بسم الله الرحمن الرحیم 🔴 به بهانه بیانیه کم سابقه اول آبان فرهنگستان علوم ایران 📝 حسین مهدیزاده 📆 4 آبان 1403 4️⃣ از 4️⃣ نتانیاهو ساعتی قبل از صدور فرمان حمله به شهید سیدحسن نصرالله، در حال سخنرانی در مجمع عمومی ملل بود و دو نقشه را در آن سخنرانی در دست گرفته بود و غایت و هدف جنگ را توضیح می داد. بر اساس آن نقشه جنگ، می خواهد کشورهای دارای عمق خاکی در غرب آسیا را باز هم به معادله تحریم تجاری و مراودات بازرگانی که در طلیعه تاسیس #کانال_سوئز شکل گرفت بود برگرداند و مردم ایران را از گرسنگی و انزوا نابود کند و آن را نقشه نعمت و برکت نامید. بر روی نقشه دوم فعال شدن راه های زمینی تجاری در سرزمین ایران و همسایگانش را نشان می داد و نخست وزیر اسرائیل بالای نقشه دوم نوشته بود #نفرین ! او در این سخنرانی تلاش کرد جهان را قانع کند که حذف کشورهای محور #تمدن_بری برای جهان برکت دارد و عدم حذف آنها زندگی بشر را به نفرین مبتلا می کند! او بازگشت استعمار محر #تمدن_بحری را فریاد زد و پس از پایین آمدن از پشت تریبون، به اتاق خود در سازمان ملل رفت و فرمان به شهادت رساندن سید مقاومت را داد. 10 دقیقه از سخنان آیت الله میرباقری در این گفتگوی رسانه ای، این بود که برنامه اقدام در مقابل این جنگ وجودی چه خواهد بود؟ سوال دوم ایشان مشخصا از اقتصاددانان بود که برنامه آنها برای اقتصاد این جنگ چیست؟ بعد به آنها طعنه زد که برنامه های شما را در این روزها می خوانم اما برای مقابله خُرد است و نمی تواند در مقیاس این تنش باشد! حالا به نظر شما گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم ایران، با شخصیت هایی مثل آیت الله سید مصطفی محقق داماد و حجه الاسلام و المسلمین رسول جعفریان – و بقیه ای که یا کهولت دارند و یا پای این دست بیانیه اما امضا نمی کنند- تاکنون چه طرحی برای مشارکت در حل این ابرمساله ایران معاصر ابراز کرده اند؟ من به شما می گویم که هیچ! اساسا دانش رسمی و یا جنبی ایشان در این حوزه نیست و معنای این نقشه و نقد آن را اساسا ندارند که بخواهند درباره آن نظر بدهند! به غیر از اینکه بگویند جنگ نکنیم، برای ایران امروز راه حل تکمیلی دیگری ندارند! لذا به نظر میرسد جنجال بر سر این سخنرانی، بیشتر برای این بود که توجه ها از این بخش از سخنان گوینده منحرف شود و مردم اصلا وارد این فکرهای بزرگ نشوند! و ظاهرا با کمک روزنامه و ماهواره و لشکرهای سایبری و فرهنگستان رسمی علوم ایران، سر جمع هم موفق شدند و صدای یک پرسش جدی را خفه کردند! البته شاید هم نفهمیدند که چه گفتند و چه نوشتند اما به هر باید به آنها بگوییم که «ما کجاییم اندر بحر این تفکر تو کجا!!» در پایان خاطره ای می گویم از تنها دیدار دکتر رضا داوری رئیس فرهنگستان علوم ایران و آیت الله میرباقری رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم. در آن زمان یک جوان 26 ساله بودم و برای ضبط و فیلم برداری در آن جلسه حاضر بود. آنچه از این جلسه خصوصی قابل انتشار بود یک سال بعد در شماره 46 مجلسه سوره چاپ شد. اما حجه الاسلام پیروزمند که همراه آیت الله میرباقری به دیدن رئیس فرهنگستان علوم ایران رفته بود تلاشی کرد تا دکتر داوری را سرذوق بیاورد تا ایشان فرهنگستان علوم را از این رخوت بیرون بیاورد. دکتر داوری از نشدنی بودن تلاش برای خروج از این رخوت گفتند که آنچه بی حاشیه بود در همان مجله سوره چاپ شده. اما جملاتی هم گفت که به احترام همین آقایان، آن روز منتشر نشد، اما بگذارید من آن را بازگو گویم که صوت آن نزد من هست. دکتر داوری از ساختار فرهنگستان علوم ایران گفت که با آن مخالف است و نباید مثل پژوهشکده ها گروه داشته باشد، اما آقایان نقش فرهنگستان را نفهمیدند و برای آن گروه تاسیس کردند. بعد با تاسف و شاید کمی غیظ پیرانه، گفتند که فکر می کنید که در فرهنگستان علوم چه خبر است؟ چیزی بیش از دورهم نشستن و چایی خوردن نیست! حالا چشم دکتر داوری عزیز روشن که بالاخره فرهنگستان علوم ایران از رخوت درآمده و در حل بزرگترین مساله ای که برای نسل من قابل تصور است بیانیه صادر می کند! حبذا سقراط بزرگ حکمت و علوم انسانی ایران امروز! حسین مهدیزاده – طلبه حوزه علمیه قم قم جمعه 4 آبان 1403 📌 لینک قسمت اول 🆔 @social_theory