسانی و اجتماعی [به ویژه توسط بانوان] مخالف هستند ، مزاحم سلطه و بهره‌ کِشی آنان است . منتهی ، چون "چادر سیاه" ، به سبب بیشتر مصون ماندن از جلب نظر از یک سو و نماد و سمبل دختران و زنان مسلمان و انقلابیِ ایرانی از سوی دیگر شده است ، با "چادر سیاه" مخالفت میکنند ؛ دوست ندارند دختران و زنان مؤمنه و انقلابی ایرانی سمبل شوند ؛ وگرنه رنگش برای آنها فرقی ندارد . دنبال حرام و فساد هستند ، میگویند : «رنگ سیاه مکروه است» ! آیا اگر رنگ چادر دختران و بانوان مسلمان و شیعه ، قرمز ، صورتی یا آبی بود ، دیگر تشیع را مذهب غم نمیخواندند ؟! 5⃣مراسم: خودتان میگویید«مراسم»یعنی "برگزاری آیینی"در بزرگداشت ویادبود .خواه مراسم جشن عروسی باشد ، یامراسم ختمِ یک عزیز از دست رفته. هر کسی در این عالم ، با خوشحالی محبوبش شاد است و با غم او ، غمگین میشود ، شیعه نیز از این قاعده مستثنا نمیباشد، منتهی همان گونه که بیان شد،محبوب ها فرق دارند پس. شیعه ، عید فطر دارد ، عید غدیر دارد، عید مبعث دارد ، ولادت حضرت رسول الله (ص) را یک هفته جشن میگیرد،سیزده رجب ، سوم ونیمه شعبان دارد که تمام ایران را چراغان میکند،،البته محرم ، اربعین و فاطمیه (س) نیز دارد ، منتهی این بخشش برای آنها ناگوار است ، چرا که بیدار کننده ، جهت بخش و تحرک ‌آور میباشد.بدیهی است که انسان در مولودی ، خوشحال از سالروز میلادمحبوبش میگردد ، اما در مجلس عزای عزیز مقتولش ، بغض قاتل رادرسینه میپروراندو به دنبال فرصت برای قصاص او میباشد؛ از این رو دشمنان وهمسویان با جانی ها این بخش را نمیپسندند. 🔆ادامه در پست بعدی👇
6⃣ : صهیونیست ها ، نه فقط سالی یک بار و یا یک دهه ، بلکه هر روز برای مردمان جهان ، روضه‌ ی دورغین "هلوکاست" را میخوانند ، آنها را به غم و اندوه خیالی وا میدارند ، برای قربانیانش گریه میکنند ، هر مقامی که میخواهد سر کاری بیاید ، اول باید موضعش در مورد هلوکاست را روشن نماید و اگر اندک تردید یا تزلزلی داشته باشد ، حتی زندان و جریمه هم میشود ! و جالب تر آن که به همین مقدار نیز بسنده نمیکنند ، بلکه در پی‌ جبران و انتقام هستند و قابل تأمل آن که انتقام جنگ جهانی دوم و به اصطلاح هلوکاست هیتلری را از مسلمانان فلسطین ، لبنان ، غزه و ... میگیرند و اگر با ما در ایران نیز دشمنی دارند ، به همین خاطر است . اگر ایرانیها ، به جای غم شهادت موالی خود و از جمله سیدالشهداء ، امام حسین (ع) ، مانند آنان روضه ‌ی هلوکاست میخواندند و به جای پرچم "یا ابا عبدالله الحسین (ع)" ، زیر پرچم آمریکا ، انگلیس و اسرائیل سینه میزدند ، نه تنها این همه مورد آزار و اذیت قرار نمیگرفتند ، بلکه مورد تشویق و تفقد (البته باز هم ظاهری) نیز قرار میگرفتند و ترغیب میشدند که سالی یک دهه نیز کافی نیست ، بلکه هر روز این مجلس عزا را بر پا کنید! 7⃣ترس و ضدتبلیغ : منتهی آنها از همین روضه‌ خوانی های حسینی و فاطمی (ع) میترسند ، وگرنه اصلاً نگران این نیستند که چه تعداد از مردمان جهان ، برای چه غمی ، گریه میکنند ؛ چنان که با ظلم های خود ، اشک مردم جهان را درآورده‌ اند و خوشحال هم هستند. آنها ترس از بیداری و بصیرت مردمان از یک سو و الگو قرار دادن امیرالمؤمنین ، فاطمه زهراء ، امام حسن ، امام حسین و سایر اهل عصمت (ع) ، به ویژه در مقابله و مبارزه علیه کفر ، شرک ، استکبار و سلطه را دارند ، لذا از سویی بدترین مصیبتها را بر سر مسلمانان و شیعیان می ‌آورند و از سوی دیگر ضد تبلیغ میکنند که مذهب تشیع ، مذهب غم و غصه است ! و