eitaa logo
به سوی سماء
960 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
487 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
مسير كمال خیلی پر پيچ و خم و پر نشيب و فراز است؛ يک «يا على» محكم مى‏‌خواهد و يک همت بلند و يک سعى و تلاش طولانى و يک انتظار به فضل و رحمت الهى. گاهى در كمتر از يک ثانيه جبران زحمات چهل ساله مى‏‌شود؛ كمتر از يک ثانيه... اما انسان را پير مى‏‌كند. آن‌قدر شب‌هايى پيش مى‏‌آيد كه بعد از سال‌ها انسان به سرش مى‌‏زند و مى‌گويد ديگر فايده‌اى ندارد و به خدای خودش می‌گوید خدايا ديگر امشب اگر آنجور نكنى آنجور مى‏‌شود... اما باز فردا دوباره از اول باید بدود؛ موانعش مانند سدّ يأجوج و مأجوج در مقابلش است؛ پیوسته زحمت مى‌كشد و سعى مى‌كند تا اين كوه را نازک ‏كند. همین‌که مى‏‌آيد آن‌را کنار بزند و از بین ببرد تا ديگر آزادى بيايد؛ خوابش مى‌‏برد. صبح مى‏‌بيند دوباره كوه قوى شده و بزرگ شده است. دوباره شروع كن؛ دوباره شروع كن تا... ولى بالاخره حق تعالى گاهى هم در اين بين ناز رهروان راهش را مى‏‌خرد؛ اينجورى هم نيست و نمى‏‌ماند ولي يک خورده زحمت و تلاش لازم دارد. پناه به خدا می‌بريم. @sooyesama
بیش‌تر لغزش‌های بشر ریشه در آن دارد که دارایی پیامبران (ص) را دارایی نمی‌شمارد. ازاین‌رو درپی دستیابی به آن بر نمی‌آید. اما امور حسی و علمی را دارایی پنداشته و همه تلاش خود را برای دست‌یابی و گسترش آن به‌کار می‌گیرد. انسان باید بپذیرد که پیامبران (ع) یک دارایی واقعی دارند که برتر از حس و علم است. گرچه انسان در آغاز نمی‌تواند برتری نبوت را به‌تفصیل دریابد، اما اجمالا به‌کمک عقل می‌تواند این دارایی را باور کند. اگر باور کرد آن‌گاه درپی تحصیلش بر می‌آید وگرنه دنبال آن نخواهد رفت؛ «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ». ایمان به غیب همان باور به دارایی نبوتی است که پیامدهای آن عبادات ظاهری است. عبادات دستورالعمل‌هایی است که نور نبوت را در آدم شکوفا کند. اما نخست باید آن‌را باور کنیم. اینکه حضرت سجاد (ع) در شب ۲۷ رمضان از آغاز تا انجام شب، از خداوند «تجافی از دار غرور» و «الموت» را درخواست می‌فرمود برای ما یک درس است؛ زیرا بهترین انسان در بهترین زمان، بهترین درخواست را خواهد داشت. و بهترین درخواست همین گذر از فریب دنیا و بازگشت به دامان حقیقت است که همه این‌ها با الموت [فنا] رخ می‌دهد. ما باید در این تقاضای حضرت سجاد (ع) بیاندیشیم و از اصرار ایشان دریابیم که یک دارایی برتری درمیان است که فراتر از حس و علم است. باور این نکته کلید راهیابی به بیت نبوت خواهد بود. @sooyesama
زندگی جریان است می‌رود همچون رود خوب و بد می‌گذرد به زیان یا که به سود خاطری می‌ماند ز جهان گذران آتش خاموشی است، کاید از قلبش دود گفتم از دل روزی بزدایم زنگار آتش افتاد به‌جان، دوده برخاست ز عود می‌زند آه بلند، دل افتاده به بند مگر از لطف، خدا، در غیبی بگشود ما غریبیم و فقیر، دست ما را تو بگیر ببر از چاه گمان، سوی خورشید شهود شب تاریک و هراس، بیم طوفان و غریق آخرین راه نجات، چه شد آن رحمت و جود؟! دل دریای تو را خس ناچیز دلم دید و افتاد به آب، فارغ از هرچه که بود لغزشی دارم اگر تو ببخشای به من بی‌کران است دلت، ره ما گم شده بود گم و حیران، نگران، زدم از خویش برون همه گم‌شده‌‌ها در تو پیدا شده بود آخر آرام گرفت دلم از دیدارت آه ای بی‌پایان آه ای نامحدود @sooyesama
