eitaa logo
شهدای استهریج
26 دنبال‌کننده
7.3هزار عکس
5.8هزار ویدیو
309 فایل
مشاوره رایگان در امور تربیتی وخانوادگی هر هفته جمعه ها و هادی سیاسی جهت پاسخگویی به شبهات @manazno
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
🇮🇷🇵🇸 🔰 | سواد رسانه؛ تعطیل؟! ◾️▫️◾️ 🔹بعد از مصاحبه پر حرف و حدیث آقای پزشکیان، سه مصاحبه مهم و با ارائه نکاتی هدفمند توسط قالیباف (صدا و سیما)، عارف (سایت رهبر معظم انقلاب) و عراقچی (لوموند فرانسه) صورت گرفت. مصاحبه‌هایی هوشمندانه و دقیق که جای کار و پردازش رسانه‌ای بسیار بالایی داشته و دارد. اما در این‌جا یک سؤال اساسی وجود دارد؛ چرا رسانه‌ها و کارشناسان سیاسی، این مصاحبه‌ها و نکات کليدی آن را پوشش شایسته نمی‌دهند و آن را در جلوی چشمان دوستان و دشمنان ایران برجسته نمی‌کنند؟ چرا برخی عادت دارند، بگردند و بچرخند و چند تا نقطه ضعف مانند مصاحبه رئیس جمهور با تاکر کارلسون پیدا کنند و بر اساس آن فضای اجتماعی و سیاسی کشور را به سمت تنش و دو قطبی ببرند؟ 🔸سواد رسانه و تشخیص منافع ملی حکم می‌کرد، حتی اگر مصاحبه آقای رئیس‌جمهور اشکالاتی هم داشت، رسانه‌ها نکات مثبت مصاحبه ایشان را که کم هم نبود، برجسته کنند و ضریب دهند که نکردند؛ قضاوت کسانی که تمام مصاحبه رئیس‌جمهور را دیده‌اند متفاوت است. واقعیت اما این است که نمره سواد رسانه بسیاری از رسانه‌های مدعی، بشدت پایین است. 🔹برخی صاحبان رسانه و تحلیل‌گران اگر سواد رسانه‌ و فهم تشخیص اولویت‌ها داشته باشند، فعالیت‌های خودشان را به سمت نقد دلسوزانه و پیش‌برد انسجام و همدلی می‌برند و نه گشودن باب تفرقه و پراکندن تنفر در جبهه درونی. اما مع‌الاسف هيجان بالا، عشق به روحیه حال‌گیری از برخی نیروهای طیف مخالف، حب و بغض در ارزیابی چهره‌های سیاسی و عدم تشخیص اولویت‌ها و منافع ملی، برای عده‌ای بر هر امر عقلانی و منطقی غلبه پیدا کرده است. این روال و رویه حقیقتاً مخاطره‌آمیز است و باید برای آن چاره‌جویی کرد.
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
🔰 | اعتماد به فاتحان جنگ! 🔹یکی از شگفتی‌های زمانه مااین است که فرماندهان نظامی و مسؤلان قوای سه‌گانه می‌گویند میان بخش‌های مختلف در جنگ ۱۲ روزه و پس از آن انسجام و هماهنگی وجود دارد، اما برخی افراد و رسانه‌ها که کمترین آگاهی ازجزئیات موضوع ندارند می‌گویند نه خیر هماهنگی وجود ندارد! واقعا آدم می‌ماند به این‌ها چه بگوید! ماها ممکن است یا آگاهی لازم از همه ابعاد و جوانب یک موضوع نداشته باشیم و یا تخصص آن را؛ لذا در شرایط حساس فعلی مبنا را بگذاریم بر اعتماد به فرماندهان و مسؤلان نظام و ساختار تصمیم‌گیری در کشور. نسبت به آنهایی که دنبال نام و نان هستند و اصطلاحا جو می‌دهند و شلوغش می‌کنند باید بی‌اعتنا بود. طی ادوار گذشته هیچ گاه به اندازه مقطع کنونی میان مردم، میدان و دیپلماسی هماهنگی وجود نداشته است. این نه یک تعارف و سخن مبالغه‌آمیز که یک حقیقت درخشان است. طبعا وارد شدن در هر گونه وضعیت جدید چه در عرصه سیاست‌خارجی و چه نظامی، محصول هماهنگی بخش‌های گوناگون نظام در سطوح عالی خواهد بود. کارگزاران امین نظام تحت هدایت‌های رهبر حکیم انقلاب اسلامی از خطوط قرمز معین شده در هر وضعیت و صحنه‌ای که پدید آید عبور نخواهند کرد و عزت، امنیت و منافع کشور حفظ خواهد شد. ✍🏼
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
