📌دولتِ ترکِ فعل‌ها 🔹هرچه بیشتر با دولت مستقر پیش می‌رویم، عدم اولویت مسائل زن و خانواده در این دولت، نمود عینی بیشتری پیدا می‌کند! این در حالی است که دولت از ابتدا سعی نمود با رفتارهای حزبی و روبنایی، و از همه مهم‌تر، عدم شایسته‌گزینی (مانند انتصاب زنان در پست‌های مختلف، وزارت، سخنگوی دولت، رئیس سازمان محیط‌زیست و …) بهره‌مندی از ظرفیت زنان را در دولتِ مستقر بیش از پیش جلوه دهد! نمودی که اگرچه در نسبت با مردم عوام‌فریبانه و برای کارشناسان، حاکی از سطحی‌نگری، عدم اولویت و رویکردی غیرکارشناسی است! در این میان، برونداد کنش‌های روبنایی را می‌توان عدم حل مسائل روی میز زنان، اعم از تعیین تکلیف لایحه تأمین امنیت و یا قانون عفاف و حجاب و … دانست! 🔹شروع دولت در این چارچوب پُرهیاهو بود. از احکام رئیس‌جمهور برای تعدادی از کارشناسان (منهای یک نفر) در ستاد ملی زن و خانواده ــ که البته تا امروز هیچ خبری از جلسات این ستاد نیست ــ تا سخنگوی دولت که علاوه بر انتخاب یک زن برای این موقعیت، بهره‌برداری از افراد مسئله‌دار در سراسر دولت نیز امری بدیع بود! از مسئول معاونت زنان ریاست‌جمهوری با کنش‌هایی نامرتبط و فزونیِ پرداخت به حوزه آب و فاضلاب نیز عبور می‌کنیم! تا وزیری (خوش‌سفر البته با هزینه بیت‌المال) که تداعی‌کننده حضور دوباره عباس آخوندی است! 🔹اما در این میان، عدم پرداخت به‌موقع و کارشناسی به مسائل زنان، سبب شده است تا شاهد کنش‌ها و روایت‌های مختلفی، نه‌تنها از بستر جامعه، بلکه از مسئولین باشیم! گویا یکی از اصلی‌ترین دلایل رهاشدگی جامعه از لحاظ فرهنگی، وجود برگ برنده برای کسب رأی در انتخابات‌های بعدی است! رویکردهای زننده و متضاد با مبانی انقلاب، از قبیل: “نمی‌خواهیم مقابل مردم قرار گیریم” و یا افاضات استاندار مازندران که از ترس جابه‌جایی، بابت سخنانش عذرخواهی کرد؛ همه و همه مؤید ترکِ فعل‌های فرهنگی دولت است! اگرچه در مقطعی که دولت از مدیریت ابتدایی‌ترین مسائل کشور عاجز است، صحبت از فعالیت فرهنگی عَبث است! 🔹اما تنها یک سؤال: آیا به واقع لگدمال نمودن ارزش‌ها توسط مسئولین از سرِ سفاهت است یا امتزاج‌سنجیِ میزان غیرت جامعه در راستای عادی‌سازی مسائل دیگر؟! بدیهی آن که “از کوزه همان برون تراود که در اوست!” رئیس دولتی که به‌جای انجام مأموریت‌های محوله با فرار رو به جلو و رویکردهای حزبی، از انجام کارهایی که باید، سرباز می‌زند، بدیهی است که مدیرانی از جنس متخصصِ مجاری ادراری چنین نظریات سخیفی ارائه دهند! به نظر نمی‌رسد برکناری چنین مدیران غیرانقلابی، نیاز به پویش همگانی داشته باشد! ✍️ریحانه رحیمی 👈#یادداشت 💠@sobh_iran

بِسْمِ‌‌الله‌الرَّحْمَنِ‌‌الرَّحِيمِ 👈#بیانیه_جبهه_صبح_ایران وَلا تَركَنوا إِلَى الَّذينَ ظَلَموا فَتَمَسَّكُمُ النّارُ وَما لَكُم مِن دونِ اللَّهِ مِن أَولِياءَ ثُمَّ لا تُنصَرونَ و بر ظالمان تکیه ننمایید، که موجب می‌شود آتش شما را فرا گیرد؛ و در آن حال، هیچ ولیّ و سرپرستی جز خدا نخواهید داشت؛ و یاری نمی‌شوید! 🔹چندی پیش، جبهه اصلاحات با صدور بیانیه‌ای لبریز از تزویر، به زعم خود راه‌حل‌هایی برای برون‌رفت از وضعیت موجود ارائه نمود. اما آنچه در این بیانیه خودنمایی می‌کند، محتوایی که جز انباشت گزاره‌های انتقادی بی‌اساس و مهم‌تر از آن، سیاه‌نمایی مطلق از شرایط نیست! 🔹نقطه آغازین مرقومه جبهه اصلاحات، با محکومیت تجاوز رژیم غاصب در “جنگ تحمیلی” شروع می‌شود، اما با عبور زیرکانه! از ذکر تجاوز آمریکا، بر رویکرد “جداسازی دو متجاوز” و “تطهیر” یکی از آنها اصرار می‌ورزند! آیا این جز مغالطه و وارونه‌نمایی حقیقت است؟ 👈واژه به واژه این بیانیه بوی انتقاد بی‌مبنا و سیاه‌نمایی از واقعیت‌ها را می‌دهد. 