ڂیـلیا یه ࢪفیــــقایی داࢪݩ ڪہ‌ اوݩ ࢪفیــــقا ࢪازداࢪ ٺࢪیـــݩ و موࢪد اعٺماد ٺࢪیـــݩ ࢪفیــــقانـــ😌 ࢪُفیــــقایی وصݪ ݕہ‌ ڂودِ خدا🔗 کسانـــے ڪہ‌ اڳہ‌ زࢪݩڳے کنےو باهـــاشوݩ دوسٺ میـــبࢪݩٺ، اجازھ ݩمےدݩ ڪہ‌ ٺوے امٺحاݩاٺ سڂٺ اللهے زمیݩ گیࢪ بشے، ݩمےزاࢪݩ ٺوے موقعیٺ هاے گݩاه دلٺ بݪࢪزھ... ایݩ کاݩاݪ، کاݩاݪیہ‌ ڪہ‌ ݕا ایݩ دسٺ ࢪفیــــقا ݕیشـــٺࢪ آشـــݩاٺوݩ مےڪݩہ‌🙃 {اݪݕٺہ‌ ‌ تـــازھ ساڂٺہ‌ ۅ ݩیاز ݕہ‌ حمایـــٺ همہ‌ شـــما عزیزاݩ داࢪھ🙏🏼❤️} کاݩاݪ👈🏼 ࢪفیق آسماݩے🕊 ╔═🍃🕊🍃═════╗   @asemani_sahid ╚═════🍃🕊🍃═╝ ݪیݩڪ کاݩاݪ👆🏼🌿

•| بیمار‌فقط‌ در‌طلبِ‌لطف‌طبیب‌است، ما‌منتظر‌ِ‌نسخه‌ی‌درمانِ‌#حسینیم🙂💔 °^ #پروفایل🍑🧡 #بیو🦄💜

#استورۍ #تلنگر درک‌نمیکنم‌اون‌ دخترخانمایی‌روکه...😐

#استوری قابل‌توجه‌اونایی‌که‌میگن‌چادر‌تودست‌و‌پاست...!😊

تو پاساژها دقت کردین بعضی مردا دست خانومشونو میگیرن... رمانتیک بنظر میرسه ولی درحقیقت 😂😂✌️ #استوری #طنز

بذار بیام و تو حـرم ، دورت بگـردم راه حـرم باز شه ، میام ، بر نمی گردم یاحسـ♥️ین

#تلنگرانھ🥀 آیت‌‌اللہ‌بهجتـ↯ هردخترشیعھ بابےحجابےخودش‌یہ‌سیلے‌ بہ‌صورت‌حضرت‌زهرا(س)‌میزنھ‌💔

سمت سیزدهم : تو عین طهارتی بعد از تولد زینب و بی حرمتی ای که از طرف خانواده خودم بهم شده بود … علی همه رو بیرون کرد … حتی اجازه نداد مادرم ازم مراقبت کنه … حتی اصرارهای مادر علی هم فایده ای نداشت … خودش توی خونه ایستاد … تک تک کارها رو به تنهایی انجام می داد … مثل پرستار … و گاهی کارگر دم دستم بود … تا تکان می خوردم از خواب می پرید … اونقدر که از خودم خجالت می کشیدم … اونقدر روش فشار بود که نشسته … پشت میز کوچیک و ساده طلبگیش، خوابش می برد … بعد از اینکه حالم خوب شد … با اون حجم درس و کار … بازم دست بردار نبود … اون روز … همون جا توی در ایستادم …فقط نگاهش می کردم … با اون دست های زخم و پوست کن شده داشت کهنه های زینب رو می شست … دیگه دلم طاقت نیاورد … همین طور که سر تشت نشسته بود… با چشم های پر اشک رفتم نشستم کنارش … چشمش که بهم افتاد، لبخندش کور شد … . – چی شده؟ … چرا گریه می کنی؟ … تا اینو گفت خم شدم و دست های خیسش رو بوسیدم … خودش رو کشید کنار … . – چی کار می کن ی هانیه؟ … دست هام نجسه … نمی تونستم جلوی اشک هام رو بگیرم … مثل سیل از چشمم پایین می اومد … . – تو عین طهارتی علی … عین طهارت … هر چی بهت بخوره پاک میشه … آب هم اگه نجس بشه توی دست تو پاک میشه … من گریه می کردم … علی متحیر، سعی در آروم کردن من داشت… اما هیچ چیز حریف اشک های من نمی شد

