🔴مهم‌ترین عامل نشاط معنوی «عشق به مولا و امام» است 🌀اگر حالت خوب نیست، لابد محبت به اهل‌بیت(ع) در دلت کم است! ⭕️ کسی که اهل محبت اهل‌بیت(ع) است، از عبادت و دینداری‌اش بیشتر لذت می‌برد ⭕️ ما برای اینکه حال‌مان خوب بشود دینداری می‌کنیم و این اصلاً مغایر اخلاص نیست! ⭕️ اخلاص یعنی عمل خوب را به‌خاطر پاداشی که از خدا می‌گیری انجام بدهی ⭕️ یکی از اصلی‌ترین پاداش‌ها یا فوائدِ عبادت و دینداری، نشاط است _________________________________ #راه_های_رسیدن به #حال_خوش_معنوی و #نشاط_زندگی-ج14 #استاد_پناهیان: 💠ما برای اینکه حال‌مان خوب بشود دینداری و عبادت می‌کنیم، یک‌وقت فکر نکنید که این مغایر خلوص نیت است! اخلاص این نیست که بگوییم «خدایا! من برای تو دینداری می‌کنم و اگر هیچ اجری هم ندهی مهم نیست، اصلاً مرا ببر جهنم!» این «اخلاص عوامانه» است. مگر می‌شود شما برای خدا کار کنی و نتیجه‌ای نداشته باشد؟! 💠اصلاً یکی از وصیت‌های امیرالمؤمنین‌(ع) به حسنین(ع) این است که «به‌خاطر اجر کار کنید؛ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ»(نهج‌البلاغه/نامه47) اجر و پاداشی که برای عملت، از خدا می‌گیری مغایر اخلاص نیست. خدا حتی برای کار شهدا که جان خود را می‌دهند هم قیمت می‌گذارد و با آنها معامله می‌کند. 💠یکی از اصلی‌ترین پاداش‌ها یا فوائد دینداری و عبادت و هر کار خوبی، «نشاط» است و ما باید محتاجانه به‌دنبال این نشاط باشیم! با عبادت و دینداری خودتان، دنبال سرور و نشاط باشید و فکر نکنید که این مغایر اخلاص است. اگر کسی فکر کند این مغایر اخلاص است نگاهش به اخلاص، عوامانه است. 💠اخلاص یعنی عمل خوب را به‌خاطر پاداشی که از خدا می‌گیری انجام بدهی و بگویی: «خدایا! می‌خواهم فوائد دینداری و عبادتم را از دست تو بگیرم» 💠رابطۀ مخلصانه و عاشقانه با خدا، یک مختصاتی دارد، از جمله اینکه وقتی آدم مخلص شود، از خدا پاداش هم می‌خواهد. این‌کار، آدم را مقابل خدا کوچک و متواضع می‌کند و حال خوبی به آدم می‌دهد. از خدا اجر و پاداش و فائده برای اعمال و عبادات‌تان بخواهید و ببینید که چقدر صفا پیدا می‌کنید و چقدر در شما تواضع ایجاد می‌شود. 💠قبلاً برخی از عوامل نشاط معنوی، بیان شد. اما یکی از عوامل بسیار مهم(بلکه مهم‌ترین عامل) برای نشاط و سرور مؤمن «داشتنِ امام، برخورداری از محبت امام، و عشق به امام» و پذیرفتن ولایت أمیرالمؤمنین(ع) است. 💠هرکسی اهل محبت اهل‌بیت(ع) باشد، از دینداری خودش بیشتر لذت می‌برد، از عبادت‌های خودش، از زیارت خانۀ خدا، از قرآن خواندن و... بیشتر لذت می‌برد. 💠 مهم‌ترین عامل نشاط معنوی برای یک انسان-که به زندگی او هم سرایت می‌کند- عشق به امام است. اگر حالت خوب نیست، لابد محبت اهل‌بیت(ع) در دلت کم است، لابد ولایتت محکم نیست. 💠 محبت به مولا و عشق به امام بسیار فراتر از این عشق‌های زمینی است! عشق‌های زمینی-چه حلال و چه حرام- مگر چقدر می‌تواند به تو کِیف بدهد؟! مگر چقدر به قلبت صفا می‌دهد، به‌حدّی که حاضر باشی در راه معشوق قطعه قطعه شوی؟! اما وقتی به «عشق به امام» می‌رسی، می‌بینی حداقلش این است که «در راهش قطعه قطعه شوی» واقعاً عجیب است! 💠این فیلم‌های عشقی که یک‌مقداری نمک محبت دارد، فقط کمی آدم را با محبت آشنا می‌کند، اینها با آن عشقی که بین یک انسان و امامش هست، خیلی فاصله دارد؛ عشق و حال و هیجان واقعی آنجاست! 💠مگر عشق به پدر و مادر، عشق مادر به فرزند، عشق خواهر و برادر به هم، یا عشق به همسر چقدر است؟! مقدار محبت یک زوج جوان، حداکثرش می‌شود عشق لیلی و مجنون! اما کسانی که محبت امام حسین(ع) را لمس کرده‌اند می‌دانند که این محبت، قابل مقایسه با محبت لیلی و مجنون نیست! 💠اگر قصۀ لیلی و مجنون هم ساخته شده، به‌خاطر استعاره و اشاره به محبت مولا است، و اِلا محبت لیلی و مجنون نمی‌تواند این‌قدر دائمی و رو به تزاید باشد که آدم بتواند برایش تکه تکه بشود. ما در جبهه‌های دفاع مقدس، تجلی این عشق به اهل‌بیت(ع) را دیدیم که واقعاً عامل نشاط و قدرت رزمنده‌ها بود. 💠پیامبر(ص) می‌فرماید: روح و راحت، رستگاری، پیروزی، برکت، عافیت، بشارت، رضایت، قرب به خدا، نصرت الهی، قدرت غلبه بر مشکلات... همۀ اینها-که از جنس سرور و نشاط است- برای کسی است که علی‌بن‌ابیطالب(ع) را دوست دارد(محاسن/1/152) شاید بگویی: «من علی‌بن‌ابیطالب(ع) را دوست دارم ولی این‌قدر حال نمی‌کنم!» خُب برای اینکه کم دوست داری! 💠امام رضا‌(ع) دربارۀ آیۀ «بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا»(یونس/58) فرمود: اصل معنای این فضل و رحمت خدا (یا مهم‌ترین مصداقش) که باید به آن مسرور شوید، ولایت پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) است(کافی/1/423) 🌺 @sokhanranan92