جنازة او نماز خواهم گذارد». سپس امام کاظم(ع) فرمود: «این اموال را به صاحبانشان برگردان و مُهر سؤالات را بگشای و ببین آیا جواب سؤالات را پیش از دیدن آنها داده ایم یا خیر»؟! محمد بن علی نیشابوری می گوید: «به مُهرها نگاه کردم، آنها را دست نخورده دیدم و بعد از شکستِ مُهر و موم، دیدم پاسخ سؤالات داده شده است». هنگامی که نمایندة نیشابوریان به خراسان بازگشت با تعجب دید کسانی که امام، اموالشان را نپذیرفته به مذهب «فَطحیّه» وارد شده اند امّا شطیطه همچنان بر مذهب حقّ خود باقی مانده است. سلام حضرت را به او رسانید و کیسة پول و پارچة کفن را به وی تقدیم کرد و همان طور که امام فرموده بودند، پس از نوزده روز از دنیا رفت. چون شطیطه درگذشت، امام در حالی که سوار بر شتر بود به نیشابور وارد شد و بر پیکر او نماز گذارد و به هنگامِ بازگشت، این بشارت شیرین و مژدة دلنشین را به همة شیعیان در همة عصرها و نسل ها داد که: من و امامانِ نظیرِ من باید و ناگزیر بر جنازه های شما حاضر شویم، در هر جا که از دنیا بروید، پس تقوای خدا را در خود حفظ کنید.7 لازم به یادآوری است که امروزه قبر این بانوی سعادتمند در شهر نیشابور همچنان زیارتگاه ارادتمندان به خاندان پیامبر(ص) و شیعیان آنها است و به نام «بی بی شطیطه» معروف می باشد.

مرحوم آیت الله سیّد محمّد باقر مجتهد سیستانی ـ پدر بزرگوار مرجع عالی قدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج سیّد علی سیستانی (حفظه الله تعالی) برای آنکه به محضر مقدّس امام زمان(عج) شرفیاب شود، ختم زیارت عاشورا را در چهل جمعه، هر هفته در مسجدی از مساجد شهر آغاز می کند. ایشان در این ارتباط فرموده اند: در یکی از جمعه های آخر، ناگهان شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانة نزدیکِ به آن مسجدی که در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم، می تابید. حال عجیبی به من دست داد، از جای برخاستم و به دنبال آن نور، به درِ آن خانه رفتم. خانه ای کوچک و فقیرانه ای بود که از درون آن نور عجیبی می تابید. در زدم. وقتی در را باز کردند، مشاهده کردم که حضرت ولی عصر(ع) در یکی از اتاق های آن خانه تشریف دارند، ضمناً در آن اتاق جنازه ای را دیدم که پارچة سفیدی روی آن کشیده بودند. وقتی که من وارد شدم و اشک ریزان سلام کردم، حضرت به من فرمودند: چرا این گونه دنبال من می گردی و این رنج ها را متحمّل می شوی؟ مثل این باشید (در حالی که اشاره به آن جنازه می کردند) تا من خود به دنبال شما بیایم. بعد فرمودند: این بانویی است که در دوران بی حجابی (کشف حجاب رضاخانی) هفت سال از خانه بیرون نیامد تا مبادا نامحرم او را ببیند 📚 استادی، رضا، کشکول برای منبر، ص 416، چاپ ارزشمند.

🖤❤️بسم الله الرحمن الرحیم❤️🖤 مفسّر کبیر ابوالفتوح در «تفسیر»(1) خود از امام رضا(علیه السلام) نقل کرده است: از حضرت از پدرانش با چند طریق روایت شده است: «نقش انگشتر ابوطالب(علیه السلام) این بود: «رضیت بالله ربّا، وبابن أخی محمّد نبیّاً وبابنی علیّ له وصیّاً»؛ (من به ربوبیّت خدا و نبوّت برادر زده ام محمّد و وصىّ بودن فرزندم على رضایت دادم).(2) ................. پی نوشت: (1). تفسیر أبی الفتوح، ج 4، ص 211 [ج 8، ص 471]؛ الدرجات الرفیعة، ص 60؛ محبوب القلوب، ج 2، ص 319. (2). گردآوري از کتاب: گزیده ای جامع از الغدیر، محمد حسن شفیعی شاهرودی، قلم مکنون، قم، 1428 ه.ق، ص 701. 🖤مسجد امام هادی علیه‌السلام🖤

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٢٩

🔔 زنگ اول : 🌴 #درس_اخلاق 🌴 🎥 حقوق متقابل مومنین 🎙 مقام معظم #رهبری 📖 عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: لِلْمُؤْمِنِ عَلَى اَلْمُؤْمِنِ سَبْعَةُ حُقُوقٍ وَاجِبَةٍ لَهُ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَللَّهُ سَائِلُهُ عَمَّا صَنَعَ فِيهَا اَلْإِجْلاَلِ لَهُ فِي عَيْنِهِ وَ اَلْوُدُّ لَهُ فِي صَدْرِهِ وَ اَلْمُوَاسَاةُ لَهُ فِي مَالِهِ وَ أَنْ يُحِبَّ لَهُ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ وَ أَنْ يُحَرِّمَ غِيبَتَهُ وَ أَنْ يَعُودَهُ فِي مَرَضِهِ وَ يُشَيِّعَ جَنَازَتَهُ وَ لاَ يَقُولَ فِيهِ بَعْدَ مَوْتِهِ إِلاَّ خَيْراً . خصال ج٢ ص٣۵١ مؤمن بر مؤمن هفت حق دارد كه از سوى خداوند بر او واجب شده و خدا از آنها بازخواست خواهد كرد:در چشم خود او را بزرگ ببيند،محبت او را در سينه‌اش جاى دهد،و با مال خود او را مراعات كند،و آنچه را كه بر خود مى‌پسندد بر او نيز بپسندد،و غيبت كردن او را حرام بداند،و در بيمارى او از او عيادت كند،و جنازۀ او را تشييع كند،و پس از مرگ او جز با نيكى از او ياد نكند. 🖤مسجد امام هادی علیه‌السلام🖤