امیر مؤمنان (ع): قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ، أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْه [کار] اندکی که دنبالش کنی امیدآفرین‌تر از [کار] بسیاری است که از آن خسته شوی. (نهج البلاغه، حکمت ۲۷۸) @sooyesama
ملکوت را کلیدی است که از خدمت اولیا به‌دست آید. زینهار که اگر روزی کلیدت دادند جان بدهی و آن ندهی. و اگر دادی به سرگردانی سختی دچار می‌شوی. نه از نعمت دنیا لذت می‌بری و نه به اوج ملکوت راه می‌یابی. شاید سال‌ها در این سرگشتگی رها شوی تا بدانی چه داشتی و چه از کف دادی. اما بایست که سرانجام ایستادگی، دل اولیا را نرم و نگاه مهرشان را به سویت روانه می‌کند. تا کلیدی که در ژرفای دلت گم شده بود دوباره دریابی و این‌بار جان بدهی و آن ندهی. آن ندهی. آن ندهی... @sooyesama
بوعلی‌سینا: شریف‌ترین انسان و عزیزترینِ پیامبران و خاتم رسولان، با مرکز دایره حکمت و فلک حقیقت و خزانه عقل؛ امیرمؤمنان علی (ع) فرمود که «یا علی چون مردمان اندر کثرت عبادت رنج برند، تو اندر ادراک معقول رنج بر، تا بر همه سبقت بگیری» و این‌چنین خطاب جز با چون او بزرگی راست نامدی، که اندر میان خلق همچون بود که معقول در میان محسوس. لاجرم علی (ع) چون به دیده بصیرت عقلی مُدرک اسرار گشت همه حقایق را اندر یافت. (بوعلی‌سینا، «معراج‌نامه»، ص۹۴) @sooyesama
خداوند به مقامات مقرّبين و صدّيقين و باريافتگان به حريمش ما را بيدار كند و قبل از آنكه وقت منقضى گردد متنبّه و آگاه فرمايد، چون انسان هميشه عيب خود را نمى‏‌بيند بل‌كه خود را محور كمال می‌داند و تمام واقعيّت‌ها را با خود مى‏‌سنجد و خود را مركز واقعيّت قرار داده، مقدار حقائق و واقعيّت‌ها را با اين ميزان سنجش می‌كند؛ و اين درست نيست. با التجاءِ به خدا و إنابه و گريه و راز و نياز، خدا انسان را به عيوبش واقف می‌کند. («معادشناسی»، ج۷، ص۱۲۰) @sooyesama
اشعار زیبای مولوی در مدح امیرمؤمنان (ع) و بیان توحید ایشان: شیر حقم نیستم شیر هوا فعل من بر دین من باشد گوا... رخت خود را من ز ره بر داشتم غیر حق را من عدم انگاشتم... که نیم کوهم ز حلم و صبر و داد کوه را کی در رباید تند باد آنکه از بادی رود از جا خسیست زانکه باد ناموافق خود بسیست باد خشم و باد شهوت باد آز بُرد او را که نبود اهل نماز کوهم و هستی من بنیاد اوست ور شوم چون کاه بادم یاد اوست جز به باد او نجنبد میل من نیست جز عشق احد سرخیل من خشم بر شاهان شه و ما را غلام خشم را هم بسته‌ام زیر لگام تیغ حلمم گردن خشمم زدست خشم حق بر من چو رحمت آمدست غرق نورم گرچه سقفم شد خراب روضه گشتم گرچه هستم بوتراب... بخل من لِلَّه، عطا لله و بس جمله لله‌ام نیم من آن کس... بیش ازین با خلق گفتن روی نیست بحر را گنجایی اندر جوی نیست پست می‌گویم به اندازهٔ عقول عیب نبود این بود کار رسول... (مثنوی معنوی، دفتر یکم) @sooyesama
ترجمه‌سوره‌واقعه-یاسر‌دعاگو 96 .mp3
12.44M
(ترجمه فارسی) بسیار زیبا و دلنشین در تنهایی و تاریکی بشنوید @sooyesama