eitaa logo
میعادگاه شهدا | روشنگری
352 دنبال‌کننده
10.1هزار عکس
17.5هزار ویدیو
907 فایل
🕯میعادگاه شهدای وَرجُوی 📌شهید پرور ترین روستای ایران آذربایجان شرقی ؛ ۶ کیلومتری جنوب شهرستان مراغه پایگاه شهید رجائی صاحب امتیاز: 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْائوی Www.varjovi.ir @varjovi ۰۹۳۵۴۳۲۱۲۹۴ | ارتباط با مدیر مسئول
مشاهده در ایتا
دانلود
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش اول) 🔹 (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر (ص) بسیار کوتاه، ولی او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. (س) فرزند پدری است که نظام هستی به خاطرش پدید آمد «لو لاک لما خَلَقْتُ الأفلاک» [۱] و مادرش اولین زن است که شهد اسلام را چشید و در میان نامردان، با مال و جان خود از اسلام و آورنده آن دفاع کرد. نطفه پاک حضرت صدیقه‌ی طاهره (س)، پس از چهل روز عبادت شبانه روزی و بهره‌مندی پدر بزرگوارش از فیوضات غیبی و تناول میوه‌های بهشتی منعقد گشت. 🔹نور پاک آن حضرت قبل از خلقت آسمان و زمین خلق شده بود. حدیث از پیامبر اکرم (ص) است که فرمود: «خُلِقَ نور فاطمه قَبْلَ أن یخْلُقَ الارضَ و السماء؛ [۲] نور قبل از آفرینش زمین و آسمان آفریده شد». (س) در دورانی قدم به عرصه این جهان نهاد که پدرش به رسالت مبعوث گشته بود. او از مادری گران‌قدر شیری آمیخته با ارزش‌ها و فضیلت‌ها نوشید و در خانه‌ای که محل نزول قرآن بود، مراحل رشد و کمال را پیمود. معلم و مربی او پیامبر گرامی اسلام بود که در معارف الهی و آشنایی با اصول تربیتی، پیشوای همه انسان‌هاست و در عمل، الگوی همه جهانیان به شمار می‌آید؛ چنان که قرآن کریم می‌فرماید: «لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ...». [انبیاء، ۲۱] 🔹 (س) در کنار پدر و مادر ایثارگرش شایسته‌ترین درس‌های توحیدگرایی و برترین دانش‌های ایمان و یقین را فرا گرفت و از هر فرصتی برای آشنایی و انس با عالم غیب و معارف قرآنی استفاده کرد. بین او و پدر چنان انس و الفتی بود که پیامبر اکرم (ص) وقتی به سفر می‌رفت، (س) آخرین کسی بود که از پیامبر جدا می‌شد و وقتی از سفر بازمی‌گشت، فاطمه (س) اولین کسی بود که پدر با او دیدار می‌کرد. او نور چشم و میوه دل پدر و عزیزترین فرد در نزد پیامبر(ص) بود. پیامبر در بارگاه الهی در مورد دخترش می‌فرمود: «اللهم هذا ابنَتی وَ اَحبُّ الخَلق إلَّی؛ [۳] بار خدایا! این دخترم  است و محبوب‌ترین خلق در نزد من». ... پی نوشت‌ها؛ [۱] خداوند به پیامبرش فرمود: ای احمد! اگر تو نبودی، کران هستی را خلق نمی‌کردم و اگر علی نبود، تو را نمی‌آفریدم و اگر به خاطر عظمت  فاطمه نبود، شما دو نفر را نمی‌‌آفریدم. [مستدرک سفینة البحار، ماده خلق و قطم؛ ملتقی البحرین، ص۱۴] [۲] بحارالانوار، ج۴۲، ص۲۲ [۳] همان، ج۴۳، ص۹۶ منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش دوم) 🔸 (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر بسیار کوتاه، ولی او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. 💠گستره علم حضرت فاطمه (س) 🔹 (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. (ص) با تمام توان در تأدیب و تعلیم او کوشید و شهد شناخت معارف قرآنی را به کامش ریخت و احکام دین را یکایک به او آموخت؛ چنان که تاریخ بشریت چنان بانویی را از نظر فرهنگ و ادب و دانش و بینش به خود ندیده و نخواهد دید.  (س) تمام ارزش‌ها و دانش‌ها را از پدر گرانمایه‌اش شنید و بسیاری از مقررات، احکام، دعاها و حکمت‌ها را فراگرفت. خطبه آتشین او در آن شرایط سخت و شکننده، نشان دهنده دریای بی‌کران علم اوست. او در سراسر عمر پر برکتش تنها دو ساعت فرصت یافت تا باران معرفت و دانش خود را بر مزرعه بباراند. 🔹او پس از حمد و سپاس الهی و شهادت به واجب دین، از مبدأ تا معاد، و تصریح به تمام واجبات و مستحبات به معرفی خود پرداخت و از حق غصب شده شوهرش دفاع کرد و خلیفه مسلمین را از تحریف و تفسیر نادرست آیات قرآن درباره پیامبر و نسبت دروغ به آن حضرت برحذر ساخت، و پس از آن سه بار با استناد به قرآن و حدیث، حقانیت خود را ثابت و انحراف اصحاب سقیفه را در تفسیر آیات الهی گوشزد کرد. پیامبر درباره توانایی علمی  (س) می‌فرماید: «إِنَّ اللهَ جَعَلَ عَلِیاً وَ زَْوْجَتَهُ وَ أَبنائه وَ حُجَجَاً علی خَلْقِهِ وَ هُمْ أَبْوابُ العِلْمِ فِی أُمَّتی مَنِ اهْتَدی بِهِمْ هُدِی إِلی صِراطٍ مُسْتَقِیم؛ [۱] خداوند علی و همسر و فرزندانش را حجت مردم قرار داده و آنان درهای علم و آگاهی در میان امت من هستند. هر کس به آنان تمسک جوید، به راه راست هدایت یابد». 