🔴 تقسیم بندی جریانات سیاسی و #وحدت با آنان #آرایش_انتخابات 🔹در تقسیم بندی جریانات سیاسی کشور به اصولگرا و اصلاح طلب مغالطه ای شده؛ یعنی اصولگرایی بعنوان مخالف اصلاح کردن وضع موجود و اصلاحات به عنوان مخالف اصول اساسی اسلام و نظام معرفی شده اند. رهبر انقلاب با طرح گفتمان اصولگرایی در اوایل دهه هشتاد بنا داشتند که گفتمان اصلاح طلبی حاکم بر کشور را به سمت اصلاحات در چارچوب اصول اسلام و نظام هدایت کنند بطوریکه گفتمان اصلاح طلبی از جنس اصلاحات آمریکایی از صحنه مدیریت کشور رانده شود. 🔸لذا بارها رهبر انقلاب، مخالفت خود را با این تقسیم بندی اعلام کرده و تأکید نمودند که ما به تقسیم بندی و جبهه بندی انقلابی و غیر انقلابی معتقدیم. حساب ضدانقلاب که دیگر واضح است! ضدانقلاب که نباید جایی در صحنه مدیریت سیاسی کشور داشته باشد اما افرادی که در درون نظام تعریف شده اند بعضاً انقلابی و گاهی هم غیرانقلابی اند! تازه انقلابی بودن هم درجاتی دارد که نمی توان فقط یک جبهه خاص یا یک گروه خاص را انقلابی خواند! 🔹«نقطه ی مقابل اصولگرا، اصلاح طلب نیست؛ نقطه مقابل اصلاح طلب، اصولگرا نیست. نقطه ی مقابل اصولگرا، آدم بی اصول و لاابالی است؛ آدمی که به هیچ اصلی معتقد نیست؛ آدم هرهری مذهب است. یک روز منافع او یا فضای عمومی ایجاب می کند که بشدت ضد سرمایه گذاری و سرمایه داری حرکت کند، یک روز هم منافع اش یا فضا ایجاب می کند که طرفدار سرسخت سرمایه داری شود؛ حتّی به شکل وابسته و نابابش! نقطه ی مقابل اصلاح طلبی، افساد است. بنده معتقد به اصولگرای اصلاح طلبم؛ اصول متین و متقنی که از مبانی معرفتی اسلام برخاسته، با اصلاح روش ها به صورت روزبه روز و نوبه نو». امام خامنه ای 🔸این روزها فعالان انقلابی، یا وابسته اند یا مستقل و پراکنده؛ وابسته یعنی به صورت معلوم و مشخص در یک جبهه سیاسی یا حزب مشغول به فعالیت سیاسی اند و یا بصورت مستقل در حال کار خودجوش و مردمی. هم وابستگی دارای ارزش است هم استقلال. وابستگی از این جهت که بدون کار تشکیلاتی، بدون کار جبهه ای کار پیش نمی رود؛ لذا امر تشکیلاتی بودن بسیار ضروری است. مستقل بودن هم از این جهت خوب است که افراد در انقلابی گری، در عدالتخواهی، در نقد، ملاحظه این و آن را نمی کند و براحتی بدون ترس از سوی سران یک تشکیلات و حزب و بدون ترس از حذف شدن، براحتی اعلام موضع می کند. 🔹بله؛ کاش می شد افراد می توانستند هم در درون تشکیلات و جبهه ها فعالیت کنند و هم انگ و برچسب منفعت طلبی نخورند و هم آزادانه اعلام موضع داشته باشند و آزادانه فعالیت کنند و این وابستگی تشکیلات باعث چشم بستن بر حقایق نشود. اما فعلاً جمع این دو ممکن نیست. 🔸در نقد و جذب و دفع جریانات و احزاب، بازهم نگاه غلطی ترویج شده؛ برخی فکر می کنند چون این تقسیم بندی اصولگرا – اطلاح طلب غلط است پس باید جبهه ها، احزاب، تشکل ها و گروه ها را هم منحرف و باطل دانست! خیر؛ قبول نداشتن تقسیم بندی اصولگرا-اصلاح طلب به معنای این نیست که ما همه را به یک چوب برانیم یا همه را منفعت طلب بدانیم یا همه را منحرف بخوانیم! 🔹از طرفی نسبت خود را باید با دو جریان اصلی حاکم بر کشور، یعنی جریان انقلابی و جریان غرب گرا مشخص کنیم. در این تقسیم بندی خیلی از احزاب و تشکل های با برچسب اصولگرایی در درون جریان انقلابی تعریف می شود و خیلی از احزاب و اشخاص اصلاح طلب در درون جبهه غیرانقلابی یا غرب گرا تعریف می شود. البته برخی احزاب و شخصیت ها نیز سعی می کنند در هر دو اردوگاه وجهه و نفوذ داشته باشند! 🔸در نتیجه؛ ملاک ما حق است هر کدام از این دو جریان، هر کدام از این جبهه های سیاسی، احزاب و تشکل ها و اشخاص به حق نزدیک شود به همان اندازه باید از او حمایت کرد. وحدت ما با گروه ها و افراد به اندازه ای است که به اصول اسلام و انقلاب پایبند باشند. یعنی اگر یک جبهه و حزبی، 70 درصد ادعاهایش حق باشد به اندازه 70 درصد باید مورد حمایت قرار بگیرد. لذا استقلال و مستقل بودن به این معنا نیست که حالا که ما در هیچ جبهه و گروهی عضویت نداریم پس از هیچ کدام و از هیچ لیستی نباید حمایت کنیم! استقلال صحیح و منطقی یعنی حمایت از حق؛ هر گروهی به حق پایبند باشد باید از آن گروه حمایت کرد. 🔹«وحدت با کیست؟ با آن کسی که این اصول را قبول دارد. به همان اندازه‌ای که اصول را قبول دارند، به همان اندازه ما با هم مرتبط و متصلیم؛ این میشود ولایت بین مؤمنین. آن کسی که اصول را قبول ندارد، نشان میدهد که اصول را قبول ندارد یا تصریح میکند که اصول را قبول ندارد، او قهراً از این دائره خارج است.». امام خامنه ای #داود_مدرسی_یان: