💔😭 شهید گرانقدر طلبه عزيزالله عنبری @shahadat1398🕊

💔😭 شهید گرانقدر پاسدار صادق عنبری @shahadat1398🕊

شهید غلامعلی مرادی در ششم فروردین ماه ۱۳۴۶ در شهر زنگنه از توابع شهرستان ملایر متولد شد. پدرش علی محمد و مادرش زیور نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. آهنگری و جوشکاری می‌کرد. به عنوان سرباز از سوی بسیج در جبهه حضور یافت و در چهارم دی ماه ۱۳۶۶ در بمباران هوایی پادگان شهید مدنی دزفول به شهادت رسید. در ادامه مصاحبه تصویری با پدر و مادر این شهید بزرگوار را می‌بینید. https://navideshahed.com/files/fa/news/1400/8/22/750038_598.mp4 @shohadayemalayer

شهید رضا تركمند منگاوی فرزند قاسمعلي متولد 1340/01/30 محل تولد : منگاوی - ملایر تاریخ شهادت : 1361/08/17 محل شهادت : زبیدات @shohadayemalayer

رضا ترکمند منگاوی سی ام فروردین ماه سال 1340 در روستای منگاوی شهرستان ملایر از توابع استان همدان و در خانوده ای کشاورز و ساده زیست به دنیا آمد. شش ساله بود که پدرش آقا قاسمعلی را از دست داد و داغ یتیمی را چشید. سال 1347 وارد دبستان شد و با تمام مشکلات موجود و کمبود امکانات، تحصیلات خود را آغاز کرد. هنوز داغ درگذشت پدرش التیام نیافته بود که در سن هشت سالگی مادر خود را نیز از دست داد و این اتفاق ضربه روحی سنگینی بر او و سایر اعضای خانواده وارد کرد. از آن پس تحت سرپرستی برادرش و در کنار تنها خواهرش به زندگی ادامه داد و ضمن کمک به امور خانواده و تلاش برای حل مشکلات موجود تا چهارم ابتدایی درس خواند اما موفق به ادامه تحصیل نشد. هنوز نوجوان بود که برای به دست آوردن درآمد بیشتر روانه تهران شد و همراه با دوست و همبازی دوران کودکی خود، به حرفه خیاطی روی آورد. سال های انقلاب، جسورانه در فعالیت های انقلابی شرکت داشت و شب ها با اسپری رنگ، بر در و دیوارهای شهر شعارهای انقلابی می نوشت و در فعالیت های انقلابی شرکت داشت تا جایی که چندین بار دستگیر و مورد بازجویی و ضرب و شتم قرار گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی به نیروی تازه تاسیس بسیج پیوست تا بیشتر از قبل به اسلام و انقلاب خدمت کند. با رسیدن به سن قانونی روانه خدمت سربازی شد تا در نیروی ژاندارمری مشغول به خدمت و دفاع از امنیت کشور شود. هجوم وحشیانه رژیم بعث عراق به مرزهای ایران شدت گرفته بود و رضا، بی قرار اعزام به جبهه های نبرد حق علیه باطل بود تا اینکه به اصرار خود به جبهه های جنگ اعزام شد و در مناطق عملیاتی حضور یافت. سرانجام پس از سال ها مجاهدت در راه خدا در هفدهم آبان ماه سال 1361 در منطقه عملیاتی زبیدات عراق به شهادت رسید و به یاران و همرزمان شهیدش پیوست. هنوز اثری از پیکر پاک و مطهرش به دست نیامده است و خانواده و دوستانش در انتظار زیارت پیکر اویند. @shohadayemalayer

