شفیعه روز جزا حضرت آیه الله حاج شیخ محمّد ناصری دولت‌آبادی، از علمای دولت‌آباد اصفهان، از پدرش مرحوم آیةالله شیخ محمّد باقر ناصری نقل می‌کند: درسال ۱۲۹۵ ه.ق در اطراف قم، قحطی شدیدی شد که مردم را به ستوه آورد. مردم تصمیم گرفتند از میان خود چهل نفر متدین را انتخاب کرده، به #قم بفرستند. این چهل تن به قم آمدند ودر حرم #حضرت_معصومه علیهاالسلام، بست نشستند تا شاید با عنایت و دعای آن بزرگوار خداوند باران بفرستد. پس از گذشت سه‌شبانه‌روز، در شب سوم یکی از آنان، مرحوم میرزای قمی را درخواب می‌بیند. میرزا از او علت بست نشستنشان را می‌پرسد، اوعرض می‌کند: مدتی است که در منطقه ما بر اثر نباریدن باران، خشکسالی و قحطی به وجود آمده است، برای رفع خطر، به اینجا پناه آورده‌ایم. میرزای قمی می‌فرماید: برای همین در اینجا جمع شده‌اید؟ اینکه چیزی نیست، این مقدار از دست من نیز ساخته است، درچنین نیازها به ما مراجعه کنید؛ اما اگر #شفاعت جهان آخرت را خواستید، دست توسل به دامان این #شفیعه_روز_جزا، دراز کنید. حضرت معصومه(س) فاطمه دوم، محمد محمدی، ص۹۰