🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃 🌸 #رمان_چند_دقیقه_دلت_را_آرام_کن #قسمت_سی_ام ﺍﺷﮑﯽ ﮐﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﯼ ﭼﺸﻤﺶ ﺣﻠﻘﻪ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺍﺭﻭﻡ ﺳﺮ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺗﺎ ﺭﻭﯼ ﺭﯾﺸﺶ ﺍﻭمد ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺯﻫﺮﺍ ﮔﻔﺖ ﺑﺮﯾﻢ … ﻭ ﺯﻫﺮﺍ ﻫﻢ ﻭﯾﻠﭽﺮ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻫﻞ ﺩﺍﺩ . ﺑﻌﺪ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﺩﺭ ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻦ ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ . ﺑﺎﺑﺎﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻓﻘﻂ ﻏﺮ ﻣﯿﺰﺩ … ﻣﺴﺨﺮﺵ ﺭﻭ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻥ، ﯾﻪ ﮐﺎﺭﻩ ﭘﺎ ﺷﺪﻥ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﺧﻮﻧﻪ ﻣﺎ خواﺳﺘﮕﺎﺭﯼ . ﻭ ﺭﻭ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻦ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﻣﯿﺪﻭﻧﺴﺘﯽ ﭘﺴﺮﻩ ﻓﻠﺠﻪ؟ - ﻣﻨﻢ ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ ﮔﻔﺘﻢ ﺑﺎﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﻓﻠﺞ ﻧﯿﺴﺖ، ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻩ - ﺣﺎﻻ ﻫﺮﭼﯽ … ﻓﻠﺞ ﯾﺎ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯ ﯾﺎ ﻫﺮ ﮐﻮﻓﺘﯽ ! ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﻪ ﺭﻭ ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩﺵ ﻭﺍﯾﺴﺘﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﯾﻪ ﺁﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ ﻧﯿﺴﺖ ! - ﺑﺎﺑﺎ ﺍﻭﻥ ﺁﻗﺎ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﻣﺎ ﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻬﺘﺮ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻓﺖ، ﻭﻟﯽ ﺍﻻﻥ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ … ﮐﻪ ﺑﺎﺑﺎﻡ ﭘﺮﯾﺪ ﻭﺳﻂ ﺣﺮﻓﻮ ﮔﻔﺖ : ﺩﺧﺘﺮ ﺗﻮ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﭘﯿﺸﺶ ﻣﯿﺨﻮﺍﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﯽ ﯾﺎ ﺑﺎ ﺍﻻﻧﺶ؟ ! ﺩﺭ ﺿﻤﻦ ﺍﯾﻦ ﭘﺴﺮ و ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺍﮔﻪ ﺳﺎﻟﻢ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺍﻭﻣﺪﻥ ﻣﻦ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻨﻔﯽ ﻣﯿﺪﺍﺩﻡ ﭼﻪ ﺑﺮﺳﻪ ﺑﻪ ﺍﻻﻥ ﮐﻪ … ﻣﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﺑﺤﺚ ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪﻩ ﻫﺴﺖ، ﺍﺷﮑﺎﻣﻮ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻧﮕﻪ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻭ ﺭﻓﺘﻢ ﺗﻮﯼ ﺍﺗﺎﻗﻢ. ﻭﻗﺘﯽﺩﺭ ﺍﺗﺎﻕ ﺭﻭ ﺑﺴﺘﻢ ﺑﻐﻀﻢ ﺗﺮﮐﯿﺪ … ﺻﺪﺍﯼ ﮔﺮﯾﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﯾﺎﺩ ﺁﻭﺭﯼ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﻧﮕﺎﻩ ﺳﯿﺪ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻧﯿﺎ ﺧﺮﺍﺏ ﻣﯿﺸﺪ ﺭﻭﯼ ﺳﺮﻡ … ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﻣﺸﺐ ﺩﻧﯿﺎﻡ ﺗﻤﻮﻡ ﺑﺸﻪ … ﺍﯼ ﮐﺎﺵ ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺍﻣﺸﺐ ﻓﻘﻂ ﯾﻪ ﮐﺎﺑﻮﺱ ﺑﻮﺩ. ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﻓﻘﻂ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﻫﻢ ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻬﻢ ﺳﺮ ﻣﯿﺰﺩ ﻭ ﻧﮕﺮﺍﻧﻢ ﺑﻮﺩ. ﻣﺎﻣﺎﻧﻢ ﺍﻭﻣﺪ ﺗﻮ ﺍﺗﺎﻕ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺩﺧﺘﺮ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺧﻮﺩﺗﻮ ﻋﺬﺍﺏ ﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺮﯾﺎ … - ﺍﺧﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻨﻮ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﯽ ﻣﺎﻣﺎﻥ … ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺑﺸﻪ - ﻣﻦ ﺣﺎﻝ ﺗﻮﺭﻭ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ؟ ﻫﻬﻪ . .. ﻣﻦ ﺣﺎﻝ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﺕ ﺩﺭﮎ ﻣﯿﮑﻨﻢ - ﯾﻌﻨﯽ ﭼﯽ ﻣﺎﻣﺎﻥ؟ ! - ﯾﻌﻨﯽ ﺍﯾﻨﮑﻪ … . ﻫﯿﭽﯽ … ﻭﻟﯽ ﺩﺧﺘﺮﻡ ﺩﻧﯿﺎ ﺗﻤﻮﻡ ﻧﺸﺪﻩ . ﮐﻠﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﺑﺮﺍﺕ ﺑﯿﺎﺩ، ﺑﺎ ﮐﻠﯽ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻭ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻧﻤﯽ ﮔﻢ ﮐﯿﻮ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻦ ﻭ ﮐﯿﻮ ﻧﮑﻦ، ﻧﻤﯿﮕﻢ ﻣﺬﻫﺒﯽ ﺑﺎﺷﻪ ﯾﺎ ﻧﺒﺎﺷﻪ . ﻭﻟﯽ ﮐﺴﯽ ﺭﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻦ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺷﺘﻮ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﻭ ﺑﺘﻮﻧﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﺖ ﮐﻨﻪ ﺍﻭﻧﺸﺐ ﻭ ﻓﺮﺩﺍ ﺍﺻﻼ ﺗﻮ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﺒﻮﺩﻡ، ﺍﺻﻼ ﻧﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﺑﺨﻮﺍﺑﻢ ﻭ ﻫﻤﺶ ﻓﮑﺮ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ . ﺻﺒﺢ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﺩﻟﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﺯﻫﺮﺍ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﺑﻬﺶ … ﻫﯿﭽﮑﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﺎﻫﺎﺵ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﻢ، ﯾﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﺯﻫﺮﺍ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﻟﺶ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻩ ﻣﯿﺮﻩ ﻣﺰﺍﺭ ﺷﻬﺪﺍ . ﻟﺒﺎﺳﻢ ﺭﻭ ﭘﻮﺷﯿﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻬﺪﺍﯼ ﮔﻤﻨﺎﻡ ﺭﺍﻩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ . ﻧﺰﺩﯾﮏ ﻣﺰﺍﺭ ﮐﻪ ﺷﺪﻡ … ﺍﺍﺍﺍ .