eitaa logo
شهدای فکه
109 دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
4هزار ویدیو
21 فایل
🕊🌹🕊 #شهادتـــ مقصد نیست ، راه است مقصد #خداست... و #شهادتـــ معقولترین راه بہ خداست ... #الهی_طےکردن_این_راهم_آرزوست https://eitaa.com/shohadaye_fake
مشاهده در ایتا
دانلود
9.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🏴🕊 امشبی را شه دین در حرمش مهمان است مکن ای صبح طلوع...😭 ╭🏴🕊 ┅────────┅╮
9.81M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
بسیار جانسوز 🏴 بسیار سنگین از امام حسین علیه السلام 😭😭 🔸 در خلوت و با حال مناسب ببینید حاج محمود
هرکس به طریقی به نیزه می‌زند! یکی قرآن ناطق را یکی شهید راه حق را یکی فاطمه (س) را... 👈 ولی در نهایت، همه ادامه دهنده راه یزید‌ هستند!!!
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» روز جمعه، ١۴٠٢/٠۵/٠۶ ✍️ مناسبت روز: امروز، روز دهم ماه محرّم و منسوب به «روز» و روز شهادت سید و سالار شهیدان عالم، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) و خاندان و اصحاب گرانقدر ایشان در کربلا است، که ائمه اطهار (ع) بر زنده نگه داشتن و اقامه عزا در این روز تأکید فراوان نموده‌اند و شیعیان و محبین اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) هزار و چند صد سال است که در این روز به عزا و ماتم و سوگواری پرداخته و پیام‌های بزرگ عاشورا را بازگو می‌کنند؛ به راستی «عاشورا» را باید تبلور زنده‌ی نماز، مناجات، حماسه، عدالت و شهادت دانست؛ حادثه‌ای عظیم که سال‌ها در مورد آن سخن گفته شده، و علماء و دانشمندان در رابطه با ابعاد گوناگون انسانى و اجتماعى آن قلم‌فرسایی نموده‌اند تا گوشه‌ای از درس‌ها و پيام‌های انسان‌ساز و حماسه‌‎آفرين آن را به تصویر بکشند، و شور و شعور عاشورایی را در بین مردم ترویج نمایند، بر این اساس سخن امروز خود را به بخش کوچکی از پیام‌های اخلاقی عاشورا اختصاص می‌دهیم: 1️⃣ «آزادگی» «آزادگی» در مقابل بردگی، و برتر از «آزادی» است و به نوعى، حريت و رهايی انسان از قيد ذلت‎ و حقارت است؛ بی‌شک نهضت عاشورا، جلوه بارز «آزادگى» است، چراکه امام حسين (ع) از ميان دو امر آزادی ذلیلانه، و مرگ با افتخار، راه دوم را پذيرفته و فرمودند: «هيهات منَّ الذّلة»؛ لذا تمامی انسان‌های آزاده در جهان با الگوگیری از آن امام همام، در راه استقلال و رهايی از ظلم و ستم طاغوت‌ها، همواره مرگ سرخ و مبارزه خونين را بر زندگی ذلیلانه ترجیح داده‌اند‌. 2️⃣ «ايثار» اوج ايثار در دنیا، ايثار خون و جان است، و ايثارگر كسی است كه حاضر است، هستی و جان خویش را برای رضای خدا فدا كند؛ لذا «عاشورا» بزرگترین صحنه ایثار و از خودگذشتگی است که به ما می‌آموزد که برای رضاى خدا و حفظ دين بايد از تمامی تمنيات خود گذشت‌. 3️⃣ «شجاعت» بی‌شک صحنه عاشورا، بزرگترین تصوير از شجاعت است و این شجاعت ريشه در اعتقادات حسینی دارد؛ لذا عاشورا در طول تاریخ، الهام‌بخش شجاعت برای تمامی مبارزان راه حق بوده و دشمنان همواره از این روحيه، و شجاعت و شهامت پیروان مکتب حسینی ترس داشته است. 4️⃣ «عزت و کرامت» عزت يعنی، شكست ناپذيری، صلابت نفس، و حفظ كرامت و شخصيت والای انسانی؛ که در برابر آن، ستم‎پذيری و تحمل سلطه باطل و سكوت در برابر تعدی و تسليم فرومايگان و اطاعت از فاجران قرار دارد؛ مسلماً یکی از بزرگترین پیام‌های عاشورایی، درس عزت و كرامت است که به مسلمانان جهان می‌آموزد كه هرگز نباید زير بار خواسته‎های نامشروع ستمگران و ظالمان و قدرت‌های پوشالی بروند و برای داشتن عزت و کرامت انسانی می‌بایست در برابر تعدی آن‌ها با تمام قوا بایستند. 5️⃣ «عمل به تكليف» یکی دیگر از درس‌های عاشورا، «عمل به تكليف» است، به این معنا که باید در جامعه اسلامی، هرکس به تکلیف خود عمل کند و منتظر دیگران نشود! چنانچه عاشورا يكى از جلوه‌های بزرگ «شناخت تكليف» و «عمل به تكليف» است. 6️⃣ «عشق به خدا» از والاترين و زلال‎ترين حالات آدمی، عشق به كمال مطلق الهی است که سراسر عاشورا، جلوه زیبای از اين جذبه معنوی و عشق برين است؛ و امام حسین (ع) در این راه همه چیز خود را قربانی می‌کنند تا رضای حضرت دوست را تأمين نمایند؛ لذا اين مشرب عرفانی و عاشقانه، سرمشقی بزرگ برای همه‌ی صاحبدلان و عاشقان درگاه الهی می‌باشد، لذا هرچند حادثه عاشورا از حوادث تلخ تاریخ است اما اگر با نگاه عاشقانه به آن بنگریم، همچون زینب کبری (س) چیزی جز زیبایی و شکوه نخواهیم دید: «ما رأیت الا جمیلاً». 🏴 اما اوج و قله این عشق و از خودگذشتگی در عاشورا را می‌بایست در فدا نمودن سرباز شش ماه حسینی دانست! چنانچه رهبر فرزانه انقلاب فرمودند: «به نظر من اوج مصیبت در کربلا، شهادت حضرت علی‌اصغر، این طفل شش ماهه در آغوش پدر است... من وقتی ترسیم می‌کنم آن حالتی را که در خیمه‌های حسین بن علی (ع)، آن هیجان و ناراحتی را که به خاطر عطش این بچّه پیش‌ آمده‌ است، واقعا برایم قابل تحمّل نیست و طاقت نمی‌آورم...» (۶۵/۰۶/۲۱) وقتش شده بر دست بگیرد جگرش را مردی که شکسته‌ست مصیبت کمرش را پروانه به هم ریخته گهوارۀ خود را تا باز کند از پر قنداق، پرش را تلخ است پدر گریه کند، طفل بخندد سخت است که پنهان بکند چشم ترش را ای وای از آن تیر و کمانی که گرفته‌ست این بار سپیدی گلویی نظرش را...
