♦️این متن را به مناسبت نیمه ی شعبان حتما بخوانید و همراه با فایل زیر آن منتشر بفرمایید♦️ بیچاره گی و فلاکت و بدبختی ما از آن جایی آغاز شد که دچار قرائتی از هستی شدیم که بالکل منفک از مدارهای غیبی است. به عبارت دیگر با عالم دنیا مستقلا مواجه شدیم و از کارکرد عالم امر و غیب و تاثیر شگرف آن بر ماهیت دنیا و مولفه ی زندگی زمینی غافل گشتیم. مجال این بحث اینجا نیست اما یادمان نرود که ابلیس دشمن قسم خورده ی چشم باطن انسان و مانع رسیدن او به فهم عمیق و بهره وری حقیقی اش از ساحت هستی است،فلذا باید علی الدوام متذکر باشیم که کلید اعظم گشایش انسان برای رسیدن به مقام ولایت اللهی حضرت بقیه الله الاعظم ارواحنا له الفداء که باطن هستی و غیب اعظم آخرالزمان می باشد،دعا و دعا و دعا است. ♦️دعا حقیقتی است که امیرالمومنین علی علیه السلام درباره ی آن می فرماید: الدُّعاءُ أنفَذُ مِنَ السِّنانِ الحَديد(دعا در اثر کردن،کاری تر از نیزه ی آهنین و برنده است/اصول کافی). پس شاید یا ما دعا نمی کنیم و یا شاید درست و از روی اضطرار رو به ساحت حق تعالی نمی بریم. در روایت از امام صادق علیه السلام منقول است که فرمود: هَل تَعرِفونَ طولَ البَلاءِ مِن قِصَرِهِ؟ قُلنا: لا، قالَ: إذا الْهِمَ أحَدُكُمُ الدُّعاءَ عِندَ البَلاءِ فاعْلَموا أنَّ البَلاءَ قَصيرٌ آيا طولانى بودن بلا را از كوتاه بودن آن باز مى ‏شناسيد؟ عرض كرديم:خير. فرمود: هرگاه به يكى از شما در بلا و گرفتارى، دعا كردن الهام شد، بدانيد كه بلا كوتاه است (و به زودى رفع مى ‏شود)/مکارم الاخلاق) حال که به قلب تمامی گرفتاران و اسیران عالم الهام شده است که علاوه بر تمام تلاش ها باید در دریای دعا غرق شوند، مسئله اینجاست که آیا ما در دعا برای ظهور به اضطرار حقیقی افتاده ایم یا خیر؟ ♦️بسیاری از ما ولعی که در خواندن ختم واقعه ای که دوشنبه ی اول ماه باشد را در خویش یافته ایم و دیده ایم که برای رسیدن به حوائج دنیوی مان چه پشتکاری از خویش نشان می دهیم.وای بر ما که می دانیم برای امر ظهور، چشم ازل و ابد به شیعیان این زمانه دوخته شده است تا ببیند چه می کنند و ما در دعا کردن مضطر نگشته باشیم. ♦️دعا حالتی قلبی است که باید در انسان به وجود آید تا به درگاه استجابت برسد و البته هنگامیکه تمام همت ما مشغول خویش و دنیای خیالی اطرافمان گشته باشد طبعا دیگر اضطراری برای ظهور در خویش نخواهیم یافت. ♦️راهکار چیست؟ خدا رحمت کند مرحوم ملاحسینقلی همدانی را که برای ترقیات عالیه معتقد به پرواز کردن نفس با دوبال ذکر و فکر بوده است. فکری که مورد نظر ایشان بوده حاوی ظرائفی است که در این خطوط مجال صحبت از آن نیست و از اصول طریقه ی معرفت النفس است. اما ایشان ذکر را تقسیم به ذکر لفظی و عملی می کرده اند.ذکر عملی را نیز تقسیم به چند امر نموده.اما در راس آن از مراقباتی سخن گفته است که مهم ترین آنان انجام واجبات و ترک محرمات است. ♦️آنچه باقی است ذکر لفظی است که در این نوشته قصد بر تمرکز روی ذکر لفظی خاص برای خرق پرده های غیبت توسط تک به تک شیعیان است. ما واماندگان و بیچارگان چاره ای نداریم که باور کنیم باید در دعا به الحاح و اصرار و اضطرار بیفتیم. در کربلا دعوت کنندگان سید الشهداء سلام الله علیه او را به گودال قتلگاه کشاندند و در قرن چهاردهم امثال نویسنده امام زمانشان را با اعمال و غفلت در قعر سیاهچاله و زندان های آهنین محبوس کرده و دل خوش به آن بودیم که از موثران در امر فرج باشیم. حاشا و کلا. ♦️پیشنهاد می کنم از روز نیمه ی شعبان تا صبح عید فطر و پس از آن هر هفته جمعه ها دعایی را بخوانیم که در آن شاهد اصرار و الحاح شگفت انگیز و کم سابقه ای از طرف خواننده ی دعا نسبت به امر ظهور می باشیم. این دعا معروف به دعاء در زمان غیبت امام زمان علیه السلام و در ملحقات مفاتیح الجنان موجود و به متن زیر پیوست گشته است که نائب اول امام عصر عج آن را املاء فرموده و سید بن طاووس عنایت بسیاری به آن دارد. ♦️کافی است شما این دعا را یک مرتبه با دقت و با توجه به معنای آن بخوانید،سپس متوجه خواهید شد که ما در الحاح و اصرار و استقامت در امر دعا برای ظهور تا چه اندازه کوتاه قد و بی جربزه و حقیرانه برخورد کرده ایم. این دعا برای خواننده خواص شگفت انگیزی دارد که موانست چهل روزه ی آن و یا تدوام بر آن پرده از راز سر به مهر آن برای اهلش بر خواهد داشت. بعضی از اهل معنا این دعا را چهل روز می خواندند و با آن استاد حقیقی سلوکشان را می یافتند،ان شاءالله ما و شما آن را پی گیرانه بخوانیم و مراقبات عملی را ضمیمه ی آن گردانیم تا ان شاءالله به برکت این دعای سراسر شگفتی در این سال پرده از چهره ی مهدی فاطمه سلام الله علیهما کنار بزنیم که امر ظهور امام عصر عج در اختیار ماست. ♦️المکتوبات فی النجف الاشرف @sholeye_toor