🔹جبهه اصلاحات در بیانیه‌ای سه‌بندی، ضمن ادعای ترسیم راه‌های پیش‌روی ملت و حاکمیت، نقشه راهی فوری و عملیاتی! برای اصلاح ساختاری در دو حوزه داخلی و خارجی ارائه می‌دهد. 🔹جبهه اصلاحات در سیاهه‌ی خود با عدم پذیرش مسئولیت کارگزاران برآمده از این گفتمان، به گونه‌ای از تداوم وضع موجود سخن میگویند که تاریخ انقلاب به روشنی گواه عدم کاستی در شکل‌دهی به وضع موجود است! آنان بار دیگر با احیاء همان الگوی منفعلانه و خسارت‌بار بنی‌صدر و امثالهم "تسلیم در برابر فشار" را با عنوان فریبنده "ترک تخاصم" مطرح می‌کند. گویی غیرت و شرافت ملی را به باد سپرده‌اند! 🔹در این بیانیه، حاکمیت چنان به “ترک مخاصمه” دعوت شده که گویی آغازگر جنگ ۱۲ روزه ایران بوده است! این در حالی است که به بیان صریح مقام معظم رهبری، نقطه آغازین خصومت‌ها را باید در براندازی حکومت ملی در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ جستجو کرد. چگونه است که این “مدعیان صلح” تاریخ را وارونه جلوه می‌دهند؟ 🔹شگفت است که اکنون که قدرت در اختیار همین “گفتمان اصلاحات” است، همچنان منتقدانه بر ساحت واقعیات جامعه چنگ می‌اندازند! مگر نه این که مسئول توسعه و آبادانی کشور در وضعیت کنونی، به واقع همین زمامداران برخاسته از این گفتمان هستند؟ این تناقض فاحش، چیزی جز فرار از مسئولیت نیست! 🔹مطالبات سخیفی چون “آشتی ملی” در حالی مطرح می‌شود که پس از جنگ اخیر، اتحاد و انسجام بی‌نظیری میان مردم شکل گرفت و این خود، برآیند عاطفه‌ی جمعی بود. یا “همزیستی مسالمت‌آمیز با همسایگان” که از دولت گذشته یکی از راهبردهای سیاست خارجی با هدف افزایش بهره‌مندی از ظرفیت کشورهای مجاور بوده است. اینگونه مطالبات، جز عوام‌فریبی و نادیده‌گرفتن دستاوردهای ملی نیست. 🔹چرا اصلاح‌طلبان عدم حصر را به مطالبه‌ای از سوی مردم گره میزنند و بر این استدلال سفیهانه پافشاری میکنند در حالی که با هَدم معیشت مردم در ایام تعطیلی کشور به عنوان راهکار مواجهیم! اصلاحات همواره سعی نموده منویات خود را در چارچوب مطالبات مردم مطرح نماید؛ حال آن که بر رویکردهای جریانی نمیتوان سرپوش نهاد! 🔹چطور میتوان از تعلیق داوطلبانه غنی‌سازی و پذیرش نظارت‌ آژانس انرژی اتمی در قبال رفع کامل تحریم‌ها سخن به میان آورد؛ در حالی که کشور ۸ سال تحت سیطره این گفتمان و با همکاری همه جانبه نه تنها نتوانست تحریمی را رفع نماید که به آن اضافه نمود! گویا سخنان مسئولین مبنی بر جاسوس بودن گروسی و سایر بازرسان و ارائه اسناد بازرسی به اسرائیل، حاکی از تبِ شب‌های جنگ بود! 🔹جبهه صبح ایران، ضمن پافشاری بر حفظ وحدت و انسجام ملی، بیانیه‌ی مزورانه‌ی آنان که روزی در فتنه‌ها به انحاء مختلف قلم‌فرسایی و با مشق از دست دشمن، مانور دانایی و مردم‌خواهی نموده‌اند را، محکوم می‌نماید. ما بار دیگر یادآور می‌شویم که ملت ایران در برابر فشارهای خارجی و فتنه‌های داخلی، تنها با مقاومت، ایستادگی و اعتماد به ظرفیت‌های ملی سربلند خواهد شد، نه با نسخه‌های تکراری و پرخسارت گفتمان اصلاحات. ✍️صبح ایران 👈#یادداشت 🇮🇷منتظران صبح ایران فردا 💠@sobh_iran

📌واکنش‌ها به بیانیه جبهه اصلاحات؛ از حمایت تا سکوت 🔹بیانیه‌ی آغشته به تزویر جبهه اصلاحات در حالی مورد بازتاب رسانه‌ای قرار گرفت که انتقادات و حمایت‌های طیف و گروه‌های مختلفی را در پی داشت. در این میان پروانه سلحشوری نماینده رادیکال اصلاحات طی مصاحبه‌ای با رادیو فردا، ضمن ابراز خرسندی از بیانیه، عنوان نمود که پیش‌تر در سال ۹۷ خواستار اصلاحاتی مشابه بوده است. او با اشاره به تلاش‌های دولت پزشکیان، معتقد است که این تلاش‌ها کافی نیست و بر ضرورت پیگیری تغییرات بدون خشونت تاکید دارد. او با تصدیق بیانیه میرحسین موسوی (از سران فتنه‌‌ی ۸۸) مبنی بر برگزاری رفراندوم، ضمن برشمردن مشکلات آب، برق، تورم و ... معتقد است ادامه دادن به این صورت رهاوردی جز نابودی نخواهد داشت! پروانه سلحشوری از نمایندگان مجلس دهم و از حامیان دولت نااهل دوازدهم بود که مواضع ناصواب او در آن زمان هم جنجال‌های رسانه‌ای زیادی را در پی داشت! 