وصیت نامه: الهي مرا از آن انسان هاي خالص اولياء الله قرار ده که توفيق شهادت و جهاد خالصانه در راهت را بدست آوردم و ديگر بار خداوند به من سعادتي عطا فرموده تا در ميان فرشتگان زمين يعني مردان مؤمن جبهه حق باشم. خدايا تو که چنين لطفي نمودي و اين بنده ذليل را به اين سعادت نايل فرموردی از تو مي خواهم که مرا دست خالي باز نگرداني و گناهان گذشته ام را ببخشي و از اعمال ناپسند من بگذري تا جانم را در راه تو بدهم. اگر لياقتش را ندارم لااقل توفيق ده تا قسمتي از بدنم را در راه تو بدهم و سر افراز از آن آزمون بيرون آيم. خدايا در دنيا از تو يک چيز مي خواهم و آن شهادت في سبيل الله و شهادتي خونين که در آخرت مايه نجاتم شود. خدايا اگر چه جسارت است به ذات مقدست اما اين بنده کلامي جز اين ندارم. خدايا اگر مي داني عاشقت شده ام مرا به سوي خود فراخوان و مرا رشد بده. @shohadayemalayer

شهید مدافع وطن علیرضا بختیاری بعد از 14 ماه حضور در جبهه جنگ تحمیلی نهایتا سرانجام در تاریخ 1365/11/02در اثر بمباران هوایی رژیم بعثی عراق در ملایر به شهادت رسید. @shohadayemalayer

شهیدی که مجرم زندانی هم برایش گریه کرد گفتند که این رسم همیشگی زندان بوده : « نه ! از این به بعد من هم همون غذایی رو می خورم که زندانی ها می خورن» . این مرامش همه ما رو شیفته اش کرد. شهید مدافع وطن علیرضا بختیاری بعد از 14 ماه حضور در جبهه جنگ تحمیلی نهایتا سرانجام در تاریخ 1365/11/02در اثر بمباران هوایی رژیم بعثی عراق در ملایر به شهادت رسید. *** خواستگار اولم یک فرهنگی بود . دلم می خواست حرفی بزنم که برود و پشت سرش را نگاه نکند: من صد هزار تومن مهریه می خوام ! این مبلغ در دهه پنجاه پول بسیار زیادی بود . رفت و واقعا هم پشت سرش را نگاه نکرد . تا این که علی رضا به خواستگاری ام آمد . او هم خانه داشت هم ماشین ولی اهل پُز دادن و به رخ کشیدن مسایل مادی نبود . بعد از این که با هم صحبت کردیم گفتم : مهریه من سیصد هزار تومنه ! سرش را بالا آورد و جواب داد : ارزش شما خیلی بیشتر از این حرف هاست دیگر حرفی برای گفتن نداشتم ... *** توی کلانتری کار می کرد اما داوطلبانه رفته بود جبهه جنوب . روزها و شب ها می گذشت ولی خبری از علی رضا نبود . خیلی کم به خانه سر می زد . یک بار که آمده بود مرخصی با عصبانیت گفتم : شما که می خواستی بری جبهه چرا زن گرفتی ؟ اگه شهید شدی من با این بچه چهار ساله چیکار کنم ؟ بعد از مقداری سکوت گفت : تو آبادان بعثی ها دخترهای چهار ساله رو هم می برن ! من باید از ناموس این مملکت دفاع کنم فردای آن روز ساک اش را بست و دوباره رفت جبهه *** رفتم سر مزارش دیدم یک آقای هیکلی ایستاده پایین قبر و دارد سرش را می زدند به میله ای که ستون سایه بان آنجاست . حدس زدم یکی از اقوام دور همسرم باشد . آهسته پرسیدم : ببخشید ... شما با علی رضا نسبتی دارید ؟ یک دفعه جا خورد و اشک هایش را پاک کرد : من تازه آزاد شدم . بختیاری رییس زندان ما بود . روز اولی که اومد برای ناهارش دو تا سیخ کباب بردن . در حالی که به سربازها یک سیخ دادن به ما زندانی ها هم آبگوشت ! بختیاری به این کار اعتراض کرد ولی گفتند که این رسم همیشگی زندان بوده : « نه ! از این به بعد من هم همون غذایی رو می خورم که زندانی ها می خورن» . این مرامش همه ما رو شیفته اش کرد . تا این که چند روز پیش شنیدم شهید شده. *** سلام‌الله علیه و علی جمیع الشهداء.@shohadayemalayer