🔹حکایت منبر رفتن آیت الله مستجابی برای برخی از اوباش و کمک یکی از اولیا الهی به ایت الله مستجابی 🔻آیت الله مستجابی : در زمان جوانی که در تهران درس میخواندم ، یکی جایی دعوت میشدم که برای ارازل و اوباش منبر میرفتم. این اوباش من را برای سخنرانی هفتگی هر هفته دعوت می کردند و این دعوت تا چندین سال ادامه داشت ، خلاصه تمام شد من امدم ساکن اصفهان شدم . یک روز در زمان قبل از انقلاب ، عده ای از همان اوباش پا شدند از تهران امدند اصفهان و گفتند امدیم کمی بمانیم و جاهم نداریم ، منزل شما میخواهیم بخوابیم. خلاصه بنده میخواستم ، فردا ظهر اینها را ببرم جایی برای نهار به صرف بریانی... فردا به همراه این اوباش ، که هم معتاد بودند و هم عرق خور رفتیم بازار ؛ بنده در جلو حرکتمی کردم و ان افراد به دنبال بنده حرکت می کردند . بازار دنبال یک جایی بودم که به اینها بریانی بدهم. اتفاقا پول هم ابدا یک ریال هم نداشتم و در فکر بودم و در دلم خدا خدا می کردم که چکار کنم آبروم نرود. از جلو یک مغازه ای که صاحبش پیرمردی بود که یکی از اولیا الهی بود ، رد میشدم ، صدایم زد مستجابی کجا میروی؟ بیا بریانی. بنده هم رفتم داخل مغازه ایشان و این اوباش که قریب بیست نفرم بودند، نشستند. ان پیرمرد فورا بیست دست بریان آورد ، و این افراد میل کردند پیرمرد پرسید : چه چیز دیگری میل دارید؟ این افراد بلند گفتند : یک دست دیگر بیاور. بنده هم هاج و واج و مبهوت که پول ندارم. این افراد دست دوم بریانی را خوردند. پیرمرد دوباره گفت : چه چیزی بیاورم ؟گفتند چای بیاورر. این پیرمرد برای این افراد ، دو سه باری چای اورد و خوردند. پیرمرد بلند گفت : چه بیاورم؟ این افراد گفتند سیگار.سیگار هم اورد. پیرمرد گفت دیگه چه بیاورم ؟ این افراد گفتند قلیان. بنده هم خدا خدا می کردم و نگران بودم که پول اینها رو چکار کنم. پیرمرد رفت برای این افراد قلیان اورد و این افراد خوب قلیان کشیدند. 🔻بنده افسرده و متحیر که خدایا من پول ندارم ، در دلم یک توسلی پیدا کردم ، بعدش دیدم پیرمرد امد و در گوشم گفت : ناراحت نباش حساب شده قبلا!!! این پیرمرد از اولیا الهی بود که بچه دار هم نشد و بعد از فوتش در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد... برگرفته از گنجینه مشاهیر نجف آباد @shia12t