🔹این حدیث، (س) را مانند امیرالمؤمنین (ع) و سایر معصومین، دروازه علم و وسیله هدایت مردم شناسانده است؛ اما با تأثر و تاسف، از آن اقیانوس گسترده دانش و بینش، به دلیل شرایط ناهنجار و ظالمانه حاکم و تحولات نامطلوب پس از رحلت پیامبر (ص)، استفاده نشد و بشر از دریای علمش محروم ماند. اگر جامعه زمینه لازم را در اختیارش قرار می‌داد، جهان از دانش، فرهنگ و بینش او لبریز می‌شد، و این بی‌عنایتی در حق فاطمه (س) پس از رحلت پیامبر (ص) ظلمی عظیم بر بشریت بود که جامعه را از حکمت و دانش، عدل و رفاه تشنه گذاشت و به جای توجه به کمال و آسایش، جنگ و درگیری را به ارمغان آورد، چنان که سلمان پس از غصب حق امام علی (ع) می‌فرماید: مردم با چنین کاری درهای رحمت و حکمت را بروی خود بستند و خود را از کمال و آسایش محروم ساختند. [۲] 🔹حافظ محمد بن موسی شیرازی از ابن عباس نقل می‌کند مراد از اهل ذکر در آیه «فاسَأَلوا اَهْلَ الذِّکْرِ اِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَموُن؛ [نحل، ۴۳ و انبیاء، ۷] از اهل ذکر بپرسید، اگر نمی‌دانید»، رسول خدا (ص) علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) هستند؛ اینان اهل ذکر و عقل و بیانند». [۳] یک وجه نام‌گذاری (س) به این اسم، آن است که خداوند از علم خود آنقدر به او نوشاند که از هر استادی بی‌نیاز شد. [۴] نیز  (س) را بدان سبب نامیدند که از حیث فضل و دین و حسب، سرآمد تمامی زنان بود: «سمیت فاطمة (س) البتول لانقطاعها عن نساء زمانها فضلاً و دیناً و حسباً». [۵] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] عوامل، ج۱۱، ص۷۸؛ تحلیل سیره فاطمه الزهرا، علی اکبر بابازاده، انصاریان، ص۱۴۰ [۲] الاحتجاج، طبرسی، ج۱، ص۱۵۲؛ بحارالانوار، ج۲۹، ص۸۱ [۳] مجموعه مقالات الزهرا، سید عبدالرزاق حسینی، علی اکبر نهاوندی، میقات تهران، ص۱۱۳ [۴] بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۲ [۵] همان، ص۱۵ منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
 ✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش سوم) 🔸 (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر بسیار کوتاه، ولی او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. 💠مصحف فاطمه 🔹در قسمتی از وصیت‌نامه امام خمینی (ره) آمده است: «ما مفتخریم که که کتاب الهام شده از جانب خداوند متعال به زهرای مرضیه (س) است، از ماست». ارتباط قلبی و عرفانی (س) با خداوند در حیات پدر و حشر و نشر با فرشته وحی، جبرئیل امین، موجب شد تا پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)، با توجه به مقام و عظمت (س) در نزد حق تعالی، این ارتباط استمرار یابد و بنا به نقل امام صادق (ع)، (س) بعد از رحلت پیامبر (ص) بیش از ۷۵ روز زنده نماند و غم جانسوز داغ پدر قلب او را لبریز کرده بود. از این رو، جبرئیل امین، پی در پی به حضورش می‌آمد و او را در عزای پدر سلامت باد می‌گفت و گاه از حوادثی که بعد از رحلت او بر ذریه‌اش وارد می‌شود، خبر می‌داد و امیرمؤمنان (ع) نیز آنچه جبرئیل املا می‌کرد، همه را می‌نوشت که این سخنان (س) نامیده شد. [۱] 🔹نزول جبرئیل بر  (س) نشان از عظمت و وسعت روحی و علوّ معنوی او دارد. امام خمینی (ره) با اشاره به این امر می‌فرماید: «مسئله آمدن جبرئیل برای کسی یک مسئله ساده نیست؛ خیال نشود که جبرئیل برای هر کسی می‌آید و امکان دارد، بیاید، این یک تناسب لازم است بین روح آن کسی که جبرئیل می‌خواهد بیاید و مقام جبرئیل که روح اعظم است... و این از فضائلی است که از مختصات (س) است». [۲] چنین کسی که فرشته وحی بر او نازل می‌شد، در صورت فراهم آمدن شرایط اجتماعی برای استمرار سیره نبوی، می‌توانست جامعه‌ای نمونه و آشنا به احکام نورانی قرآن پرورش دهد که نتیجه آن سعادت و رفاه، امت محمد (ص) بود و زمینه اقتدار حاکمان ستمگر اموی و عباسی فراهم نمی‌آمد. ... پی نوشت‌ها؛ [۱] کافی، ج۱، ص۲۴۱ [۲] صحیفه نور، ج۱۹، ص۲۷۸-۲۷۹ منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
 ✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره قرآنی حضرت فاطمه (س) - (بخش چهارم) 🔸 (س) در آموزشگاه شخصیت ساز رسالت درس خواند و از دانشگاه وحی و نبوت فارغ التحصیل شد. از آنجا که طول عمر گل یاس پیامبر بسیار کوتاه، ولی او بسیار عمیق است، هنوز جز معصومان کسی نتوانسته به ژرفای وجودی آن حضرت پی‌ببرد و فضایل او را بشناسد. 💠عمل به قرآن 🔹بزرگترین خدمت به قرآن، عمل به فرامین و احکام نورانی آن است و فاطمه زهرا (س) نمونه‌ای کامل در این زمینه بود. او مهم‌ترین شرط احیای قرآن و باقی ماندن احکام آن را، استمرار نبوت و ولایت می‌دانست و برای حفظ آن دو، از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نمی‌ورزید. زمانی که طفل سه ساله بود و دشمن به اذیت و آزار پیامبر(ص) می‌پرداخت، پشتیبان پیامبر در خانه بود و با دستان کوچک خود خار و خاشاکی را که مشرکان از روی طعن و آزار بر سر و روی پیامبر(ص) می‌پاشیدند، کنار می‌زد و او را نوازش می‌کرد و دلگرمی می‌داد. به حدی این دلگرمی در روحیه پیامبر(ص) تأثیر می‌گذاشت که پیامبر او را در بغل می‌گرفت و به او می‌فرمود: «ام ابیها؛ یعنی ای مادر پدرش». 🔹در دوران سخت مکه و به هنگام ستیزه و جنگ مدینه، او همیشه آرامش بخش پیامبر بود، با دستان خود زخم‌های پیامبر را مداوا می‌کرد و چهره مبارکش را که آغشته به خون بود، می‌شست. در عصر فقر و تنگدستی جنگ احزاب به ویژه هنگام کندن خندق، لقمه نانی که برای فرزندان دلبندش تدارک دیده بود، به پیامبر(ص) تقدیم می‌کرد و پیامبر آن لقمه را پس از سه روز گرسنگی تناول فرمود. مهرورزی فاطمه (س) به پدر بزرگوارش فراتر از رابطه فرزند و پدر بود؛ او به پیامبر به عنوان مراد و پیشوا می‌نگریست و برای حفظ این نگرش، بسیار تلاش می‌کرد؛ زیرا پیامبر(ص) آورنده قرآن و مجری آن در جامعه، و راه سعادت، اطاعت از پیامبر ذوب شدن در او بود. 🔹در دفاع از ولایت نیز فاطمه(س) تلاش جانانه‌ای کرد. او خوب می‌دانست که انحراف از مسیر ولایت برای امت مصیبت‌هایی به بار خواهد آورد و نهال کاشته شده به دست پیامبر(ص) جز با ولایت ثمر نخواهد داد. زمین شور و لم یزرعی که با کوشش‌ها و تلاش‌های طاقت‌فرسای پیامبر به زمینی سرسبز و خرم تبدیل شده بود، باغبانی شایسته لازم داشت و این جز با ولایت میسر نبود. لذا فاطمه (س) برای حفظ و استمرار آن بسیار کوشید و حتی جان عزیزش را در این راه فدا کرد. گریه‌ها و ناله‌های فاطمه، مناظره‌ها و قهر‌های او با حاکمیت، همه سلاح‌های برنده‌ای بود که فاطمه (س) در دفاع از ولایت به کار برد. آخرین دفاع او، وصیت به غسل و کفن و دفن شبانه بود تا در طول تاریخ سندی برای دفاع از ولایت باقی بماند. زهرا(س) ولایت را تنها راه حاکمیت قرآن می‌دانست؛ چون قرآن بدون عترت به تفسیر رأی و تأویل منجر می‌شود. 🔹پس از (ص) جریان سقیفه با تظاهر به پاسداری از قرآن و با شعار «حسبنا کتاب الله؛ کتاب خدا ما را بس است»، به اغفال مردم و منزوی کردن حاملان دین و پاسداران واقعی قرآن پرداختند و در نتیجه بازار تفسیر به رأی، اظهار نظر شخصی و تغییر احکام الهی با تفسیر‌های دروغین رونق گرفت. در این میانه، تنها یادگار پیامبر(ص) بود که وقتی دید دستاوردهای پدرش به فراموشی سپرده می‌شود و به یغما می‌رود، با استدلال‌های محکم و قرآنی، مدعیان دروغین تفسیر‌ قرآن رسوا کرد و با بیان جدایی ناپذیر بودن قرآن و عترت و به بازگویی خطرات جدایی آن دو، به دفاع از ولایت و عترت پرداخت. آن حضرت بدین طریق می‌خواست از شکاف به وجود آمده که تمدن و سعادت امت اسلامی را به مخاطره انداخته بود، جلوگیری نماید؛ ولی یاران اندک، فریبکاری دشمنان و بی‌توجهی امت به خواسته‌های او، باعث شد تا کار او راه به جایی نبرد. با وجود این، او به تنهایی راه خود را ادامه داد تا نزد خدا و رسولش مسئول نباشد. ... منبع؛ وبسایت عرفان به نقل از پایگاه حوزه 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️زندگی مؤمنانه به سبک حضرت زینب (بخش اول) 🔸به راستی (س) را می توان به عنوان منظومه ای از و معرفی کرد، کسی که در ابعاد مختلف ارتباط معنوی با خدای متعال، ارتباط با خانواده و خویشاندان و ارتباط اجتماعی و سیاسی در بردارنده زیبای های اخلاقی فراوانی بودند. 