ای فرزند فاطمه...
شرمنده‌ام که در هیاهوی روزمرگی‌ها، 
یادت را تنها به جمعه‌ها محدود کرده‌ام
در حالی که نبودنت،
تمام ایام را غریب کرده است.
شرم دارم از این دلی که باید مأوای نامت باشد
اما تنها در جمعه‌ها، سراغت را می‌گیرد...