البته باید متذکر شد که اسلام و مذهب شیعه ، سراسر "نور" است و نور نیز "نشاط و شادی" می ‌آورد ، اما نه مصنوعی و کاذب ، بلکه شادی حقیقی . معرفت (شناخت) خداوند متعال بهجت ‌آور است ؛ وعده‌ های خداوند سبحان به مؤمنین ، چه در دنیا و چه آخرت ، همه امیدوار کننده ، انگیزه بخش و نشاط آفرین است ؛ قطعی دانستن پیروزی ، فلاح و خوشبختی حقیقی و ماندگار ، همه شادی‌ آور است ؛ اما آنان شادی را در این میبینند که دخترکان را به مجلسی آورند و با آنها برقصند ، مست کنند ، سرمست از شراب ، قدرت و ثروت یا بکشند ، یا نسبت به کشتارها خوشحال یا دست کم بی ‌تفاوت باشند ! البته که "شیعه" به نظر آنان ، مذهب "غم" می ‌آید.
فوری فوری،آیت الله سیستانی کلیه عزاداریهای حسینی را در وضعیت فعلی کرونا حرام اعلام فرموده و دستور دادند نجف و کربلا و کاظمین و سامرا عزاداری نکنند چون حق الناس محسوب میشود و مراسم عزاداری در منازل برگزارشود بدون تجمع و از دولت خواست از ورود مردم به اماکن مقدسه شدیدا جلوگیری کند. ایشان این نوع عزاداری را در شرایطی که جان شیعیان در خطر است را فاقد ارزش خوانده و پیشنهاد کرده اند هزینه کل عزاداری ها را جهت خرید وسایل پزشکی اختصاص دهند. لطفا اطلاع رسانی کنید 🔆 پاسخ 1️⃣ چنین مطلبی از طرف آیت الله سیستانی دامة برکاته ارسال نشده و این قضیه کذب محض است. و در راستای جنگ روانی و ممانعت از حضور مردم در عزاداری اباعبدالله الحسین (ع) منتشر شده 2️⃣ آخرین مطلبی که در سایت ایشان درباره اجرای مراسم عزاداری ابا عبدالله علیه السلام است به اجرای مراسم با رعایت پروتکل بهداشتی و اجرا ازطریق افزایش پخش از طریق شبکه های تلویزیونی است 3️⃣ شرح استفتاء ایشان را در مورد عزاداری سیدالشهدا (ع ) بشرح زیر است: بسم الله الرحمن الرحیم مرجع عالیقدر حضرت آیت الله سیستانی (مُدّ ظلّه) السلام علیکم و رحمة الله و برکاته با نزدیک شدن به ماه محرم الحرام و فرا رسیدن سالروز فاجعه کربلا، و با توجه به ادامه وبای کرونا و تأکید مسئولان ذی‌ربط بر ضرورت پرهیز از برپایی تجمّعات بزرگ، به‌خصوص در فضاهای سرپوشیده، بسیاری از مؤمنین که تمایل بسیاری به ادامه برپایی مراسم معمول عزاداری دارند، از آنچه سزاوار است نسبت به برگزاری مراسم سوگواری حضرت سید الشهداء (صلوات الله علیه) و خاندان و یاران آن حضرت (علیهم السلام) انجام دهند سؤال می‌کنند. مستدعی است در این زمینه راهنمایی فرمایید. با تشکر فراوان. جمعی از مؤمنین – نجف اشرف بسم الله الرحمن الرحیم السلام علی الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین و رحمة الله و برکاته برای ابراز غم و اندوه در این مناسبت دردناک، و اظهار همدردی با پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و خاندان پاک آن حضرت در این مصیبت بزرگی که به اسلام و مسلمانان وارد شده است، راه‌های مختلفی وجود دارد؛ که از جمله، موارد زیر است: ۱ـ افزایش قابل توجه در پخش مستقیم مجالس حضرت ابا عبد الله (علیه السلام) از طریق شبکه‌های تلویزیونی و فضاهای اینترنتی؛ برای این منظور شایسته است که مراکز و مؤسسات دینی و فرهنگی، با خطیبان برجسته و مدّاحان توانا هماهنگی به عمل آورند، و نیز مؤمنان را تشویق کنند تا در خانه های خود و جاهایی مانند آن، به برنامه‌های سخنرانی و مداحی گوش فرا داده و از آنها استفاده کنند. ۲ـ برگزاری مجالس خانگی در ساعت‌های معینی از شب یا روز؛ به گونه‌ای که تنها افراد خانواده و کسانی که با ایشان رفت‌وآمد دارند در آن حضور یابند