شهید محمود كهنی فرزند امين الله متولد 1345/01/25 محل تولد : تهران تاریخ شهادت : 1366/12/21 محل شهادت : بانه @shohadayemalayer

شهید مدافع وطن محمود کهنی در ملایر به دنیا آمد. دیپلم را که گرفت درزمینهٔ تعمیرات ماشین مشغول به کار شد. سپس برای گذراندن سربازی به بانه رفت و سرانجام در تاریخ بیست و یکم اسفند 1366 به شهادت رسید. ویژگی‌های اخلاقی محمود خیلی بامحبت بود. از سرکار که می‌آمد، شروع می‌کرد با بچه‌ها بازی کردن. رابطه خیلی خوبی هم با پدرش داشت. پدرش واقعاً دوستش داشت به‌طوری‌که حتی لباس‌هایش را هم خودش اتو می‌زد. ارتباطش با خواهر و برادرش خیلی خوب بود. اهمیت زیادی هم به صله‌رحم می‌داد و نماز و روزه‌اش هیچ زمانی ترک نمی‌شد. آخرین روزها آخرین باری که مرخصی آمده بود، یک‌بار به شوخی به مادربزرگش گفت: ببینید کی من را شکلات پیچ شده می‌آورند خدمتتان! برای رفتنش، مقدار زیادی خوراکی گذاشته بودم. به من می‌گفت: مادر چقدر برای من زحمت می‌کشی؟ درست به خاطر دارم، آخرین لحظه از حیاط که می‌خواست بیرون برود، احساس کردم مثل پرنده‌ای بود که یک‌دفعه پر زد و رفت. شهید شد به ما گفتند با چند سرباز دیگر سوار ماشین بوده است. به بقیه می‌گوید: صبر کنید، زنگ بزنم خانه، ببینم تهران چه خبر است؟ زنگ زد خانه و با من سلام و احوال‌پرسی کرد. انگار بعدازاین که تماس را قطع می‌کند، دوباره سوار ماشین می‌شود. درراه، بعثی‌ها موشک‌باران می‌کنند و یکی از موشک‌ها به ماشینشان اصابت می‌کند. محمود آنجا به شهادت می‌رسد. این در حالی بود که شانزده روز از سربازی‌اش بیشتر نمانده بود. کوچه مثل روز عاشورا شده بود من و پدرش در خانه بودیم که در زدند. پدرش رفت در را باز کند. من هم رفتم بالای پشت‌بام تا ببینم چه خبر است؟ کوچه مثل عاشورا شده بود. شوهرم درحالی‌که روی زانوهایش افتاده بود آمد داخل و گفت: باید برویم. می‌گویند محمود زخمی شده است. ما را بردند پزشک قانونی، آنجا که شهدای دیگر را دیدم دیگر نفهمیدم چه شد... حال خودم را که فهمیدم، توانستم صورت پسرم را ببینم. هنوز خون تازه روی صورتش بود. گلوله در چشمانش خورده بود و از پشت سرش درآمده بود. دلتنگی‌های مادرانه خیلی دلتنگش هستم. هرسال روز شهادتش برایم تازگی دارد. در خواب به خواهرم گفته بود: نگران نباشید، من خودم نفهمیدم چه شد ولی الآن حالم خوب است. نگذاریم خون شهدا پایمال شود می‌روم بهشت‌زهرا، خجالت می‌کشم. نگذاریم خون این شهدا پایمال شود. حیا و حجاب را حفظ کنیم. امیدوارم مسئولانمان هم کمی بیشتر رعایت کنند. @shohadayemalayer

فڪرم بہ مُنتهــاے #جمالت نمےرسد ! ڪز هر چہ درخیال من آمد نڪوتـــــری ... #صبحتون_شهدایی🌷 @shahadat1398