eitaa logo
به سوی سماء
958 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
485 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
یا اباعبدالله ای پدر عبودیت شما باید برای کسی که می‌خواهد در عالم، طریق عبودیت را طی کند، پدری کنید!  تمامی ائمه ع پدر بشریت‌اند اما در امام حسین ع به ظهور رسیده است. @sooyesama
در قیامت هر انسانی برای خود زمین و آسمانی دارد. باید از آسمان هر کسی، ستاره و ماه نمایان شود. در آن روز نورانیت از درون خود آدمی به ظهور می‌آید. @sooyesama
چرا خُلقِ حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلم ، «عظیم» است؟ چون در محدوده ماده نیست. انسان در محدوده ماده کوچک می‌شود، و سینه‌ انسان تنگ می‌شود، فکرش کوچک شده و دیدش محدود می‌گردد. چنين انساني نمي­تواند به «خُلقِ عظیم» برسد خداوند خطاب به رسول اكرم (صلی‌‌الله علیه و آله و سلم) مي‌فرمايد: «وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظيم» این عظمت خُلق او از عظمت «عبودیت» اوست، شعبه‌ای از چشمه عبودیت و بندگی اوست. @sooyesama
غمخوار خویش باش، غم روزگار چیست؟... مبادا غم‌های بیرونی ما را ببلعد؟!... در اواخر عمر مرحوم آیت الله پهلوانی (ره) خدمتشان رسیدم. ایشان... علاوه بر این که عارف بودند، در زهد هم بینظیر بودند. اواخر عمر خیلی لاغر شده و نور چشمشان کم شده بود. ناراحتی قلبی داشتند و دکتر گفته بود فقط 25 درصد قلبت کار میکند! از دیدن وضع ایشان ناراحت شده و گریه کردم. فرمود: برایم اشک نریز، من کار خودم را انجام دادهام و الان دارم میروم اما نصیحت میکنم: پیوند عمر بند مویی است گوش دار غمخوار خویش باش، غم روزگار چیست؟! چقدر زیباست که انسان برای خود حقیقی و ابدیت و آدم شدن و رسیدن به کمالات معنوی غصه بخورد! غصه برای وصال حق! @sooyesama
خداوند گاهی می‌فرماید: «لاتَفْرَح؛ فرحناک نباش» قصص/۷۷. مست غرور نباش. هوس دنیا که آدم را سرمست کرد، به قلب انسان قفل زده می‌شود. گاهی نیز می‌فرماید: «قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَ بِرَحْمَتِهِ فَبِذلِكَ فَلْيَفْرَحُوا» (یونس،580). هر جا که به فضل و رحمت خدا توجه کردی، جشن بگیر و مسرور باش. در حدیث است که فضل خداوند یعنی حضرت رسول اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم)، و رحمت خداوند یعنی علی (عليه‌السلام)، یعنی ولایت. وقتی که توانستى رسالت و ولایت را با هم در دلت جمع کنی، آنجا مقام سرور، عشق، لذت و جای قهقهه زدن است نه این که دنیا تو را سرمست کند... @sooyesama
يكی از علل جاری شدن انسان، بلا و مصيبت است. خداوند گاهی به انسان نعمت می‌دهد و گاهی نقمت؛ گاهی بر دهان انسان لقمه‌های شيرين می‌گذارد و گاهی لقمه‌های تلخ؛ گاهی نعمت دنيا را به انسان می‌دهد و گاهی در را به رويش می‌بندد و انسان را در فقر می‌سوزاند! چون نظام عالم، نظام تربيت است. خداوند ميزبان است، هم در بلا و هم در رخاء، از اين مهمانی غرض دارد و می‌خواهد انسان را امتحان نمايد. نعمت می‌دهد برای امتحان، پس طغيان نكن! كسی كه در اثر نعمت طغيان می كند نمی‌داند كه دستگاه آفرينش دستگاه تربيت است، می‌خواهد به وجود انسان جريان دهد. عالم طبيعت دچار ركود است و خداوند می خواهد او را از اين عالم خارج كند. اگر انسان در اثر بلا، جزع و فزع كند سقوط خواهد كرد بنابراين بايد خود را مهمان خدا ببيند. خداوند تبارك و تعالی در قرآن می‌فرمايد: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصاد» (فجر،14). خدا در كمين توست، او صياد است! خدا می‌خواهد در شكارگاه توحيد، تو را شكار كند، مراقب باش از حدود الهی خارج نشوی! @sooyesama
محبت، ابتدا و انتهای عالم و بلكه سرّ عالم است... بنا به تعبير عرفا قوس نزول و قوس صعود داریم؛ كه هر دو براساس محبت اند. "بسم الله الرّحمن الرّحيم"، قوس صعود و نزول را بیان می‌کند. اسم "الرّحمن" قوس نزول است كه بيانگر رحمت و محبت عامّه خداوند است كه با آن ملك، ملكوت و خلقت ايجاد شده است. مؤمن، كافر و تمام موجودات عالم سر اين سفره نشسته‌اند. اسم "الرّحيم" بيانگر قوس صعود است كه انسان می‌خواهد به سوی خدا برگردد. برخی‌ها خود را در چارچوب عالم طبيعت حدّ زده‌اند و نمی‌خواهند برگردند! اينها صعود ندارند و لذا از نام "الرّحيم" بهره‌ای نمی‌برند. "الرّحيم" محبت خاصّ ذات ربوبی است، در سر اين سفره، اهل توحيد و ولايت نشسته‌اند. با "الرّحمن" بيا با "الرّحيم" برو تا تمام اسرار به تو داده شود! "الرّحمن" برای همه است ولی در "الرّحيم" توجه لازم است و فضل و عنايت ويژه‌ای از جانب خدا می‌طلبد. @sooyesama
انسان بايد از فرصت‌هايی كه در عالم معنويت به او دست میدهد، استفاده كند و قلب خود را تغذيه و روح خود را سيراب نمايد تا با قلب و روح خود در اين عالم زندگی كند... هرجا كه قلبت به خدا توجه كرد، لحظه تغذيه دل و جانت است. گاهی در نماز، گاهی در حج و گاهی در انفاق... اگر ديدی قلبت ميل ندارد، بايد آمادگی ايجاد كنی، بايد به قلبت بخورانی تا كم كم به اشتها بيايد... در يك مقام قلب انسان از اطعمه و اشربه جنّت میخورد و در مقامی بالاتر انسان از بهشت هم متولد میشود. همانطور كه وقتی از مادر كه متولد شد غذايش عوض میشود، قبلا خون میخورد و الان شير میخورد، از عالم دنيا هم كه خارج میشود غذای انسان عوض میشود، انواع خوردنیها و نوشيدنیهای بهشت كه عقل قادر به درك آن نيست، غذای انسان میشود. @sooyesama
وجود خود را با خدا پر کن تا زندگی صمدانی داشته باشی! خداوند درون حضرت آدم (علیه السلام) را با خود پر کرد؛ «عَلَّمَ آدَمَ الاَسْماءَ کُلَّها». @sooyesama