و به برخی از برنامه‌های عزاداری، هر چند مجالسی که به صورت مستقیم از شبکه‌های ماهواره‌ای یا در فضاهای اینترنتی پخش می‌شود، گوش بسپارند. اما در مجالس عمومی، باید همه ضوابط بهداشتی با دقت تمام رعایت گردد؛ بدین معنا که فاصله اجتماعی بین حاضران منظور شود و ماسک‌های بهداشتی و دیگر لوازم بازدارنده از گسترش ویروس کرونا مورد استفاده قرار گیرد. در این مورد همچنین لازم است به تعداد مجاز حاضران برابر با ضوابطی که مقامات ذی‌ربط تعیین می کنند، اکتفا شود، که البته این موضوع با توجه به برگزاری مراسم در فضاهای سرپوشیده یا باز، و بسته به میزان گسترش ویروس در شهرهای مختلف، تفاوت دارد. ۳ـ پخش و توزیع پردامنه نمادهای عاشورایی، و برافراشتن پرچم‌ها و قطعات سیاه رنگ در میدان‌ها و خیابان‌ها و کوچه‌ها و دیگر فضاهای عمومی، با رعایت عدم تعرض به حرمت اموال و املاک خصوصی و مانند آن، و تبعیت از قوانین جاری در کشور. البته مناسب است که در این نمادها، بخش‌هایی از سخنان حضرت امام حسین (علیه السلام) در نهضت بزرگ اصلاح‌طلبانه آن حضرت و شاهکارهای اشعار و متون گفته‌شده پیرامون فاجعه کربلا آورده شود. در زمینه خوراکی‌های مرسوم به این مناسبت، ضرورت دارد که شرایط بهداشتی لازم در تولید و توزیع آنها مد نظر قرار گیرد؛ هر چند رعایت این مسائل موجب گردد که برای جلوگیری از شلوغی در زمان توزیع، تنها به تهیه غذای خشک و رساندن آن به خانه‌های مؤمنان بسنده شود. خداوند همه را در راه احیای این مناسبت مهم و اقامه عزای سرور جوانان بهشتی (صلوات الله و سلامه علیه) برابر با شرایط موجود موفّق بفرماید؛ انه ولیُّ التوفیق. ۹ ذی الحجه ۱۴۴۱ هـ.ق دفتر آقای سیستانی (مُدّ ظلّه)– نجف اشرف https://b2n.ir/963551
نمی توان پذیرفت اسیران آل الله چهل روز بعد از فاجعه کربلا به این منطقه که مزار شهیدان است بازگشته باشند و آنجا را زیارت کرده باشند... 🔆پاسخ 1⃣در پاسخ باید گفت این موضوع رخ داده و امکان دارد. وقتی ما می بینیم که این ذوات مقدس را در روز دوازده محرم وارد کوفه می کنند و عبیدالله بن زیاد لعنة الله علیه در نامه ای به یزید از او راجع به اسرا و سرهای مطهر شهیدان کسب تکلیف می کند داریم که دستور یزید هم می رسد که آنها را نزد من بفرست و در روز اول ماه صفر کاروان اسیران آل الله وارد شام می شود؛ یعنی هجده روز بعد از ورود اسیران آل الله به کوفه ( رفت و برگشت نامه رسان و رفتن آل الله به شام جمعاً هجده روز میباشد )... 2⃣وقتی ما بپذیریم که روز اول صفر اسیران اهل بیت علیه السلام در شام بوده اند و با توجه به افشاگری های کوبنده حضرت زینب علیهاالسلام و امام سجاد سلام الله علیه یزید مجبور به تغییر رفتار می شود و سفارش به ملاطفت نسبت به اسیران می کند و میداند هر چه بیشتر اهل بیت را در شام نگه دارد خود را بیشتر مفتضح کرده است، لذا اگر قبول کنیم و بپذیریم که حداکثر اقامت این بزرگواران در شام یک هفته یا هشت روز یا حتی ده روز هم بوده باشد و دهم ماه صفر از شام حرکت کرده باشند طبیعی است که بعد از ده روز می توانند در کربلا حاضر باشند 3⃣اما اینکه گفته شده است که کربلا در مسیر شام به حجاز نبوده که بخواهیم بگوییم در اربعین زیارت آل الله از کربلا صورت گرفته... بله این بحث کاملا واضح است و کسی نگفته است کربلا در مسیر مدینه است، بلکه آل الله می خواهند پیش از رفتن به مدینه یک بار دیگر شهدای کربلا را زیارت کنند. لذا راه خود را دور می کنند به کربلا می روند و از آنجا به مدینه باز می گردند.