👈به زعم او مواردی که حق مردم را تضییع و مُخل آن می‌شود، نظیر ولایت‌فقیه و شورای نگهبان باید از چارچوب نظام حذف شوند و در این صورت تفاوتی نمی‌کند نامش نظام اسلامی باشد یا ... ! 🔹پیش از بیانیه مسموم و چرک جبهه اصلاحات با بیانیه میرحسین موسوی از سران فتنه ۸۸ و نیز یاوه‌گویی‌های روحانی و قهرمان پوشالی دیپلماسی که به بیانی حاکی از اجماع گروهی است، مواجهیم. در این میان اما واکنش سخنگوی دولت، مبنی بر پویایی و زنده بودن جامعه و نیز عیادت شخص رئیس‌جمهور از رئیس دولت اصلاحات و فراتر از آن جلسات متعدد با اصلاح‌طلبان، به بیانی شاید موید همسویی دولت با این تفاسیر است! در واقع دولت سعی می‌کند با قاعده نعل و میخ و ارائه رفتاری دوگانه، حرفی در مواجهه با منتقدان داشته باشد! 🔹این در حالی است که، بیانیه‌ای که حتی صدای برخی اصلاح‌طلبان (عارف، حضرتی، اعلمی و ... ) را درآورد، با سکوت آنان که سر بر آستان وفاق ساییدن و درگیر بده بستان‌های سیاسی شدند، روبرو شد! در سایه‌ی همین مراودات وفاق‌گونه است که رسانه‌های وابسته به دولت نه تنها از رئیس‌مجلس حمایت رسانه‌ای می‌کنند که صراحتاً بیان کردند که رئیس‌مجلس در چارچوب بحث کفایت رئیس‌جمهور، از ایشان حمایت خواهد کرد! 🔹فراتر از محتوای بیانیه که سرشار از رویکردِ رادیکال اصلاحات است و از دیرباز بر این سبیل بوده‌اند، (مجلس ششم و ...‌) سکوت معنادار آنان که در وفاق هضم شده‌اند قابل تامل می‌باشد! اُمید آن که این دولت، پایان جریان اصلاحات باشد. ✍️نجوا 👈#یادداشت تلگرام | ایتا | توییتر | سایت | اینستاگرام 💠@sobh_iran

📌تصفیه در لفافه! 🔹قابل تأمل است که چرا استخدامی‌های انجام شده حدود سه سال پیش، در دولت فعلی و با اتخاذ رویکردی متفاوت، منجر به حذف نیروهای انقلابی از بدنه حاکمیت شده است. اگر این اقدام “تصفیه” نیست، پس چیست؟! 🔹این در حالی است که پیش از این نیز، خانم زینب قیصری، نماینده تهران، نسبت به اخراج و مهجوریت نیروهای انقلابی در وزارت نفت ابراز نگرانی کرده بودند. در این میان، ضمن تقدیر از توجه و پیگیری نماینده انقلابی، آقای حاجی‌دلیگانی، و نیز رئیس مجلس به دلیل اهتمام به این موضوع مهم، این پرسش اساسی مطرح می‌شود که چگونه استخدام، در یک دولت مصداق قانونی و در دولتی دیگر غیرقانونی تلقی می‌گردد؟! 🔹به نظر می‌رسد پاسخ این معضل، ریشه در رویکردهای جناحی و جریانی دولت‌ها دارد؛ رویه‌ای که متأسفانه با تغییر دولت‌ها، حذف نیروهای انسانی بر اساس گرایش‌های سیاسی حاکم ادامه می‌یابد. 🔹چطور استخدام قریب به چند هزار نفر در یک دوره، اکنون غیرقانونی تلقی می‌شود؟ اگرچه استناد به عملی غیرقانونی در دولتی که خود در روز روشن، انتصابات غیرقانونی و بحث‌برانگیز (ظریف، عارف، برات قبادیان و ...) داشته است، مضحک است! 🔹این پرسش همچنان باقی است که تعصبات جناحی و حزبی تا کجا در راستای یکدست‌سازی حاکمیت پیش خواهد رفت؟ گویی تنها عامل تعیین‌کننده “قانونی” یا “غیرقانونی” بودن یک رفتار، صرفاً تغییر دولت‌هاست!" 👈اُمید آنکه مسئولان با جدیت بیشتری به حل این مسئله بپردازند، چرا که حذف این تعداد نیروی انقلابی و کارشناس، قطعاً تبعات و آسیب‌هایی برای کشور به همراه خواهد داشت. ✍️نجوا 👈#یادداشت 💠@sobh_iran

