eitaa logo
به سوی سماء
959 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
487 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
شعار زن زندگی آزادی را ما هم قبول داریم؛ اما دو چیز است که اساس کار بوده و از یاد رفته است: اول اینکه تمام این هویّت مرا چه کسی به من داده است؟ دوم آیا من می‌میرم و می‌پوسم یا از پوست به در می‌آیم؟! الآن مشکل جدی بشر کنونی، جریان مرگ است و این غائله اخیر هم همین‌طور است. بله، زن هست، زندگی هست، آزادی هست، مرد هم همین‌طور است، همه اینها سرجایش محفوظ است؛ اما بالاخره این اصل هم وجود دارد که آیا انسان می‌پوسد یا از پوست به در می‌آید؟ بشر امروز غافلِ غافل است! اگر من برای خودم نیستم و تمام هویّت مرا دیگری داده است، پس تکلیفی هم به من داده است و من باید به دستور او عمل کنم! شما اگر بخواهید یک وسیله مانند یخچال و یا هر وسیله دیگری بخرید، یک دفترچه راهنما همراهش هست، آیا این حقیقتی که به ما دادند به عنوان انسان، دفترچه راهنما نمی‌خواهد که این را چگونه بکار بگیر؟! این سر را چگونه بکار بگیر؟! این چشم را چگونه بکار بگیر؟! این دست را چگونه بکار بگیر؟! چه چیزی بخور و چه چیزی نخور؟! دفترچه راهنمای ما همین قرآن است؛ این از یاد بشر رفته است! دین ثابت کرده که انسان مرگ را می‌میراند، نه اینکه بمیرد. اهل بیت (ع) آمدند تا از آن‌طرف خبر بدهند؛ فرمودند: «وَ لَكِنَّكُمْ تَنْتَقِلُونَ مِنْ دَارٍ إِلَی دَار»؛ مرگ از پوست به درآمدن است، نه پوسیدن. مرگ هجرت است. ما مرگ را می‌میرانیم، ما بر مرگ مسلّط هستیم، مرگ را زیر پا لِه می‌کنیم و به آن طرف می‌رویم. این بیان نورانی سید الشهداء (ع) در ظهر عاشورا در آن بحبوحه‌ای که شمشیر می‌زدند است که فرمود: «صَبْراً بَنِی الْكِرَامِ فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ»؛ مبادا خدای ناکرده کوتاه بیایید، مرگ یک پلی است زیر پای شما، روی این پل پا می‌گذارید و به آن‌طرف پل می‌روید، «فَمَا الْمَوْتُ إِلَّا قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِكُمْ»، همه خبرها آن‌طرف است! اگر این دو اصل روشن بشود که چه کسی ما را آفرید؟ و بعد هم به کجا می رویم؟ آیا می‌پوسیم یا از پوست به در می‌آییم؟ تمام غائله اخیر می‌خوابد‌. یاد مرگ از مهمترین عوامل تربیت است. (۱۴۰۱.۸.۱۱) @sooyesama
سختی سکوت برای این است که ما اسیر مرتبه حواس و خیالیم. حواس، عاشقِ دریافت است و خیال عاشق ترکیب و ساخت. اما سکوت، "ساحتِ آزادی" است و بدون سلطنت بر حواس و خیال بدست نمی‌آید. در سکوت، انسان، کم‌کم به عالمِ نوریِ وجودیِ خویش، راه پیدا می‌کند و به حقایق لطیف نوری متصل می‌شود. (ارسالی از اعضای محترم) https://eitaa.com/sooyesama