@sokhanetarikh
✅
#مقاله
نویسندگان: حسين حسينيان مقدم و محمدطاهر يعقوبي؛
تفريح از نيازمنديهاي اجتماعي بشر براي پويايي، شادمانه زيستن، هم‌راستا با مباني و اهداف اجتماعي و نيز قابل جهتدهي و تغيير است. اسلام ازيک‌سو از بيهودهگرايي و سرگرميهاي بيفايده يا زيانآور فاصله مي‌گيرد و ياد الهي را در گفتار و رفتار معيار مي‌داند و از سوي ديگر رواياتي بيانگر لهوشماري بازيها و سرگرميها و رواشماري برخي از آنها در مواردي خاص است؛ به‌گونه‌اي‌كه امام صادق عليه السلام با اخراج لهو از قلمرو ايمان، بازي و سرگرمي را سبب سختدلي و نفاق شمرده است؛ چنان که گويي تفريح و سرگرمي ويژة غيرمؤمنان شده باشد.
نوشتار حاضر با رويکردي تاريخي و با تکيه بر توصيف و تحليل و نيز بهرهمندي از منابع تاريخي و روايي کوشيده است تا پاسخگوي اين پرسش باشد که تفريح چه جايگاهي در سنت و سيرة اجتماعي امام صادق عليه السلام داشته و دريافته است که تفريحِ هدفمند در چارچوب ارزشهاي ديني و اجتماعي، با تکيه بر هويت اجتماعي شيعه، نه‌تنها مورد تأييد امام عليه السلام بوده، که حضرت براي آن راه‌کارهايي ارائه فرموده و از جريانهاي مخالف تقيه نداشته است.
👉
https://b2n.ir/j70743