🔹این در حالی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان مهمترین نهاد متولی فرهنگی کشور، پیش از هر اقدامی، باید به شبهات پیرامون معاون خود، نادره رضایی، از جمله حقوق هنگفت از بیت‌المال و رفتارهای مسئله‌دار او، پاسخگو باشد. 🔹ای کاش مسئولین تعریف مشخصی از ‘اقدام فرهنگی’ ارائه دهند! شاید از منظر اصلاحات، به ویژه معاونت زنان ریاست‌جمهوری، ‘اقدام فرهنگی’ عیادت از خاتمی (لیدر فتنه ۸۸)، بهره‌برداری از پروژه‌های برق، افتتاح طرح تأمین آب اضطراری، بهره‌برداری از ۲۱۰ واحد مسکونی، یا مرکز ام‌آر‌آی بیمارستان و… باشد. به نظر می‌رسد اصلاحات، همانگونه که در سیاست خارجی جز مذاکره راه برون‌رفتی ندارد، در موضوعات فرهنگی نیز دچار کمبود ایده‌ و صامت است. این پرسش جدی مطرح است که چرا نمایندگان زن مجلس هیچ‌گونه نظارتی بر عملکرد معاونت زنان ریاست‌جمهوری، آن‌هم بر اساس برنامه هفتم توسعه، ندارند؟ 👈“به نظر می‌رسد لایحه «امنیت زنان» در طول سیزده سال گذشته، در پیچ و خم تغییرات مداوم مسئولین با تاکید بر رویکردهای جریانی، بلاتکلیف است که هنوز به سرانجام نرسیده. این بلاتکلیفی نه تنها نشان‌دهنده عدم اولویت‌دهی به حقوق زنان، که حاکی از آن است که با هر تغییر، سرنوشت این لایحه نیز به سویی نامعلوم میل می‌کند.” ✍️ریحانه محمدی 👈#یادداشت 💠@sobh_iran

📌موتورسواری زنان: حق اجتماعی یا ابزار سیاسی؟ 🔹چندی پیش، روزنامه «آرمان ملی» گزارشی درباره لایحه قانونی شدن موتورسواری زنان منتشر کرد. معاون تقنینی معاونت پارلمانی ریاست‌جمهوری در این باره توضیح داد که بر اساس تبصره ماده ۲۰ قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، اصلاح و امکانی صورت گرفته تا صدور گواهینامه موتور برای بانوان نیز فراهم شود. او اشاره کرد که طبق قوانین فعلی، صدور این گواهینامه تنها برای مردان مجاز است، زیرا در متن قانون، واژه «زنان» ذکر نشده است. این وضعیت، علاوه بر اینکه زنان موتورسوار را از پوشش بیمه‌ای در صورت وقوع حادثه محروم می‌کند، خسارت‌های مالی جدی به دیگر کاربران ترافیک و عابران نیز وارد می‌سازد. 🔹دولت چهاردهم از ابتدای استقرار خود، لوایح محدود اما پرحاشیه‌ای را به مجلس ارائه کرده است؛ از جمله اصلاح قانون انتصاب اشخاص در مشاغل حساس و لایحه الحاق ایران به معاهده منع سلاح‌های متعارف. در این میان، لایحه صدور گواهینامه برای زنان، با توجه به گسترش استفاده از موتورسیکلت در سطح شهرها، مطرح شده است. اگرچه کارشناسان این موضوع را در اولویت مسائل زنان نمی‌دانند، اما بخشی از جامعه زنان، مانند همان‌هایی که خواهان حضور در ورزشگاه‌ها بودند، پیگیر این مطالبه هستند. با این حال، این‌گونه مطالبات که معمولاً در رده‌های پایین‌ پیگیری مسائل اصلی زنان قرار دارند، اغلب در اختیار جریان اصلاحات است؛ جریانی که مسائل درجه چندم زنان را به عنوان ابزاری برای افزایش آرا انتخابات یا انحراف افکار عمومی به کار می‌گیرد. البته جریان اصولگرایی نیز در دنیای دیگری سیر میکند. 🔹مسئله را باید از دو منظر بررسی کرد: اول، اهمیت آن در راستای بهره‌مندی زنان از امکانات و ظرفیت‌های جامعه؛ دوم، رویکرد جریان اصلاحات و طرح این موضوع در مقطع کنونی به عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف حزبی. 🔹تردیدی نیست که انتفاع زنان از مواهب و امکانات اجتماعی، امری مطلوب است. حتی در دولت قبل نیز، مسئول وقت معاونت امور زنان ریاست جمهوری، از اشتغال برخی زنان از طریق موتورسیکلت صحبت کرده بود؛ نکته آن که برای استفاده بیشتر آحاد جامعه از ظرفیت‌ها، نباید محدودیت قائل شد. 🔹اما اینکه دولت غیرکارشناس چهاردهم در حوزه زنان، با وجود مشکلات اقتصادی و سیاسی عدیده و در مقطع کنونی، به سراغ موضوعاتی در حوزه زنان می‌رود که اساساً اولویت ندارند، میتواند موید عدم توانایی آنان در حل مسائل روی میز نظیر لایحه تامین امنیت و ... باشد و از سوی دیگر، پیگیری و تحقق این برنامه‌ها با امضای دولت چهاردهم، ابتکار عمل را نیز به این دولت می‌بخشد. 🔹در این گزارش زهرا نژادبهرام عضو سابق شورای شهر، دلیل اصلی این لایحه را فراتر از امکان استفاده زنان از موتورسیکلت با توجه به ترافیک سنگین، اقدام قانونی از سوی دولت می‌داند. به عبارت دیگر، دولت با این لایحه به دنبال «برونداد رفتاری قانونی» است. اگرچه ماهیت این اقدام پسندیده است، اما پیگیری رفتاری قانونی از سوی دولتی که پیشتر شاهد دور زدن قوانین و حتی اصرار بر رفتار غیرقانونی (مانند انتصابات غیرقانونی ظریف و عارف و ...) بوده‌ایم، به نوعی دور از ذهن و غیرقابل پذیرش به نظر می‌رسد. ✍️هانیه محمدی 👈#یادداشت 🇮🇷منتظران صبح ایران فردا 💠@sobh_iran