#درس_اخلاق_مکتوب ✍ مقام معظم رهبری 🌹بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین عَن الصادقِ جعفرِ بنِ محمدٍ عن اَبیهِ عَن آبائِهِ عَن علیِّ بنِ ابی‌طالبٍ علیهم‌ُالسلام قالْ قالَ رسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله لِلْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ سَبْعَةُ حُقُوقٍ وَاجِبَةٍ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهِ (۱) [پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله فرموده‌اند که هر مؤمن بر برادر مؤمنش هفت حق دارد که از طرف خدا ادای این حقوق بر او واجب شده است.] خب وجوب این حقوق را بایستی جدی گرفت. الْإِجْلَالُ لَهُ فِی عَیْنِهِ یکی [از این حقوق] این [است]. معنایش این است که برای این برادر مؤمن جلالتی در دل خود در نظر بگیر که طبعاً در چشم تو جلالت پیدا می‌کند. جلالت از چه جهت؟ از جهت ایمانش؛ یعنی لازمه‌ی این بیان، لزوم تکریم برادران مؤمن از یکدیگر است؛ نگاه تجلیل‌آمیز به برادر مؤمن. یعنی با نگاه سبک به برادر مؤمن نگاه نکند. این [حق] اول. وَ الْوُدُّ لَهُ فِی صَدْرِهِ دوم اینکه محبت او را در دل خودت داشته باشی. وَ الْمُوَاسَاةُ لَهُ فِی مَالِهِ با او در مال خود همراهی کنی. یک‌وقت شما داری، او در نهایت احتیاج است، باید به او کمک کنی. وَ أَنْ یُحَرِّمَ غِیبَتَهُ پشت سر او بدگویی را ممنوع کنی؛ نه خودت [غیبت او را] بکنی نه بگذاری دیگران بکنند. وَ أَنْ یَعُودَهُ فِی مَرَضِهِ وقتی مریض شد از او عیادت کنی. وَ أَنْ یُشَیِّعَ جَنَازَتَهُ بعد از مرگ هم دست از او برنداریم. اگر برادر مؤمنمان از دنیا رفت جنازه‌ی او را هم تشییع کنیم. یعنی با او تا بعد از مرگ باشیم. وَ أَنْ لَا یَقُولَ فِیهِ بَعْدَ مَوْتِهِ إِلَّا خَیْراً بعد از مرگش هم نیکی او را بگوییم. حتی اگر چنانچه بدی‌ای هم دارد آن را نگوییم. که در روایت دارد که اُذْکُروُا مَحاسِنَ مَوتاکُم (۲). آنهایی که مردند و رفته‌اند و قدرت دفاع از خودشان را ندارند، خوبی‌هایشان را بگو. بالاخره هر کس یک خوبی‌ای دارد. .................... ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۸۵ ۲) روایتی از پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله: «اُذکُروُا مَحاسِنَ مَوتاکُم وَ کُفّوا عَن مَساویهِم» نیکى‌هاى مردگان خود را یاد کنید و از بدی‌هایشان چشم بپوشید. نهج‌الفصاحه 🖤مسجد امام هادی علیه‌السلام🖤

۲۶ رجب سالروز وفات حضرت ابوطالب (ع) است . شعرخوانی سیدحمیدرضا برقعی با عنوان "میراث" در ستایش حضرت ابوطالب علیه السلام را ببینید. این برنامه تولید مشترک موسسه فرهنگی عقیق و مرکز رسانه سازمان تبلیغات اسلامی است.

