#مقاله #امام_حسین علیه السلام مطاف دلها بمناسبت #اربعین حسینی بسم الله الرحمن الرحیم هرچند محل دفن پيكر حسين، مورد اتفاق مورخان است، اما محل دفن رأس شريف ايشان، به شدت مورد اختلاف است و اقوال مختلفى در اين باره مطرح شده است؛ از قبيل اينكه: ۱. سر مطهر، پس از مدتى، به كربلا بازگردانده شد و با پيكر آن حضرت به خاك سپرده شد. ۲. نزد عمرو بن سعيد بن عاص، والى يزيد در مدينه فرستاده شد و او آن را در قبرستان بقيع، در كنار قبر مادرش فاطمه زهرا (عليها السلام) دفن كرد. ۳. پس از آنكه مدتى، در شهرها گردانده شد، به عسقلان رسيد و حاكم آنجا، آن را در آن محل به خاك سپرد و در همانجا باقى بود تا آنكه در جنگ هاى صليبى، فرنگى‌ها بر عسقلان مسلط شدند. در اين هنگام، صالح طلائع، وزير فاطميان در مصر، سى هزار درهم به فرنگى‌ها پرداخت و سر مطهر را از آنان گرفت و آن را به قاهره منتقل كرد و در جايى كه اكنون به اين نام (رأس الحسين) معروف است، دفن نمود. ۴. سبط ابن جوزى نوشته است: «اين سر مطهر در مسجد شهر رقه در كنار فرات دفن شده است؛ زيرا وقتى كه آن را نزد يزيد بن معاويه بردند، گفت: آن را به تلافى سر عثمان، براى خاندان ابى معيط (بستگان اموى عثمان) مى فرستم. خاندان ابى معيط در آن زمان، ساكن رقه بودند و آن را در يكى از خانه هاى خود دفن كردند. بعدها اين خانه، جزو مسجد جامع شد و اكنون اين مسجد، در كنار باروى شهر قرار دارد. بدين ترتيب نقاط يادشده، بالغ بر شش محل است در شش شهر كه عبارت اند از: مدينه، كربلا، رقه، دمشق، عسقلان و قاهره كه در واقع، جزو قلمرو حجاز، عراق، شام و بيت المقدس هستند. اين شهرها، در واقع آن روز، مرز و دروازه كشور اسلامى با جهان خارج به شمار مى رفتند. در تاريخ، اختلافات زيادى هست كه ما آن را اختلاف لفظى يا اختلاف ظاهرى مى ناميم؛ زيرا نتيجه اصلى همه اقوال يكى است. اختلاف درباره محل دفن سر حسين (ع) نيز از اين قبيل است؛ زيرا اين رأس شريف، در هر كجا كه دفن شده باشد، در همه جا مورد تعظيم و تقديس است. حسين (ع) به بركت شهادت و در پرتو قهرمانى و نيز به خاطر خاندان نبوى او، وجودى است كه در قلب هر شخصى جاى دارد؛ چه به قبر او نزديك باشد يا دور. اين وجود مقدس، چه در قاهره باشد، چه در عسقلان، چه در دمشق، چه در رقه، چه در كربلا و چه در مدينه، فرقى نمى كند؛ او همه جا محبوب دلهاست. [۱] دشمنان امام حسين، او را كشتند و مى خواستند نام و نشان او را نيز در جهان محو كنند، اما نتوانستند نور خدا را خاموش كنند و روز به روز بر وسعت منطقه محبوبيت حسين (ع) و تعداد شيفتگان او افزوده شده و مى شود. شيفتگان عظمت سيدالشهدا (ع) محدود به شيعيان و حتى مسلمانان نمى شوند، بلكه آزادى خواهان جهان و عاشقان انسانيت و فضيلت، از پيروان ساير اديان و مذاهب و مرام‌ها در سراسر جهان، كم نيستند و اين معنى بر اهل فضل و مطالعه پوشيده نيست. ---------- [۱]: . ابوالشهداء، عباس محمود عقاد، صص۱۶۳ - ۱۶۵.