💠ارتباط معنوی با خدای متعال 🔹براساس جهان بینی اسلامی، سرآمد همه فضایل و کمالات دینی و اخلاقی، ارتباط صحیح و اصولی با خدای متعال است؛ زندگی بدون ارتباط صحیح با خدا هیچگونه معنا و مفهومی ندارد، کما اینکه در فرهنگ قرآن نیز فلسفه و هدف زندگی، بندگی حق تعالی معرفی شده است: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ؛ [ذاریات، ۵۶] من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!» اهتمام و توجه (س) به مقوله عبودیت و بندگی حقّ تعالی را باید در میدان بحران و تنش سال ۶۱ هجری مشاهده کرد، سالی که ایشان شاهد سخت ترین و ناگوارترین بلایای تاریخ اسلام بود و در کمتر از نصف روز عزیزترین نزدیکان خود را از دست داد، و در نهایت با عده ای از نزدیکان خود به اسارت برده شد، ولی در این حال غمبار ارتباط معنوی خود را با خدای متعال فراموش نکرد. [۱] 🔹عبودیت و بندگی عقیله بنی هاشم را امام حسین (ع) بهتر می‌شناست، کما اینکه در آخرین ساعات وداع خود با خواهرش این چنین بیان میدارد: «یا اختاه، لا تنسینی فی نافلة اللیل؛ [۲] خواهرم من را در نافله شب فراموش نکن». از فاطمه صغرى، دختر امام حسین (ع) روایت شده که می‌فرمود: عمه ام زینب در شب دهم محرم تا به صبح در محراب عبادتش به نماز ایستاده بود». [۳]   💠مقام صبر و رضای الهی 🔹یکی از ابعاد وجودی و فضایل اخلاقی (س) برخورداری از مقام والای صبر و رضای الهی بود. توضیح و تبیین این مقام عرفانی حضرت زینب (س) از عهده این چند سطر برنمی آید، فقط در توصیف این ویژگی حضرت میتوان به این عبارت بسنده کرد که هیچ مصیبتی در طول تاریخ سخت تر و دردناک تر از واقعه عاشورا نبود؛ از شهادت برادرها، برادرزاده ها، فرزندان و تشنگی روز عاشورا گرفته، تا ایام اسارت و توهین و تحقیرهایی که کوفیان و شامیان به خاندان اهل بیت کردند، ولی با وجود این همه سختی و رنج و محنت و ناملایمات، عقیله بنی هاشم (س) لب به شکوه و ناسپاسی به درگاه الهی باز نکرد. صبر زینبی، صبری قرآنی  بود، به شکلی که می‌توان ایشان را مصداق روشن این آیه شریف دانست: «فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلاً؛ [معارج، ۵] پس صبر جمیل پیشه کن‏». همین صبر قرآنی بود که موجب شده بود عقیله بنی هاشم مجذوب رضایت الهی شود و سختی ها و محنت ها را جز زیبایی نبیند: «ما رَاَیْتُ اِلاّ جَمیلا». [۴] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] ریاحین الشریعه (ذبیح الله محلاتی)، ج۳، ۶۲. «از امام سجاد (ع) نقل شده است که فرمودند: عمه ام زینب با همه رنج ها از کربلا تا شام، نافله شب را به پا می داشت». [۲] عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد)، ج‏ ۱۱، قسم۲، فاطمة(س)، ص۹۵۴ [۳] همان [۴] اللهوف على قتلى الطفوف (ترجمه فهرى)، ص ۱۶۰ منبع: راسخون با مقداری تلخیص 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️زندگی مؤمنانه به سبک حضرت زینب (بخش اول) 🔸به راستی (س) را می توان به عنوان منظومه ای از و معرفی کرد، کسی که در ابعاد مختلف ارتباط معنوی با خدای متعال، ارتباط با خانواده و خویشاندان و ارتباط اجتماعی و سیاسی در بردارنده زیبای های اخلاقی فراوانی بودند. 💠ارتباط معنوی با خدای متعال 🔹براساس جهان بینی اسلامی، سرآمد همه فضایل و کمالات دینی و اخلاقی، ارتباط صحیح و اصولی با خدای متعال است؛ زندگی بدون ارتباط صحیح با خدا هیچگونه معنا و مفهومی ندارد، کما اینکه در فرهنگ قرآن نیز فلسفه و هدف زندگی، بندگی حق تعالی معرفی شده است: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ؛ [ذاریات، ۵۶] من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)!» اهتمام و توجه (س) به مقوله عبودیت و بندگی حقّ تعالی را باید در میدان بحران و تنش سال ۶۱ هجری مشاهده کرد، سالی که ایشان شاهد سخت ترین و ناگوارترین بلایای تاریخ اسلام بود و در کمتر از نصف روز عزیزترین نزدیکان خود را از دست داد، و در نهایت با عده ای از نزدیکان خود به اسارت برده شد، ولی در این حال غمبار ارتباط معنوی خود را با خدای متعال فراموش نکرد. [۱] 🔹عبودیت و بندگی عقیله بنی هاشم را امام حسین (ع) بهتر می‌شناست، کما اینکه در آخرین ساعات وداع خود با خواهرش این چنین بیان میدارد: «یا اختاه، لا تنسینی فی نافلة اللیل؛ [۲] خواهرم من را در نافله شب فراموش نکن». از فاطمه صغرى، دختر امام حسین (ع) روایت شده که می‌فرمود: عمه ام زینب در شب دهم محرم تا به صبح در محراب عبادتش به نماز ایستاده بود». [۳]   💠مقام صبر و رضای الهی 🔹یکی از ابعاد وجودی و فضایل اخلاقی (س) برخورداری از مقام والای صبر و رضای الهی بود. توضیح و تبیین این مقام عرفانی حضرت زینب (س) از عهده این چند سطر برنمی آید، فقط در توصیف این ویژگی حضرت میتوان به این عبارت بسنده کرد که هیچ مصیبتی در طول تاریخ سخت تر و دردناک تر از واقعه عاشورا نبود؛ از شهادت برادرها، برادرزاده ها، فرزندان و تشنگی روز عاشورا گرفته، تا ایام اسارت و توهین و تحقیرهایی که کوفیان و شامیان به خاندان اهل بیت کردند، ولی با وجود این همه سختی و رنج و محنت و ناملایمات، عقیله