این مسأله [امکان دستیابی انسان به مقامات معنوی پیامبران] از مباحثی است که در صورت اثبات برای سلوک معنوی و عرفانی، انگیزه فزونتری ایجاد میکند.
از این روست که عرفا نیز در آثار خود به قابلیت ویژه انسان بیش از دیگر موجودات، تاکید میکنند.
آنها حقیقت و نوع انسان را یکی از حضرات پنج گانه عرفانی و کون جامع میدانند و معتقدند انسان ظرفیت دارد تا رسیدن به مقام تعین اول (احدیت) سلوک کرده و همه حقایق خلقی و الهی را در خود جمع کند.
عرفا با استشهاد به آیه امانت (احزاب:۷۲) نیل به همه مقامات معنوی پیامبران (به جز کمالات انتصابی همچون نبوت [تشریعی]، امامت و وصایت) را به صورت بالقوه برای نوع انسان ثابت میدانند؛ هرچند شمار اندکی این قابلیت را در خود به فعلیت میرسانند؛ که از آنها به حجت و خلیفه الهی یاد میشود.
این مسأله با نگاه معرفتی به آیه شریفه «علّم آدم الأسماء کلّها» (بقره:۳۱) روشن میشود؛ زیرا بنا به گفته عرفا اگر «تعلیم» به معنای تجلی و «آدم» نیز نوع انسان و «اسماء» نیز حقایق خارجی اسمای الهی باشند، میتوان گفت همه اسمای الهی در باطن و حقیقت انسان تجلی یافته است هرچند خود از آن آگاه نباشد.
در ادله روایی به جز روایات «علماء امتی کانبیاء بنی اسرائیل» و... دعاهایی داریم که حاکی از ظرفیت بسیار بالای انسان برای نیل به کمالات معنوی است.
برای نمونه در دعای مشهور قنوت نماز عید آمده است: «للهم... اسألک... ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمدا و آل محمد و ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمدا و آل محمد».
در این دعا با نگاه هستی شناختی به «خیر» به عنوان کمال وجودی و «شر« به عنوان نقصان وجودی، میتوان دریافت آنچه از خداوند درخواست میشود همه کمالات وجودی پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت مطهّر ایشان است.
در فقرهای از زیارت عاشورا نیز مقام محمود، یعنی منزلت ویژه پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) از خداوند درخواست شده است: «اسأله ان یبلغنی المقام المحمود لکم عند الله».
فقراتی از دعای بعد از فریضه ماه رجب«اعطنی بمسألتی ایاک جمیع خیر الدنیا و خیر الآخره...»، دعای سحر ماه مبارک رمضان «اللهم انی اسألک من بهائک بأبهاه...» و برخی ادله دیگر نیز موید این مدعاست.
بنابراین در هر عصری امکان وصول به کمالات معنوی پیامبر آن زمان برای نوع انسان وجود دارد هرچند به مقامات انتصابی همچون نبوت [تشریعی] و امامت نصب نشده باشد.
مانند حضرت لقمان (ع) که از روایات استفاده میشود با اینکه پیامبر نبود ولی کمالات معنوی پیامبران زمان خویش را دارا بود.
در مقابل، مخالفین نیز روایات «لا یقاس بنا احد»، «لا یطمع فی ادراکک طامع» و برخی ادله دیگر را مطرح کردهاند که به نظر میرسد همه ادله مخالفین قابل نقد و پاسخگویی باشد.
#حجةالاسلام_اعلائی_بنابی
(مجمع عالی حکمت اسلامی؛ گروه عرفان؛ ۱۴ تیر ۱۳۹۶)
#امکان_دستیابی_انسان_به_مقامات_معنوی_پیامبران
@sooyesama
این مسأله [امکان دستیابی انسان به مقامات معنوی پیامبران] از مباحثی است که در صورت اثبات برای سلوک معنوی و عرفانی، انگیزه فزونتری ایجاد میکند.
از این روست که عرفا نیز در آثار خود به قابلیت ویژه انسان بیش از دیگر موجودات، تاکید میکنند.
آنها حقیقت و نوع انسان را یکی از حضرات پنج گانه عرفانی و کون جامع میدانند و معتقدند انسان ظرفیت دارد تا رسیدن به مقام تعین اول (احدیت) سلوک کرده و همه حقایق خلقی و الهی را در خود جمع کند.
عرفا با استشهاد به آیه امانت (احزاب:۷۲) نیل به همه مقامات معنوی پیامبران (به جز کمالات انتصابی همچون نبوت [تشریعی]، امامت و وصایت) را به صورت بالقوه برای نوع انسان ثابت میدانند؛ هرچند شمار اندکی این قابلیت را در خود به فعلیت میرسانند؛ که از آنها به حجت و خلیفه الهی یاد میشود.
این مسأله با نگاه معرفتی به آیه شریفه «علّم آدم الأسماء کلّها» (بقره:۳۱) روشن میشود؛ زیرا بنا به گفته عرفا اگر «تعلیم» به معنای تجلی و «آدم» نیز نوع انسان و «اسماء» نیز حقایق خارجی اسمای الهی باشند، میتوان گفت همه اسمای الهی در باطن و حقیقت انسان تجلی یافته است هرچند خود از آن آگاه نباشد.
در ادله روایی به جز روایات «علماء امتی کانبیاء بنی اسرائیل» و... دعاهایی داریم که حاکی از ظرفیت بسیار بالای انسان برای نیل به کمالات معنوی است.
برای نمونه در دعای مشهور قنوت نماز عید آمده است: «للهم... اسألک... ان تدخلنی فی کل خیر ادخلت فیه محمدا و آل محمد و ان تخرجنی من کل سوء اخرجت منه محمدا و آل محمد».
در این دعا با نگاه هستی شناختی به «خیر» به عنوان کمال وجودی و «شر« به عنوان نقصان وجودی، میتوان دریافت آنچه از خداوند درخواست میشود همه کمالات وجودی پیامبر اسلام (ص) و اهل بیت مطهّر ایشان است.
در فقرهای از زیارت عاشورا نیز مقام محمود، یعنی منزلت ویژه پیامبر (ص) و اهل بیت (ع) از خداوند درخواست شده است: «اسأله ان یبلغنی المقام المحمود لکم عند الله».
فقراتی از دعای بعد از فریضه ماه رجب«اعطنی بمسألتی ایاک جمیع خیر الدنیا و خیر الآخره...»، دعای سحر ماه مبارک رمضان «اللهم انی اسألک من بهائک بأبهاه...» و برخی ادله دیگر نیز موید این مدعاست.
بنابراین در هر عصری امکان وصول به کمالات معنوی پیامبر آن زمان برای نوع انسان وجود دارد هرچند به مقامات انتصابی همچون نبوت [تشریعی] و امامت نصب نشده باشد.
مانند حضرت لقمان (ع) که از روایات استفاده میشود با اینکه پیامبر نبود ولی کمالات معنوی پیامبران زمان خویش را دارا بود.
در مقابل، مخالفین نیز روایات «لا یقاس بنا احد»، «لا یطمع فی ادراکک طامع» و برخی ادله دیگر را مطرح کردهاند که به نظر میرسد همه ادله مخالفین قابل نقد و پاسخگویی باشد.
#حجةالاسلام_اعلائی_بنابی
(مجمع عالی حکمت اسلامی؛ گروه عرفان؛ ۱۴ تیر ۱۳۹۶)
#امکان_دستیابی_به_معنویت_پیامران
@sooyesama
@hekmateislami