❤️🖤بسم الله الرحمن الرحیم❤️🖤 🔺متن شعر « میراث » ✍ اثر سید حمیدرضا برقعه ای : کسی از شعر ، از توصیف از اندیشه آن سوتر کسی از دیگران برتر کسی دیگرتر از دیگر کسی بشکوه ، همچو بوقبیس و صور و نور است او نفس گیر است وصف نام او صعب العبور است او به جا مانده است در دوران هزاران رمز و راز از او سخن گفته است در لفافه تاریخ حجاز از او به تکلیف ازل باید برون از وزن و از قالب تمام عمر بنویسم ابوطالب ابوطالب ابوطالب که آرامش گرفت آرام از لحنش نمک گیر است دنیا تا ابد از سفره پهنش برای زنگیان لبخندهایش حکم آزادی است کلید کعبه دور گردنش میراث اجدادی است بخوان او را که طعم واژه هایش چون رطب باشد قلم در دست او چون رقص شمشیر عرب باشد زمین نشناختش در آسمان پیچیده آوازش بخوان او را بخوان ابیات لامیه است اعجازش دلش مانند آتش زیر خاکستر حرارت داشت که پنهان بر سر سجاده با توحید خلوت داشت چه توحیدی که در اندیشه انسان نمی گنجد که ایمانش درون کفه میزان نمی گنجد به قرآن از صمیم قلب بر این باورم مردم اگر ایمان او کفر است من هم کافرم مردم در آن دوران که دوران گرم انکار محمد (ص) بود ابوطالب به تنهایی هوادار محمد (ص) بود به توصیف وجودش این سخن از مصطفی کافیست که در شعب ابوطالب ، ابوطالب مرا کافیست زمینی نیست آغوشش پر از رمز و پر ازراز است چه دستی دارد او احمد نواز است و علی ساز است خدایی که علی را با محمد آشنا کرده مساجد را در آغوش ابوطالب بنا کرده به قرآن از صراط مستقیمش قبله بود آگاه به استقبال فرزندش ترک برداشت بیت الله قدم از او صلابت را به هنگام خطر آموخت علی ، حیدر شدن را از تماشای پدر آموخت هلا شاعر هر آنجایی که غم شد بر دلت غالب بگو آهسته با خود یا علی ابن ابیطالب تو سلطان نجف هستی ، پر از دُر کن جهانم را در ایوان طلایت از طلا پر کن دهانم را خودت تقدیر شعرم را پر از شور و شعف بنویس برایت از پدر گفتم ، برایم یک نجف بنویس 🖤مسجد امام هادی علیه‌السلام🖤

🌹🌹روز مبعث روز اجابت دعای حضرت ابراهیم علیه السلام 🌹🌹 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود: «انَا دَعْوَةُ ابْراهیمَ قالَ وَ هُوَ یَرْفَعُ القَواعِدَ مِنَ البَیْتِ، «رَبَّنا وَابْعَثْ فیهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ»؛(4) من [نتیجه[ درخواست و دعای [حضرت [ابراهیم علیه السلام هستم [آنگاه که] گفت در حالی که پایه های خانه [خدا، کعبه] را بالا می برد: «پروردگارا در میان آنها پیامبری از خودشان برانگیز.»(5) ............... 4. بقره / 129. 5. کنزالعمّال، متقی هندی، حدیث 31833. 🦋 مسجد امام هادی علیه‌السلام 🦋

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #هر_روز_یک_مسألهٔ_شرعی 📍 حکم ذکر صلوات در نماز و غیر نماز 🌺🌸 صلوات بر پيغمبر صلى الله عليه و آله و آل او عليهم السلام بعد از نماز در حال نماز در ساير حالات از مستحبّات مؤكّد است و نيز مستحب است هر موقع نام مبارك حضرت رسول صلى الله عليه و آله خواه محمّد باشد يا احمد و همچنين لقب و كنيه آن جناب را مانند مصطفى و ابوالقاسم بشنود صلوات بفرستد، حتّى اگر در نماز باشد، همچنين اگر خودش اين نامهاى مقدّس را بر زبان جارى كند صلوات بفرستد . 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋

🌹🌱 بسم الله الرحمن الرحیم 🌱🌹 #درسهایی_از_اصول_دین 📍بزرگان اهل سنت «صلوات» را اینگونه گزارش کرده‌اند : 👈 1. «سیوطی» از بزرگان اهل سنت در تفسیر «الدّر المنثور» ده‌ها حدیث در باب کیفیت «صلوات» از بزرگان اهل سنت مانند بخاری، نسائی، ابن داوود و... آورده است و در اکثر قریب به اتفاق این گزارشات نقل شده وقتی از پیامبر اکرم(صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله) درباره کیفیت «صلوات» پرسیده می‌شود، حضرت می‌فرمودند: «این‌گونه «صلوات» بفرستید: «اللّهمّ صلّ على محمّد و على آل محمّد». 📚الدر المنثور، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى قم سال 1404 هجری ذیل آیه إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيما. 👈 2. «بخاری» از بزرگان و افراد مورد ستایش اهل سنت نیز در همین باب به سند خودش، از پيامبر اكرم صلّى‌اللّه‌عليه‌ و آله نقل كرده است كه فرمود: كسى كه هنگام درود فرستادن بر من بگويد: «اللّهمّ صلّ على محمد و على آل محمد» در روز قيامت، به شهادت او گواهى مى‌‏دهم و از او در پيش‌گاه الهی شفاعت مى‌‏كنم». 📚الادب المفرد بخارى، چاپ مطبعه خليلى سال 1306 هجرى، شهر اره هند ص 93 👈 3. «ترمزی» و «مسلم» که از بزرگان اهل سنت هستند نیز در باب درود فرستادن بر پيامبر(صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله) روايت كرده‌اند: «رسول خدا صلّى‌ اللّه‌ عليه‌ وآله فرمود: اين‌گونه بر من درود بفرستيد: «اللّهمّ صلّ على محمد و على آل محمد، كما صلّيت على آل ابراهيم؛ و بارك على محمد و على آل محمد، كما باركت على آل ابراهيم فى العالمين انّك حميد مجيد» اين حديث را «ترمذى» در صحیح ترمذی نقل كرده است و اشاره كرده، حديث مزبور، حديث صحيح است.[4] 📚صحيح ترمزی، طبع چاپخانه بولاق سال 1292 هجرى ج21، ص 212؛ صحیح مسلم، چاپ مطبعه بولاق، سال 1290 هجرى، در كتاب «صلاة» باب تشهد. 👈 4. «نسایی» نیز از بزرگان اهل سنت به سند خود، چندین روایت از صحابه نقل كرده است که گفتند: خدمت رسول خدا(صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله) عرض کردیم: كيفيت درود بر خودتان را به ما یاد دهيد. حضرت فرمود: بگوييد: «اللّهمّ صلّ على محمد و على آل محمد». 📚صحيح نسائى، چاپ مطبعه تقدم، مصر سال 1348 هجرى، ج1، ص 190. 👈 6. «ابن ماجه» در كتاب «صلاه» به سند خود، از «ابن مسعود» نقل كرده است: «هر گاه بر رسول خدا صلّى‌ اللّه‌ عليه‌ و آله درود مى‌‏فرستيد، بگونه‏‌اى بكوشيد كه بهترين درودها را به حضور آن حضرت، تقديم كرده باشيد؛ به دليل آن‌كه ممكن است درود شما به حضور آن حضرت عرضه شود. حاضران گفتند: بهتر آن‌ است كيفيت درود بر آن حضرت را به ما یاد دهى! وى در پاسخ گفت: در هنگام درود بگوييد: «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد». 📚صحيح ابن ماجه، طبع چاپخانه فاروقى، دهلى هند بی تا، ص 65. 👈 7. در «شرح صحیح بخاری» و «سنن بیهقی» آمده است، رسول خدا(صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله) فرمود: كسى كه بگويد: «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد» در روز قيامت، گواه او بوده و از وى، شفاعت خواهم كرد». 📚فتح البارى فى شرح البخارى، مطبعه مصطفى بابى حلبى، مصر، سال 1378 هجرى، ج13، ص411 ؛ سنن بیهقی، چاپ مطبعه مجلس دائرة المعارف نظاميه، حيدرآباد دكن، سال 1344 هجرى، ج2، ص279 👈 8. «طبرى» از مورخان و مفسران بزرگ و مورد اعتماد اهل سنت به سند خود، چندین روایت در باب چگونگی درود و صلوات نقل کرده است که صحابه از پیامبر اکرم(صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله) درباره کیفیت «صلوات» پرسیدند، حضرت فرمود: در هنگام درود بر من، بگوييد: «اللّهمّ صلّ على محمد و على آل محمد». 📚تفسير طبری، مطبعه استقامت، قاهره، سال 1375 هجرى، ج22، ص31. 👌 حالا آن👆👆احادیث را در کنار این 👇حدیث بگذارید و با چگونگی صلوات فعلی اهل سنت قیاس کنید : حدیثی ازحضرت پیامبرصلی الله علیه وآله نقل شده است که: «من صلی علی و لم یصل علی آلی فقد جفانی.» هرکه برمن درود فرستد و برآل من درود نفرستد درحق من ظلم نموده است. 📚 نبـراس شرح لشرح العقائد النسفیه، مولاناحافظ عبد العزیز فرهاری، ص10،هامش1 کتب خانه اکرمیه،پیشاور، پاکستان1318 ق. 🕌 @masjedemamhadialaihesalam

🔔 زنگ اول : 🌴 #درس_اخلاق 🌴 🎥 زمینه ساز کار خیر 🎙 مقام معظم #رهبری 📖 عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : جُمِعَ اَلْخَيْرُ كُلُّهُ فِي ثَلاَثِ خِصَالٍ اَلنَّظَرِ وَ اَلسُّكُوتِ وَ اَلْكَلاَمِ فَكُلُّ نَظَرٍ لَيْسَ فِيهِ اِعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ وَ كُلُّ سُكُوتٍ لَيْسَ فِيهِ فِكْرَةٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ وَ كُلُّ كَلاَمٍ لَيْسَ فِيهِ ذِكْرٌ فَهُوَ لَغْوٌ فَطُوبَى لِمَنْ كَانَ نَظَرُهُ عِبْرَةً وَ سُكُوتُهُ فِكْراً وَ كَلاَمُهُ ذِكْراً وَ بَكَى عَلَى خَطِيئَتِهِ وَ أَمِنَ اَلنَّاسُ شَرَّهُ 📚 خصال ج١ ص٩٨ ابو حمزه از امام باقر(عليه السّلام)نقل مى‌كند كه امير المؤمنين(عليه السّلام) فرمود : همه نيكى‌ها در سه خصلت جمع شده است:نگريستن و سكوت و سخن گفتن،پس هر نگاهى كه همراه با عبرت گرفتن نباشد،اشتباه است و هر سكوتى كه همراه با انديشيدن نباشد، غفلت است و هر سخنى كه همراه با ذكر خدا نباشد،بيهوده و لغو است.خوشا به حال كسى كه نگاهش عبرت و سكوتش تفكر و كلامش ذكر باشد و بر گناهش گريه كند و مردم از شرّ او ايمن باشند. 🌹مسجد امام هادی علیه‌السلام🌹

