eitaa logo
سید رضا حجازی
453 دنبال‌کننده
5.6هزار عکس
4.4هزار ویدیو
71 فایل
بصیریت افزایی و روشنگری سیاسی 🔷ارتباط با مدیر: @hejazi14
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 آیا قانون مجلس مانع برداشته شدن تحریم‌ها بود؟ 👤 ، تحلیلگر سیاسی در رشته توئیتی نوشت: 🔹️ ‏سخنان رییس جمهور و‌ مقام های دولت درباره علت به نتیجه نرسیدن مذاکرات هسته ای فتح باب مهمی است و باید از آن بابت ایجاد فرصت سخن گفتن درباره موضوعی که تریبون آن تا امروز یک طرفه دست دوستان جو بایدن در ایران بوده، استقبال کرد. حقیقت بسیار متفاوت از روایت روحانی است. 🔸️ ‏ایده قانون مجلس زمانی شکل گرفت که پس از شهادت سردار سلیمانی، ضربات پی در پی اطلاعاتی و خرابکارانه به ایران وارد شده و تقریبا همه بی پاسخ مانده بود. همه می فهمدیدند که توازن به هم خورده و بازدارندگی امنیتی در حال از دست رفتن است. شهادت شهید فخری زاده حجت را تمام کرد. ✅ ‏این یک حقیقت بسیار مهم است که روحانی در هیچ مقطعی اعتقاد نداشت که به هیچ کدام از این حملات باید پاسخ داده شود. استدلال اصلی او و تیمش این بود که این حملات دام هایی برای کشاندن ایران به ‘جنگ’ است. در واقع، می گفتند از ترس مرگ باید خودکشی کرد! 🔹️ ‏قانون مجلس متقابلا بر این ایده راهبردی مبتنی بود که خطر جنگ، یک توهم است، هیچ ضربه ای نباید بی جواب بماند، مذاکره تولید اهرم فشار نیاز دارد و مذاکره با دست خالی به همان ‘تقریبا هیچ’ قبلی هم نخواهد رسید. 🔸️ ‏مجلس البته یک جانبه اقدام نکرد. رایزنی ها و مباحثات بسیار مفصلی در عالی ترین سطوح انجام شد و نهایتا شورای عالی امنیت ملی در مصوبه شماره 733 که روحانی خود آن را ابلاغ کرده، به مجلس مجوز اقدام داد. بعدها دبیرخانه شورا وجود این هماهنگی را صراحتا تایید کرد. ✅ ‏دولت البته به شدت می ترسید. اگر روحانی صادق است من پیشنهاد می کنم اجازه انتشار متن مباحثات آن جلسه ای از هیئت دولت را بدهد که در آن وزیر وی به صراحت هشدار داده بود اگر غنی سازی 20 درصد آغاز شود، امریکا به ایران اولتیماتوم می دهد و سپس حمله خواهد کرد! 🔹️ ‏با روی کار آمدن دولت بایدن دولت مذاکراتی بسیار با عجله و هماهنگ نشده را آغاز کرد. از همان آغاز هیچ کس مخالف توافق نبود. اختلاف میان دو گروه بود که یکی به دنبال توافق به هر قیمت، با علم به نداشتن انتفاع اقتصادی و گروه دیگر در پی توافق با تضمین انتفاع اقتصادی بود. 💢 ‏مذاکرات وین بد آغاز شد و بسیار بدتر پیش رفت. روحانی اگر به دنبال مقصر می گردد بهتر است به یاد بیاورد در حالی که تیمش در وین در حال مذاکره بود او در تهران خبر از اتمام مذاکرات می داد یا در حالی که تیمش عقیده داشت لغو تحریم ها کافی نیست، او می گفت 70 درصد تحریم ها برداشته شده! @srhejazi
جامعه ایرانی در مقابل پروژه تبدیل اعتراض به آشوب تا حد قابل توجهی واکسینه شده است. 👤 1️⃣ تغییر الگوی اعتراض به ‘آشوب گرم’ بخشی از برنامه تولید زخم علیه ایران است. دشمنان ایران هیچ علاقه ای به همراهی با اعتراضات مردم ایران، تلاش برای کاهش آن یا حتی تلاش برای ‘نمایندگی’ آن ندارند. اساسا اعتراض برای آنها چندان دلچسب نیست. آنچه برای آنها موضوعیت دارد فقط آشوب است. 2️⃣ در سال های گذشته زیرساختی که امریکا، سعودی و امارات با محوریت اسراییل سعی در ایجاد آن درون ایران داشته اند، هیچ نشانی از تلاش برای حمایت از اعتراضات ندارد. این زیرساخت کاملا برای ‘خشونت پرشدت علیه مردم’ با محوریت اوباش با هدف تولید حداکثر خسارت، مناسب سازی شده است. 3️⃣ این پروژه آشکارا تمایلی به حمایت از جامعه ندارد مگر اینکه تصمیم به خشونت علیه خود و ‘خودزنی’ گرفته باشد. فشار تحریمی بر طبقه متوسط برای احساس فقر و فشار بر طبقه فقیر برای احساس فلاکت، تلاشی برای براندن جامعه است نه قوی تر کردن آن. برای امریکا در ایران جامعه قوی خطرناک است. 4️⃣ جامعه ایرانی در مقابل پروژه تبدیل اعتراض به آشوب تا حد قابل توجهی واکسینه شده است. علت اصلی این است که درک می کند هدف بانیان آشوب بدتر شدن وضعیت تا آستانه ‘ویرانی’ است. این جمع بندی جامعه ایرانی که ‘هر مشکلی داریم باید درون خودمان حل کنیم’، اکنون جزو ارکان امنیت ملی ایران است.
