عرض ارادتی به اشعار بلند و پر مغز جناب هاتف اصفهانی ره: هاتفا راز جان به جان گفتی سرّ هفت آسمان، عیان گفتی دلم ای کاش، می‌شنید از تو آنچه در گوش جان، نهان، گفتی اگرم نیست این مقام بلند نکته نکته برم چنان گفتی که منِ نادیده، نیک، فهمیدم این سرودی که مست، هان، گفتی به حقیقت قسم، مرا بنما آن مجازها که آنچنان گفتی نه فقط تو، که هفت ارض و سما همه با تو، به یک دهان گفتی شجری بود، «هاتف» بی‌دل که «إله»، «أنا» از این زبان گفتی سخنی را که نیست همتایش واضح و روشن و عیان گفتی که یکی هست و هیچ نیست جز او وحده لا اله الا هو #ر_س @sooyesama

همه مقاطع زندگی انسانهای کامل، الهی و قابل زیارت است. اما برخی مقاطع گنجایش بیشتری برای ظهور توحید داشته است. اکنون حضرت سیدالشهدا (ع) را در سه مقطع مورد توجه قرار دهید: روز عرفه، روز عاشورا و روز اربعین. در عرفه، حضرتْ یک تقاضای توحیدی والایی را مطرح می‌نماید و در فقرات دعای عرفه به نمایش می‌گذارد. این فعلا دعا و درخواست است. اما دعایی برخواسته از جان مبارک حضرت، که اقتضای وجودی اوست. در عاشورا این دعا استجابت می‌شود و حوادثی پیش می‌آید که حضرت سیدالشهدا (ع) را به اوج تجلی توحیدی می‌رساند. در اینجا، آن‌چه پیش‌تر دعا بود، ظهور نموده و حضرت، مظهر آن واقع شده است. در اربعین این تجلی توحیدی به مقام ختمیت می‌رسد؛ زیرا پس از عاشورا حوادث و بلایای تلخ‌تری رخ داد که همان اسارت آل الله (ع) بود. و سر مبارک حضرت که همراه این قافله بود، ناظر این قضایا بود. لذا این ابتلائات جدید، یک تجلیات عمیق‌تری می‌آورد که همان ختم تجلی توحیدی است. لذا زیارت ایشان در روز اربعین اهمیت ویژه‌ای دارد و از نشانه‌های مومن شناخته می‌شود. چراکه یوم اربعین روزی است که اوج توحید در حضرت نمودار شده است. لذا زیارت حضرت در این حال، آثار ویژه‌ای خواهد داشت. اینکه بیش از بیست میلیون نفر در چنین روزی، جذب این ساحت مقدس می‌شوند بخاطر همین ختم در تجلی است که دل‌ها را شیدا نموده است. #استاد_محمود_امامی #زیارت_اربعین #ختم_توحید #جذبه_سیدالشهدا @sooyesama

ای حسین تو آتشکده ی قلب منی تو نیازگاه روح منی تورا میخواهم که در حضورت خدارابجویم تورا میخواهم که قلب مرا به آسمانها باز کنی... #شهید_مصطفی_چمران @sooyesama

تفسیر سه واژه «کافر»، «مشرک» و «موحد»: ۱- دیدگاه لغوی: «کافر» یعنی ساتر؛ آنکه حقیقتی را می‌پوشاند و خلاف آنرا آشکار می‌کند. «مشرک»: کسیکه در کنار آن حقیقت، شریکی می‌بیند. «موحّد»: شخصی که تنها حقیقت را می‌پذیرد و جز او را نفی می‌کند. ۲- دیدگاه فقهی: «کافر»: آنکه معتقد به خدا نیست و چنین خالق و ربّی را از اساس منکر است. «مشرک»: کسیکه در کنار خدای حقیقی، خدا (یا خدایان) دیگری قائل است. و آنها را شریک در خلقت یا ربوبیت عالم می‌داند. «موحّد»: شخصی که خلقت و ربوبیت را تنها به خدا منسوب می‌کند. ۳- دیدگاه اخلاقی: «کافر»: آنکه صفات حسنای الهی را کنار نهاده، و نواقص مقابل آنها را نمایش می‌دهد. «مشرک»: کسیکه در برخی موضوعات صفات الهی، و در موضوعات دیگر نواقص اخلاقی را نمایش می‌دهد. «موحّد»؛ شخصی که تنها صفات حسنای الهی را ظهور می‌دهد. ۴- دیدگاه عرفانی: «کافر»: آنکه منِ موهومِ او چنان متورّم شده که جز خودپرستی و خودخواهی چیزی به نمایش نمی‌گذارد. «مشرک»: کسیکه هم منِ خود را و هم خداوند را نمودار می‌کند. «موحّد»: شخصیکه من موهوم را محو نموده و تنها ذات الهی را نمودار می‌کند. #ر_س @sooyesama

