eitaa logo
قول سدید
512 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
561 ویدیو
42 فایل
مرور و تحلیل اهم رویدادهای روز ياأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِيداً(احزاب۷۰ )
مشاهده در ایتا
دانلود
✍️پاسخ به چندشبهه درباره شهدای گمنام | چقدر شهید گمنام داریم که هنوز دارن تشییع میشن؟ | 🔹️ چرا آزمایش DNA نمیگیرن ازشون که گمنام نمونن؟ 🔺۱. تاکنون از حدود ۷۰ درصد خانواده معظم شهدای مفقودالاثر نمونه‌گیری شده است. تعداد قابل توجهی از والدین شهدای مفقود الاثر نیز رحلت کرده‌اند و امکان نمونه‌گیری DNA نیست. 🔺۲. نه‌تنها در ایران بلکه در خارج از کشور هم روند استحصال DNA از جسم سخت همانند استخوان‌ها و دندان‌ها برای شناسایی بسیار دشوار است خصوصا در دو حالت زیر: الف. استخوان در محیط‌های قلیایی مانند مناطق جبهه‌های جنوب باشد. (اکثر مفقودین دفاع مقدس در این مناطق هستند) ب. جسم بمدت طولانی در معرض تابش آفتاب بوده باشد. 🔺۳. با توجه به میزان پیشرفت علمی کشورها و تجهیزات فنی در اختیار، روند شناسایی متفاوت است و معمولا از شش ماه تا مدت‌های بیشتر بطول می‌انجامد. 🔺۴. این مسئله فقط مربوط به ایران نیست مثلا جنگ ترکیه و قبرس در سال ۱۹۴۷ میلادی ۲ هزار نفر مفقودالجسد شدند که در طول ۴۸ سال گذشته، فقط هزار نفر پیدا شده‌اند و از آن‌ها نیز تنها ۶۰۰ نفر ، آن هم با کمک آمریکایی‌ها شناسایی شده‌اند و مابقی حتی با کمک آمریکایی‌ها، شناسایی نشده‌اند. پس کشف استخوان‌های مفقودین حتی با تجهیزات مدرن امروزی لزوما به شناسایی آن‌ها نمی‌انجامد. 🔺۵. تاکنون حدود ۴۵ هزار شهید مفقودالجسد شناسایی شده‌اند که حدود ۱۰ هزار نفر از آن‌ها به‌عنوان شهید گمنام دفن شده‌اند و تقریباً ۲۶۰۰ مفقودالجسد دیگر داریم که عملیات تفحص آن‌ها در ایران و داخل عراق ادامه دارد. توجه: هرمفقود الجسدی، گمنام نیست. از این ۴۵ هزار شهید بسیاری از شهدای مفقودالجسد از طریق پلاک و علایم همانند کارت و ..‌ شناسایی شدند و در قالب شهید گمنام دفن نشدند. شهید گمنام یعنی مفقودالجسدی که کشف ولی شناسایی نشد. 🔺۶. اینکه پیکرهای شهدا جا مانده‌اند نه به دلیل عدم ایثار رزمندگان بود بلکه تعداد قابل توجهی از آن‌ها همه با هم شهید و مفقود شدند و کسی نتوانست بازگردد. یا در محاصره قرار گرفتند و تعدادی شهید و تعدادی اسیر شدند. پس مفقودالاثر شدن رزمندگان نتیجه کوتاهی نبوده بلکه اصلا شرایط منطقه متفاوت بوده است وگرنه حتی در عقب‌نشینی‌ها تا جایی که امکان‌پذیر بود رزمندگان پیکرها را با خود می‌آ‌وردند مگر در جاهایی که تعدادی از رزمندگان مجروح شده‌بودند و طبعاً باید تحت هر شرایطی با اولویت مجروحین را با خود می‌اوردند و نه شهدا را. ◇ شبهه : میگن چیشد یهویی ۴۰۰تا شهید باهم پیدا شدن؟ نکنه میخواستن حواس مردم رو پرت کنن‼️ 🔺️۱. دقت کنیم که ۴۰۰ شهید یکجا پیدا نشدند بلکه در چند ماه گذشته به مرور پیدا شدند و آخرین سری آن‌ها ۵۰ شهید تفحص شده در عراق بودند که سه هفته پیش به کشور منتقل شدند و همانند سایر تشییع‌ها، نگه داشتند تا در اولین مناسبت با هم تشییع کنند. 🔺️۲. شهدا به‌طور پراکنده پیدا می‌شوند و هر سال در چند نوبت به‌مناسبت خاصی با هم تشییع می‌شوند. 🔺 ۳. مگر پارسال (۱۴۰۰) در ۱۶ دی خبری نبود که همزمان با سالروز شهادت حضرت زهرا (س) ۲۵۰ شهید را در تهران و استان‌ها تشییع کردند⁉️ 🔹️ صبحانه ای با شهدا http://eitaa.com/sokhanesadeed
