میدانی حاج قاسم یک ویژگی عجیب دارد.... اینکه همه غزل خوان اویند.... حتی آنهایی که چشم ندارند رهبرش را ببینند! حتی آنها که آقای او را طاغوت میدانند دیکتاتور میخوانند... همه غزلخوان اویند و اما او مجنون چشمهای محزون یک نفردیگر بود.... و من فکر میکنم،این هم روضه خوانی تقدیر برای مظلومیت یک امیر است! امیری که اگر امیر نبود،خدا میداند کجای خط مقدم ایستاده بود! شما جناب ِ امیر.... شما،لباس پاسداری و هیبت جنگی خیلی بهتان می آید... با خودم فکر میکنم شما این چند سال و در این لحظه های نشستن بر مسند رهبری چند بار شهید شده اید؟ شهید زخم زبانها... شهید به جان خریدن طعنه ها و عداوت ها... شهید تن دادن به مصلحت ها... شهید ِ قرآنی که به سر سربازانتان گرفتید و رفتند بدون هیچ بازگشتی... و حتی شهید ِ به پستو راندن اسلحه تان..... این ها زخم های کاری هستند برای مرد جنگی.... چقدر دلم گرفت یک‌هو... چقدر لبخندهایتان بعد حاج قاسم محزون تر شده... چقدر دوست داشتنی‌تر شده‌اید... چقدر بیشتر طرف شما بودن سخت شده... چقدر بیشتر دوستتان دارم امیر غریبم..... که ما یتیمان حاج قاسم بنا بر وصیتش به او قول داده‌ایم که خامنه‌ای عزیز را عزیز جان خود بدانیم ..... #اللهم‌احفظ‌امامنا💌 #مرد_میدان 💚 #حاج_قاسم 🍎 #ڪانال_ما_را_بہ_اشتراڪ_بگذارید👇 🌸⃟🌷🕊჻ᭂ࿐✰ #کانال_بسیجی_بمانیم #قرارگاه_بسوی_ظهور @smmdjk