📍نامه‌ی حسین قدیانی فرزند شهید اکبر قدیانی به رهبر انقلاب: به نام خدا محضر آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای با سلام 🔹 مستحضرید در روزهای اخیر، عناصری که «وطن‌فروش» به‌ترین تعبیر در وصف‌شان است، به بهانه‌ی یک قرارداد اقتصادی، جمهوری اسلامی را متهم به کشورفروشی کرده‌اند. واضح است که مثل همیشه دامنه‌ی تحرک جماعت بیش‌تر ریشه در فضای مجازی دارد تا علیه آن‌چه «ترکمن‌چای چینی» می‌خوانند، ارواح عمه‌شان دست به افشاگری بزنند. 🔸 رهبرا! این حقیر با سابقه‌ی سی و هشت سال فرزند شهیدی و بیست و دو سال روزنامه‌نگاری، همواره برایم این دغدغه مطرح بوده که آیا خمینی و خامنه‌ای خواهند توانست از قبائل مختلف وطن‌فروش نظیر سلطنت‌طلب‌ها، ضدانقلاب خارج‌نشین و منافقین داخلی- ولو تنها در مقام ادعا- هوادار و منادی وطن بسازند یا نه. راستش همیشه شاهد نوعی رندی حافظ‌گونه، در مواجهه‌های روح‌الله و سیدعلی با دشمن بوده‌ام. 🔹 فی‌المثل قصد شوروی این بود که با کیش‌دادن به پیر جماران، ابهت امام را نزد جهانیان بشکند لیکن دنیا دید که آن بت‌شکن حکیم، چگونه بت کمونیسم را مات کرد و از همه زودتر نوید نابودی‌اش را داد. در عصر شما اما آمریکا ضمن سوءبهره از قصور دیپلمات‌های دولت اعتدال قصد داشت با برجام، هسته‌ای ما را بگیرد و جلادانه بر شعاع تحریم‌ها هم بیفزاید اما هشدارهای آمیخته به هوشیاری شما باعث شد که «بدعهدی ذاتی شیطان بزرگ» تنها دستاورد برجام در منظر عقلا باشد. اوج رندی شما آن‌جا بود که با علم به فرجام برجام، بنا بر احترام به رأی مردم و هم‌چنین اهتمام به رشد مردم، اذن مذاکره دادید. اینک اما خردمندان به خوبی فهمیده‌اند که چرا شما از همان اول، خوش‌بین به مذاکره با آمریکا نبودید. رندی دیگر شما، خواباندن مچ آمریکا در منطقه بود. قصد محاصره‌ی ما را داشتند اما به یمن خون حاج‌حسین و حاج‌قاسم، جبهه‌ی فراملی مقاومت، روز به روز زمینه را برای ظهور مهدی موعود فراهم‌تر کرده است. 🔹 الغرض! به عنوان کسی که خون پدرش هنوز روی این خاک می‌جوشد، وطن‌دوستی را گیرم لقلقه‌ی زبان وطن‌فروش‌ها باشد، شیرین می‌دانم. بنازم اعجاز شما رهبر فرزانه را که از رفقای بختیار- که روز آغاز جنگ کنار صدام بود- هم وطن‌پرست ساخته‌اید. این وطن‌پرستی نمایشی هم باشد، هنر بزرگ انقلاب اسلامی است. انقلابی که بچه‌هایش خون دادند و خاک نه، نه عجب که از فرح و ربع پهلوی هم عشاق وطن بسازد. 🔸 کرونا نبود، می‌آمدم بیت و آن‌قدر شلوغ می‌کردم که پاسدارهای سپاه ولی‌امر، معبر به معبر مجبور شوند راه را باز کنند تا بوسه‌ام را نثار دست حضرت ماه کنم. نگو بوسیدنی نیست که معامله‌مان نمی‌شود! #شادی_روح_شهداصلوات_بفرست