به طور کلی هرجایی در طب غربی واژه‌ی #رسوب به کار رفت، منظور خشکی آن ناحیه است. یکی از واژه های دیگری که برای خشکی به کار می رود، #فیبروز است. پس هر کجا واژه فیبروز به کار رفت، نیز منظور همان خشکی است. اصطلاحات دیگری نیز برای این مفهوم وجود دارد. واژه های #استاز، تنگی هایی که در قسمت های مختلف بدن ایجاد می شود، اصطلاح سنگ در هر جایی که به کار رود، همه و همه نشانه بروز خشکی در بدن است. حتی میتوان گفت اصطلاح #هایپر_پلازی نیز به وجود خشکی در آن بافت اشاره دارد. برخی از بیماری ها مثل پارکینسون، هماکروماتوز، ویلسون، نقرس و... هم در اثر خشکی در بدن ایجاد می شوند. به طور کلی رسوب املاح در هر جای بدن را نیز می توان با واژه‌ی خشکی بدن انطباق داد. بسیاری از خونریزیهای داخلی در بافت ها مثل کلیه هم در اثر خشکی آن بافت ایجاد می شود. پ‌ن: در طب ایرانی اصطلاحی وجود دارد به نام سوداء که به نظر میرسد با مبحث خشکی که ما به آن اشاره کردیم، مطابق است. #خشکی_بدن #سوداء 🍎طب نوین اسلامی