📘#داستانهایبحارالانوار
💠ما درون را بنگریم و حال را
🔹امام باقر (علیه السلام) میفرمایند:
«دو مرد وارد مسجد شدند، یکی از آنها عابد و دیگری فاسق و گنهکار بود.
هنگامی که از مسجد بیرون آمدند، مرد گنهکار مؤمن واقعی ولی مرد عابد، فاسق خارج شد، چون هنگامی که عابد وارد مسجد شد به عبادت میبالید و در درونش به خود مغرور بود، اما گنهکار در اندیشه ندامت پشیمانی از گناه و طلب آمرزش از خداوند بود.»
📚 بحارالانوار، ج ۷۲، ص ۳۱۱.
📘#داستانهایبحارالانوار
💠کانون هر پلیدی...
🔹زندیقی از امام صادق علیه السلام پرسید:
چرا شراب را خداوند حرام نموده، با این که لذتی بالاتر ازآن نیست؟
🔹حضرت فرمودند:
«زیرا شراب کانون هر پلیدی و سرچشمه ی هر زشتی است.
لحظههایی بر شرابخوار میگذرد که در آن لحظهها عقل خویش را از دست میدهد، نه خدا را میشناسد و نه از گناهی خودداری میکند، احترام هیچکس را نگه نمی دارد، نزدیکترین خویشاوندی را قطع میکند و هر کار زشتی را انجام میدهد.
آدم مست افسارش در دست شیطان است، اگر دستور دهد بت را سجده کن، سجده میکند و به هر سو او را بکشد از پی او خواهد رفت.»
📚 بحار، ج ۱۰، ص ۱۸۰.
🌺
📘#داستانهایبحارالانوار
💠بخشش امام حسین علیه السلام
🔹مردی از انصار محضر امام حسین علیه السلام رسید، خواست نیاز خود را مطرح کند، امام فرمودند:
«برادر انصاری آبرویت را از درخواست بخشش با زبانت نگهدار! هر چه میخواهی در نامه ای بنویس و بیاور که من به خواست خداوند بقدری به تو خواهم داد که تو را خوشحال کند.»
🔹آن مرد نوشت؛
یا ابا عبدالله! فلان شخص پانصد دینار از من طلبکار است و به من فشار آورده و من اکنون امکان پرداخت ندارم، خواهش میکنم با او صحبت کن که به من مهلت دهد تا روزی که وضع مالیم بهتر شود.
🔹امام علیه السلام پس از خواندن نامه داخل منزل شدند و کیسه ای همراه خود آوردند که هزار دینار در آن بود به او دادند و فرمودند:
«پانصد دینار آن را به قرضت بده و پانصد دینار آن را خرج زندگیت کن!»
🔹سپس فرمودند:
حاجت خود را جز به سه نفر مگو؛
۱) آدم دیندار.
۲) با مروت.
۳) آبرودار.
🔹چون شخص دیندار به خاطر دینداریش به تو کمک خواهد کرد.
انسان با مروت از مروتش حیا کرده به تو کمک خواهد نمود.
و انسان آبرودار میفهمد که تو آبرویت را در راه این حاجتت گذارده ای و بدون جهت این کار را نکرده ای، حتما مشکلی برایت پیش آمده است از این رو آبرویت را حفظ نموده و حاجت تو را بر میآورد.
📚 بحار، ج ۷۸، ص ۱۱۸.