همکاری‌های نظامی و دفاعی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه مشتمل بر چه همکاری‌های خواهد بود؟ #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #معاهده_مشارکت_جامع_راهبردی #ایران_روسیه #یکجانبه_گرایی همکاری‌های نظامی و دفاعی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه یکی از قدیمی‌ترین ابعاد روابط میان دو کشور را در برمی‌گیرد. ماده ۵ بند ۱ معاهده جامع مشارکت راهبردی در سال ۱۴۰۳، به تشریح جزئیات همکاری‌های راهبردی و دفاعی میان دو کشور می‌پردازد و معتقد است؛ همکاری نظامی بین طرف‌های متعاهد طیف گسترده‌ای از موضوعات را از جمله تبادل هیئت‌های نظامی و کارشناسی، دیدار از بنادر توسط کشتی‌ها و شناورهای نظامی طرف‌های متعاهد، آموزش کارکنان نظامی، تبادل دانشجویان افسری و اساتید، شرکت - بر اساس توافق میان طرف‌های متعاهد - در نمایشگاه‌های بین‌المللی دفاعی به میزبانی طرف‌های متعاهد، برگزاری رقابت‌های مشترک ورزشی، رویدادهای فرهنگی و سایر رویدادها، عملیات مشترک امداد و نجات دریایی و همچنین مبارزه با دزدی دریایی و سرقت مسلحانه در دریا، در بر خواهد گرفت. ✍ رضا حسینیان @siasiland

مقابله با ایالات متحده آمریکا در غرب آسیا دستو کار مشترک‌ فدراسیون روسیهو جمهوری اسلامی ایران در غرب آسیا #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #معاهده_مشارکت_جامع_راهبردی #ایران_روسیه #یکجانبه_گرایی مقابله با قدرت‌های فرامنطقه‌ای به طور ویژه ایالات متحده آمریکا در غرب آسیا، همواره یکی از دستورکارهای راهبردی جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت در غرب آسیا بوده است. معاهده مشارکت جامع راهبردی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه به صراحت بر این نکته تاکید می‌کند و معتقد است؛ طرف‌های متعاهد تحکیم صلح و امنیت در منطقه خزر، آسیای مرکزی، ماورای قفقاز و خاورمیانه را تسهیل خواهند نمود، به منظور جلوگیری از مداخله در مناطق مذکور و حضور بی‌ثبات کننده دولت‌های ثالث در آنجا همکاری خواهند نمود و در مورد وضعیت در سایر مناطق جهان تبادل نظر خواهند کرد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

تحکیم روابط دوجانبه میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در قالب مجامع دیپلماسی چند جانبه #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #معاهده_مشارکت_جامع_راهبردی #ایران_روسیه #یکجانبه_گرایی یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌های ارتقای همکاری‌های دوجانبه میان کشورها در محیط نظام‌بین‌الملل بهره‌گیری و استفاده از مجامع دیپلماسی چند جانبه است. جمهوریاسلامی ایران و فدراسیون روسیه در بسیاری از محافلدچند جانبه عضویت دارند و معاهده مشارکت جامع راهبردی میان دو کشور در سال ۱۴۰۳ نیز بر این نکته تاکید می‌کند و معتقد است؛ طرف‌های متعاهد همکاری‌ها را در چارچوب سازمان‌های منطقه‌ای تعمیق خواهند بخشید، در سازمان همکاری شانگهای به منظور تقویت ظرفیت آن در زمینه‌های سیاسی، امنیتی، اقتصادی، و در عرصه‌های فرهنگی و بشردوستانه، تعامل خواهند داشت و مواضع را هماهنگ خواهند نمود و گسترش روابط تجاری و اقتصادی بین جمهوری اسلامی ایران و اتحادیه اقتصادی اورآسیا را تسهیل خواهند کرد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

دیپلماسی زیست محیطی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #معاهده_مشارکت_جامع_راهبردی #ایران_روسیه #یکجانبه_گرایی امروز یکی از مهم‌ترین دستورکارهای نظام بین‌الملل مباحث مرتبط با تغییرات اقلیمی و محیط زیستی است. قدرت‌های بزرگ و قدرت‌های منطقه‌ای به نوبه خود ترتیباتی را اتخاد کرده‌اند تا بتوانند با آثار و پیامدهای آن مقابله کنند. ماده ۳۹ معاهده مشارکت جامع راهبردی میان جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه در خصوص همکاری‌های راهبردی میان دو کشور در زمینه مسائل زیست محیطی ابراز می‌دارد؛ طرف‌های متعاهد در زمینه حفاظت از محیط زیست از طریق تبادل تجربیات در استفاده منطقی از منابع طبیعی، ارائه فناوری های دوستدار محیط زیست و اجرای اقدامات حفاظت از محیط زیست همکاری خواهند کرد. ✍ حسن طباطبایی @siasiland

