eitaa logo
کانال هدایت(تبیین)
535 دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
2هزار ویدیو
145 فایل
🔴کانال نیروهای انقلاب. 🔷 اخبار و تحلیلهای مهم فرهنگی و سیاسی 🔷باما همراه باشید.
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴معنای کلمه «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلاء» ♦️ «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ اَرْضٍ کَرْبَلاء» یک کلمه بزرگی است که اشتباهی می‌فهمند. آنها خیال می‌کنند که یعنی هر روز باید گریه کرد! لکن محتوایش غیر از این است. نقش این بود که - سلام الله علیه- با جمعیت معدود، آمدند کربلا و در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار ایستادند و فداکاری کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند. همه‌ روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز ست و ما باید مقابل ظلم بایستیم. 📚صحیفه نور،جلد 9،صفحه 202
🌹 ولی فقیه تمام اختیارات پیامبر اکرم را دارد ♦️« اگر فرد لایقی که دارای این دو خصلت [علم به قانون و عدالت] باشد، بپاخاست و تشکیل حکومت داد، همان ولایتی را که حضرت رسول اکرم"ص" در امر اداره جامعه داشت دارا می‌باشد، و بر همه مردم لازم است که از او اطاعت کنند. ♦️این توهّم که اختیارات حکومتی رسول اکرم «ص» بیشتر از حضرت امیر«ع» بود یا اختیارات حکومتی حضرت امیر «ع» بیش از فقیه است، باطل و غلط است. البته حضرت رسول اکرم «ص» بیش از همه عالَم است و بعد از ایشان، حضرت امیر «ع» از همه بیشتر است. لکن زیادیِ فضائلِ معنوی، اختیارات حکومتی را افزایش نمی‌دهد. همان اختیارات و ولایتی که حضرت رسول و دیگر ائمه «صلوات الله علیهم» در تدارک و بسیج سپاه، تعیین وُلات و استانداران، گرفتن مالیات و صرف آن در مصالح مسلمانان داشتند، خداوند همان اختیارات را برای حکومت فعلی قرار داده است، منتها شخص معیّنی نیست، روی عنوانِ «عالِم عادل»  است. ♦️وقتی می گوییم ولایتی را که رسول اکرم «ص» و ائمه «ع» داشتند، بعد از غیبت، فقیهِ عادل دارد، برای هیچ کس این توهّم نباید پیدا شود که مقام فقها، همان مقام ائمه«ع» و رسول اکرم «ص» است. زیرا اینجا صحبت از نیست بلکه صحبت از است. ولایت یعنی حکومت و اداره کشور و اجرای قوانین شرع مقدس، یک وظیفه سنگین و مهم است نه اینکه برای کسی شأن و مقام غیر عادی به وجود بیاورد و او را از حد انسان عادی بالاتر ببرد. به عبارت دیگر، ولایتِ مورد بحث یعنی حکومت و اجرا و اداره، بر خلاف تصوری که خیلی افراد دارند امتیاز نیست، بلکه وظیفه‌ای خطیر است». 📚کتاب ولایت فقیه صفحات ۵۵ و ۵۶.