قسمت چهاردهم : عشق کتاب زینب، شش هفت ماهه بود … علی رفته بود بیرون … داشتم تند تند همه چیز رو تمییز می کردم که تا نیومدنش همه جا برق بزنه … نشستم روی زمین، پشت میز کوچیک چوبیش … چشمم که به کتاب هاش افتاد، یاد گذشته افتادم … عشق کتاب و دفتر و گچ خوردن های پای تخته … توی افکار خودم غرق شده بودم که یهو دیدم خم شده بالای سرم … حسابی از دیدنش جا خوردم و ترسیدم … چنان از جا پریدم که محکم سرم خورد توی صورتش … حالش که بهتر شد با خنده گفت … عجب غرقی شده بودی… نیم ساعت بیشتر بالای سرت ایستاده بودم … منم که دل شکسته … همه داستان رو براش تعریف کردم… چهره اش رفت توی هم … همین طور که زینب توی بغلش بود و داشت باهاش بازی می کرد … یه نیم نگاهی بهم انداخت … . – چرا زودتر نگفتی؟ … من فکر می کردم خودت درس رو ول کردی … یهو حالتش جدی شد … سکوت عمیقی کرد … می خوای بازم درس بخونی؟ … از خوشحالی گریه ام گرفته بود … باورم نمی شد … یه لحظه به خودم اومدم … – اما من بچه دارم … زینب رو چی کارش کنم؟ … . – نگران زینب نباش … بخوای کمکت می کنم … ایستاده توی در آشپزخونه، ماتم برد … چیزهایی رو که می شنیدم باور نمی کردم … گریه ام گرفته بود … برگشتم توی آشپزخونه که علی اشکم رو نبینه … علی همون طور با زینب بازی می کرد و صدای خنده های زینب، کل خونه رو برداشته بود … خودش پیگر کارهای من شد … بعد از ۳ سال … پرونده ها رو هم که پدرم سوزونده بود … کلی دوندگی کرد تا سوابقم رو از ته بایگانی آموزش و پرورش منطقه در آورد … و مدرسه بزرگسالان ثبت نامم کرد … اما باد، خبرها رو به گوش پدرم رسوند … هانیه داره برمی گرده مدرسه …

قسمت پانزدهم : من شوهرش هستم ساعت نه و ده شب … وسط ساعت حکومت نظامی … یهو سر و کله پدرم پیدا شد … صورت سرخ با چشم های پف کرده … از نگاهش خون می بارید … اومد تو … تا چشمش بهم افتاد چنان نگاهی بهم کرد که گفتم همین امشب، سرم رو می بره و میزاره کف دست علی … بدون اینکه جواب سلام علی رو بده، رو کرد بهش … – تو چه حقی داشتی بهش اجازه دادی بره مدرسه؟ … به چه حقی اسم هانیه رو مدرسه نوشتی؟ … از نعره های پدرم، زینب به شدت ترسید … زد زیر گریه و محکم لباسم رو چنگ زد … بلندترین صدایی که تا اون موقع شنیده بود، صدای افتادن ظرف، توی آشپزخونه از دست من بود … علی همیشه بهم سفارش می کرد باهاش آروم و شمرده حرف بزنم … نازدونه علی بدجور ترسیده بود … علی عین همیشه آروم بود … با همون آرامش، به من و زینب نگاه کرد … هانیه خانم، لطف می کنی با زینب بری توی اتاق؟ … قلبم توی دهنم می زد … زینب رو برداشتم و رفتم توی اتاق ولی در رو نبستم … از لای در مراقب بودم مبادا پدرم به علی حمله کنه … آماده بودم هر لحظه با زینب از خونه بدوم بیرون و کمک بخوام … تمام بدنم یخ کرده بود و می لرزید … علی همون طور آروم و سر به زیر، رو کرد به پدرم … دختر شما متاهله یا مجرد؟ … و پدرم همون طور خیز برمی داشت و عربده می کشید … – این سوال مسخره چیه؟ … به جای این مزخرفات جواب من رو بده … – می دونید قانونا و شرعا … اجازه زن فقط دست شوهرشه؟… همین که این جمله از دهنش در اومد … رنگ سرخ پدرم س یاه شد … – و من با همین اجازه شرعی و قانونی … مصلحت زندگی مشترک مون رو سنجیدم و بهش اجازه دادم درس بخونه … کسب علم هم یکی از فریضه های اسلامه … از شدت عصبانیت، رگ پیشونی پدرم می پرید … چشم هاش داشت از حدقه بیرون می زد … لابد بعدش هم می خوای بفرستیش دانشگاه؟ … #ادامه_دارد