چرایی توسعه روابط دوجانبه ناتو و آسیای مرکزی #ناتو #سازمان_پیمان_آتلانتیک_شمالی #فدراسیون_روسیه كشورهاي نواستقلال آسياي مركزي و قفقاز هيچ‌گاه در تاريخ حيات سياسي خود ساختار سياسي مستقل به معناي امروزي (دولت ملي) نداشتند. يكي از مشكلاتي كه پس از فروپاشي اتحاد شوروي اين كشورها با آن روبه‌رو شدند موضوع ترتيبات امنيتي و دفاعي بود. اين جمهوري‌ها چون مدت زيادي زیرسلطۀ سياسي،  نظامي، امنيتي و اقتصادي مسكو بودند از برقراری امنیت ملی ناتوان هستند. همچنين اين كشورها با چالش‌هاي ديگري همچون بحران‌هاي عميق اقتصادي، نداشتن سياست خارجي مستقل، دوران انتقال به بازار آزاد، داشتن دولت‌هاي ضعيف، نبود شرايط دمكراتيك و عناصر مدني روبه‌رو بودند. برخی از کشور‌های این منطقه می‌کوشند با به‌دست‌آوردن حمایت سازمان‌هاي فرامنطقه‌اي مانند سازمان امنيت و همكاري اروپا و برقراري پيوند با اتحاديه‌هاي نظامي مانند ناتو، این‌گونه مشکلات خود را برطرف کنند و در راستاي همگرايي و یک‌پارچه‌سازی در نظام اروپايي گام بردارند ✍ محراب علیپور @siasiland

کارکرد‌های سازمان پیمان آتلانتیک شمالی #ناتو #سازمان_پیمان_آتلانتیک_شمالی #ایالات_متحده_آمریکا #فدراسیون_روسیه در اصل فلسفۀ وجودی ناتو مقابله با سیاست‌های اتحاد شوروی بوده است که در زمان نظام دوقطبی، آمریکا از به‌وجودآمدن این سازمان حمایت لازم را کرده است. بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 و استقلال‌یافتن 15 جمهوری، دلیلی برای ادامۀ کار ناتو وجود نداشت، اما با برنامه‌ریزی‌های انجام‌شده و حمایت‌های آمریکا برای مقابلۀ غیرمستقیم با روسیه، این سازمان  به‌کار خود ادامه داد و نه تنها این سازمان بعد از فروپاشی اتحاد شوروی از هم فرو نپاشید، بلکه با انجام اقدام‌های مناسب همکاری‌های خود را در موضوع‌های دیگر هم تسری داد. در سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۴، ده کشور کمونیستی پیشین، به عضویت ناتو در آمدند و شمار اعضای ناتو به ۲۶ کشور افزایش یافت. در سال ۲۰۰۸ تلاش‌هایی برای گسترش ناتو به حوزۀ بالتیک و پیش روی مرزهای ناتو به نزدیکی مرزهای روسیه انجام شد که در این بین با شروع مذاکرات برای عضویت سه کشور آلبانی، کرواسی و مقدونیه در ناتو موافقت شد، ولی در ابتدا مخالفت‌هایی شد با عضویت گرجستان و اوکراین که هم‏مرز با روسیه هستند. سرانجام پس از شروع جنگ اوستیای جنوبی در سال ۲۰۰۸ حتی حمایت‌ها برای عضویت گرجستان افزایش یافت. ✍ محمد لطفیان @siasiland

روابط دوجانبه ناتو و فدراسیون روسیه در طول تاریخ #ناتو #فدراسیون_روسیه #ایالات_متحده_آمریکا قسمت اول از سال ۱۹۹۱ هم زمان با فروپاشی اتحاد شوروی، ناتو روابط خود را با روسیه آغاز کرده است. این روابط در سال ۱۹۹۴ با پیوستن روسیه به برنامۀ مشارکت برای صلح گسترش یافت و در سال ۱۹۹۷ دو طرف با امضای موافقت‌نامۀ ایجاد روابط دوجانبۀ همکاری امنیتی ناتو و روسیه، این همکاری را نهادینه کردند. اما روابط رسمی میان ناتو و روسیه با امضای قانون «مؤسس روابط، همکاری و امنیت متقابل» در مه ۱۹۹۷ آغاز شد. با امضای این قانون رایزنی‌های منطقی میان ناتو و روسیه در موضوع‌های امنیتی مشترک آغاز و در نتیجه، گروه نمایندگی روسیه در ناتو مستقر شد. این قانون به‌عنوان رویدادی مهم در تحولات روابط روسیه و ناتو در نظر گرفته می‌شود. شروع کار و ورود ولادیمیر پوتین به کرملین،  تجدید روابط روسیه با ناتو را پس از دوره‌ای تنش در اواخر دهۀ ۱۹۹۰ در پی داشت. ✍ رویا علیزاده @siasiland