بنی هاشم (س) لب به شکوه و ناسپاسی به درگاه الهی باز نکرد. صبر زینبی، صبری قرآنی  بود، به شکلی که می‌توان ایشان را مصداق روشن این آیه شریف دانست: «فَاصْبِرْ صَبْراً جَمیلاً؛ [معارج، ۵] پس صبر جمیل پیشه کن‏». همین صبر قرآنی بود که موجب شده بود عقیله بنی هاشم مجذوب رضایت الهی شود و سختی ها و محنت ها را جز زیبایی نبیند: «ما رَاَیْتُ اِلاّ جَمیلا». [۴] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] ریاحین الشریعه (ذبیح الله محلاتی)، ج۳، ۶۲. «از امام سجاد (ع) نقل شده است که فرمودند: عمه ام زینب با همه رنج ها از کربلا تا شام، نافله شب را به پا می داشت». [۲] عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد)، ج‏ ۱۱، قسم۲، فاطمة(س)، ص۹۵۴ [۳] همان [۴] اللهوف على قتلى الطفوف (ترجمه فهرى)، ص ۱۶۰ منبع: راسخون با مقداری تلخیص 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️زندگی مؤمنانه به سبک حضرت زینب (بخش دوم و پایانی) 🔸به راستی (س) را می توان به عنوان منظومه ای از و معرفی کرد، کسی که در ابعاد مختلف ارتباط معنوی با خدای متعال، ارتباط با خانواده و خویشاندان و ارتباط اجتماعی و سیاسی در بردارنده زیبای های اخلاقی فراوانی بودند. 💠حیا و عفاف زینبی 🔹یکی از برجستگی های سبک زندگی مؤمنانه برخورداری از اهرم و در زندگی است. حیا و عفت موجب می‌شود انسان به هیچوجه به خود اجازه ندهد وارد در مناطق ممنوعه و یا به عبارتی ناهنجاری های دینی و اخلاقی شود، کما اینکه در منابع روایی از امام علی (ع) نیز این چنین نقل شده است: «العَفافُ یَصونُ النَّفسَ و یُنَزِّهُها عَنِ الدَّنایا؛ [۱] ، نفس را مصون، و آن را از پستی ها دور نگه می‌دارد». حیا و عفاف (س) ریشه در سیره و پرورش فاطمی داشت؛ کما اینکه منابع روایی عبارت شگفت انگیزی در خصوص حیای زیبنی نقل کرده اند: 🔹یحیی مازنی در خصوص حیا و عفاف عقیله بنی هاشم این چنین بیان می‌دارد: «مدت مدیدی نزدیک خانه ای که (س) زندگی می‌کرد، ساکن بودم، ولی به خدا سوگند، نه او را دیدم و نه صدایش را شنیدم. هنگامی که شبانه به زیارت قبر جدّش، پیامبر (ص) می‌رفت، به گونه ای حرکت میکرد که امام حسن (ع) طرف راست او بود، امام حسین (ع) در طرف چپ ایشان، و امام علی (ع) در پیشاپیش (س) حرکت می‌کرد، در حالی که شمع و چراغ را خاموش کرده بودند. یک بار علّت این امر را از امام حسن (ع) پرسیدم ایشان فرمود: بیم آن را دارم که نظر کسی به خواهرم، (س) بیفتد». [۲] 💠شجاعت و ولایت داری 🔹هرچند عقیله بنی هاشم (س) را به حیا و عفت می‌شناسند، و تا پیش از حادثه دردناک کربلا چشم نامحرمی به ایشان نیفتاده بود، ولی در فضای بحران زده و ملتهب سال ۶۱ هجری وقتی که در جامعه کوفی، مردی و مردانگی رنگ می بازد و مردان غیرت خود را از دست می‌دهند و باطل نامردی خود را رو میکنند، (س) با کمال شجاعت به دفاع از امام زمان خود می‌شتابد، و در عرصه کارزار با دژخیمان، در مقام پاسداری از حریم ولایت، شجاعانه ایستادگی کرده و نقشه شوم دشمن را برای حذف مرجعیت دینی اهل بیت (ع) نقش بر آب می‌کند، بطوری که روشنگری های ایشان در کوفه و شام به خوبی گویای این مطلب است. پی نوشت‌ها؛ [۱] تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۲۵۶، ح ۵۴۲۰ [۲] عوالم العلوم و المعارف والأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال (مستدرک سیدة النساء إلى الإمام الجواد، ج‏۱۱، قسم۲، فاطمةس، ص۹۵۵ منبع: وبسایت راسخون با تلخیص 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️علماء و بزرگان اهل سنت درباره فضائل بى شمار «امام على» (ع) چه گفتارى دارند؟ (بخش اول) 🔸سخنان درباره (عليه السلام) بیش از آن است که در این مختصر ذکر شود، امّا براى نمونه به برخى از مهم ترین سخنان آنان اشاره مى شود: 1⃣حاکم نیشابورى و ابو یعلى و حموینى و ابن عساکر و ابن حجر و خوارزمى و دیگران نیز نقل کرده اند که: «براى هیچ کس به مقدار آنچه براى (عليه السلام) رسیده وجود ندارد». [۱] 2⃣و نیز از اسماعیل قاضى و نسائى و ابوعلى نیشابورى و محبّ الدین طبرى نقل شده که گفته اند: «در حقّ هیچ یک از صحابه به مقدار آنچه در شأن (عليه السلام) از احادیث حَسن وارد شده، نقل شده است». [۲] 3⃣ابن ابى الحدید مى گوید: «اما ، در و و و به حدّى است که نمى توان متعرض آن شده و آن را بیان داشت...». [۳] وى همچنین مى گوید: «چه بگویم درباره که و مخالفانش اقرار به او کرده، و نتوانسته اند را انکار نموده و را کتمان کنند... چه بگویم درباره کسى که هر به او نسبت داده مى شود، و هر فرقه اى به او منتهى مى گردد، و هر طایفه اى او را به خود جذب مى کند. پس او رئیس و است...». [۴] 4⃣فخر رازى مى نویسد: «من اقتدى فی دینه بعلى فقد اهتدى؛ لانّ النبىّ (ص) قال: اللهم ادر الحق معه حیثما دار؛ [۵] هر کس در دین خود، (عليه السلام) را خود قرار دهد، همانا شده است؛ زیرا (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوندا! هر کجا باشد، را بر محور وجودش بچرخان». 