یک فقری داریم که زندگی سخت و مشقت بار است و به تعبیری روسیاهی به بار می‌آورد. فقری دیگر داریم که فخر انسان و مایه مباهات است. فقر منفی، فقری است که انسان در مقابل خلق و در بهره‌بری از خدمات متقابل اجتماعی، دچار مشکل شود. فقر مثبت فقری است که انسان نسبت به خداوند غنی دارد، این فقر، فقرِ خدمات متقابل نیست، بلکه فقیر محض، به غنی محض، ارتباط وجودی دارد. در این‌جا جز نداری نبود، مایه دارایی عبد، به تعبیر قرآن کریم: یا ایها الذین آمنو أنتم الفقراء الی الله و الله هو الغنی الحمید. انسان، اگر متوجه این فقر باشد و متوجه به فیض مداوم حضرت حق بر خود باشد، تاج بندگی بر سر نهاده است و بابت آن مباهات می‌کند و مانند حضرت ختمی مرتبت ص بانگ :الفقر فخری» بر می‌آورد. #استاد_حسینی_آملی (دروس شرح صحیفه سجادیه؛ درس دهم) #فقر_وجودی #فخر_آدمی @sooyesama