☑️ سِرّی مخفی درباره شهادت حضرت ابوالفضل العباس (ع) ⚫️ بعد از اینکه حضرت سیدالشهدا و قمر منیر بنی هاشم هر دو با هم به سمت آب رفتند (۱)، درگیری شدیدی بین این دو بزرگوار و یاران عمرسعد درگرفت و بین این دو جدایی افتاد تا اینکه حضرت ابوالفضل خود را به آب رساندند. 🔘 بعد از اینکه (در مسیر بازگشت،) دو دست مبارک قمر بنی هاشم را از بدن جدا کردند (و به علت تیرباران دشمن، مشک آب هم سوراخ شده بود)، در اینجا حضرت نه می‌توانستند به خیمه‌ها برگردند و نه دستی برای جنگ داشتند. اینجا تصمیم عجیبی گرفتند که کمتر در مرثیه خوانی‌ها و مجالس به آن اشاره شده است. 💠 حضرت ابوالفضل سوار بر اسب و با سرعت زیاد، به سمت خیمه فرماندهی (عمر سعد) حرکت کردند. ▫️ حال سوال اینجاست چرا؟ 💡 جواب سوال این هست که دشمنان در آن سمت، امام حسین (ع) را دوره و محاصره کرده بودند و با این حرکت حضرت ابوالفضل، همه فریاد زدند: 🔹 حسین را رها کنید؛ عباس به خیمه فرماندهی حمله کرده! بیایید این طرف. ▫️ و حضرت ابوالفضل با این رشادت امام حسین (ع) را از محاصره نجات دادند. حضرت همچنان به سمت خیمه فرماندهی (عمر سعد) حرکت می‌کردند و با اینکه دست نداشتند، کسی جرات نداشت با ایشان بجنگد. همه از چشمان قمر بنی هاشم می‌ترسیدند که ناگهان عمر سعد دید اوضاع دارد خیلی خطرناک می‌شود. به حرمله گفت: 🔹 چشمان عباس را هدف بگیر او به هر کس نگاه می‌کند، همچون روباه به گوشه ای می‌گریزد. 🩸 بعد از اصابت تیر به چشم مبارک حضرت ابوالفضل، ایشان لحظه ای توقف کردند تا تیر را بیرون بکشند. هر چه سر را به طرفین تکان دادند، تیر در نیامد. خم شدند و تیر را بین دو زانو قرار دادند تا تیر را بیرون بکشند. ⚫️ سر را که به پایین آوردند، کلاه خود از سر مبارکشان افتاد و در این لحظه حکیم بن طفیل با گرزی آهنین فرق مبارک را نشانه گرفت و ضربتی وارد کرد. 📜 "فسقط مخ راسه علی کتفیه " (۲) 🔴 مغز سر حضرت ابوالفضل بر روی دو کتفشان ریخت. 🔳 و سیعلم الذین ظلمو ای منقلبا ینقلبون. (۳) (و ستمکاران به زودی خواهند دانست که به چه مکانی باز می‌گردند.) ⬅️ (۱). در مورد اینکه امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) با هم برای تهیه آب به سمت فرات رفتند ولی بین آن دو بزگوار جدایی افتاد، رجوع شود به 《لهوف، صفحه ۱۰۳》 و 《 الارشاد، جلد ۲، صفحه ۱۶۳ 》 و 《 اعلام الوری صفحه ۳۴۸》 (۲). عین این جمله در کتاب‌های 《کلمات الامام الحسین (ع) صفحه ی ۴۷۲》، 《تاریخ امام حسین علیه السلام - موسوعه الامام الحسین علیه السلام جلد ۴، صفحه ۲۸۵ و جلد ۹، صفحه ۶۳۵》 و 《إکسیر العبادات فی أسرار الشهادات، جلد ۲، صفحه ۵۰۳》 آمده است. (۳). آیه ۲۲۷ سوره شعراء 🏷