🔺در میان التهاب و هیجان آن روزهای کشور که حق و ناحق درهم آمیخته بود، مقام معظم رهبری از ابتدای حمله صدام، نیت شوم آمریکا درباره تسلط بر خلیج فارس و انداختن صدام به این مسیر و زمینه چینی درگیری جمهوری اسلامی در این جنگ را می دیدند و بر خلاف تحلیل های سطحی نگرانه امثال محتشمی‌پور، از ابتدا مردم و مسوولین را به دیدن این #پلن_شوم توجه می دادند و در سخنرانی های مختلفی این نکات را راجع به بحران خلیج فارس فرمودند: 💠 «کاری که صدام حسین در کویت کرد، عیناً همان کاری است که امریکا در حدود یک سال قبل از این در پاناما کرد... 💠 قدرتها مثل کرکسهایی که به جیفه چشم دوخته‌اند و به هم نوک و چنگال می‌زنند، به جان هم افتاده‌اند. این، تفسیر و تحلیل قضیه است. 💠مدتهاست که امریکا در فکر آن بوده که در خلیج فارس، جای پای مستحکم‌تر و حضور نظامی قویتری داشته باشد. البته در خلیج فارس و در بعضی از کشورهای کوچک و حقیر پایگاه دارد، ولی کمش است! این چیزی هم که حالا پیدا کند، باز کمش است! هرچه پیدا کنند، کمشان است! 💠آن کسی هم که کویت را تصرف کرد، به فکر این است که ساحل و منبع نفتی و قدرت ظاهری و قلدری و زورگویی خودش را توسعه بدهد و بعد از گذشت ده، دوازده سال از گوربه‌گور شدن محمّدرضا پهلوی، جای او را بگیرد. او هم همین‌طور بود. تفسیر و تحلیل قضیه، واضح است و پیچیدگی ندارد.» ۶۹/۵/۲۴ 🔹ایشان بی‌طرفی در قبال جنگ خلیج‌فارس را نه به معنای عدم موضع داشتن بلکه به معنای 👈نفی تجاوزطلبی هر دو طرف جنگ👉 عنوان می‌نمایند و تأکید می‌کنند که ایران با هر دو طرف که قدرت طلب و متجاوز هستند مخالف می‌باشد. 🔹 این مواضع قاطع رهبری که با همراهی رییس جمهور و شورای عالی امنیت ملی همراه شد، باعث شد التهاب ایجاد شده در جامعه توسط آن افراد که نقش #نفوذ نیز در آن قابل تامل است، فروکش کند و جمهوری اسلامی از خطر جدی درگیر شدن به جنگی بزرگتر و خطرناک تر از جنگ تحمیلی و روبرو شدن با یک #ائتلاف_جهانی رها شود. 🔻همچنین با تدبیر معظم له در دستور به واحد های نظامی در گسترش نیروها در منطقه جنوب و غرب، راه را برای کوچکترین شیطنت آمریکا در نفوذ و رخنه یا تجاوز برای تحریک ایران در مشارکت در جنگ بست.