انسان پس از خروجش از دنیا، ممکن است در بعضی برازخی که میان دنیا و آخرت است، روزگارانی دراز یا کوتاه، محبوس و زندانی باشد. و امکان دارد که به‌واسطهٔ نور معرفت، یا به نیروی طاعت، یا به جذبه ربانی، یا به شفاعت شافعان، که آخرین شفیعان ارحم الراحمین است، تند و شتابان به مقامات برین راه برد. #ملاصدرا (اسفار اربعه، سفر چهارم، باب یازدهم: معاد جسمانی، فصل اول) #اقامت_در_برزخ @sooyesama