من بارها با خودم که روح باشد، تنها ماندم و بدنم را رها کرده و کنار گذاشتم و گوهری شدم بر کنار از ماده و بدن. در این حالت از غیر خودم بیرون بودم و تنها به خودم توجه داشتم. در همین حالت بود که علم، عالم و معلوم تماماً در من جمع بودند و در همین هنگام درخشندگی و زیبایی و روشنایی را در خود می یافتم که با شگفتی و سرگشتگی درهم آمیخته بود. آن‌گاه دریافتم که من پاره‌ای از این جهان شریف، بزرگ، خداگونه، جان‌دار و فعال هستم. #فلوطین (اثولوجیا، ص۲۳) #تجرد #خلع_بدن @sooyesama

نفوس پاک و در نیامیخته به امور پلید مادی، همین‌که از جهان ماده جدا گردند با شتاب به جوهرهای عقلی خود باز می‌گردند و در این جهان ماده، درنگ نخواهند نمود. ولی نفوسی که خواهش‌های تن را پذیرفته باشند به‌سبب فرو رفتن در خوشی‌های تن، گویا مادی شده‌اند و این چنین نفوسی، بعد از جدا شدن از بدن، به جهان خود [عالم عقول مجرده] نخواهند پیوست و به آن جهان برین نخواهند رسید، مگر با رنج بسیار و درماندگی سخت، تا همهٔ چرک‌های تن و پلیدی‌های بدن از جان ایشان دور گردد. #فلوطین (اثولوجیا، میمر یکم، ص۴۱-۴۲) #پاکی_جان #پیوستن_با_عقول @sooyesama