ای خوشا! با یاد تو انبوهی از غم داشتن دفتری خیس از غزل هر شب فراهم داشتن ای که بیش از حد مرا دلبسته‌ی خود کرده‌ای درد جانسوزی‌ست این شب‌ها تو را کم داشتن دل اگر زخم از دَم تیغ تو بردارد چه باک؟ احتیاجی نیست با زخم تو مرهم داشتن قسمتم - ای‌کاش - می‌شد جای این آشفتگی تکیه‌گاه شانه‌ات را قرص و محکم داشتن «خلوت تنهایی من» با «تو» زیبا می‌شود کاش می‌شد این دو را همراه با هم داشتن! @shokoohsher✨ #سعید_ایران_نژاد🍃