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 #درس_اخلاق_مکتوب ✍ مقام معظم رهبری بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم الحمدلله رب العالمین عَن الصادقِ جعفرِ بنِ محمدٍ عن اَبیهِ عَن آبائِهِ علیهم‌ُالسلام اَنَّ امیرالمؤمنین علیه‌السلام قالْ جُمِعَ الْخَیْرُ کُلُّهُ فِی ثَلَاثِ خِصَالٍ (۱) این سه چیز را اگر بتوان تأمین کرد، همه‌ی خیرات، مستقیم و غیرمستقیم در اینها وارد و داخل هستند. النَّظَرِ وَ السُّکُوتِ وَ الْکَلَامِ یکی نظر و نگریستن، دوم سکوت و سوم کلام فَکُلُّ نَظَرٍ لَیْسَ فِیهِ اعْتِبَارٌ فَهُوَ سَهْوٌ فرمود هر نگاه‌کردنی که در آن عبرت‌گرفتن نباشد، اعتبار نباشد، این سهو است؛ هیچ فایده‌ای ندارد. وَ کُلُّ سُکُوتٍ لَیْسَ فِیهِ فِکْرَةٌ فَهُوَ غَفْلَةٌ سکوت هم جزو کارهای متعارف و رفتار انسان است؛ [می‌فرماید] هر سکوتی که در آن فکری نیست این غفلت است. وَ کُلُّ کَلَامٍ لَیْسَ فِیهِ ذِکْرٌ فهُوَ لَغْوٌ می‌فرماید هر کلامی که در آن ذکر نیست، یاد نیست، توجه نیست -حالا یا به طور مطلق یا توجه الی الله- این کلام لغو است. فَطُوبَى لِمَنْ کَانَ نَظَرُهُ عِبَراً وَ سُکُوتُهُ فِکْراً وَ کَلَامُهُ ذِکْراً [پس خوشا به حال کسى که نگاهش مایه‌‌ی عبرت است، و سکوتش مایه‌ی اندیشه، و سخن‌گفتنش یادآورى و ذکر است] آن وقت انسانی که این سه خصوصیت را دارد؛ وَ بَکَى عَلَى خَطِیئَتِهِ بر گناهان و خطاهای خود بگرید؛ یعنی این [گریه‌کردن] نتیجه‌ی همین توجهات است. هنگامی که ما وقتی ساکتیم فکر می‌کنیم، وقتی حرف می‌زنیم تذکر در آن است، وقتی نگاه می‌کنیم با سنجش [همراه است]، آن‌وقت یکی از چیزهایی که مورد نگاه ما است، خود ما و رفتارهای خودمان است، خطاهای خودمان را پیدا می‌کنیم. مشکل ماها این است که اشتباهات و خطاهای خودمان را نمی‌فهمیم و نمی‌بینیم. وقتی فهمیدیم آن‌وقت عظمت کار را مشاهده می‌کنیم و اگر اهل دل باشیم بر خطاهای خودمان گریه می‌کنیم. وَ أَمِنَ النَّاسُ شَرَّه‌ [و مردم از شرّ او در امان باشند] ۱) الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی ۸۰ 🌹مسجد امام هادی علیه‌السلام🌹

🌹بسم الله الرحمن الرحیم🌹 📍جامع ترین آیه در بیان خصوصیات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و وظایف مسلمانان 🔹🔹🔹🔹 🔸در آیه ۱۵۷ سوره مبارکه اعراف خلاصه‌ای از آیات مختلف در خصوص ویژگی‌های نبی گرامی اسلام و وظایف انسان‌ها در قبال پیامبر(ص) ذکر شده است. الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ ۙ أُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ 🔷ویژگی‌های نبی گرامی اسلام 🔸نخست اینکه نبی گرامی اسلام، «رسول و فرستاده خدا» بودند و رسالتش بیدار کردن انسان بود. 🔸دوم این که ایشان «نبی خدا» بودند یعنی به حضرت وحی نازل می‌شد. 🔸نکته سوم این است که حضرت از زمان تولد تا بعثت در کلاس درس هیچ بشری شرکت نکرده و بی‌نیاز از سواد بشری بودند؛ 🔸و نکته چهارم اینکه اسم و اوصاف پیامبر(ص) در کتاب انبیاء الهی آمده است. 🔸پنجمین و ششمین مطلب آیه ۱۵۷ سوره اعراف اشاره به امربه‌معروف و نهی از منکر توسط نبی گرامی اسلام است که «امربه‌معروف و نهی از منکر»، شرعی، عقلی و اجتماعی است که هر سه صورت آن را پیامبر در جامعه انجام می‌دادند. 🔸 ویژگی هفتم و هشتم رسول خدا این است که حضرت چیزهای پاک و پاکیزه و قابل‌استفاده را حلال اعلام نموده و خبائث و چیزهایی که برای انسان‌ها مضر می‌باشد را حرام کردند. 🔸 این‌گونه مسائل جای اجتهاد و تشخیص فردی و سلیقه‌ای برای ما انسان‌ها نیست و باید به تکلیف عمل نماییم؛ همان‌گونه پیامبر(ص) مضاربه را حلال و ربا را حرام، گوشت گوسفند را حلال و خوک را حرام، انگور را حلال و شراب را حرام اعلام نموده است عمل نماییم. 🔸ویژگی نهم و دهم نیز مربوط می‌شود به اینکه نبی گرامی اسلام با آمدنش، قوانین دست‌وپا گیر و اضافی را از دوش مردم برداشت و غل و زنجیرها و خرافات و قوانین جاهلی را از زندگی مردم خارج نمود و عقلانیت و خردورزی که دقیقاً نقطه مقابل خرافات گرایی هست را در جامعه نهادینه کرد. 🔷وظیفه مردم در مقابل نبی گرامی اسلام 1- انسان‌ها باید به پیامبر ایمان کامل بیاورند. 2- به پیامبر(صلی الله علیه و آله) به معنای واقعی کلمه احترام بگذارند و هتک حرمت نکنند 3- نبی گرامی اسلام را در همه حالات با تمام توان یاری نمایند. 4- قرآن را که کتاب آسمانی و به همراه پیامبر(ص) نازل ‌شده است را اطاعت کنند. 🌹مسجد امام هادی علیه‌السلام🌹