من دنیا را طلاق دادم خدای بزرگ مرا در آتش عشق سوزاند ومقیاس‌ها و معیارهای جدید بر دلم گذاشت خواسته‌های عادی و مادی و شخصی در نظرم حذف شد... #شهید_مصطفی_چمران @sooyesama

ما نماز خواندن بلد نیستیم، نماز را سید الشهدا در ظهر عاشورا خواند؛ الحق نماز، آن، به در بی‌نیاز کرد کز خون وضو گرفت و به مقتل نماز کرد #استاد_مهدی_سمندری @sooyesama

خدای من خوش دارم که هنگام وداع با دنیا تنها باشم، جز تو کسی مرگ مرا نبیند، جز تو کسی قبر مرا نداند. خوش دارم که به کلی محو شوم، کسی مرا به یاد نیاورد، کسی بر من اشک نریزد، کسی عکس مرا به دیوارها نصب نکند، کسی به دیدار قبر من نیاید. فقط آسمان بلند و ستارگان زیبایش انیس سکوت ابدی من باشند #شهید_مصطفی_چمران @sooyesama

خنک آن قمار بازی، که بباخت هرچه بودش بنماند هیچش الا، هوس قمار دیگر #مولوی @sooyesama

قمار عشق: بازی عاشقانه‌ای است، که اولیاء الهی با حق تعالی دارند. یعنی پس از باختن تک تک نعماتی که در اختیار دارند، به نقطه‌ای می‌رسند که هستی خویش را در این بازی می‌بازند. آنگاه بی هیچ تعینی، با حقیقت هستی مواجه می‌شوند. و این دروازه فناء فی الله است. #ر_س @sooyesama

️پیامبر خاتم، تجلی اعظم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: الدُّنْيَا مَلْعُونَةٌ مَلْعُونٌ مَنْ فِيهَا، مَلْعُونٌ مَنْ طَلَبَهَا وَ أَحَبَّهَا وَ نَصَبَ لَهَا؛ دنيا ملعون است. و هرکه در اوست ملعون است. و ملعون است هر كه به آن عشق بورزد و طالب آن باشد و آن را هدف نهائى خود قرار دهد. (بحار الأنوار، ج74، ص: 105). نکته ۱: چیست دنیا؟ از خدا غافل شدن نِیْ طلا و نقره و فرزند و زن نکته۲: ملعون یعنی دور شده از رحمت خداوند @sooyesama

در قيامت به قاري قرآن مي‌گويند: «إقرأ وارق؛ بخوان و بالا برو» به هر مرتبه و مرحله قرآن كه رسيدي توقف نكن... قرآن بحر غير متناهي است. #علامه_حسنزاده_آملی @sooyesama

صفر، ماهی است که خاتم الانبیاء ص در آن رحلت می‌کند. ظرفی از زمان که جایگاه فقدان نبوت است. لذا نَحس و بلاخیز است. هر جایگاهی که فاقد روح نبوت باشد، نحس و بلاخیز است. البته زمان و مکان، به خودی خود، نه نحس‌اند و نه سعد. اما اتفاقاتی که در آنها روی می‌دهد بدان‌ها رنگ می‌دهد و سبب نحسی یا سعدی آن‌دو می‌گردد. مانند روز عاشورا و مکان کربلا که نقش ویژه‌ای در تربیت نفوس دارد. ماه صفر نیز جایگاه رحلت خاتم الانبیاء ص، است. و هرجا که روح نبوت نباشد نحس خواهد بود. اما ربیع‌الاول (که جایگاه میلاد نبی است) سعد و موجب رشد آدمی است. اینکه پیامبر ص فرمود: «هرکه مرا به خروج صفر بشارت دهد، او را به بهشت بشارت می‌دهم». مراد این است که هرکس از اقامت در صفر (فقدان روح نبوت) خارج شود، وارد بهشت شده است. حرام و مکروه، «صفر» اند؛ یعنی فاقد روح نبوت هستند، و واجب و مستحب، «ربیع» اند؛ یعنی واجد روح نبوت هستند. #استاد_محمود_امامی #نحوست_ماه_صفر @sooyesama