روابط دوجانبه ناتو و فدراسیون روسیه در طول تاریخ #ناتو #فدراسیون_روسیه #ایالات_متحده_آمریکا قسمت دوم پوتین در آغاز ریاست‌جمهوری خود در سال ۲۰۰۰ اعلام کرد در راستای بازسازی روابط با ناتو، در فضایی عمل‌گرایانه اقدام خواهد کرد. ۱۱ مه ۲۰۰۲ ، سران نوزده کشور عضو ناتو، عضویت محدود روسیه را در این اتحادیه پذیرفتند و به بیش از نیم قرن رویارویی با اتحاد شوروی و جانشین آن، پایان دادند. پس از رویداد ۱۱ سپتامبر، چالش‌های امنیتی جدید مانند تروریسم، تکثیر سلاح‌های کشتار جمعی، ناپایداری منطقه‌ای و قاچاق مواد مخدر، تسلیحات و انسان، غرب را به این نتیجه رساند که هرگونه تلاش در این زمینه نیازمند کمک و همکاری غرب با روسیه است. با وجود گسترش روابط ناتو و روسیه در زمینه‌های مختلف در سال‌های اخیر به‌نظر می‌رسد این روابط هم نتوانست بی‌اعتمادی دو طرف نسبت به یکدیگر را به اندازۀ ‌قابل توجهی کم کند. ✍ رویا علیزاده @siasiland

ناتو و همکاری‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #ناتو #سازمان_پیمان_آتلانتیک_شمالی روابط ناتو با کشور‌های شرقی به‌ویژه کشور‌های آسیای مرکزی و قفقاز که روسیه خط قرمزی را برای نفوذ ناتو و آمریکا در منطقۀ ‌خارج نزدیک خود قائل است تغییرات زیادی کرده است. ناتو بدون توجه به مقاومت‌ها از سوی مخالفان (روسیه و چین) به گسترش روابط با این کشور‌ها اقدام کرده است. به‌ویژه بعد از رویداد 11 سپتامبر 2001 ناتو و آمریکا به بهانۀ جلوگیری از رخ‌دادن این‌گونه اقدام‌های تروریستی، نگاه ویژه‌ای به شرق پیدا کرده‌اند و همواره به‌دنبال نفوذ حداکثری در این منطقه هستند. در مقابل، روسیه هم ناتو را تهدید جدی امنیتی برای کشور خود می‌داند و با استناد به موضوع‌هایی همچون مسئلۀ بالکان در سال 1990، مداخلۀ نظامی ناتو در لیبی، حملۀ آمریکا به عراق و افغانستان و حمایت ناتو از آمریکا بر این موضوع تأکید می‌کند. این تصورهای متضاد سبب کمبود اعتماد و بد‌ترشدن فضای امنیتی و رابطۀ ناپایدار بین روسیه و اروپا شده است. با وجود نزدیک‌شدن ناتو به‌ شرق و استقرار تجهیزات نظامی ناتو در نزدیکی مرز‌های جمهوری اسلامی ایران و با به‌کارگرفتن سیاست‌های ایران که مغایر با غرب است، این مسئله می‌تواند به چالش جدی امنیتی در منطقه تبدیل شود و تقابل ناتو و روسیه می‌تواند برای جمهوری اسلامی ایران پیامد‌های امنیتی داشته باشد. ✍ مقداد کیانی @siasiland

انگاره‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون‌ روسیه نسبت به یکدیگر #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #یازده_سپتامبر #ایالات_متحده_آمریکا روس‌ها از افزایش تنش در مورد مسئلۀ ایران، به این دلیل نگرانی هستند که تصور می‌کنند تحریم‌ها، عمل‌گرایان ایرانی را تضعیف می‌کند. بدین ترتیب به گمان آن‌ها دو پدیدۀ بسیار نگران‌کننده، یعنی دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای و حملۀ ‌نظامی آمریکا و اسرائیل رخ می‌دهد. سياست روسیه در برابر ایران بر جلوگیری از حرکت ایران به‌سوی سلاح هسته‌ای و هم‌زمان با آن حمایت از حق ایران برای برخورداری از ظرفیت هسته‌ای غیرنظامی با نظارت مستقیم سازمان ملل متحد و آژانس ‌بین‌المللی انرژی اتمی استوار است. برخی کارشناسان معتقد هستند روسیه مدل ژاپن را برای ایران می‌پسندد، یعنی برخورداری از توان تولید سلاح هسته‌ای بدون دست‌زدن به چنین اقدامی. ایران و روسیه همواره نگران تلاش‌های واشینگتن برای کمک به جمهوری آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان برای تقویت نیروی دریایی این کشورها بوده‌اند. از دستاوردهای آخرین نشست سران کشورهای ساحلی در آستراخان که برای ایران اهمیت زیادی دارد اصل ممنوعیت حضور نظامی خارجی‌ها است. رئیس‌جمهور ایران، حسن روحانی، در نشست سپتامبر ۲۰۱۴ در آستراخان تأکید کرد میان کشورهای ساحلی در این مورد که خودشان توانایی حفظ امنیت خزر را دارند و نیروی نظامی کشورهای خارجی نباید وارد این دریا شود اجماع وجود دارد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

