✍زندگی برای اینکه پایه های محکمی داشته باشد نیازمند عوامل #درونی است مقصود از عوامل درونی عواملی است که زن و شوهر را از درون به #زندگی دلخوش می کند؛ نه عوامل بیرونی، مثل پول یا جایگاه اجتماعی. ✍استحکام درونی یک زندگی را می‌توان با دو عامل #ضمانت کرد: یکی دیانت به معنای واقعی و دیگری میل و #علاقه زن و شوهر به یکدیگر به معنای واقعی. کسی که به معنای واقعی کلمه، متدین است در لحظه لحظه زندگی خود آنچه را که خدا دوست دارد انجام می‌دهد. وقتی علاقه به معنای واقعی کلمه میان زن و شوهر وجود داشته باشد باز هم می توان امید داشت که زندگی مستحکم بماند. ✍عدم پایبندی های #اخلاقی در جامعه، این دو باور یعنی #دیانت و #میل و علاقه زن و شوهر را با هم نشانه می‌گیرد. وقتی #مسائل_اخلاقی مراعات نمی‌شود، خیلی طبیعی است دیانت کسانی که این مسائل را رعایت نمی‌کنند، کمرنگ می‌شود و همچنین، #دیانت افراد دیگری که در معرض رفتار بی پروای این افراد هستند دچار خطر می شود. وقتی دیانت کمرنگ شد، تعهد انسان در برابر خدا ضعیف می شود. ضعف این تعهد هم یکی از پایه‌های اصلی #استحکام درونی خانواده را از بین می برد. ✍ پای بند نبودن افراد به #اصول_اخلاقی، در ارتباط میان زن و شوهر، دو #آسیب جدی را ایجاد می‌کند: 1⃣ #مقایسه 2⃣ #تنوع_طلبی نتیجه این دو آسیب هم می‌شود که اول آرام آرام و گاهی هم ناگهان، #علاقه زن و مرد به یکدیگر، به شدت کاهش پیدا می کند. و ثانیا مرد و زن نمی توانند در زندگی، به یکدیگر بسنده کنند همین جاست که عامل #درونی دوم هم دچار مشکل می‌شود.