… ﺍﻭﻥ ﺯﻫﺮﺍ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﺰﺍﺭ ﻭﺍﯾﺴﺎﺩﻩ؟ ! ﭼﺮﺍ ﺩﯾﮕﻪ ﺧﻮﺩﺷﻪ … ﺣﺎﻻ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ؟ ! ﺁﺭﻭﻡ ﺟﻠﻮ ﺭﻓﺘﻢ .. - ﺳﻼﻡ - ﺳﻼﻡ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ ﺟﺎﻥ ﻭ ﺑﻐﻠﻢ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺍﯾﻨﺠﺎ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨﯽ؟ - ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ … ﺍﻭﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﮐﻨﻢ … ﺗﻮ ﭼﺮﺍ ﺑﯿﺮﻭﻧﯽ؟ ! - ﻣﺤﻤﺪ ﮔﻔﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺩ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻪ ﺑﺎﻫﺎﺷﻮﻥ ﻭ ﮐﺴﯽ ﺗﻮ ﻧﯿﺎﺩ . - ﺯﻫﺮﺍ ﻧﻤﯿﺪﻭﻧﻢ ﭼﻄﻮﺭﯼ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﮐﻨﻢ . ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﻨﻢ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ … - ﺍﯾﻦ ﭼﻪ ﺣﺮﻓﯿﻪ ﺭﯾﺤﺎﻧﻪ . ﻣﻦ ﺩﺭﮐﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺁﺭﻭﻡ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺰﺍﺭ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻭﺍﺭﺩ ﯾﺎﺩﻣﺎﻥ ﺷﺪﻡ، ﺻﺪﺍﯼ ﺳﯿﺪ ﻣﯿﻮﻣﺪ ﻭﮐﻢ ﮐﻢ ﻭﺍﺿﺢ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﺪ . ﺁﺭﻭﻡ ﺁﺭﻭﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﭼﻨﺪ ﺭﺩﯾﻒ ﻋﻘﺐ ﺗﺮﺵ ﻧﺸﺴﺘﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﺵ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺩﻡ . ﺩﯾﺪﻡ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﺩﺍﺭﻩ ﺩﺭﺩ ﺩﻝ ﻣﯿﮑﻨﻪ - ﺷﻬﺪﺍ ﭼﯽ ﺷﺪ؟ ! ﻣﮕﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺒﻮﺩ ﻣﻨﻢ ﺑﯿﺎﻡ ﭘﯿﺸﺘﻮﻥ؟ ! ﺍﻻﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﻮﻧﺪﻡ ﮐﻪ ﭼﯽ ﺑﺸﻪ؟ ! ﮐﻪ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﯾﻪ ﺯﺧﻢ ﺯﺑﻮﻥ ﺑﺸﻨﻮﻡ … ؟ ! ﺑﯽ ﻣﻌﺮﻓﺘﺎ ﭼﺮﺍ ﻣﻦ ﺭﻭ ﯾﺎﺩﺗﻮﻥ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ … ﺩﻟﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺮﺍﺵ ﻣﯽ ﺳﻮﺧﺖ … ﻣﻨﻢ ﮔﺮﯾﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﻭﻟﯽ ﻧﻤﯿﺘﻮﻧﺴﺘﻢ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ . ﺁﺭﻭﻡ ﺭﻓﺘﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ . ﻧﻤﯽ ﺩﻭﻧﺴﺘﻢ ﭼﯽ ﺑﮕﻢ ﻭ ﭼﯿﮑﺎﺭ ﮐﻨﻢ، ﻓﻘﻂ ﺁﺭﻭﻡ ﮔﻔﺘﻢ : ﺳﻼﻡ آقا سید #ادامه_دارد... #نویسنده : #سید_مهدی_بنی_هاشمی 💐💖الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج💖💐 بســـوے ظــــــــهور💫✨👇 🆔 @Besoye_zohor 💯 🌸 🌸🍃 🌸🍃🌸 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

