یک زمانی کسالتی داشتم اما دکتر نمی‌رفتم. فرزندان خیلی اصرار می‌کردند و از ضرورت بررسی مسئله می‌گفتند، اما بنده نمی‌پذیرفتم. روزی پسر بزرگم گفت: پدرجان می‌دانی مشکل کجاست؟ مشکل اینجاست که شما قبول نمی‌کنید که مریض هستید! اگر قبول می‌کردید، این‌قدر برای دکتر رفتن تعلل نمی‌کردید. این جمله، گویی، سخن خدا بود که از زبان فرزندم بیرون می‌آمد. البته ما به دکتر رفتیم و عمل قلب انجام شد؛ زیرا تاخیرش باعث ضرر جبران ناپذیری می‌شد. اما هوش من را آن جمله الهی تصرف کرده بود. انسان‌ها نمی‌پذیرند که مریض هستند، لذا به انبیاء و اولیاء ع پشت می‌کنند! افراد بشر «من»‌هایی دارند که از پذیرش دستورات پیامبران، طفره می‌رود. آنها نمی‌خواهند «من»ی را که یک عمر ساخته‌اند، بشکنند. لذا با بهانه‌ها و توجیهات گوناگون از دایره هدایت انبیاء ع، خارج می‌شوند. آدم برای اینکه از هدایت و طبابت پیامبر بهره‌مند شود، نخست باید «من» خود را زیر پا بگذارد. به همین دلیل، نخستین سخن همه پیامبران این بود: «قولوا لا اله الا الله، تفلحوا». پذیرش دعوت پیامبر ص، به منزله پا نهادن بر «من» خویشتن است. و هرچه پیش می‌رویم «من» خود را بیشتر نفی می‌کنیم. تا جایی‌که «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک» و «اللهم ارزقنا... الاستعداد للموت قبل حلول الفوت». #استاد_محمود_امامی (باتصرف و تلخیص) #نفی_خود #پذیرش_دعوت_انبیاء @sooyesama