بریز حادثه ات را تو بر سرم باران که مرگ خیمه زده در برابرم باران مهی غلیظ گرفته ست آسمانم را رسیده ساعت پرواز آخرم باران قسم به جان نه،که جانم چه ارزشی دارد قسم به لحظه ی اندوه رهبرم باران هراس نیست مرا از هجوم طوفان ها اگر که خادم این خاک و کشورم باران مرور کن غم سردار قهرمانت را که من ادامه ی این بغض پرپرم باران بهار را به تماشای باغ دعوت کن به بر نشسته درختان باورم باران سلام میدهم از دور شهر مشهد را به شوق لحظه ی دیدار در حرم باران شب است و شادی لبخند هشتمین خورشید صدای گریه ی نقاره در سرم باران از این زمین به فراسوی آسمان با خود نشان خادمی عشق می برم باران شهید نام بلندیست روی شانه عرش مزین است به این نام پیکرم باران تویی که قاصد این داغ تازه ای برسان سلام آخر من را به مادرم باران #معصومه_سادات_اسدیان #خادم_الرضا #شهید_جمهور