🔰 | حزب‌الله در مسیر قهقرا یا بازسازی؟! 🔹از سپتامبر سال گذشته و پس از شهادت سید حسن نصرالله، سید هاشم صفی‌الدین و جمعی از فرماندهان حزب‌الله، تحلیل‌ها و نگرانی‌هایی درباره آینده این بازیگر کلیدی جبهه مقاومت شدت گرفت. توقف نسبی عملیات‌های حزب‌الله و استمرار حملات موضعی رژیم صهیونیستی این تصور را در بخشی از تحلیلگران تقویت کرد که حزب‌الله در حال ضعف و فروپاشی است. اما آیا واقعاً حزب‌الله به شدت تضعیف شده و در شرایط اضطراری قرار گرفته است؟ 🔹مرور تجربه‌های گذشته نشان می‌دهد که حزب‌الله پیش‌تر نیز شرایط مشابهی را تجربه کرده است. پس از جنگ ۳۳ روزه، حزب‌الله وارد یک دوره کم‌تحرکی و سکوت شد که نه ناشی از ضعف، بلکه بخشی از برنامه‌ریزی بلندمدت و بازآرایی سازمانی بود. این الگو امروز نیز قابل مشاهده است. 🔹به‌تازگی، شیخ نعیم قاسم تأکید کرد که حزب‌الله در مرحله بازسازی قرار دارد و جایگزینی فرماندهان شهید با نیروهای کارآمد انجام شده است. این سخنان نشان می‌دهد که ساختار فرماندهی حزب‌الله، علیرغم ضربه‌های سنگین، احیا شده و همچنان توان عملیاتی خود را حفظ کرده است. 🔹در عرصه سیاسی نیز شواهد متعددی از ثبات موقعیت حزب‌الله حکایت دارد. ائتلاف حزب‌الله و امل توانست در انتخابات شهرداری‌ها اکثریت قابل‌توجهی از شوراها را به‌دست آورد و حدود ۱۰۰ شهرداری از ۱۷۰ شهرداری را تصاحب کند. این نتیجه، کاهش محبوبیت حزب‌الله را رد می‌کند و بیانگر تداوم پایگاه اجتماعی آن در لبنان است. 🔹از سوی دیگر، انتخاب جوزف عون به ریاست‌جمهوری لبنان، هرچند گزینه ایده آل حزب‌الله نبوده، اما به‌عنوان فردی با شرایط حداقلی مورد پذیرش حزب معرفی شد. ادعاهای پراکنده درباره ضرورت انحلال حزب‌الله یا ادغام آن در ارتش لبنان، بیش از آنکه ریشه در واقعیت داشته باشد، تلاشی تبلیغاتی است؛ چراکه با توجه به شمار بالاتر نیروهای حزب‌الله نسبت به ارتش، چنین اقدامی عملاً غیرممکن است. جوزف عون نیز صرفاً برای جلب رضایت آمریکایی‌ها گهگاه از خلع سلاح حزب‌الله سخن می‌گوید، اما اقدام عملی جدی در این زمینه مشاهده نشده است. 🔹در مجموع، با وجود آسیب‌هایی که حزب‌الله متحمل شده، شواهد نشان می‌دهد این گروه نه‌تنها در شرایط اضطراری قرار ندارد، بلکه با حمایت قاطع ایران و بازسازی ساختارهایش، همچنان به‌عنوان یک بازوی قدرتمند جبهه مقاومت در اولویت راهبردهای منطقه‌ای قرار دارد. ✍🏼
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
🔰 | ریشه‌های تاریخی افسانه نیل تا فرات 🔹ایده «نیل تا فرات» نخستین بار نه در اسناد رسمی بلکه در متون مذهبی یهودی و تفسیرهای خاخامی ظاهر شد. این ایده در واقع به منطقه‌ای نظر دارد که از رود نیل در مصر تا رود فرات در عراق را دربرمی‌گیرد. این ایده، در کتاب مقدس عبری به صورت وعده‌ای از سوی یهوه به بنی‌اسرائیل مطرح شده است. اگرچه برخی محققان این وعده را صرفا یک آرمان مذهبی می‌دانند، با ظهور صهیونیسم سیاسی در قرن نوزدهم، این ایده رنگ‌وبوی سیاسی و ارضی گرفت. 🔹با تأسیس رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸م، برخی از رهبران اسرائیلی مانند بن‌گوریون، تلاش کردند به‌طور غیررسمی این مرزها را به عنوان افق بلندپروازانه‌ی اسرائیل معرفی کنند. نقشه‌هایی که به‌صورت غیررسمی در اسناد و پوسترهای صهیونیستی منتشر شد، نشان می‌داد که مناطق گسترده‌ای از کشورهای اسلامی در محدوده «ارض موعود» قرار دارد. این مسئله به افزایش نگرانی کشورهای عربی و اسلامی انجامید و دامن‌زننده جنگ‌های منطقه‌ای شد. 🔹اسرائیل، با توسل به ایده‌های ملی‌گرایانه و روایات دینی، به‌تدریج در تلاش برای مشروعیت‌بخشی به اشغال سرزمین‌های فلسطینی، بخش‌هایی از مصر، سوریه و لبنان دست زد. 🔹این ایده نه‌تنها به استعمار سرزمینی مربوط است، بلکه حامل یک پروژه تمدنی مبتنی بر حذف یا به‌حاشیه‌راندن ملت‌ها و فرهنگ‌های بومی خاورمیانه است؛ ازهمین‌رو، منتقدان، پروژه «نیل تا فرات» را نه‌فقط تهدیدی علیه فلسطین، بلکه تهدیدی علیه موجودیت جهان اسلام می‌دانند. ✍🏼 📍ادامه دارد ...