5⃣احمد بن حنبل مى گوید: «ما روى لأحد من اصحاب رسول الله (ص) من الفضائل الصحاح ما روى لعلى بن ابى طالب؛ [۶] براى هیچ یک از اصحاب رسول خدا (صلّی الله علیه و آله) از صحیح السند به مقدار آنچه براى نقل شده، نرسیده است». 6⃣محمد فرید وجدى دانشمند مشهور مصرى مى گوید: «صفاتى در وجود (عليه السلام) گرد آمده که در دیگر خلفا نبود. (عليه السلام) را بود که از دوستى و به دنیا خود را تهى کرده بودند. یارانى که کمتر از انصار پیغمبران نبودند، و (عليه السلام) را از جان شیرینى که کالبدشان را زنده نگه مى داشت دوست تر مى داشتند». [۷] 7⃣عبدالفتاح عبد المقصود، استاد دانشگاه اسکندریه و نویسنده مشهور مصرى مى گوید: «از این رو، بعد از (صلی الله علیه و آله) کسى را ندیده ام که باشد پس از او قرار گیرد، یا بتواند در ردیفش بیاید، جز و برگزیده پیامبر (صلی الله علیه و آله) یعنى (عليه السلام). و من در این سخن به طرفدارى تشیّع وارد نشدم، بلکه این نظرى است که به آن گویا است. ، برترین مردى است که مادر روزگار تا پایان عمر خود نزاید، و اوست که هر گاه به جست و جوى اخبار و گفتارش برآیند، از هر خبرى براى آنان شعاعى مى درخشد. آرى، او مجسمه اى از است که در قالب بشریّت ریخته شده است...». [۸] ... پی نوشت‌ها؛ [۱] مستدرک حاکم، ج۳، ص۱۰۷؛ طبقات الحنابله، ابویعلى، ج۱، ص۳۱۹؛ فرائد السمطین، ج۱، ص۳۷۹؛ ترجمه امام على (ع)، ابن عساکر، ج۳، ص۶۳؛ صواعق المحرقة، ص۱۱۸؛ [۲] الریاض النضرة، ج۲، ص۲۱۳؛ صواعق المحرقة، ص۱۱۸؛ فتح البارى، ج۷، ص۵۷؛ تهذیب التهذیب، ج۷، ص۳۳۹؛ [۳] شرح ابن ابى الحدید، ج۱، ص۵؛ [۴] همان، ص۶؛ [۵] تفسیر فخر رازى، ج۱، ص۱۱۱؛ [۶] شواهد التنزیل، ج۱، ص۱۹؛ [۷] دائرة المعارف فرید وجدى، ج۶؛ [۸] تقریظ الغدیر، ج۶ 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ هـ ش، ص ۱۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) منبع/ تبیین 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) برکات بعثت پیامبر (ص) را چگونه بیان میفرماید؟ 🔹 (ع) در بخشی از خطبه اول «نهج البلاغه»، اشاره به چهار نکته ميفرمايد: نخست، مسأله و بخشى از و آن حضرت و نشانه هاى نبوّت او. دوّم، وضع دنیا در زمان آنحضرت از نظر انحرافات دینى و اعتقادى و نجات آنها از این ، به وسیله نور محمّدى (ص). سوّم، رحلت پیامبر از دار دنیا. چهارم، که از آنحضرت باقى مانده، یعنى . 🔹در قسمت اوّل ميفرمايد: «اِلى اَنْ بَعَثَ اللهُ سُبْحانَهُ مُحَمَّداً رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ لاِنْجازِ عِدَتِهِ وَ اِتْمامِ نُبُوَّتِهِ»؛ (قرنها گذشت و روزگاران سپری شد] تا اینکه خداوند سبحان، رسول الله صلی الله علیه و آله را براى وفاى به عهد خود و کامل کردن نبوّتش برانگیخت و کرد». سپس اشاره به بخشى از آنحضرت کرده، ميفرمايد: «مَاْخُوذاً عَلَى الْنَبییّنَ میثاقُهُ»؛ (این درحالى بود، که از همه پیمان درباره او گرفته شده بود [که به او ایمان بیاورند و بشارت ظهورش را به پیروان خویش بدهند]). 🔹«مَشْهُورَةً سِماتُهُ، کَریماً میلادُهُ»؛ (در حالیکه نشانه هایش مشهور و پسندیده بود). این تعبیر ممکن است اشاره به کرامت و عظمت پدر و مادر و اجداد او باشد و یا برکاتى که او براى جهانیان فراهم گشت، چه اینکه مطابق نقل تواریخ، همزمان با تولّد آنحضرت در خانه کعبه فرو ریختند، خاموش شد، که مورد پرستش گروهى بود خشکید، و قسمتى از درهم شکست و فروریخت و همه اینها بیانگر آغاز عصرجدیدى در مسیر و مبارزه با بود. 