راز صبر امنیتی نظام چیست؟ 🔻اجازه بدهید یک مرور بکنیم. از منظر امنیتی در مرحله استمرار اجباری آشوب هستیم. طرف طراح، در حال سوزاندن دسترسی‌ها و سرمایه‌های ۲۰ و گاهی ۳۰ ساله خود است، فقط برای اینکه بتواند آشوب را ولو یک روز بیشتر کش بدهد. ♦️در شریف یک شبکه حداقل دو سه ساله خرج شد. در اوین شبکه بیش از ده ساله خود را سوزاندند. عبدالحمید در بلوچستان سرمایه ۳۰ ساله است. شبکه نفوذی در صداوسیما خیلی قدیمی بود. ولی برایشان مهم نیست. دسترسی‌ها را می‌سوزانند و شبکه‌ها را قربانی می‌کنند چون کابوسی بدتر از خاموش شدن شعله آشوب برایشان قابل تصور نیست. ♦️قبلا نوشتم که موساد در هفته‌های اول موقعیت جامعه ایران را انقلابی ارزیابی کرده بود. اکنون کمی ارزیابی را تصحیح کرده. می‌گویند ایران در «آغاز» شکل گیری وضعیت انقلابی است. ♦️طراحی این است که مستقل از هزینه، خیابان فعال بماند. تنها راه تحقق این هدف برای طرف طراح، وارد کردن نظام به «چرخه خشونت افزایشی» است.این بازی را جمهوری اسلامی از همان ساعت نخست خوانده بود. تا امروز جمهوری اسلامی در مقابل سنگین‌ترین فشارها برای برخورد شدیدتر مقاومت کرده است. ♦️فقط در همین دو روز ۷ نیروی نظامی و امنیتی به شهادت رسیده اند. استفاده از ظرفیت انتظامی در خیابان، صرفا در حد پراکندن تجمعات برای جلوگیری از رخ دادن فجایع امنیتی است. استعداد امنیتی اصلی کلافه است که تا کی باید صبر کند. ♦️از حیث تکنیکی و تاکتیکی شاید نقدهای جدی به مهارت‌های ضد اغتشاش وارد باشد اما از جهت راهبردی نظام عمدا به سمت سرکوب حرکت نکرده و نخواهد کرد. تصمیم گیران می‌دانند که باید شهید بدهند اما کسی نباید کشته شود. برای مردانی که کالجبل الراسخ چهل سال جنگیده‌اند خیلی سخت است. ولی خب این جنگ را هم باید بجنگند و این یکی قانون خودش را دارد. ♦️در این روزها من از نزدیک دیده‌ام ذهن سیستم بیش از آنکه درگیر سرکوب باشد، درگیر اصلاحاتی است که باید بکند. بحث‌های بسیار پرحرارتی در جریان است که بخشی از جامعه دیده نشده و باید بشود. بدون یک برنامه اجتماعی، تدبیر امنیتی عقیم می ماند. از حیث شناختی هم در واقع با یک فیلم کارگردانی شده مواجهیم. در واقع خبری نیست. ♦️آشوب درست و درمانی هم نیست چه رسد به انقلاب‌. صحنه هایی خلق می شود فقط برای اینکه ویدئوهایی از آن وایرال شود. طرف طراح امیدوار است نهایتا مردم تصمیم بگیرند بازیگر این تئاتر بشوند. منتها مردم فقط موبایل که نمی‌بینند. خیابان هم می‌روند و مشاهده شکاف عمیق میان نهاده شناختی و داده فیزیکی به آنها می‌گوید یک جای این کار می‌لنگد. حتی بسیار معترضان کمتر آشوب می‌کنند. ♦️شیوه فعلی طرف طراح را ناگزیر به سمت خشونت بیشتر خواهد بود. چاره‌ای ندارد. انقلاب که نشده، ولی زخم باید زده شود. ضمن اینکه ویدئو لازم دارند و ماشین تحریک مردم بیکار بماند، می‌میرد. همچنان امیدوارند سیستم یک جا کنترلش را از دست بدهد و احساساتی شود. اما نخواهد شد. پیام رهبر انقلاب برای شهدای شاه چراغ یا تصمیم شورای تامین سیستان درباره فرماندهی انتظامی زاهدان را ببینید. دل، گرم ولی ذهن سرد است. ♦️نهایتا طرف طراح می‌داند ایران ایستادن و تماشا کردن یا خوردن و پاسخ ندادن بلد نیست. یک جایی معادله منطقه‌ای و بلکه جهانی خواهد شد. در نقطه‌ای از مسیر قرار نداریم که بتوان به عقب برگشت. 👤