آیتاللـه محمـد فاضـل لنکرانی (ره) در درس خـارج، این خاطـره را نقل کردنـد و فرمودنـد:
در ایـام طاغـوت کـه بـه منـزل امـام دسـتبرد زده بودنـد، نسـخه فصـوص ایشـان همـراه با دیگـر کتابها به سـرقت رفته بـود و بعدها پـس از پیروزی انقـلاب امـام جمعه وقت همدان، آن نسـخه را در دسـت یک کتابفـروش دوره گرد، دیـده و شـناخته بـود و آن را خریـده و بـه تهـران، دفتر حضرت امام ارسـال کـرده بود.
آیتاللـه فاضـل میفرمودنـد: من آنجـا بودم که نسـخه فصوص (یکی از متون عرفانی) امـام را آوردند. امـام کتـاب فصـوص را گرفتند و تورقـی کردند. گویا همـراه با تورق کتـاب خاطرات خـود را مـرور می کردنـد. بعـد از تـورق، نفـس عمیقـی کشـیده و کتـاب را بسـتند و گذاشـتند روی طاقچـه بـالای سرشـان و در حـال گذاشـتن کتـاب بـالای طاقچـه، فرمودنـد: افسـوس کـه اینگونـه علـوم اکنـون از حوزه هـا رخت بربسـته اسـت!
#استاد_حسن_رمضانی
(حدیث سهر، ص ۲۰۴)
#امام_خمینی
#فصوصالحکم
#ضرورت_عرفان
@sooyesama