اینم از رمان بی تو هرگز 👆👆👆👆

#پروفایل

بیو چادری: ♥️..🖤 ز گهواره تا گور،چادری ام بد جور 💗 ☘🍂☘🍂

۱۵۵تاشدیم جون دلا😍😍😍😍

الان یک کیبورد عالی می فرستم براتون

#کیبورد 😍♥️

حمایت بشه😊

#حرف_حساب •✒️• ⚡روزۍ جنگ به وسیله👇🏻 توپ🎱 تانڪ⛓ بمب💣 اسلحه🔫 موشڪ🚀 و آتش🔥 بود. ⚡اما جنگ امروز به وسیله👇🏻 ماهواره📡 موبایل📱 رایانه💻 اینترنت🌍 و رسانه است.💻📡 ⚡روزۍ هدف از جنگ حمله به👇🏻 جان🗣♥️ خاڪ 🌫 ناموس 🧕 آب 🌊 و وطن بود🇮🇷 ⚡اما امروز حمله به👇🏻 اعتقاد🚫 مذهب📙 باور🌟 و ارزش هاست.💖 روزۍ شیوه جنگ، سخت بود. اما امروز شیوه جنگ،نرم است. اما دشمن همان دشمن است⛔ و ما نیز همان نسل آزاده ایم...✌️

ادمین می خوام🛑 کسی هست بیاد پی وی https://eitaa.com/Lhrpyb

قسمت شانزدهم : ایمان علی سکوت عمیقی کرد … – هنوز در اون مورد تصمیم نگرفتیم … باید با هم در موردش صحبت کنیم … اگر به نتیجه رسیدیم شما رو هم در جریان قرار میدیم … دیگه از شدت خشم، تمام صورت پدرم می پرید … و جمله ها بریده بریده از دهانش خارج می شد … – اون وقت … تو می خوای اون دنیا … جواب دین و ایمان دختر من رو پس بدی؟ … تا اون لحظه، صورت علی آروم بود … حالت صورتش بدجور جدی شد … – ایمان از سر فکر و انتخابه … مگه دختر شما قبل از اینکه بیاد توی خونه من حجاب داشت؟ … من همون شب خواستگاری فهمیدم چون من طلبه ام … چادر سرش کرده… ایمانی که با چوب من و شما بیاد، ایمان نیست … آدم با ایمان کسیه که در بدترین شرایط … ایمانش رو مثل ذغال گداخته … کف دستش نگه می داره و حفظش می کنه … ایمانی که با چوب بیاد با باد میره … این رو گفت و از جاش بلند شد … شما هر وقت تشریف بیارید منزل ما … قدم تون روی چشم ماست … عین پدر خودم براتون احترام قائلم … اما با کمال احترام … من اجازه نمیدم احدی توی حریم خصوصی خانوادگی من وارد بشه … پدرم از شدت خشم، نفس نفس می زد … در حالی که می لرزید از جاش بلند شد و رفت سمت در … – می دونستم نباید دخترم رو بدم به تو … تو آخوند درباری … در رو محکم بهم کوبید و رفت … پ.ن: راوی داستان در این بخش اشاره کردند که در آن زمان، ما چیزی به نام مانتو یا مقنعه نداشتیم … خانم ها یا چادری بودند که پوشش زیر چادر هم براساس فرهنگ و مذهبی بودن خانواده درجه داشت … یا گروه بسیار کمی با بلوز و شلوار، یا بلوز و دامن، روسری سر می کردند … و اکثرا نیز بدون حجاب بودند … بیشتر مدارس هم، دختران محجبه را پذیرش نمی کردند … علی برای پذیرش من با حجاب در دبیرستان، خیلی اذیت شد و سختی کشید …