علت پیاده روی اريعین چيست؟ افراط نیست؟ 🔆پاسخ 1⃣خیر، به نظر نمي رسد افراط باشد. تولي و تبري يکي از فروع دين ما مي باشد و زيارت و آن هم از روي پياده از مصاديق تولي و محبت به اهل البت مي باشد، که سبب کمال معنوي انسان مي شود. 2⃣روايات متعددي در خصوص زيارت امام حسين ع با پاي پياده داريم که اجر و ثواب معنوي زيادي دارد. 3⃣به همين مناسبت، به حديثي از امام صادق(ع) در اهميت زيارت امام حسين(ع) با پاي پياده اشاره مي‌شود: قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ ع: «يَا حُسَيْنُ مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ يُرِيدُ زِيَارَةَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ص إِنْ کَانَ مَاشِياً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَيِّئَةً حَتَّى إِذَا صَارَ فِي الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِينَ الْمُنْتَجَبِينَ [الْمُفْلِحينَ الْمُنْجِحِينَ] حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِينَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص يُقْرِؤُکَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَکَ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى»؛ 4⃣اى حسين! کسى که از منزلش بيرون آيد و قصدش زيارت قبر حضرت حسين ابن على(ع) باشد، اگر پياده رود خداوند منّان به هر قدمى که برمى‌دارد يک حسنه برايش نوشته و يک گناه از او محو مى‌فرمايد تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسيدن به آن مکان شريف، حق تعالى او را از رستگاران قرار مى‌دهد تا وقتى که مراسم و اعمال زيارت را به پايان برساند که در اين هنگام او را از فائزين محسوب مى‌کند تا زمانى که بازگردد، در اين وقت فرشته‌اى نزد او آمده و مى‌گويد: رسول خدا(ص) سلام رسانده و به تو مى‌فرمايد: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته‌ات آمرزيده شد. منبع: کامل الزيارات/ ترجمه ذهنى تهرانى/ ص۴۳۲
اینجا ایرانه و اون یارو هم تعزیه خوان مهم اینه همه گریه کنند و برن بهشت گور بابای اون بچه که داره سکته میکنه 🔆پاسخ 1⃣جالب است که، امروزه عده ای جنایات رژیم صهیونیستی، داعش و شجره ملعونه سعودی را، در قتل عام هزاران کودک بی گناه نمی بینند،اما برای یک عکس تعزیه، که معلوم نیست در کجا وچه شرایطی گرفته شده، عزا گرفته اند!چگونه می شود باور کرد که هدف آنها دفاع از حقوق کودکان است!واضح است که هدف تضعیف فرهنگ عاشورایی و آیین های مذهبی است. 2⃣بهتراست کمی در موردتاریخچه تعزیه در ایران بدانیم👇👇👇 در زمینه هنر نمایش می توان ادعا نمود که این روحیه در قبل از اسلام به شکلی روشن در میان ایرانیان پیدا شده بود ، همان روحیه حماسی ، مذهبی که در قالب شبیه و حماسه سازی( کین سیاوش )، خودش را نشان داده بود . این روحیه در بعد از اسلام،به دلیل ارادت خاص ایرانیان به اسلام و خاندان اهل بیت ، خود زمینه ساز شکل گیری و تکامل شکلی مقدس از هنری ، بنام تعزیه شد . هنری که ضمن ترکیب با