🔹سپس مى افزاید: «وَ اَهْلُ الاَرْضِ یَومَئِذ مِلَل مُتَفَرِّقَة وَ اَهْواء مَنْتَشِرَة وَ طَرائِقُ مُتَشَتِّت»؛ (در آنروز زمین، داراى مذاهب پراکنده و افکار و خواسته هاى ضدّ و نقیض و راهها و عقاید پراکنده بودند). «بَیْنَ مُشَبِّه للهِ بِخَلْقِهِ اَوْ مُلْحِد فِى اسْمِهِ اَوْ مُشیر اِلى غَیْرِهِ»؛ (گروهى خدا را به مخلوقاتش تشبیه میکردند و گروهى نام او را بر بتها مینهادند یا به غیر او اشاره و دعوت میکردند). از مادّه «لحد» بر وزن مَهْد به معناى حفره اى است که در یک طرف قرار گرفته است، و به همین جهت به حفره اى که در یک جانب قرار گرفته است لحد میگویند، 🔹سپس به هرکارى که از حدّ وسط منحرف بسوى افراط و تفریط شده، گفته میشود، و و را نیز به همین جهت میگویند، و منظور از جمله بالا «مُلْحِد فِى اسْمِهِ» همان است که دربالا اشاره شد که نام خدا را بر بتها مى نهادند؛ مثلا به یکى از بتها اللات و به دیگرى العزّى و به سوّمى منات میگفتند که به ترتیب از الله و العزیز و المنّان منشتق شده است، و یا اینکه منظور آنست که صفاتى براى خدا همچون صفات مخلوقات قائل میشدند و اسم او را دقیقاً بر مسمّى تطبیق نمیکردند. جمع میان هر دو تفسیر نیز ممکن است. سپس مى افزاید: «پس خداوند آنها را بوسیله آنحضرت از رهایى بخشید و با ، آنان را از نجات داد». 🔹بعد به فراز دیگرى از این بحث پرداخته، ميفرمايد: «سپس خداوند سبحان لقاى خویش را براى (ص) انتخاب کرد، و آنچه را نزد خود داشت براى او پسندید، و او را با رحلت و انتقال از دار دنیا به سراى آخرت، گرامى داشت و از گرفتارى در چنگال مشکلات نجات بخشید»؛ «آرى در نهایت احترام او را قبض روح کرد، درود خدا بر او و آلش باد»؛ «او هم آنچه را انبیاى پیشین براى امّت خود به یادگار گذارده بودند در میان شما به جاى نهاد»، «زیرا آنها هرگز امّت خود را بى سرپرست و بى آنکه راه روشنى در پیش پایشان بنهند و پرچمى برافراشته، نزد آنها بگذارند رها نمیکردند!». 🔹بدیهى است منظور امام(ع) از تعبیر بالا همان چیزیست که در آمده است که طبق این روایت متواتر، (ص) فرمود: «من از میان شما میروم و دو چیز پرارزش در میان شما به یادگار میگذارم: و که اگر به این دو جویید، هرگز گمراه نخواهید شد و این دو ازیکدیگر جدا نمیشوند تا در کنار نزد من آیند». به هرحال دلسوزى نسبت به منحصر به حال حیاتشان نبوده است و بدون شک، نگران آینده آنها نیز بوده اند، بیش از آنچه پدر به هنگام وفات، نگران فرزندان خردسال خویش است؛ به همین دلیل نمیتوان باور کرد که آنها را بدون و سرپرست و ، رها سازند و زحمات یک عمر خویش را براى هدایت آنان بر باد دهد.  📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، ناصر مكارم شيرازى، دارالكتب الاسلاميه‏، ۱۳۸۷ش‏ ج۱ ص۲۲۸ منبع:وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) منبع/ تبیین @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️علماى اهل سنت درباره شخصیت امام سجاد (علیه السلام) چه دیدگاهى دارند؟ 🔸با رجوع به کتاب هاى و صاحبان تراجم و رجال پى مى بریم که (علیه السلام) نزد آنان از جلالت و احترام خاصى برخوردار بوده است. در اینجا به برخى از این عبارات اشاره مى کنیم: 1⃣«ابن عساکر شافعى دمشقى» 🔹او میگوید: «کان على‌بن‌الحسین ثقة مأموناً، کثیر الحدیث، عالیاً، رفیعاً، ورعاً...»؛ [۱] ( مردى ، ، ، ، و بود...). 2⃣«محمّد ابن سعد» 🔹او نیز همین عبارت را در مورد (علیه السلام) آورده است. [۲] 3⃣«ابن حجر عسقلانى» 🔹«على بن الحسین بن على بن ابى طالب، زین العابدین، ثقة، ثبت، عابد، فقیه، فاضل، مشهور. قال ابن عیینه عن الزهرى: ما رأیت قرشیاً افضل منه»؛ [۳] ( بن على بن ابى طالب، زین العابدین، ثقه، ثبت، ، ، و بود. ابن عیینه از زهرى نقل کرده که من در میان قریش، کسى را افضل از او ندیدم). 4⃣«ابن حجر هیتمى» 🔹«و زین العابدین هذا هو الّذی خلف اباه علماً وزهداً وعبادة... و کان زین العابدین عظیم التجاوز والعفو والصفح...»؛ [۴] (و ، او کسى است که جانشین پدرش در و و بود... او بوده و بزرگوار، و داراى و بود...). 5⃣«یعقوبى» 🔹«کان افضل الناس و اشدّهم عبادة، و کان یسمّى «زین العابدین»، وکان یسمّى ایضاً «ذا الثّفنات» لما کان فی وجهه اثر السجود»؛ [۵] ([امام سجاد (علیه السلام)]، و آنان بود، لذا او را نامیدند. و نیز او را صاحب پینه ها (ذوالثفنات) نامیده اند، به جهت این که در پیشانى او بود). 6⃣«محیى الدین بن یحیى بن شرف نووى» 🔹«واجمعوا على جلالته فی کل شىء»؛ [۶] ( بر قدر او [امام زین العابدین (علیه السلام)] ـ در هر چیزى نموده اند). 7⃣«نسّابه معروف به ابن عنبه» 🔹«و فضائله اکثر من ان تحصى او یحیط بها الوصف»؛ [۷] ( او بیش از آن است که به درآید یا مردم از آن مطّلع شوند). 8⃣«شبراوى» 🔹«کان ـ (رضی الله عنه) ـ عابداً، زاهداً، ورعاً، متواضعاً، حسن الاخلاق»؛ [۸] (او انسان ، ، ، و داراى بود). 