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
ایرانِ قبل و بعد جنگ تحمیلی ۱۲ روزه جنگ تحمیلی ۱۲ روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران تغییر نگرش جدی در میان ایرانیان ایجاد کرد که به برخی اشاره خواهیم کرد: ۱_مشکل غرب با ایران قوی: در این میان آنچه بیشتر به چشم خورد اعتراف افرادی بود که قبلا مشکلات ایجاد شده میان ایران و غرب را به دلیل رفتار غلط ایران می دانستند اما در این جنگ بر آنها ثابت شد آن طرفی که دشمنی را از ابتدای انقلاب آغاز کرده و در تمام این سالها ادامه داده طرف غربی بوده است و ثابت شد که مشکل ایران و آمریکا هرگز مسئله هسته ای نبوده بلکه آنها با ایران قوی و مستقل مشکل دارند. ۲_قوی شدن، شرط بقا: برخی ها در سالهای گذشته اصرار داشتند که دنیای فردا دنیای گفتمان است اما این جنگ ثابت کرد اتفاقا دنیای فردا دنیای موشک است.اگر ایران در این جنگ ۱۲ روزه پر قدرت ظاهر نمیشد و به وسیله موشک های خود ضرباتی اساسی به رژیم وارد نمی ساخت، جنگ متوقف نمیشد که هیچ بلکه تا مرز فروپاشی این سرزمین پیش میرفت. آنچه ایران را حفظ کرد قدرت دفاعی این کشور بود. در این جنگ مردم ایران دریافتند ایده قوی شدن کشور که توسط حضرت امام شروع شد و توسط رهبری معظم انقلاب با قدرت ادامه پیدا کرد تا چه اندازه به کشور کمک کرد و کشور را از وارد شدن به بحران های سخت از نجات داد. ۳_ایران تنها ناجی منطقه: آنچه در اساس نامه رژیم صهیونیستی به صراحت به آن اشاره شده، اجرای برنامه از نیل تا فرات و تسلط بر اکثریت کشورهای منطقه غرب آسیاست.پس از این جنگ ثابت شدکشوری که توان ایستادگی در برابر این رژیم متجاوزکار را دارد تنها و تنها ایران است. ۴_حضور منطقه ای_یکی از ارکان قدرت: از دیگر موضوعاتی که در ذهن مردم تغییر کرد لزوم حضور پر قدرت ایران در منطقه برای حفظ امنیت ملی کشور است. آنهایی که تا قبل از جنگ شعار "سوریه را رها کن فکری به حال ما کن" یا شعار "نه غزه نه لبنان، جانم فدای ایران سر می دادند" برایشان ثابت شد لازمه تامین امنیت کشور، حضور پر قدرت در منطقه است. یعنی امنیت زمانی به دست می آید که در خارج از مرزها تامین شده باشد. ۵_نیروهای مسلح_ جان فدای ملت: در این جنگ افراد زیادی فدا شدند از جمله فرمانده هان بزرگی همچون شهید باقری، رشید، سلامی و حاجی زاده. همچنین در میان نیروهای مسلح شهدای دهه هشتادی یافت می شود. شهدایی که برخی از آنها هرگز پیکر شریفشان پیدا نشد.مردم در این جنگ دریافتند باید هرچه بیشتر قدر و اعتبار و ارزش نیروهای مسلح خود را بدانند. ۶_اثبات حقانیت انقلاب اسلامی و رهبری امام خامنه ای: از دیگر موضوعاتی که بار دیگر ثابت شد، اثبات حقانیت انقلاب اسلامی و جایگاه ویژه رهبری امام خامنه ای بود. مردم متوجه شدند مسیر انقلاب اسلامی و رهبر معظم انقلاب در همه این سالها خیرخواهی و ایجاد یک زندگی آرام و امن، برای مردم است. نکته مهم اینکه، کسانی که به دروغ شعار ایران سر می دادند از جمله ربع پهلوی و منافقین و ... در این جنگ با دشمن این مردم یعنی رژیم صهیونیستی متحد شدند و نفاق و درویی آنها برای مردم روشن شد. این جنگ هزینه هایی برای کشور داشت اما مهمترین دستاوردش، همین تغییر نگرشی بود که به صورت جدی در میان لایه های اجتماعی کشور ایجاد کرد. ✍سید محمد علی فروتن
