🍷نوشدارو🍷 ✍️الف. ف. اميدوار ❇️ روز پر كاري داشتم و بسيار خسته بودم، سر درد بدي داشتم. چشمم مقداري تار مي‌ديد، اولين بار بود كه اينگونه شده بودم با خود گفتم: از خستگي و كار زياد است، بدون آنكه شام بخورم به رختخواب رفتم تا بلكه با اندكي استراحت و خواب سر دردم خوب شود و صبح سر حال و آماده، به دنبال كارهاي خود بروم. صبح از خواب برخاستم ولي گيجي و سردرد شب گذشته همچنان باقي بود. تاري چشمم نيز از بين نرفته بود. مسئله را جدي نگرفتم. يك هفته گذشت ولي مشكل همچنان ادامه داشت؛ بالأخره تصميم گرفتم سراغ يك پزشك بروم و ... . دنيا در نظرم تيره و تار شد، ديگر بقية صحبت‌هاي او را نمي فهميدم يعني ممكن نيست اشتباهي شده باشد؟ شايد «عكس‌ها» عوض شده و مربوط به شخص ديگري باشد؟ شايد نظر پزشكان ديگر اين نباشد؛ شايد در خارج از كشور درمان من ممكن باشد و ... . به چند پزشك ديگر مراجعه نمودم و همة «شايدها» منتفي شد. ديگر ترديدي نبود؛‌ آري «تنها يك ماه» فرصت داشتم!. #اختصاصی ✅ادامه مطلب در فایل pdf 📚منبع: نشریه معارف 56.