این شعر از شیخ بهایی است كه به سال 1030 درگذشته است: تا كی به تمنای وصال تو یگانه / اشكم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید شب هجران تو یا نه / ای تیر غمت را دل عشاق نشانه جمعی به تو مشغول و تو غائب ز میانه / رفتم به در صومعه عابد و زاهد دیدم همه را پیش رخت راكع و ساجد / در میكده رهبانم و در صومعه عابد گه معتكف دیرم و گه ساكن مسجد / یعنی كه تو را می طلبم خانه به خانه روزی كه بر افتند حریفان پی هر كار / زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار من یار طلب كردم و او جلوه گه یار / حاجی به ره كعبه و من طالب دیدار او خانه همی جوید و من صاحب خانه / هر در كه زنم صاحب آن خانه تویی تو هر جا كه روم پرتو كاشانه تویی تو / در میكده و دیر كه جانانه تویی تو مقصود من از كعبه و می خانه تویی تو / منظور تویی كعبه و بت خانه بهانه بلبل ز چمن زان گل رخسار نشان دید / دیوانه نیم من كه روم خانه به خانه عاقل به قوانین خرد راه تو پوید / دیوانه برون از همه ایین تو جوید تا غنچه بشكفته این باغ كه بوید / هر كس به زبانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه / بیچاره بهائی كه دلش زار غم توست هرچند كه عاصی است زخیل خدم توست / امید وی از عاطفت دم به دم توست تقصیر خیالی به امید كرم توست / یعنی كه گنه را به از این نیست، بهانه

روايت كرده اند از زراره كه گفت: شنيدم از ابو عبدالله(ع) مي فرمايد: به درستي كه از براي قائم (عليه السَّلام) غيبتي است، پيش از آنكه خروج كند. پس گفتم: از براي چه؟ گفت: مي ترسد. اشاره فرمود با دست خود به شكم مبارك. آن گاه فرمود: اي زراره! اوست منتظر، و اوست كسي كه شك مي شود در ولادتش. پس بعضي از مردم مي گويند كه: پدرش مُرد و جانشيني نگذاشت، و بعضي مي گويد: متولّد شد پيش از وفات پدرش به دو سال. اوست منتظر غير اينكه خداوند خواسته كه امتحان كند قلوب شيعه را، پس در اين زمان به شك مي افتند مُبطلون. زراره گفت: پس گفتم: فداي تو شوم! اگر درك كردم آن زمان را، كدام عمل را بكنم؟ فرمود: اي زراره، اگر درك كردي آن زمان را پس بخوان اين دعا را: «اَللّهُمَّ عَرِّفْني نَفْسَكَ، فَاِنَّك اِنْ لَمْ تُعَرِّفْني نَفْسَكَ لَمْ اَعْرِفْ نَبِيَّكَ. اَللّهُمَّ عَرِّفْني رَسُولَكَ، فَاِنَّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْني رَسُولَكَ لَمْ اَعْرِف حُجَّتَكَ. اَللّهُمَّ عَرِّفْني حُجَّتَك، فَاِنَّكَ اِنُ لَمْ تُعَرِّفْني حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَنْ ديني.» ✅ @Balagh99