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
تلاش و توکل: رمزگشایی از پیشرفت ایران در ۴۰ سالگی وقتی صحبت از پیشرفت می‌شود، ذهنمان به سمت کارخانه‌های عظیم، ابررایانه‌ها، و تجهیزات پیشرفته نظامی می‌رود.چرا که ایران در چهار دهه‌ی گذشته، با وجود همه‌ی موانع و تحریم‌ها، در حوزه‌هایی چون فناوری هسته‌ای، نانو، سایبری، دریایی، فضایی، شبیه‌سازی، متالورژی، علوم پایه و پزشکی، به جایگاه‌های برتر منطقه و جهان دست یافته. این‌ها نه ادعا، که واقعیاتی هستند که بسیاری از آمارهای بین‌المللی نیز به آن اذعان دارند. این مسیر، با وجود دشمنی‌های مستمر قدرت‌های استکباری ادامه پیدا کرده و نشان می‌دهد که اراده‌ای قوی پشت این حرکت بوده است. اما در کنار همه‌ی این تلاش‌های سخت‌افزاری و علمی، یک حقیقت مهم‌تر نیز وجود دارد که شاید کمتر به آن توجه کرده‌ایم: نقش دعا. در سوره فرقان، آیه ۷۷، به نکته‌ای عمیق و تکان‌دهنده برمی‌خوریم: «قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي لَوْ لا دُعاؤُكُمْ فَسَوْفَ يَكُونُ لِزاماً» بگو: «پروردگارم براى شما ارزشى قائل نيست اگر دعاى شما نباشد؛ شما [آيات خدا و پيامبران را] تكذيب كرديد، و [اين عمل دامان شما را خواهد گرفت و] از شما جدا نخواهد شد.» خداوندصراحتاً می‌گوید که اگر دعای ما نباشد، برای ما ارزشی قائل نیست! یعنی دعا صرفاً یک مناجات خشک و خالی نیست، بلکه یک "سلاح محکم الهی" است. نیرویی که در کنار همه‌ی پیشرفت‌های مادی و علمی، می‌تواند مسیر ما را هموارتر کند و به تلاش‌هایمان بُعدی آسمانی ببخشد. همانطور که دیدیم، به لطف این نظام مقدس اسلامی، ایران در کمتر از سه دهه پس از جنگ، جایگاه حقیقی خود را در مباحث علمی در منطقه و حتی دنیا پیدا کرده است. اما نباید فراموش کنیم که این دستاوردها، در کنار پشتکار و نبوغ دانشمندانمان، مدیون سلاح قدرتمند دعاست. سلاحی که شاید برای برخی ناملموس باشد، اما برای اهل ایمان، نقطه اتصال ما با قدرتی بی‌انتهاست. پس بیایید در کنار تلاش‌های بی‌وقفه علمی و صنعتی، این سلاح محکم الهی را دست‌کم نگیریم و با "تلاش" و "توکل"، مسیر پیشرفت را با سرعتی مضاعف ادامه دهیم. ✍ علیرضارنجبر
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
«ایران؛ بازیگر کلیدی و مقتدر در مقابله با توطئه های خارجی در قلب قفقاز» ✍ علیرضارنجبر توافق صلح اخیر بین ارمنستان و جمهوری آذربایجان که در کاخ سفید و با میانجیگری دولت آمریکا به امضا رسید، به وضوح منافع استراتژیک ایران را در منطقه قفقاز مورد تهدید جدی قرار داده است. ایران به عنوان یکی از بازیگران اصلی منطقه در زمینه ترانزیت و امنیت، شاهد کاهش شدید نفوذ و نقش کلیدی خود خواهد بود که پیامدهای منفی گسترده اقتصادی، سیاسی و امنیتی به دنبال خواهد داشت. اولین و مهمترین ضرر این توافق، از دست رفتن نقش کلیدی ایران در کریدورهای ترانزیتی منطقه است. با باز شدن مسیر ترانزیتی از طریق خاک ارمنستان که آذربایجان را به نخجوان متصل میکند (کریدور تحت کنترل کنسرسیوم آمریکایی موسوم به «مسیر ترامپ»)، ایران مزیت استراتژیک خود در زمینه ترانزیت کالا و انرژی را از دست میدهد. این امر باعث افت درآمدهای ترانزیتی و کاهش تردد کالا در مرزهای ایران خواهد شد و بازار حمل ونقل منطقه ای را بشدت تضعیف میکند. همچنین راههای صادرات نفت و گاز آذربایجان بدون عبور