🔸مرحوم آیت الله وجداني فخر ،داماد ایشان نقل کرده است: 🔸«روزي من و خانواده ام در محضر آیت الله العظمی شیخ عبدالنبی اراکی(عراقی) بوديم، در آن حضور خصوصي فرمود: 💠«فلاني! مي داني که #حضرت_بقية_اللّه_الاعظم دادرس هر کسي است که او را به داد خود بطلبد.» ▫️و فرمود: 💠«مي داني که #تشرّف به حضورش، چه لذّت و حلاوتي دارد و مي داني که درک فيض حضورش اصلاً مشکل نيست؛ مثل آب خوردن است و من چندين مرتبه شرفياب حضورش شده مثل پدر و فرزند با هم صحبت کرديم؟» من بي اختيار گريه کردم، گفتم: «شما را به جان او قسم مي دهم! من هم تشنه درک حضورش هستم؛ راهي را به من نشان بده، من فقط ببينمش.حل هيچ مشکلي را از او نخواهم، فقط او را ببينم؛ شيريني ديدارش برايم کافي است.» 💠او هم در اين خصوص به من بذل محبت کرد، چندين طريق توسل را در اختيارم قرار داد.» 🔸معظم له در جلد اول «کشکول» خود، صفحه 69 مي نويسد: 💠«حقير پنج مرتبه درک تشرف نمودم: دو مرتبه در خواب بوده و سه مرتبه در بيداري.» 🔸#آیت_الله_حاج _شیخ_عبدالنبی_اراکی براي يکي از بستگان خود نقل می کرد: 💠«زماني، بعد از اين که از خواب بيدار شدم، متوجه شدم که دستم فلج شده است. موضوع را از همگان حتي همسرم مخفي کردم؛ اما براي گرفتن شفاي خود، آهنگ مشهد مقدس کردم. شب پنج شنبه بود که به مشهد رسيدم. شب در منزل يکي از دوستانم به استراحت پرداختم. عصر پنج شنبه غسل کرده، وارد حرم شدم. 🔸پس از زيارت، رو به مرقد مطهّر امام کردم و عرض نمودم: 💠«تا مرا شفا ندهيد، از اينجا نمي روم. من مي خواهم با اين دستم خدمت بکنم.» آن شب را در حرم گذراندم تا شفا گرفتم و آن گاه از حرم بيرون آمدم. 🔸آیت الله حاج سيد محمد علي روحانی قمی، يکي از شاگردان وي، نقل کرده است که: 💠هيچ فجری طلوع نکرد که او در خواب باشد. به هر مسجدی که وارد می شد، نماز تحيت مسجد را به جاي مي آورد. لذا هر گاه به محل درس خود (مسجد همايون) وارد می شد، قبل از درس، نماز تحيت را می خواند و آن گاه درس را شروع می فرمود ☘🌺🌸☘🌺🌸☘🌸🌺 👌رسانه باشید 🇮🇷@emamolasr