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٣٠

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #درس_اخلاق_مکتوب ✍ مقام معظم رهبری 📍شرح دو حدیث از حضرت امام جعفرصادق علیه‌السلام توسط حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در ابتدای جلسه درس خارج فقه ِ بیست و هفتم دی‌ماه ۸۹ (دوازدهم صفر ۱۴۳۲). روایت اول: «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَعالی لَیَحْفَظُ مَنْ یَحْفَظُ صَدِیقَه» روایت دوم: «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَا تُفَتِّشِ النَّاسَ فَتَبْقَی بِلَا صَدِیق» شافی، صفحه‌ی ۶۵۲   دو روایت کوتاه: فی الکافی، عن الصّادق (علیه‌السّلام)، قال: «انّ اللَّه تعالی لیحفظ من یحفظ صدیقه»؛ [حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام فرمودند:] خدای متعال حفظ میکند آن کسی را که رفیق خود را حفظ کند. [البته] مراد، حفظ جسمانی نیست فقط - حالا آن هم یکی از مصادیقش ممکن است باشد - یعنی آبروی او را حفظ کند، شخصیت او را حفظ کند، جهات او را حفظ کند [و] مراعات کند. خدا یک چنین کسی را حفظ میکند. این پیوندهای برادری و رفاقت و انس و اخوت، در اسلام اینقدر اهمیت دارد. شما ملاحظه‌ی رفیقتان را میکنید، او را حفظ میکنید، خدای متعال در پاداش این عمل، شما را حفظ میکند. البته حفظ کردن رفیق معناش این نیست که انسان از گناه او، از خطای او دفاع کند؛ کما اینکه در این کارهای حزبی و جناحی و خطی و این چیزها معمول است که اگر خطائی هم از کسی سر بزند، چون با آنها هم‌جبهه است، هم‌خط است، هم‌حزب است، هم‌گروه است، باید بایستند پایش دفاع کنند؛ نه، این مراد نیست؛ این حفظ او نیست؛ این در واقع مخذول کردن او، بدبخت کردن اوست و خود؛ بلکه مراد، حفظ آبروی مؤمنی است که برادری ایمانی با انسان دارد. جامع، برادری ایمانی است. این یک روایت. یک روایت دیگر هم باز از کافی است، از امام صادق (علیه الصّلاة و السّلام)؛ میفرماید که: «لا تفتّش النّاس فتبقی بلا صدیق»؛ در کارهای مردم ریز نشو، تفتیش نکن، جزئیات را دنبال نکن. دنبال پیدا کردن عیوب ریز و درشت افراد نباش. اگر اینجور باشد، بدون رفیق خواهی ماند. یعنی هر کسی بالاخره یک عیبی دارد دیگر. اگر بخواهی همین‌طور ریز بشوی، تفتیش کنی، دنبال کنی، کسی برایت باقی نمیماند. 🦋 مسجد امام هادی علیه‌السلام 🦋

از فراق تو نمردیم مسیحا نشدیم چشم ما تار نشد از غم و بینا نشدیم جای تو دست به دامان طبیبان بودیم حقمان بود اگر باز مداوا نشدیم بی تو یک عمر پی هرکس و ناکس رفتیم گم شدیم آخر ازین غفلت و پیدا نشدیم نام مجنون بروی ماست ولی کو مجنون؟ وقتی از هجرتو آواره صحرا نشدیم درد این است که ما محض رضای دل تو بیخیال خوشی فانی دنیا نشدیم خاک عالم به سر ما که دراین عمر دراز لحظه ای مشتری یوسف زهرا نشدیم گریه کردیم ولی گریه ی بی فکر چه سود؟ قطره بودیم ولی وصل به دریا نشدیم پیش ما آمدی اما همه غفلت کردیم لحظه ای پای قدم رنجه ی تو پا نشدیم قصدمان بود همه سنگ صبورت باشیم قصدمان بود که از بخت بد اما نشدیم همه رفتند حرم ما که نرفتیم هنوز زائر مرقد شش گوشه آقا نشدیم کاش میشد که تو مارا به زیارت ببری یک شب جمعه به پابوسی حضرت ببری

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 📍 فلسفه #رجعت ❇️ درباره فلسفه رجعت و اینکه چرا خداوند کسانی را پیش از قیامت در عصر ظهور زنده می‌کند، نظراتی بیان شده است، از جمله: 🔻پاداش صالحان و مجازات مجرمان : احادیث، تصریح دارند که باز گرداندن مجرمان، برای مجازات دنیوی آنان است و مجازات دنیوی، هیچ منافاتی با عذاب آخرت ندارد و ظلم نیست، چنان که اگر قاتلی را در دنیا قصاص کنند، باز هم در آخرت عذاب در انتظارش هست. چشیدن شیرینی اجرای عدالت در دنیا، حق مظلومان است. 🔻تقویت امید و آمادگی منتظران : رجعت این امید را به مردمان می‌دهد که حتی اگر مردند، در دولت امام مهدی زنده شوند و زمان ظهور را درک کنند. این امید مردمان را تشویق می‌کند تا تلاش کنند جزو مؤمنان خالص قرار بگیرند. 🔻ایجاد فرصت عمل برای شماری از نیکان : مؤمنان خالص که ظرفیت‌های بیشتری برای عمل در راه حق داشته‌اند و به دلیل عمل سران کفر و نفاق، از راه باز مانده‌اند، دوباره به زندگی باز گردند تا ضمن یاری دولت حق، خود به مراتبی برتر در سیر إلی الله دست یابند . 🕌 @masjedemamhadialaihesalam