🌀آیا عاشق می‌تواند بیکار بماند؟!... #شیخ_علی_صفایی_حائری 🆔 @piyaleh

💠 قانون مهم ممانعت 🔸 از امام حسن عسکری (علیه السلام) روایت شده که فرمودند: «مَنْ لَمْ يُحْسِنْ أَنْ يَمْنَعَ لَمْ يُحْسِنْ أَنْ يُعْطِي. بحارالانوار، ج ۷۵، ص۳۸۰» یعنی: كسي كه ممانعت را نيكو نداند، نيكو نمي داند كه به ديگري عطا كند. 🔻 این روایت چون حکمت و قانون کلی است، دارای چند معناست که بیان می شود و به شرح زیر است؛ 👈 معنای اول: ▫️ كسي كه ممانعت از بدی ها را نيكو نداند، نيكو نمي داند كه به ديگري خوبی ها را عطا كند. لذا اگر کسی از بدی ممانعت کرد میزان صدق عطای او مشخص می شود. عطا کردن بدون ممانعت از بدی، یک طریق گول زدن است، مانند فرزندی که والدین را شب و روز اذیت می کند و هر روز بوسه بر دستان آن ها میزند، این خیر او و بوسیدن، چون ممانعت از بدی ندارد، به درد نمیخورد. 👈 معنای دوم: ▫️ کسی که ممانعت از اتلاف وقت ندارد، نمی داند چگونه برنامه بریزد و به آن عمل کند و در برنامه ریزی و عمل به آن نیز کوتاهی خواهد کرد. چون زمان مانند الآکلنگ و یا ترازوست، یک طرف آن ممانعت است و طرف دیگر آن اعطاء. اگر زمان اتلاف شود، قسمت بعدی، یعنی اعطاء سبک می شود، یعنی اهمیت خوبی به برنامه‌ داده نمی شود و برنامه ریزی بهم میریزد. برداشتن تلف کننده های وقت و سارقان زمان از زندگی، ضامن انجام برنامه ریزی است. بیخود هزار جور برنامه ریزی نکنیم و ایراد به برنامه ریزی ها نگیریم، مهم ممانعت از عوامل اتلاف وقت است نه برنامه ها. 👈 معنای سوم: ▫️ يعني هر كس در نگه داري مال كوتاهي كند به يقين در بخشيدن آن هم كوتاهي مي كند و آن را عطاء نمي كند. مالی که ممانعت نشود از اسراف و اتلافش، توفیق اعطا و انفاق پیدا نمی کند. طبق یک تحقیق میدانی مختصر عرض میکنم که غالب کسانی که اهل انفاق نیستند، اتفاقاً اهل اسراف هستند، و از ترس کم شدن پول انفاق نمی کنند و حال اینکه خداوند متعال برکت و بازگشت آن را ضمانت کرده است. 👈 معنای چهارم: ▫️ کسی که ممانعت از گناه ندارد، در انجام مستحبات دچار سردرگمی می شود و توفیق انجام مستحب اصلح را ندارد. سازنده ترین و اصلح ترین مستحب نصیب کسی می شود که جلوی گناه را گرفته و زمینه آرامش را با این کار برای خود فراهم کرده و نتیجه آن این است که خداوند عقل او را هدایت می کند به بهترین عمل مستحب. اما تا وقتی گناه میکنی، در انجام مستحبات دچار انتخاب اشتباه هستی. گناه که نباشد نیاز سنجی انسان قوی می شود، اما تا وقتی گناه زیاد میکنی، تعادل نداری و در میدان معنویت نمیتوانی به‌طور موفق بدرخشی. 🔹 مشکل ما در اعطاء بخاطر عدم رعایت اصلِ قانون ممانعت است. باید اول جلوی بدی را گرفت، خانه را از کثافات تخلیه کرد و تمییز کرد، بعد مهمان دعوت کنیم. 💖 در روز عید تولد مولای عزیزمان، همه دار و ندارمان، یوسف آل طه، صاحب وجه الأقمر و جبین الأظهر و المقامةِ الشامخةِ الکبری، المهدی العلیا (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، عیدی حقیر به شما عزیزان، این حدیث پدر بزرگوار مولایمان باشد که عرض شد، که سرلوحه زندگی قرار دهیم که تا ممانعت از بدی نکنیم، در سلوک و زندگی مادی و معنوی موفق نخواهیم بود. ان شاء الله خداوند توفیق دهد در تخلیه وجود از گناهان و بدی ها موفق باشیم و ثواب این تلاش برای ترک گناه هدیه شود به حضرت صاحب الزمان(عج) که قطعاً لبخند رضایت ایشان بدرقه راه ماست و چه بسا از خیلی مستحبات بدون ترک گناه، برای ما کارساز تر و قوی تر و نورانی تر باشد. سامان (جواد) ابوالقاضی 🆔🔻مؤسسه طب الحیات سابقون: @tebolhayate_sabeqon