از خاک ایران و با استفاده از مسیر جدید، چشم انداز پروژههای انتقال انرژی ایران به اروپا را تیره تر کرده و فشار اقتصادی بر کشورمان را افزایش میدهد. علاوه بر این، بازار صادرات غیرنفتی ایران به ارمنستان که تا پیش از این از اهمیت بالایی برخوردار بود، در معرض رقابت مستقیم با کالاهای ترک و آذربایجانی قرار گرفته و سهم ایران در این بازار به شدت کاهش مییابد. از نظر امنیتی نیز ایران نسبت به افزایش نفوذ آمریکا و حضور کنسرسیوم های غربی در نزدیکی مرزهای خود به شدت هشدار داده است. این توافق عملاً امکان حضور نظامی و اقتصادی آمریکا را در منطقه قفقاز جنوبی فراهم ساخته و میتواند به ابزاری جهت بی ثبات سازی امنیت ملی ایران تبدیل شود. به ویژه آنکه ایران تجربه تاریخی مقاومت در برابر مداخلات خارجی را دارد و به طور قاطع هرگونه تضعیف منافع ملی و حاکمیت خود را دفع خواهد کرد. ایران علاوه بر تمامی این خسارات، پیامد روانی این توافق را نیز در کاهش اعتبار منطقه ای و محدود شدن گزینه های سیاست خارجی خود تجربه خواهد کرد. ایران مقتدر، با تجربه چندین دهه مقاومت و هوشیاری بی نظیر در برابر دخالتهای خارجی، همانند گذشته تمامی نقشه های شوم آمریکاییها در منطقه را ناکام گذاشته است. ایران هرگز اجازه نخواهد داد که منافع ملی و امنیت منطقه ای اش به بهانه های سیاسی و اقتصادی، به دست خارجی ها به ویژه ایالات متحده، به خطر بیفتد. این اراده راسخ و قدرت ملی ایران، سد نفوذ و اقدامات زیانبار آمریکا در نزدیکی مرزهای کشورمان خواهد بود و به طور قطع، ایران مقتدر همیشه حافظ و پاسدار ثبات و امنیت قفقاز و منطقه خواهد ماند.
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
اتحاد ملی؛ سپر فولادین در برابر دشمنان ✍ علیرضارنجبر در برهه‌ی حساس کنونی که کشورمان آماج تهدیدات بی‌وقفه از سوی رژیم کودک‌کش صهیونیستی و آمریکای مستکبر قرار گرفته است، حفظ و تقویت اتحاد ملی، نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت حیاتی است. در این میدان نبرد، هر جریان یا گروهی که با ایجاد تفرقه و بذر ناامیدی در دل مردم، درصدد تضعیف همبستگی ملی برآید، در حقیقت پا در مسیر دشمن می‌گذارد و مصداق کسانی است که مغضوب حق و ملت هستند. داستان پرمعنای حضرت موسی و هارون در آیات ۹۲ تا ۹۴ سوره طه، درس عبرتی ابدی در باب اهمیت اتحاد و پرهیز از تفرقه است. آنجا که هارون (علیه‌السلام)، با وجود انحراف بنی‌اسرائیل، از برخوردی تند که ممکن بود به تفرقه منجر شود، پرهیز می‌کند و به برادرش موسی (علیه‌السلام) می‌گوید: "ترسیدم بگویی میان بنی‌اسرائیل تفرقه انداختی." این روایت قرآنی، به روشنی نشان می‌دهد که حتی در شرایط دشوار، حفظ انسجام و وحدت، بر هر چیز دیگری مقدم است. امروز، با تأسی به آموزه‌های روشن قرآن کریم و کلام روشنگر رهبر معظم انقلاب، به این درک عمیق رسیده‌ایم که رمز عبور قدرتمندانه و پیروزمندانه از برابر این رژیم‌های جنایتکار و کودک‌کش، چیزی جز اتحاد و عدم تفرقه نیست. در بحبوحه‌ی این نبرد تمام‌عیار با جنایتکارترین رژیم‌های عالم، هر سخن و هر صدایی، از جانب دولت و ملت، از جریان‌های سیاسی تا سخنرانان مذهبی و سیاسی، که به تضعیف نظام، انقلاب و ایران منجر شود و اتحاد ملی را به هم زند، بی‌شک پژواک صدای دشمن است و باید با بصیرت تمام در برابر آن ایستادگی کرد.