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٣١

🌱بسم الله الرحمن الرحیم🌱 #درس_اخلاق_مکتوب ✍ مقام معظم رهبری «قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع مَنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَاعِظٌ مِنْ قَلْبِهِ وَ زَاجِرٌ مِنْ نَفْسِهِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ قَرِینٌ مُرْشِدٌ اسْتَمْکَنَ عَدُوَّهُ مِنْ عُنُقِه» 📚شافی، صفحه‌ی ۶۵۲   فی الفقیه، عن الصّادق (علیه‌السّلام) [حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام فرمودند]: «من لم یکن له واعظ من قلبه و زاجر من نفسه و لم یکن له قرین مرشد استمکن عدوّه من عنقه». اولین چیزی که موجب میشود که انسان بتواند در مقابل دشمنش - که مراد، شیطان است - ایستادگی کند و مانع بشود از تصرف دشمن و تسلط دشمن، [این است که:] «واعظ من قلبه»؛ از قلب خود واعظی برای خود داشته باشد. قلب متذکر بیدار، انسان را نصیحت میکند، موعظه میکند. یکی از بهترین وسائلِ اینکه انسان قلب را وادار کند به موعظه‌ی خود و فعال کند در موعظه‌ی خود، همین دعاهاست، دعاهای مأثور - صحیفه‌ی سجادیه و سایر دعاها - و سحرخیزی؛ اینها دل انسان را به عنوان یک ناصح برای انسان قرار میدهد. اول این است: «واعظ من قلبه». [دوم اینکه:] «و زاجر من نفسه»؛ از درونِ خود یک زجرکننده‌ای، منع‌کننده‌ای، هشداردهنده‌ای داشته باشد. اگر این دو تا نبود، «و لم یکن له قرین مرشد»، یک دوستی، همراهی که او را ارشاد کند، به او کمک کند، راهنمائی کند، این را هم نداشته باشد - که این، سومی است - که اگر چنانچه از درون، انسان نتوانست خودش را هدایت کند و مهار نفسِ خودش را در دست بگیرد، [باید] دوستی داشته باشد، همراهی داشته باشد، همینی که فرمودند: «من یذکّرکم اللَّه رؤیته»، که دیدار او شما را به یاد خدا بیندازد؛ اگر این هم نبود، «استمکن عدوّه من عنقه»؛ خود را در مقابل دشمنِ خود مطیع کرده است؛ دشمنِ خود را مسلط کرده است بر خود و بر گردن خود، که سوار بشود. که [منظور از] دشمن، همان شیطان است. اینها لازم است. از درون خود، انسان، خود را نصیحت کند. بهترین نصحیت کننده‌ی انسان، خود انسان است؛ چون از خودش انسان گله‌مند نمیشود. هر کسی انسان را نصیحت کند، اگر قدری لحن او تند باشد، انسان از او گله‌مند میشود؛ اما خود انسان، خودش را نصیحت کند؛ دشنام بدهد به خودش، ملامت کند، سرزنش کند خودش را؛ اینها خیلی مؤثر است. موعظه کند، زجر کند. در کنار اینها، یا به جای اینها اگر نبود، آن وقت دوست، رفیق، که دستگیری کند انسان را. 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋

❤️ بسم الله الرحمن الرحیم ❤️ السلام علیک یا ابا عبدالله خروج امام حسين عليه‌السلام از مدينه به سوي مكه 💠در اين روز در سال ۶۰ هجری امام حسين عليه السلام از مدينه منوره متوجه مكه شدند. 📚(ارشاد: ج ۲، ص ۳۴. اعلام الوري: ج ۱، ص ۴۳۵. بحار الانوار: ج ۴۴، ص ۳۲۹) 👈بنابر قولي شب ۲۹ رجب آن حضرت از مدينه خارج شدند. 📚(فيض العلام: ص ۳۲۹) 🌹در اين سفر همراه ايشان عقيله بني هاشم زينب كبري، برادرشان حضرت ابوالفضل العباس، ام كلثوم، علي اكبر و ديگر اهل بيت عليهم السلام بودند. خواهران سيد الشهداء عليه السلام با عقيله بني هاشم سلام الله عليها ۱۳ نفر بودند. 🌷بانوان ديگر از منسوبين حضرت، عليا مخدره ام كلثوم صغري دختر زينب كبري سلام الله عليها كه با شوهرش به كربلا آمد و ديگري خواهر أمير المؤمنين عليه السلام جمانه دختر ابوطالب عليه السلام. 👈همچنين ۹ كنيز با حضرت از مدينه خارج شدند و ۱۰ نفر غلام با حضرت بودند. چند نفر از همسران امام مجتبي عليه السلام و ۱۶ نفر از اولاد دختر و پسر امام مجتبي عليه السلام و خانواده مسلم بن عقيل عليه السلام و ديگر اصحاب و بستگان حضرت نيز همراه بودند. 🔹لوازم و سواري هائي كه داشتند عبارت بود از 🐎۲۵۰ اسب، 🐫۲۵۰ ناقه. از اين تعداد، ۷۰ ناقه براي حمل خيمه‌ها، ۴۰ ناقه براي حمل ديگ و ظروف و ادوات ارزاق، ۳۰ ناقه براي حمل مشكهاي آب، ۱۲ ناقه براي جامه‌ها و دراهم و دنانير، ۵۰ ناقه براي حمل ۵۰ هودج تعبيه شده براي حمل مخدرات و علويات و اطفال و ذراري و خدمتگزاران و كنيزان، و بقيه شتران براي حمل وسائل مختلف كه مورد لزوم بود. 📚 كتاب مدينه تا مدينه: ص ۷۷ تا ۹۰.

