دلم گرفته در این زندگی نمی‌گنجم بدون چتر، بدون تو می‌زنم بیرون! #ساجده_جبارپور🌱 @shokoohsher✨

دوباره ریشه‌ی زخمم رسیده‌ است به خون به زخم‌های قدیمی، به ریشه‌های جنون قلم به دست گرفتم که از تو بنویسم برای این‌همه گریه، برای غم ممنون! شبیه ابرِ مچاله کنار پنجره‌ام به جای شانه تو، تکیه داده‌ام به ستون چقدر خسته‌ام‌ از این نمای تکراری چقدر خسته‌ام از این جهانِ ناموزون دلم گرفته در این زندگی نمی‌گنجم بدون چتر، بدون تو می‌زنم بیرون! #ساجده_جبارپور🌱 @shokoohsher✨

کجاست اسب تغزل؟ یگانه راه نجاتم مگر فرار کنم از جهان بی‌کلماتم سکوت نیست عزیزان، هبوط نیست رقیبان! چرا که شعر من این یار، قائم است به ذاتم غزل نوشتم و ناقد شدند: شعر گسی بود! حرام باد شرابی که ریختم به دواتم زبان که مثل خمیری درون پنجه‌ی من بود شبیه سنگ سیاهی کپیده کنج بساطم نه اینکه روزه صدساله‌ی سکوت بگیرم که ترش‌سالگی‌ آراسته به رنج حیاتم برای پند نوشتن زیاده ترد و جوانم برای دل دله کردن سه‌چار سال بیاتم هنوز‌ دوره‌ی گمراهی‌ام به سر نرسیده شب از جنون پرم و صبح در هوای ثباتم نجات‌بخش من آن رخش من یگانه غزل کو؟ به هرکجا برود می‌روم، که اوست صراطم @shokoohsher✨ #ساجده_جبارپور☘️