همکاری‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون‌ روسیه در فضای سال‌های‌ پس از ۱۱ سپتامبر #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #یازده_سپتامبر #ایالات_متحده_آمریکا همکاری روسیه با آمریکا در دورۀ پس از ۱۱ سپتامبر سبب شد واشینگتن، مسکو را به‌عنوان یک متحد ارج بنهد. هرچند دو کشور در مورد همه چیز با هم موافق نبودند، آمریکا با روسیه سازگارتر شده بود. نزدیکی آمریکا و روسیه پس از ۱۱ سپتامبر برای تهران خوشایند نبود. روسیه که ماجرای حوزۀ نفتی البرز را فراموش نمی‌کرد، موضع خود در برابر ایران در دریای خزر را تقویت کرد و فرمول خط میانۀ تعدیل‌شده را در توافق‌هایش با قزاقستان و جمهوری آذربایجان پذیرفت. بنابراین چشم‌انداز همکاری ایران و روسیه به نسبت محدود باقی ماند. یکی از نگرانی‌های همیشگی مسکو، دگرگونی‌های سیاسی در داخل ایران و به‌دنبال آن لغو تحریم‌های آمریکا و پایان‌یافتن انزوای ‌بین‌المللی ایران و سرانجام جریان‌یافتن نفت‌وگاز از خزر به‌سوی جنوب برای انتقال به بازارهای جهانی است. هرچند گاهی روسیه به‌عنوان متحد ایران تصویر می‌شود، این تعبیر برای روس‌ها و شاید برای برخی ایرانیان عجیب است. فروش سلاح‌های روسی به ایران بیشتر تابع انگیزه‌های اقتصادی و تلاش برای به‌دست‌آوردن سود است، ایران هم با گزینه‌های اندکی برای تأمین تسلیحات روبه‌رو است، غیر از این شاید شریک‌های دیگر را ترجیح می‌داد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland

ناتو و همکاری‌های راهبردی جمهوری اسلامی ایران و فدراسیون روسیه #جمهوری_اسلامی_ایران #فدراسیون_روسیه #ناتو #سازمان_پیمان_آتلانتیک_شمالی روابط ناتو با کشور‌های شرقی به‌ویژه کشور‌های آسیای مرکزی و قفقاز که روسیه خط قرمزی را برای نفوذ ناتو و آمریکا در منطقۀ ‌خارج نزدیک خود قائل است تغییرات زیادی کرده است. ناتو بدون توجه به مقاومت‌ها از سوی مخالفان (روسیه و چین) به گسترش روابط با این کشور‌ها اقدام کرده است. به‌ویژه بعد از رویداد 11 سپتامبر 2001 ناتو و آمریکا به بهانۀ جلوگیری از رخ‌دادن این‌گونه اقدام‌های تروریستی، نگاه ویژه‌ای به شرق پیدا کرده‌اند و همواره به‌دنبال نفوذ حداکثری در این منطقه هستند. در مقابل، روسیه هم ناتو را تهدید جدی امنیتی برای کشور خود می‌داند و با استناد به موضوع‌هایی همچون مسئلۀ بالکان در سال 1990، مداخلۀ نظامی ناتو در لیبی، حملۀ آمریکا به عراق و افغانستان و حمایت ناتو از آمریکا بر این موضوع تأکید می‌کند. این تصورهای متضاد سبب کمبود اعتماد و بد‌ترشدن فضای امنیتی و رابطۀ ناپایدار بین روسیه و اروپا شده است. با وجود نزدیک‌شدن ناتو به‌ شرق و استقرار تجهیزات نظامی ناتو در نزدیکی مرز‌های جمهوری اسلامی ایران و با به‌کارگرفتن سیاست‌های ایران که مغایر با غرب است، این مسئله می‌تواند به چالش جدی امنیتی در منطقه تبدیل شود و تقابل ناتو و روسیه می‌تواند برای جمهوری اسلامی ایران پیامد‌های امنیتی داشته باشد. ✍ علیرضا زمانیان @siasiland