📙 #رمان_پناه ◀️ #قسمت_سی_ام ✍🏻انقدر عصبانی ام که پشت سرهم دکمه ی آسانسور را فشار می دهم . صدای در می آید و بعد هم کیان اصلا دوست ندارم این بار کوتاه بیایم ! _معلوم هست چته پناه ؟ چرا مثل وحشی ها رفتار می کنی ؟ متعجب بر می گردم و نگاهش می کنم +تو دیگه چی می گی؟ مگه ندیدی آذر هرچی از دهنش دراومد و لایق خودش بود بار من کرد . عوض معذرت خواهیته با این دوستات ؟ _ببین پناه من تو رو نیاوردم تو جمع دوستام که سوژه بشم ! حرصم می گیرد و دلم می خواهد خفه اش کنم +خفه شو کیان من احمق بودم که با تو دوست شدم _خودت خفه شو ! تو آبروی منو بردی من هم فریاد می زنم +به درک خوب کردم _چته کیان ؟ باز دور برداشتی پسر حضور پارسا هردویمان را غافلگیر می کند ! +دخالت نکن پارسا ، هرچند خودت یه پای ماجرایی _هه ! تا بوده تو ازین ماجراها داشتی ، منتها حق نداری صداتو سر این دختر بلند کنی +چیه ؟ مدافعش شدی ! از تو بعیده _آره من در مواقع خاص مدافعم میشم شاید اگه پارسالم یه حرکتی می کردم حالا پشیمون نبودم ! +میشه از گذشته من پاتو بکشی بیرون حداقل؟! نمی فهمم چه می گویند ! انگار برای هم چنگ و دندان نشان می دهند ، من اما انقدر عصبی هستم که هیچ کدام برایم مهم نباشند . همین که آسانسور می ایستد وارد می شوم و دکمه ی همکف را می زنم ... تکیه می دهم به در فلزی و توی آینه به خود غمزده ام نگاه می کنم و فکر می کنم از این به بعد چقدر از این آهنگ آشنای پیچیده در فضای آسانسور بدم می آید . چرا پارسا از من طرفداری کرد در مقابل کیان ؟ چرا کیان بجای این که جانب مرا بگیرد خودش هم شاکی شد ؟ اصلا چرا پا به این مهمانی نحس گذاشتم احساس می کنم رگ های سرم را کسی می کشد ، دل از آینه می کنم و پیاده می شوم . هنوز چند قدمی دور نشده ام که کسی می گوید : +خوبی پناه ؟ نمی دانم چرا ول کن نیست ، خودش را چطور با این سرعت پایین رساند اصلا ؟ صبر نمی کنم و به راهم ادامه می دهم . نزدیک تر می شود و پشت سرم صدایش را می شنوم : _بهت گفته بودم کیان خیلی نرمال نیست ! +نمی خوام چیزی بشنوم _باشه ، اما ... می ایستم ، نمی توانم غضبم را پنهان کنم و با لحن تندی می گویم : +جناب بزرگتر جمع ! تشریف ببرید بالا عیش دوستان خراب نشه ، می ترسم آذر جون پس بیفته از دوری شما ! پارسا با آرامش می خندد و بعد از چند ثانیه می گوید : _گور بابای آذر بیا می رسونمت دستش را بالا می آورد و چراغ یکی از ماشین های توی پارکینگ روشن می شود . +قصدت چیه ؟ شانه بالا می اندازد : _هیچی +پس دست از سرم بردار فاصله ی بینمان را یکی دو قدم می کند ، زل می زند توی چشمم و می گوید : _این بچه ها لایق دوستی با تو نیستن ، کیان دو قرون قدر و ارزش سرش نمیشه ، خودتو وقتتو پاکیت رو خرجش نکن ! خیلی چیزا هست که تو ازش بی خبری ، باش تا ماشینو بیارم برسونمت . وسط پارکینگ و خروجی مجتمع ایستاده ام و دقیقا نمی دانم چه خبر شده ! همین یکی دوساعت پیش بود که با آن همه ذوق با کیان آمدم و حالا پارسا می خواهد برساندم ! به خودم که می آیم روی صندلی ماشین شاسی بلند پارسا لم داده ام و موزیک ملایم خارجی گوش می دهم ... چشمم به پژوی پارک شده ی کیان می افتد و ناخوداگاه نیشخند می زنم . 📝نویسنده: الهام تیموری ⏪ #ادامہ_دارد... بســـوے ظــــــــهور💫✨👇 🆔 @Besoye_zohor 💯