9⃣«ابن تیمیه حرّانى» 🔹«امّا على بن الحسین فمن کبار التابعین و ساداتهم علماً و دیناً... و له الخشوع و صدقة السرّ و غیر ذلک من الفضائل ما هو معروف»؛ [۹] (امّا ؛ او بزرگترین تابعین و سادات آنان در و بود... او در و و دیگر به حدّى رسیده بود که نزد همه معروف بود). 🔟«محمّد بن طلحه شافعى» 🔹«هذا زین العابدین، قدوة الزاهدین و سید المتقین و امام المؤمنین شیمته تشهد له انّه من سلالة رسول الله (صلى الله علیه و آله)، و سمته یثبت قربه من الله. و ثفناته تسجل له کثرة صلاته و تهجّده. و اعراضه عن متاع الدنیا ینطق بزهده فیها...»؛ [۱۰] (او ، مقتداى زاهدین و سید متقین و بود. کسى که رفتارش گواهى مى داد که از (صلى الله علیه وآله) است. نشانه اش ثابت مى کرد که او مرتبط با خدا است. و سند کثرت نماز و بود. و اعراض او از متاع دنیا، بر او از دنیا گویا بود...). پی نوشت‌ها؛ [۱] تاریخ دمشق، ج۳۶، ص۱۴۲؛ [۲] الطبقات الکبرى، ج۵، ص۲۲۲؛ [۳] تقریب التهذیب، ج۲، ص۳۵؛ [۴] صواعق المحرقة، ص۱۱۹؛ [۵] تاریخ یعقوبى، ج۳، ص۴۶؛ [۶] تهذیب اللغات و الأسماء، ج۱، ص۳۴۳؛ [۷] عمدة الطالب، ص۱۹۳؛ [۸] الاتحاف بحبّ الأشراف، ص۴۹؛ [۹] منهاج السنة، ج۲، ص۱۳۳، چ۱؛ [۱۰] مطالب السؤول، ج۲، ص۴۱ 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش، ص ۶۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️فضایل حضرت علی اکبر (علیه السلام) 🔸 (علیه السلام) به و راز و نیاز با خداوند عشق می ورزید؛ در راه فراهم آوردن خدا کوشا بود؛ ، و به او بخشیده بود و در طریق و به کمالاتی نایل و چشمه های در روح و روانش جاری گشته بود؛ بنام بود و از جدّش روایت نقل می کرد. [۱] 💠دلایلی که از مقام والای این جوان هاشمی حکایت دارند، بدین صورت می توان برشمرد: 1⃣ و بهترین سخن در خصوص او همان بیانات حضرت (علیه السلام) است که وقتی جوانش عازم میدان رزم با اشقیا بود، بر زبان آورد. 2⃣ارزش معنوی (علیه السلام) تا به آن اندازه است که پدر بزرگوارش (علیه السلام) که دارای مقام عصمت و امامت می باشد، زندگی پس از او را فنا و مرگ می داند. 3⃣حضرت (علیه السلام) به هنگام بدرقه جوانش به سوی میدان، این آیه از قرآن را تلاوت فرمود: «انّ الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم و آل عمران علی العالمین ذرّیّه بعضها من بعض...» [۲] که درجاتی از پاکی و را برای (علیه السلام) به اثبات می رساند. 4⃣هنگامی‌که بدن (علیه السلام) زخم های فراوان خورده بود، خطاب به پدر گفت: «از که (صلی الله علیه و آله و سلم) به دستم داد، شدم که در آن تشنگی نمی باشد و امام را برای نوشیدن این شربت فرا خواند و این حقیقت شأن و (علیه السلام) را تأیید می کند». [۳] 5⃣ (علیه السلام) بدن مطهر او را در در مجاورت مرقد مطهر (علیه السلام) به گونه ای دفن نمود که از دیگر قبور شهدا مشخص باشد. [۴] 6⃣ (عليهم السلام) در روایات و ، مقام او را به پاکی و ستوده اند. [۵] 7⃣در موقفی به نام «بنی مقاتل» (علیه السلام) را خواب سبکی فرا گرفت که پس از آن آیه استرجاع بر زبان جاری نمود، در گفت و گویی که بین و پسر رخ داد، (علیه السلام) عرض کرد: ای وقتی بر بودن ما قطعی است، دیگر از در راه آن باکی نداریم. (علیه السلام) وقتی چنین را از پسر دید فرمود: «خدایت پاداشی نیکو عطا کند. نیکوترین پاداش که باید فرزندی از پدر دریافت کند». [۶] 8⃣وقتی (علیه السلام) به شهادت رسید، (علیه السلام) او را به عنوان افرادی معرفی کرد که بر خداوند رحمان جسارت کرده و حرمت (صلی الله علیه و آله و سلم) را هتک نموده اند. [۷] 9⃣ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در او را از و تبار (علیه السلام) دانسته، بر او و پدرش درود فرستاده است. 🔟 و خصال حمیده این جوان در حدی است که در میان به و معروف بوده و ، صفات خوب او را مورد تحسین قرار داده اند. 1⃣1⃣ ‌(علیه السلام) از دو وجه، و طیبه دارد: یکی آن که ، و است. دیگر این که در راه ، حمایت از و ستیز با شقاوت به رسیده، از این جهت تا ابد زنده است. پی نوشت‌ها؛ [۱] ابصار العین فی انصار الحسین، سماوی، ص ۲۱؛ [۲] آل عمران، ۳۳ و ۳۴؛ [۳] علی الاکبر ابن الامام الحسین، علی محمد دخیل، صص ۱۲ ـ ۱۳؛ [۴] همان مأخذ؛ [۵] همان؛ [۶] ابصار العین، ص ۸۶؛ مشیر الاحزان، علامه جواهری، ص ۳۳؛ الارشاد، ج ۲، ص ۸۲؛ کامل ابن اثیر، ج ۴، ص ۵۱؛ المختار من مقتل بحار الانوار، صص ۷۵ ـ ۷۶؛ الفتوح، ابن اعثم، ص ۸۷۳؛ [۷] مقتل خوارزمی، ج ۲، ص ۳۱ نویسنده؛ مهدی ۱۲ منبع: وبسایت اندیشه برتر حوزه منبع/ تبیین 📡 پایگاه خبری تحلیلی وَرْاُئوی 🕯 میعادگاه شهدای وَرجُوی @varjovi @shohadayevarjovi