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
💢 | اربعین رسانه افشاگر 🔹نشریه معروف آمریکایی «هافینگتون پست» در مقاله‌ای که در سال‌های اخیر منتشر کرد، به زیارت میلیونی اربعین حسینی پرداخت. 🔸در مقاله مذکور، زیارت اربعین را بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین تجمع دینی در جهان توصیف نموده و آورده است: تعداد زائران این تجمع پنج برابر مراسم بزرگ و مهم «کومبه‌ میلای» هندوها که هر سه سال یکبار برگزار می‌شود، است. 🔹نویسنده مقاله مذکور سپس داستان یک مرد استرالیایی را نقل می‌کند که پس از مشاهده زیارت باشکوه اربعین در تلویزیون در سال ۲۰۰۳، زمانی که صدام سقوط می‌کند، به کربلا می‌آید و با شرکت در این مراسم از مسیحیت کاتولیک به اسلام می‌گراید. 🔸نویسنده مقاله سپس به شرح و مقایسه اربعین با دیگر اتفاقات می‌پردازد و می‌نویسد: در زلزله «هائیتی» وزارت دفاع آمریکا فقط چهار میلیون وعده غذایی داد، و در اربعین ۲۰۰ میلیون وعده غذایی تهیه می‌شود و همه از محل خیرین است. نویسنده سپس خواستار گنجاندن زیارت اربعین در کتاب رکوردها به عنوان بزرگ‌ترین تجمع بشری، بزرگ‌ترین سفره غذا در جهان و بزرگ‌ترین تعداد داوطلبان در یک مکان و غیره می‌شود. 🔹نگاهی به وقایع سال ۶۱ قمری و پس از آن، حکایت از شروع یک استراتژی محکم و پرقدرت دارد. ماجرای عاشورا و سپس اربعین، مقطعی را برای همیشه در تاریخ ثبت کرد. نوع مواجهه اولیای الهی و ائمه اطهار بیانگر یک تقابل دائمی با جبهه کفر و نفاق است. عبارت «مثلی لا یبایع مثله» که توسط سیدالشهدا مطرح شد، بنیانگذار حرکتی شد که در طول کل تاریخ هرکسی که مثل اباعبدالله است با هرکسی که مثل یزید است دست بیعت ندهد. سپس، بازگشت زینب کبری به کربلا آن هم در اوج فضای خفقان بنی‌امیه بیانگر شروع یک حرکت روشنگرانه بود. در ادامه نیز، ائمه بزرگوار این مسیر را حفظ کردند. امام باقر به اقامه مجلس عزا و گریه در منازل توصیه کردند، امام صادق مجلس عزا برپا می‌کردند و آن حدیث معروف امام رضا به ریان ابن شبیب همگی بیانگر استمرار حرکت بیدارگر زینب کبری است. 🔸اکنون اربعین به یک رسانه پرقدرت افشاگر تبدیل شده است. جالب آنکه اربعین نه تنها محور اجتماع برای ادیان مختلف بلکه برای هر انسان حق‌گراست. شاید همین ویژگی وجه تمایز آن با سایر مناسک و شعائر باشد. به عنوان مثال در مراسم باشکوه حج که میعادگاه مسلمانان جهان است، شاهد یک حرکت درون دینی هستیم و دیگر ادیان در آن شرکت ندارند، اما اربعین گستره‌ای فراتر را دربر گرفته است. 🔹امکان ندارد که امروزه نبردی بین حق و باطل شکل بگیرد و اربعین نسبت به آن بی‌تفاوت باشد؛ چرا که اساس شکل‌گیری و ماهیت این حرکت، تقابل و صف‌کشی همانندگان اباعبدالله الحسین و همانندگان یزید است. امروز رسانه‌ی افشاگر اربعین به همه کمک می‌کند تا شمر زمانه‌شان را بشناسند. از این روست که پاسخ کوبنده ایران به تجاوز رژیم صهیونی در مسیر مشایه، خود یک پدیده جذاب شده است. آثار ضربه ایران بر هیمنه آمریکا و رژیم صهیونی در رسانه اربعین، به همه دنیای اسلام منعکس می‌شود — بلکه حتی فراتر از دنیای اسلام — لذا این هم‌افزایی می‌تواند بارقه‌های شکل‌گیری امت واحد در میان ملت‌های مسلمان جهان باشد که البته مقدمه‌ای برای حرکات جهانی و ظهور منجی است، ان‌شاءالله. ✍🏻 محمد حکیمی