فکر میکردم یه روز نوه ام طاهره ازین حرفا بشنوه. ولی نه به این زودی. و نه ازیه کارمند آموزش پرورش! اون روز، تو شعبه آزمون جامع قبل دبستان، دخترم به مسول تست توضیح داده بود که طاهره ممکنه تو جواب دادن به بعضی سوالها کند باشه بخاطرکامل نبودن زبان فارسیش. وقتی مسول فهمیده بوده از آمریکا اومدن ایران زندگی کنن، کلی با دخترم دعوا کرده بود. بعدشم طاهره روبیشتراز بقیه توی اتاق نگه داشته بود. دلیلش رو دخترم تو راه برگشت از طاهره شنید. از حرفهای عجیب و اضافی خانم مسول به این دختر هفت ساله: اینکه طاهره باید سعی کنه قبل نه سالگی از ایران بره! یا اینکه وقتی هجده سالش شد باید یه مرد آمریکایی ازدواج کنه! .... تصمیم دخترم برای اومدن به ایران با تحقیق و تجربه بود. به طاهره هم گفته بود از شیرینی ها و سختی های متفاوت زندگی اینجا. از عزیزان و چیزهای خوبی که تو ایران میتونست داشته باشه. واونهایی که نمیتونست. و شنیدن بعضیش برای طاهره خیلی سخت بود. مثل روزی که شنیده بود مادرش کتابخونه کودک خاص شبیه به پاتوق مورد علاقه اش، تو ایران نمیشناسه. با این خبر طاهره ساکت شده بود. اخماش رفته بود تو هم. بعدش با یه نفس عمیق به مادرش گفته بود: اشکالی نداره. من میسازمش! برای من مادربزرگ، ایران پر از طاهره هاست. پر از بچه های معصومی که از سن خیلی کم میشنون واسه رسیدن به آرزوهاشون یک راه بیشتر ندارن: اینکه به هربدبختی که شده از ایران برن! بچه هایی که کمتر میشنون از ایرانیهایی که با امکانات حداقلی ولی بخاطر باور و تلاش خودشون کارهای بزرگی کردن. آدمهایی مثل قهرمان توی عکس. همون بچه عشایری که از چهارده سالگی کارگری کرده و کم کم قهرمانی شده با تاثیری به وسعت چندین ملت! واسه همین خیلی برام ارزش داره، انواع محتوایی که این روزها دیدم از تو بزرگراه تا رسانه ملی، برای معرفی این مرد میدان. ولی نگرانم... نگران سالگردی که امشب تموم میشه و خاطره هایی که هنوز درس نشدن. نگران حملات سنگین به بچه های ما، تو همه میدون های دیگه ای که خالی گذاشتیم. از دبستان گرفته تا دانشگاه و بازار کار. کاش امروز بپرسیم سلیمانی های این میدانها کجان؟ من میتونم باشم؟ چطوری؟ از فردا، کم کم تابلوها و تکه کلامهای س.ق.س از کنار اتوبان ها جمع میشه و برنامه های مناسبتیش از رو آنتن. میمونیم ما و یه تصمیم کبری: یاد س.ق.س رو تا سال دیگه بگذاریم رو طاقچه خاطرات خاک بخوره؟ یا واسه خودمون و محض آینده طاهره هامون، مردان و زنان میدان بشیم؟ ✍️مرضیه هاشمی کارشناس مجری پرس تی وی و بانوی انقلابی آمریکایی الاصل https://eitaa.com/sokhanesadeed