🔹ابطحی طی نامه‌ای سرشار از “اباطیل” خطاب به وزیر اطلاعات، توصیه به تغییر اولویت‌بندی می‌کند. او بیان می‌کند: “فعالان سیاسی و ناقدان دلخور، نباید در زندان بمانند. هرچه می‌توانید تلاش کنید تا از حجم زندانیان سیاسی و امنیتی کم کنید. نمره موفقیت‌تان بالاتر می‌رود.” 🔹در حقیقت، بیان نکاتی پیرامون امنیت و “جنگ ۱۲ روزه” و…، همگی مقدمه‌ای است برای طرح مطالبه آزادی زندانیان سیاسی؛ همان مهملات بیانیه اصلاحات به سرکردگی آذر منصوری. این گره زدن مطلوبات و خواسته‌های رادیکال و مورد نظر اصلاح‌طلبان به خواسته‌ی مردم، خود گواه عدم شناخت مسائل و اولویت‌های اصلی کشور است. آزادسازی زندانیان سیاسی درحالی که جبهه اصلاحات همچون یک اپوزیسیون، در میانه جنگ بر کج‌فهمی خود اصرار دارد و جای خالی امثالهم را پر کرده است، چه دردی از جامعه دوا می‌کند؟ فراتر از آن، اساساً انتظارات از مسئولین قضایی رو به ناامیدی است وقتی نه با عاملان میدانی وضعیت موجود برخورد میشود و نه با نگارندگان آن بیانیه ذلت‌بار. طبیعی است که افکار عمومی روزانه با این دست هجویات مواجه باشد! او وقیحانه توصیه به برخورد با کسانی می‌کند که امنیت مردم را هدف قرار داده‌اند. اگرچه مضمون پیشنهاد درست است، اما ای کاش دولت از مصاحبت با امثال شما که در میانه جنگ، آن بیانیه کذا را نوشتید و بی‌شرمانه به امنیت مردم تاختید، احتراز می‌کرد و هم قوه قضائیه برخوردی قاطعانه داشت." ✍️سهرابی 👈#یادداشت 💠@masaf_najva

🔹نمونه بارز این رویکرد، ماجرای نادره رضایی است: فردی که پرونده‌ای شامل لایک کردن پست‌های برانداز نظام، دریافت حقوق و پاداش‌های نجومی، و سابقه مدیریتی ضعیف در مرکز اسناد علمی و فرهنگی کشور را در کارنامه خود دارد. اینجا سوالات اساسی مطرح می‌شود: آیا انتصاب چنین افرادی با سوابق “مساله‌دار”، حربه‌ای برای کمک به دولت در تنگناهای افکار عمومی است؟ دلایل پشت پرده برای حفظ فردی چون نادره رضایی، فارغ از تجربه و کارنابلدی آشکارش، چیست؟ چرا یک وزیر تا این حد برای ابقای او هزینه می‌کند؟ 🔹این خوی “اصلاحات” است؛ همواره مطالبه‌گر موضوعات دست چندم مردم باشد و همزمان با کارشکنی، دیگران را به کوتاهی متهم کند. در میانه جنگ و ضعف فاحش دولت در مدیریت کشور، کدام عقل سلیمی نمی‌داند که “تورم افسارگسیخته”، “بی‌مهری در حوزه مسکن” در پی سوءمدیریت‌ها، و “مکانیسم ماشه”، همه و همه، موضوعات اصلی و روی میز جامعه هستند؟ 👈اگرچه هر تلاشی در جهت خدمت به مردم قابل تقدیر است، اما “فرار رو به جلوی وقاحت وفاق” در عدم مسئولیت‌پذیری اشتباهاتش، به هیچ وجه قابل اغماض نیست. کاملاً طبیعی است که علی‌رغم تضاد رویکردهای جریانی بین دولت و شهردار تهران، “وفاق” از هیچ تلاشی برای تخریب شهردار فروگذار نباشد و از هر فرصتی برای فرافکنی و سرپوش گذاشتن بر ناکارآمدی‌های خود بهره ببرد. ✍️هانیه محمدی 👈#یادداشت 💠@masaf_najva