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
نفت و توهم اقتصادی: در جستجوی سهم هر ایرانی ✍ علیرضا رنجبر دهه‌هاست که «نفت» واژه پر تکراری در ادبیات اقتصادی و سیاسی ایران است. این طلای سیاه که زمانی منبع ثروت و توسعه پنداشته می‌شد، گاه خود به بستر توهمات اقتصادی بدل گشته است. تصویری ذهنی شکل گرفته که گویا درآمدهای نفتی آنقدر عظیم است که می‌تواند تمامی مشکلات اقتصادی کشور را حل کند و حتی مستقیماً به سفره‌های مردم سرازیر شود. اما آیا این تصور با واقعیت‌های عددی همخوانی دارد؟ بیایید با یک محاسبه ساده، پرده از این توهم احتمالی برداریم. فرض کنیم ایران روزانه ۱.۵ میلیون بشکه نفت به فروش می‌رساند و قیمت هر بشکه نفت خام به طور متوسط ۸۰ دلار باشد. اگر نرخ تبدیل دلار به تومان را ۹۰ هزار تومان در نظر بگیریم، می‌توانیم سهم ماهانه هر ایرانی را از این درآمد نفتی محاسبه کنیم: با فروش روزانه ۱.۵ میلیون بشکه نفت با قیمت ۸۰ دلار برای هر بشکه، درآمد ماهانه کل از فروش نفت به ۳۲۴ تریلیون تومان می‌رسد. اگر این مبلغ را به طور مساوی بین ۸۷ میلیون نفر جمعیت کشور تقسیم کنیم، سهم ماهانه هر ایرانی حدود ۳ میلیون و ۷۲۴ هزار تومان خواهد بود. حال، بیایید این عدد را با بودجه سالیانه کشور مقایسه کنیم. برای روشن شدن موضوع، فرض کنیم کل درآمد نفتی ماهانه (۳۲۴ تریلیون تومان) به تمام ۸۷ میلیون ایرانی داده شود. در این صورت، سهم ماهانه هر نفر حدود ۳,۷۲۴,۱۳۷ تومان خواهد بود. آیا این رقم بیش از نیمی از بودجه سالیانه کشور است؟ برای پاسخ به این سوال، باید بودجه سالیانه کشور را در نظر بگیریم. بودجه سال ۱۴۰۳ کل کشور حدوداً ۳,۳۸۷ تریلیون تومان است. اگر این رقم را به ۱۲ ماه تقسیم کنیم، بودجه ماهانه کشور حدود ۲۸۲ تریلیون تومان می‌شود. با مقایسه درآمد نفتی ماهانه (۳۲۴ تریلیون تومان) با بودجه ماهانه کشور (۲۸۲ تریلیون تومان)، می‌بینیم که حتی در این سناریوی خوش‌بینانه، درآمد نفتی ماهانه *بیشتر* از کل بودجه ماهانه کشور است. ریشه «توهم نفتی» در ذهن عامه نکته کلیدی در «توهم نفتی» اینجاست که درآمدهای عظیم حاصل از فروش نفت، نه به صورت مستقیم و یکجا، بلکه از طریق سازوکارهای پیچیده اقتصادی و صرف هزینه‌های جاری، عمرانی، دفاعی و... در بودجه سالانه کشور توزیع می‌شود. بسیاری از مردم، به دلیل عدم آشنایی با این سازوکارها، تصور می‌کنند که سهم ماهانه هر ایرانی از درآمد نفتی باید بسیار بیشتر از رقم محاسبه‌شده باشد؛ اعدادی گاه تا ۵۰۰ میلیون، ۷۰۰ میلیون و یا حتی بیش از یک میلیارد تومان در ماه! این تصور، خود «توهمی» در ذهن برخی افراد ایجاد می‌کند. این تصور غلط، زمانی که با اخبار مربوط به اختلاس‌ها و دزدی‌های کلان همراه می‌شود، می‌تواند خوراک رسانه‌هایی شود که با هدف تخریب وجهه ایران اسلامی، این اعداد را دستمایه‌ی تبلیغات منفی خود قرار می‌دهند. در چنین فضایی، ساده‌انگارانه است که تصور کنیم تمامی درآمدهای نفتی باید مستقیماً به دست تک‌تک شهروندان برسد، در حالی که این درآمدها شریان حیاتی بودجه عمومی کشور هستند و صرف مصارف عمومی می‌شوند.
