🖊چگونه داستان خودمان را بانویسی کنیم ؟
معمولاً نویسندگان پس از پایان نوشتن داستان كوتاه، یك دور كامل آن را میخوانند تا اشكالهای نوشتاری، نواقص جملهبندی، و مشكلات سجاوندی (نقطه گذاری) را بر طرف كنند. اگر چه این كار مفید و لازم است، نام آن «بازنویسی» نیست!
در بازنویسی علاوه بر تصحیح موارد فوق، باید اجزای اصلی داستان و روند وقایع مورد بررسی قرار گرفته، در صورت لزوم تصحیح شده یا تغییر نماید.
برای بازنویسی داستان كوتاه قبل از هر چیز باید صبور بود!
نویسندگان نوقلم غالباً علاقمند هستند كه بلافاصله پس از نگارش داستان و مرور اولیه، آن را برای اظهار نظر به دیگران نشان داده، در وبلاگ گذاشته، برای مجلهی مورد نظرشان ارسال، یا به مجموعه داستانی زیر چاپ خود اضافه كنند. اگر چه غلبه بر این خواسته مشكل است، نویسندگان باید بیاموزند كه در مرحلهی «بازنویسی» عجله نكنند.
بهترین كار برای شروع بازنویسی داستان كوتاه، فراموش كردن آن است! به این معنی كه نویسنده به مدت 2 تا 4 هفته داستان نوشته شده را به كناری بگذارد و اصلاً به آن مراجعه نكند.
به چه دلیل؟ به دلیل «چشمها را باید شست»
گفته میشود هنگامی كه یك متنی نوشته میشود، نویسندهی متن به دلیل آشنایی ذهنی و فكری با متن نوشته شده، اشكالات و ایرادهای متن را نمیبیند. در واقع مغز نویسندهای كه با متن نوشته شده و ذهنیات خود نویسنده به تازگی برخورد داشته است، اشكالها را نادیده گرفته و به طور خودكار آنها را تصحیح میكند؛ در حالی كه در همان زمان فرد دیگری كه برای اولین بار آن متن را میبیند، میتواند به راحتی غلطهای آن را بگیرد.
این پدیده چه در مورد ظاهر و چه در مورد باطن داستان صادق است.
زمانی كه نویسنده با ایجاد یك وقفهی زمانی، داستان را تا حدی از فكر خود پاك میكند، میتواند بار دیگر آن را مرور كرده، از «چشمهای شسته شده» استفاده كند.
انجمن ادبی سیب نارنجی
https://eitaa.com/sibenaranji
33.42M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#آموزش_نویسندگی
🩷تقویت نیمکره راست مغز
تمرین خوشه_سازی
https://eitaa.com/sibenaranji