📌اصولگرایی از منظر حقیقت‌پور و مرزهای آن با تندروها (انقلابی‌ها) 🔹منصور حقیقت‌پور در گفتگویی با آرمان ملی به درستی به بیان مصادیق و تبیین خط فاصل میان جریان اصولگرایی و تندروها (بخوانید انقلابی‌ها) می‌پردازد. 🔹منصور حقیقت‌پور از پاسداران سپاه بوده که موقعیت‌های استانداری اردبیل، نمایندگی مجلس شورای اسلامی در دور نهم و نیز مشاور علی لاریجانی در زمان ریاست مجلس را در سوابق خود دارد. از حیث دسته‌بندی سیاسی نیز در طیف نزدیک به لاریجانی (اصولگرای میانه‌رو) و اعتدال قرار می‌گیرد. 🔹او بیان می‌کند از درون جریان اصولگرا، گروهی تندرو که دارای تریبون هستند، به بیان تفاوت‌ها در وضعیت موجود می‌پردازند که طرح موضوع عدم کفایت رئیس‌جمهوری از آن جمله است. اما در ادامه تحلیل، دچار خطا می‌شود. او در تحلیلی اشتباه معتقد است «شکاف و انشقاقی میان جریان اصولگرایی با تندروها شکل گرفته؛ در حالی که گروه‌های اصلاح‌طلب و اعتدالی‌ها تریبون‌های انتقادی خود را در میدان وفاق و انسجام خاموش کرده‌اند، تندروها (بخوانید انقلابی‌ها) در شرایط نامساعد جنگی و اقتصادی به انتقاد از دولت می‌پردازند.» این تحلیل، موید پیچیدگی‌ها و اهداف پنهانِ مبتنی بر نقش بازیگران در صحنه سیاست است. 🔹این در حالی است که حمید رسایی، نماینده «انقلابی» مجلس، در مصاحبه اخیرش صراحتاً و در چارچوب تبعیت از رهبری، بیان کرد که پس از سخنان ایشان دیگر صحبتی مبنی بر عدم کفایت رئیس‌جمهوری نداشته است، با این وجود به گواه رسانه‌های وابسته به دولت، آنان همچنان بر این موضوع در راستای تخریب منتقدان متمرکز و از آن عبور نکرده‌اند! 🔹نکته‌ی دیگر و مهم‌تر آن که، جریان اصولگرایی، اگرچه به خوانش و اصول و آرمان‌های انقلاب نسبت به جبهه اصلاحات نزدیک‌تر است، اما تغییرات، محافظه‌کاری‌ها و کجروی‌ها در راستای نیل و حفظ قدرت، آنان را از خطا مصون نداشته است. تحت لوای همین دگردیسی بود که در قرارداد ننگین برجام (آنچه «خسارت محض» خوانده شد)، چهره‌های اصولگرایی چون لاریجانی در ریاست مجلس، و در پیوند با اعتدالی‌ها، نقش بسزایی در ایجاد و بسترسازی آن ایفا کردند. از رئیس مجلس وقت (اصولگرا) که در پیوند با «وفاق» (همان قرائت اصلاحات و اعتدال) است، عبور می‌کنیم. دور از ذهن نیست که اصولگرایی نیز دچار فاصله با جریان و اصول انقلابی شده باشد و در یک جمع قرار نگیرد. اساساً آنچه برای نیروی انقلابی مهم است، انقلاب بماهو انقلاب است و برای تحقق و تجلی محتوای آن تلاش می‌کند. 🔹حقیقت‌پور در ادامه توضیحات خود، تندروها (بخوانید «انقلابی‌ها») را چنین توصیف می‌کند: «حلقه‌ای کوچک که از خط رهبری عبور کرده‌اند؛ نه اصولگرا هستند و نه هم‌راستا با نظام، افرادی دارای تریبون که سیاست‌های مبهمی را دنبال می‌کنند.» 🔹اما در توضیح و تبیینی شفاف‌تر باید بیان کرد: حتماً «انقلابیون» کسانی هستند که نقش خود را در کنشگری‌ها، دقیق‌تر فهم و درک کرده‌اند و نیز برای کسب و حفظ صندلی در جریان‌های وفاقی هضم نمی‌شوند؛ آن‌ها برای رسیدن به هدف که همان حفظ یا سیطره بر صندلی است به هر وسیله‌ای متوسل نمی‌شوند و علی‌رغم همه تخریب‌ها، صدای رسای عمار برای نظام کبیر جمهوری اسلامی می‌شوند. اینچنین افرادی، حتماً «انقلابی» تعریف می‌شوند. مبتنی بر این توصیف، یقیناً نیروهای بصیر انقلابی به وضوح از جریان اصولگرا متمایز هستند. ✍️ساره محمدی 👈#یادداشت 💠@sobh_iran

📌تکرار مکررات؛ مقاومت در برابر واقعیت‌ها 🔹مهدی کروبی، از سران فتنه ۸۸ اخیراً طی دیداری با برخی چهره‌های سیاسی گفته: «به رغم وضعیت اسفبار کشور، همچنان بر ادامه سیاست‌های گذشته در حوزه‌های داخلی و بین‌المللی اصرار می‌شود، در حالی که وضعیت امروز کشور نتیجه همان سیاست‌های غلط و ماجراجویانه است.» 🔹آقای کروبی، از بین ۱۹۵ کشور در جهان، جنابعالی بر اساس چه منطق و شاخص ارزیابی اوضاع ایران را «اسفبار» توصیف می‌کنید؟ 🔹کشوری که با داشتن اقوام مختلف، به لحاظ هویتی از متحدترین‌ها در جهان است؟ اکثر تسلیحات نظامی‌اش را تولید می‌کند و به کشورهایی که برخی از آن‌ها پیشرفته‌ترین سلاح‌های جهان را تولید می‌کنند، می‌فروشد؟ کشوری که بیش از ۹۰ درصد داروی مورد نیازش را تولید می‌کند و زمانی که جهان با یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های خود در سال‌های اخیر مواجه بود، به سراغ ساخت واکسن برای مقابله با کرونا رفت و موفق شد؟ کشوری که با گسترده‌ترین عملیات‌های روانی و روایی در سال‌های اخیر از ۱۴۰۱ گرفته تا ۱۴۰۴ مواجه بوده و ایستادگی کرده؟ کشوری با ساختار سیاسی که در کمتر از سه ماه رئیس‌جمهوری‌اش را از دست داد، فرایند تبلیغات و انتخابات را پشت سر گذاشت و دولت جدید را تشکیل داد؟ کشوری که در المپیک ۲۰۲۴ پاریس بر خلاف الگوی توسعه همفکران شما یعنی عربستان که موفق نشد حتی یک مدال به دست آورد، توانست ۱۲ مدال کسب کند و در رتبه ۲۱ جهان و اول منطقه ایستاد؟ مثال‌ها جهت اثبات اینکه وضعیت ایران به هیچ عنوان اسفبار نیست، فراوان است اما تنها به چند نمونه آشنا برای خوانندگان عزیز اکتفا شد. 🔹آقای کروبی سیاست‌های ایران را در حالی «ماجراجویانه» توصیف می‌کند که طبق دستور خداوند، ما موظف به حمایت از مظلومین جهان از جمله مردم غزه هستیم و اگر از این فرمان تبعیت نکنیم، گرفتار عقوبت می‌شویم. در پاسخ به کسانی که این پرسش برایشان به وجود آمده که چرا کشورهای اسلامی به این دستورات عمل نمی‌کنند باید نوشت که بی‌مسئولیتی و نفاق دیگر کشورها مانند ترکیه، امارات، عربستان و ... نباید شما را از ایران گله‌مند کند! باید افتخار کرد که در این شرایط و کربلای امروز در غزه، ایران اسلامی سمت حق قرار گرفته و مظلومان را رها نکرده است. 🔹آقای کروبی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرده: «حفظ تمامیت ارضی، منافع ملی و برداشتن فشار تحریم از گرده مردم، مذاکره مستقیم، ضروری است.» 🔹او در حالی این سخنان را مطرح کرده که به نظر می‌رسد از اوضاع و اخبار به ویژه چند ماه اخیر آگاه نیست! آقای کروبی، ایران در تاریخ‌های ۲۳ و ۳۰ فروردین، ۶ و ۲۱ اردیبهشت، و ۲ خرداد ماه با آمریکا مذاکره کرد و حین انتظار برای دور ششم مذاکرات هدف حمله نظامی قرار گرفت! از مذاکره مستقیم صحبت می‌کنید؟! 🔹افزون بر این، مگر در دهه ۹۰ با آمریکایی‌ها مذاکره نکردیم و توافق صورت نگرفت، نتیجه چه بود که هزارباره بر این سیاست تاکید می‌کنید؟! 🔹مهدی کروبی در حالی «بازگشت به مردم، به رسمیت شناختن حق آنان و تن دادن به خواست و اراده‌شان را تنها راه خروج از بحران فعلی دانسته» که در ۹ خرداد ۱۳۸۹ خطاب به اعضای شورای مرکزی حزب اعتماد ملی نوشته بود «نتایج اعلام شده انتخابات مضحک و شگفت انگیز است و باید فکر دیگری کرد»! 🔹با وجود تلاش برای براندازی و به کشتن دادن افراد، همچنان زنده بودن شما رافت نظام اسلامی را نشان می‌دهد؛ بنابراین از اظهارات بی‌اساس خودداری کنید. شما که در فتنه ۸۸ نظام را به تقلب متهم کردید و به دشمنان نزدیک شدید، باید بابت این رفتار عذرخواهی کنید، نه اینکه اکنون طلبکارانه، سخنان نامربوط بگویید. در سال ۸۸ شادی مردم را تلخ کردید و امروز به ظاهر حامی مردم شده‌اید! گذر زمان، حقایق را عیان می‌کند... ✍️حسینی 👈#یادداشت 💠 کانال واحد سیاسی مؤسسه مصاف (نجوا) 🔗 تلگرام | اینستاگرام |توئیتر | ایتا |یوتیوب | آپارات|سایت|منتظران‌صبح ایران 💠@masaf_najva

🔹پس از «طوفان الاقصی» که منجر به شهادت بیش از ۶۰ هزار انسان بی‌گناه و نیز بزرگ‌مردانی در قامت هدایت این عملیات بزرگ شد، جوانان بسیاری از کشورهای مختلف، از جمله اروپا، برای غزه و شکستن سکوت در برابر فجایع آن به پا خاستند. از برگزاری کمپین‌ها و راهپیمایی‌های گسترده گرفته تا رپرهایی که در کنسرت‌ها آزادی غزه را فریاد می‌زدند، و جوانانی که با پرچم فلسطین در کنار دوچرخه‌سواران اسرائیلی، انزجار خود را از استکبار جهانی و مظلومیت غزه به نمایش می‌گذاشتند. 