🔹 دلیل بلای فردی 🔸 استاد عالی @sulook

⭕️اهمیت و آثارفوق العاده صلوات🔷 🌷 التماس دعا @sulook

📱 #استوری 🌕 ظهور وقتی اتفاق میفته که ... @sulook

🎥دیدگاه منحصر به فرد دکتر سعید محمد درباره مدیران عصر ظهور ..... انتشار برای اولین بار 🔴 @sulook

«معجم البلدان» و «آثار البلاد و اخبار العباد» نوشته‌اند که شیعیان کاشان در قرن هفتم، هر صبح جمعه اسبی را زین کرده به بیرون از دروازۀ شهر می‌بردند و انتظار ظهور می‌کشیدند. تاریخ «حبیب السیر» و تاریخ «روضة الصفا» هم از اجرای همین برنامه در زمان دولت سربداران در سبزوار خبر داده‌اند. این تصویر در سریال «سربداران» بازسازی شده است؛ جایی که شیخ حسن جوری و شاگردش، عزیزالدین مجدّی در حال هجرت از باشتین هستند و جماعتی را می‌بینند که با پرچم و طبل و نقاره و اسبی سفید ظاهر می‌شوند و آهنگی می‌نوازند که موسیقی تیتراژ خود سریال است. تماشای این صحنه در روز عید نیمه شعبان، لطف دیگری دارد. @sahifesajjadye

🌺امام صادق(ع) : 🍃خانه ای که در آن قرآن خوانده می شود و ذکر و یاد خداوند در آن هست؛ برکتش زیاد می شود، و ملائکه درآن خانه حضورپیدامیکنند 🍃و شیاطین از آن خانه دور می شوند، آن خانه برای اهل آسمان می‌درخشد همانگونه که ستارگان برای اهل زمین می درخشند. 🍃و اما خانه ای که در آن قرآن خوانده نمی شود و ذکر و یادی از خداوند درآن نیست؛ برکتش کم میشود، ملائکه از آنجا دور شده و شیاطین وارد خانه میشوند. 📚 کافی ج ۲ ص ۶۱۰ ✨به سوی خدا ✨ https://chat.whatsapp.com/EVMAhG85EjwACJQTG72Alf