عناصری چون نوحه خوان ، نقالی دسته گردانی ، موسیقی و ... به صورت یک درام انسانی و مذهبی ساختار خاص خودش را پیدا کرد . پس طبیعی است که تعزیه با محتوائی غنی و فرم و قالبی که در دنیا یگانه است ، نه تنها از جایگاهی ویژه در فرهنگ نمایشی ما برخوردار باشد ، بلکه به عنوان سمبل هنر نمایش ایرانی به جهانیان معرفی شود . http://www.zoohoor.blogfa.com/post-92.aspx 3⃣فلسفه تعزیه در عزاداری امام حسین👇👇👇 ما انسان‌ها دوست داریم از حواس بیشتری، برای انتقال پیام‌ها استفاده کنیم. تعزیه👈« هنری است که در راستای هنر نمایش، واقعه کربلا را،برای ما با درگیر کردن بیشترین حواسمان محسوس‌تر می‌کند». وقتی ما یک نقاشی را می‌بینیم، حس دیدن ما را تقویت می‌کند یا هنر سینما، دیدن و شنیدن ما را مورد تاثیر قرار می‌دهد ولی تعزیه هنری است که دیدن، شنیدن و لمس کردن را در بر می‌گیرد و هنری برتافته از ویژگی‌های آیینی ملت ایران است، که واقعه کربلا را بازسازی کرده است. http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13920827000681 4⃣در میزان تاثیر گذاری تعزیه همین بس که،👈«رضاخان قلدر پس از برگشت از ترکیه، به دنبال نابودی دین اسلام، به ویژه تشیع بود به شدت با آن مخالفت میکرد وسرانجام آنرا تعطیل کرد». http://www.vaghayedaily.ir/fa/News/27951/ 5⃣البته شکی نیست که، برخی حرکات و رفتارها در تعزیه مناسب نیست و امکان انحراف در تعزیه وجود دارد،که با دقت نظر علما و دلسوزان باید جلو انحرافات گرفته شود، تا تعزیه به جایگاه واقعی خود که همانا نمایش فرهنگ ناب عاشورایی است برسد. http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940913000541 منبع: آنتی شبهه
آیا امام سجاد(علیه السلام) با یزید بیعت کرده بودند؟ 🔆پاسخ: 1⃣با تحقیقاتی كه انجام شد به این مورد كه امام سجاد (علیه السلام) و اهلبیت امام حسین (علیه السلام) با یزید بیعت كرده باشد، دست نیافتیم . آنچه كه از منابع معتبر تاریخی و متون دینی استفاده می شود این است كه: 2⃣ امام با یزید بیعت نكرد . ظاهر و قراین نیز نشان می دهد كه چنین مسئله اتفاق نیفتاده است ،زیرا بیعت امام مبتنی بر این بود كه دشمن نسبت به امام سجاد حساس باشد، و حال این كه دشمن به بیعت امام زیاد حساس نبود ، زیرا دشمن تصور می كرد كه بعد از شهادت امام حسین مشكلات رفع و مانعی بر سر راه حكومت وجود ندارد ، افزون بر آن امام سجاد نیز یزید را می شناخت و با ظلم و جنایات وی آشنا بود ، با این وضع امام با یزید بیعت نمی كرد، همان گونه كه امام حسین با یزید بیعت نكرد. 3⃣ درا ین جا برخی از جملات امام حسین درباره یزید را می آوریم تا مشخص شود كه امام سجاد با چنین شخصی بیعت نمی كرد. 4⃣امام حسین خطاب به والي مدينه فرمود: " ما از خاندان نبوّت و معدن رسالت و جايگاه رفيع رفت و آمد فرشتگانيم ... در حالي كه يزيد مردي است، فاسق، مي‏گسار، قاتل بي‏گناهان؛ او كسي است كه آشكارا مرتكب فسق و فجور مي‏شود. بنا بر اين، هرگز شخصي همانند من، با مردي همانند وي