☘حیات نفس ناطقه☘ امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) فرمود: «التوحید حیاة النفس»؛ توحید و یگانه شناختن خدا حیات نفس ناطقه است.  شرح: یعنی تا انسان به نور معرفت خدا و توحید ذات و صفات حق، جانش روشن نگردد، به مقام روح انسانی نرسیده و تا آن معنی بزرگ را در خود ادراک شهودی نکند، هنوز زنده به حیات حقیقی نگردیده است. در دیوان منسوب به حضرت مولی (علیه السلام) است: «و ان امرء یحی بالعلم میت - و ابدانهم قبل القبور قبور»؛ کسی‌که زنده به نور علم و معرفت نگردد مرده است و پیش از آنکه به قبر داخل شود بدنش قبر جان مرده اوست.  و نیز فرمود: هر کس خدا را فراموش کند خدا او را از نفس ناطقه خود غافل سازد و چشم بصیرت قلبش کور شود و هر کس به یاد خدا باشد خدا قلبش را زنده و عقلش را نورانی می گرداند. و شعر اشاره به آیه مبارکه است نسو الله فانساهم انفسهم. یعنی هر کس خدا فراموش کرد از جان خویش و کسب سعادت ابدی خود فراموش کند و همه به تن پروری و خدمت بدن حیوانی پردازد که لازمه اش مرگ روح و فنای نفس ناطقه می‌باشد که حق فرمود: «قد افلح من زکیها و قد خاب من دسیها»؛ رستگار شد هر که روح خود را تربیت و تکمیل به علم و عمل کرد، و زیان کرد و فاسد گردید، هر کس که به تن پروری از تربیت روح اهمال و اعراض کرد.  پس توحید و علم و معرفت الهی زنده کننده حقیقی روح انسان است. #علامه_حسن‌زاده #توحید #حیات_روح @sooyesama