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
۲۸ مرداد ۱۳۳۲: درسی تلخ از استقلال و خیانت ✍علیرضا رنجبر ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، روزی که نه تنها در تقویم، بلکه در حافظه تاریخی ملت ایران نقش بسته است؛ روزی که صدای گام‌های استقلال‌خواهانه یک ملت، با چکمه‌های دخالت خارجی درهم شکسته شد. دولت ملی‌گرای دکتر محمد مصدق، با پشتوانه مردمی و همیاری بزرگانی چون آیت‌الله کاشانی، پرچم ملی شدن صنعت نفت را برافراشت تا ایران را از چنگال استعمار نفتی بریتانیا رها سازد. این حرکت شجاعانه، خاری بود در چشم ابرقدرت‌هایی که منافع خود را در گرو ضعف و وابستگی دیگران می‌دیدند. مصدق، با تمام وجود برای بازپس‌گیری ثروت ملی ایران کوشید و تنها مبنایش، استقلال اقتصادی کشور بود. اما این آرمان‌گرایی، به مذاق زورگویان خوش نیامد. دولت مصدق، تنها ۲۸ ماه دوام آورد. در این مدت کوتاه، شاه از کشور گریخته بود و تحریم‌ها یکی پس از دیگری بر ایران تحمیل شد. ارزش پول ملی سقوط کرد و دلار از ۳ تومان به ۹ تومان رسید؛ فشارهایی که هدفشان، فلج کردن دولت و مردم بود. در نهایت، آمریکا که ابتدا خود را حامی ملت ایران نشان داده بود، با خنجر خیانت از پشت، کودتایی را رقم زد و شاه فراری را به کشور بازگرداند. مصدق تبعید شد و آرزوهای ملتی برای استقلال، زیر آوار دسیسه‌ها مدفون گشت. ۲۸ مرداد، یادآور این حقیقت تلخ است که مبارزه برای استقلال، هزینه دارد و گاهی بزرگترین ضربه را، از دوست‌نماها می‌خوریم. این روز، درسی فراموش‌نشدنی برای هر ایرانی است تا ذات اصلی سیاست‌های مداخله‌جویانه را بشناسیم و از تاریخ، برای ساختن آینده‌ای مستقل و قدرتمند بیاموزیم.
هدایت شده از ثامن الائمه(ع)
ناترازی آب و برق: آوردگاه چالش، پیروزی با همت ملی! ✍علیرضا رنجبر ناترازی آب و برق، پدیده‌ای است که این روزها نه تنها گریبان‌گیر ایران است، بلکه بسیاری از کشورهای دیگر مانند ترکیه، انگلستان، و حتی ایالات متحده نیز با توجه به شرایط اقلیمی و تغییرات جوی سالیانه، با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. این یک چالش جهانی است که ریشه در تغییرات آب و هوایی، افزایش جمعیت، و الگوهای مصرف انرژی دارد و اختصاص به یک منطقه جغرافیایی خاص ندارد. متأسفانه، برخی رسانه‌های غربی و عبری با بزرگ‌نمایی و تحریف واقعیت، این پدیده را صرفاً به ناکارآمدی و سوءمدیریت در ایران نسبت می‌دهند. آن‌ها با تکرار و برجسته‌سازی این مسئله در فضای مجازی، تلاش می‌کنند تا حس ناامیدی و بدبختی را به مردم ایران القا کنند و این گونه وانمود کنند که ایران تنها کشوری است که با این مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند؛ حال آنکه این یک معضل جهانی است که راه‌حل‌های پایدار و همکاری‌های بین‌المللی را می‌طلبد. البته که شرایط اقلیمی و جغرافیایی بسیاری از کشورها، از جمله ایران، امروز با چالش‌های بزرگی در حوزه آب و برق مواجه است. اما تفاوت اصلی در کشور ما، وجود اپوزیسیون و معاندین قسم‌خورده‌ای است که از کوچکترین مسائل داخلی برای القای ناامیدی به مردم سوءاستفاده می‌کنند. در چنین شرایطی، لازم است مسئولین وزارت نیرو، ریاست جمهوری و سایر نهادهای ذی‌ربط، با شفافیت و از طریق رسانه‌ها، با مردم سخن بگویند و ضمن تلاش مضاعف و برنامه‌ریزی صحیح برای رفع این مسائل، مردم را امین و همراه دولت بدانند. باید از مردم کشورمان که همواره در بحران‌ها و سختی‌ها در کنار نظام و دولت بوده‌اند، برای عبور از این مسیر دشوار کمک خواست. چرا که همدلی و مشارکت مردم، کلید حل بسیاری از مشکلات است.