بيعت نخواهد كرد". (۱) 5⃣همچنين امام در پي اصرار مروان بن حكم براي بيعت با يزيد، با قاطعيّت فرمود: «وَ عَلَي الْإِسْلامِ ألسَّلامُ إِذْ قَدْ بُلِيَتِ الْأُمَّةُ بِراعٍ مِثْلَ يَزِيدَ، وَ لَقَدْ سَمِعْتُ جَدِّي رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه و آله يَقُولُ: الْخِلافَةُ مُحَرَّمَةٌ عَلي آلِ أَبِي سُفْيانَ ؛ (۲) هنگامي كه امّت اسلامي به زمامداري مثل يزيد گرفتار آيد، بايد فاتحه اسلام را خواند! من از جدّم رسول خدا شنيدم كه مي‏فرمود: خلافت بر خاندان ابوسفيان حرام است!». 6⃣امام در سخن ديگري خطاب به برادرش محمّد حنفيّه مي‏فرمايد: " اي برادر! به خدا سوگند! اگر در هيچ نقطه‏اي از دنيا، هيچ پناهگاه و جاي امني نداشته باشم ، هرگز با يزيد بن معاويه بيعت نخواهم كرد! ". (۳) 7⃣گرچه شرایط قیام مسلحانه برای امام سجاد فراهم نشد و حضرت قیام نكرد ، (۴) اما امام با بیان جایگاه اهلبیت ،مظلومیت امام حسین و جنایات دشمن علیه حكومت مبازه كرد. مبارزه امام در قالب عزاداری ، خطبه خواندن ،سخنرانی و دعا ظهور نمود . (۵) پی نوشت ها: ۱. بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۳۲۵ . ۲. عاشورا ، سعید داوری و مهدی رستمی ، ص ۲۵۵-۲۵۶ ، مدرسة الامام علی بن ابی طالب (ع) ، قم ، ۱۳۸۴ به نقل از بحار الانوار ،ج۱، ص ۱۸۴. ۳. بحار، ج۴۴، ص ۳۲۹ . ۴. سیره پیشوایان ، مهدی پیشوای ، ص۲۳۹، موسسه امام صادق ، قم، ۱۳۷۹ . ۵. همان، ص ۲۵۹ .
آيا روايت «حُسَيْنٌ مِنِّي وَأَنَا مِنْ حُسَيْنٍ» در كتب با سند صحيح نقل شده است؟ معنای این قابل فهم نیست، در بخش اول پیامبر(ص) میفرمایند: حسین از من است این بخش واضحی دارد: حسین نوه رسول خداست و جد ایشان است. اما در بخش دوم میفرمایند: من از حسین هستم! پیامبر(ص) که جد امام‌حسین(ع) است، از حسین(ع) است؟ 🔆پاسخ 🔮 بخش اول: اين روايت از يعلي بن مره عامري با سند صحيح در منابع برادران اهل سنت آمده است. متن اين رو ايت با اين سند در كتاب «المصنف» ابن ابي شيبه استاد بخاري اين چنين آمده است. 📚مصنف ابن أبي شيبة، ج 6، ص 380 روزى با پیامبر(ص) به یک میهمانى شده بودیم؛ در حالى که در کوچه مىرفتیم، حسین(ع)را در حال بازى دیدیم. پیامبر(ص) از جلوتر رفت و را گشود تا او را بگیرد؛ اما حسین(ع) فرار کرد و این طرف و آن طرف مىرفت و پیامبر(ص)به او میخندید، تا این که او را گرفت؛ پس یکى از را زیر چانه و دیگرى را پشت سرش قرار داد و او را میبوسید و میگفت: "حسین از من است و من از حسینم؛ کسى که را دوست بدارد، خداوند او را دوست دارد" 📚سنن ابن ماجه، ج1،ص 51 🔮 اما فهم بخش دوم حدیث: پس از شدن به رسالت، حیات او به رسالت و بقاى آن و حیات رسالت نیز به او وابسته شد و چون حسین(ع) براى زنده ماندن محمدى بسیار کوشید حتى عزیزترین کسانش را در این راه قربانى کرد، از او جانى دوباره گرفت و استمرار یافت ؛ از این رو پس از جریان کربلا شد؛ «الاسلام محمدیُ الحدوث حسینیُ البقاء»؛ اسلام توسط پیغمبر(ص) به وجود آمد و توسط حسین(ع) باقى ماند.