🔹اما حق‌طلبی پُرهزینه است. گاهی این هزینه، تکیدگی جسم در اثر شکنجه است و گاهی علاوه بر آن، باید ارزش دیگری چون «پوشش» را نیز حفظ کرد. چه بسا ادعای صیانت و تأسی از چنین ارزش‌هایی از سوی ما باشد، در حالی که پیشتازی را کسانی بر عهده دارند که اسلام را با فرسنگ‌ها فاصله و در اتمسفری دیگر فهم کرده‌اند. 🔹شجاعت مهدیه اسفندیاری از جنس «بنت‌الهدی صدر» است؛ از جنس همان کسانی که برای جامعه ارزش‌گریز اسلامی ما، نه تنها جذاب نیستند بلکه خواهان نیز ندارند. در کشوری که ارزش‌ها قربانی مصلحت‌سنجی‌ها و رویکردهای جناحی می‌شوند، پیگیری و مطالبه‌گری برای مهدیه اسفندیاری جایی ندارد! کنشگران حوزه زنان کجایند؟ از زنان اصلاح‌طلب که انتظاری نیست، زیرا اُفق دید آن‌ها نه کنشگری در خصوص غزه است و نه صیانت از پوشش؛ اما سکوت و انفعال زنان اصولگرا چرا؟! 🔹وضعیت مهدیه اسفندیاری در کشور مدعی آزادی، و فشارهایی که بر زنانی که هم از غزه حمایت می‌کنند و هم به پوشش خود پایبند هستند، به مراتب سخت‌تر از وضعیت حمیدنوری است. 👈اُمید آن که پیگیری و ممارست مسئولان (اگر پیگیریی باشد!) منجر به آزادی #مهدیه_اسفندیاری از بند اَیادی استکبار گردد. ✍️نجوا 👈#یادداشت 👈#مطالبه_آزادی_مهدیه_اسفندیاری 💠@sobh_iran

🔹دکتر حیات مقدم، نماینده مجلس شورای اسلامی، طی نطقی به دبیر شورای عالی امنیت ملی پیشنهادی ارائه داده‌اند. ایشان مطرح کرده‌اند که با توجه به عدم آغازگر بودن ایران در هیچ جنگی، می‌توانیم از این مزیت در دیپلماسی بین‌المللی استفاده کرده و با تمام کشورهای همسایه، قرارداد عدم تعرض برای اطمینان‌بخشی متقابل منعقد کنیم. وی معتقد است که حُسن اصلی این قرارداد، خروج آمریکا از منطقه و جلوگیری از پروژه ایران‌هراسی توسط اسرائیل خواهد بود. 🔹این پیشنهاد در حالی مطرح میشود که امریکا در بسیاری از کشورهای همجوار با ایران، از جمله قطر، عمان، کویت، اردن، عربستان، امارات، عراق، بحرین دارای پایگاه نظامی فعال است! حال چگونه میتوان در میانه جنگ، با کشورهایی که خاکشان میزبان پایگاه‌های نظامی دشمن هستند، قرارداد عدم تعرض امضا نمود؟ این در حالی است که دشمن به لحاظ موقعیت جغرافیایی در قاره‌ای دیگر قرار دارد، اما با تاسیس پایگاه‌های نظامی در همسایگی ایران، هدفی جز کنترل و آسیب رساندن به کشور ما را دنبال نمی‌کند. 🔹با توجه به تجربه “جنگ ۱۲ روزه” که علاوه بر اسرائیل، کشور ما نیز مورد حمله مستقیم آمریکا قرار گرفت، بدیهی است که بسترساز اصلی این تجاوزات، همان کشورهای همسایه‌ای هستند که یا همچون عراق، تلاش‌هایی جدی برای جلوگیری از آسیب رسیدن به ایران از خاک خود انجام می‌دهند و مجدانه به دنبال اخراج کامل آمریکا هستند؛ و یا نظیر قطر، عربستان، بحرین و … با آمریکا در اتحاد و همکاری به سر می‌برند و بعضاً در لسان دوست ایران بوده اما در عمل، رویکردی متفاوت (همچون مورد آذربایجان) در پیش می‌گیرند. این تفاوت در رویکرد همسایگان، نکته‌ای کلیدی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. 🔹در این میان، تجربه جنگ ۱۲ روزه و ظرفیت پایگاه‌های متعدد دشمن در کشورهای همجوار، نشان داد که دشمن از چندین نقطه امکان حمله نظامی به کشور را دارد، در حالی که ایران تنها از یک نقطه میتواند از خود دفاع نماید. آیا در این صورت با کشورهای همجواری نظیر امارات، قطر، عربستان و ... که در اتحاد با دشمن هستند و خاک خود را بستر هرگونه تجاوز فراهم نموده‌اند، قرارداد عدم تعرض منعقد کنیم؟ 👈لازم به ذکر است که اهداف مطرح شده مبنی بر خروج آمریکا از منطقه و جلوگیری از ایران‌هراسی توسط اسرائیل، اگرچه ارزشمند و پسندیده هستند، اما به نظر می‌رسد برای حصول این مطلوبات، گام اول دیپلماسی و گام بعدی، تنها از طریق ایجاد قدرت نظامی بازدارنده می‌تواند مؤثر باشد." ✍️ساره محمدی 👈#یادداشت 💠@sobh_iran