نیم نگاهی به سوره توبه آیهٔ ٣٢

#درس_اخلاق_مکتوب 📍 وسیلهٔ آزمایش ✍ مقام معظم رهبری «قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع اخْتَبِرُوا إِخْوَانَکُمْ بِخَصْلَتَیْنِ فَإِنْ کَانَتَا فِیهِمْ وَ إِلَّا فَاعْزُبْ ثُمَّ اعْزُبْ ثُمَّ اعْزُبْ مُحَافَظَةٍ عَلَی الصَّلَوَاتِ فِی مَوَاقِیتِهَا وَ الْبِرِّ بِالْإِخْوَانِ فِی الْعُسْرِ وَ الْیُسْر» 📚شافی، صفحه‌ی ۶۵۲   فی الکافی، عن الصّادق (علیه‌السّلام): «اختبروا اخوانکم بخصلتین». اخوان، منظور مطلق معاشرین، علی‌الظاهر نیست. یعنی آن کسانی که میخواهید به عنوان برادران خود و افرادی که با آنها صداقت دارید، افراد نزدیک، کسانی را که به این عنوان میخواهید انتخاب کنید، این دو صفت را در آنها حتماً ملاحظه کنید. «فان کانتا فیهم»؛ اگر این دو صفت در آنها بود، چه بهتر؛ «و الّا فاعزب ثم اعزب ثم اعزب». عَزَبَ یعنی فاصله گرفتن، از آنها رو پوشاندن. [مثل] «لایعزب عنه مثقال ذرّة»(۱) که در قرآن کریم هست. دوری کنید از آنها. از آنها رو بپوشانید و دوری کنید. این دو صفت چیست؟ «محافظة علی الصّلوات فی مواقیتها». یکی این [که محافظ نماز باشند]. در مواقیت، لابد مراد مواقیت فضیلت است؛ و الّا مطلق مواقیت اگر مورد نظر باشد، ولو آخر وقت، اینکه خب، اگر کسی نکند این کار را، فاسق است. میخواهند بفرمایند که اهل نماز در وقت خود باشد، یعنی وقت فضیلت. مرحوم آقای بهجت (رضوان اللَّه علیه) -[که] مکرر این را از ایشان ما شنیدیم، هم خودمان شنیدیم، هم بالواسطه دیگران هم نقل کردند- میگفتند استادشان - علی‌الظّاهر مرحوم آقای قاضی مثلاً - به ایشان گفتند که اگر کسی نماز اول وقت را مراقبت بکند، من ضامنم برای نجات او، یا برای مثلاً رسیدن او به درجات بالا؛ یک همچین تعبیری. بنده یک وقت از ایشان پرسیدم که لابد نماز خوب دیگر؟ گفتند: خب، بله؛ نماز درست و حسابیِ با توجه، در اول وقت. اگر این را کسی مراعات بکند، این خودش یک عاملی است که انسان را عروج میدهد و به مراتب بالای توحیدی میرساند. یکی این. «و البرّ فی الاخوان فی العسر و الیسر». صفت دوم هم یک صفت اجتماعی است. اوّلی صفت فردی بود، بینه و بین اللَّه بود؛ این دومی بینه و بین النّاس است. کسی باشد که صفتش این باشد، که به برادرانش نیکی میکند؛ هم در عسر، هم در یسر. حالا این عسر و یسر، چه عسر و یسر خود انسان، ولو در عسر هم باشد، سختی هم باشد، بالاخره کمک میکند؛ حالا تنگدستی دارد، مالی ندارد که کمک بکند، اما میتواند تسلا بدهد، با زبان کمک کند، با آبرو کمک کند؛ هم ممکن است مراد عسر و یسر خود این کمک کننده باشد، هم عسر و یسر آن کمک شونده باشد؛ چون بعضی‌ها هستند، به انسان حاضرند کمک کنند، وقتی که حال انسان خوب است؛ وقتی اقبال به سمت کسی هست، حاضرند به او کمک کنند؛ محبت میکنند، کمک میکنند؛ به مجرد اینکه اقبال از او رو برگرداند، اینها هم رو برمیگردانند. بله، وقتی که اقبال از او ادبار کرد، اینها هم ادبار میکنند. نه، اینجور نباشد؛ در همه‌ی حالاتِ برادرش به او کمک کند و نیکی کند. ................. ۱) سبأ: ۳ 🦋مسجد امام هادی علیه‌السلام🦋