💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️ #زهد در روايات اسلامی چگونه معرفی شده است؟ 🔷گاه تصوّر مى شود مفهوم #زهد آن است كه انسان به كلّى #دنيا را ترك گويد و همچون راهبان در گوشه اى بخزد و از جامعه دورى گزيند؛ در حالى كه #اين_معنا با روح اجتماعى #اسلام هرگز نمى سازد و در #روايات_اسلامى، شديداً از آن نهى شده است. بنابراين، #زهد مفهوم ديگرى دارد و آن #ترك_دلباختگى و #دلدادگى و عشق بى قرار نسبت به #دنيا و #عدم_اسارت در چنگال زرق و برق آن است و اين همان #سرمايه_عظيمى است كه اگر #انسان فاقد آن باشد، #آلوده #انواع_گناهان مى گردد و گاه دين و ايمان خود را بر سر متاع دنيا مى نهد. 🔷در روايات متعددی به زهد توجه ويژه ای شده است. از جمله: #امیرالمؤمنین امام علی (ع) درباره آن مى فرمايد: «إِنَّ مِنْ أَعْوَنِ الأَخْلاَقِ عَلَى الدِّينِ، الزُّهْدَ فِی الدُّنْيَا؛ از مهم ترين اخلاقى كه انسان را بر حفظ دينش يارى مى دهد، #زهد در دنياست». [۱] #امام_صادق (ع) درباره آن مى فرمايد: «إِذَا تَخَلَّى الْمُوْمِنُ مِنَ الدُّنْيَا سَمَا، وَ وَجَدَ حَلَاوَةَ حُبِّ اللهِ؛ هنگامى كه #مؤمن از #دنياپرستى كناره گيرى كند، #ترقّى و #تكامل مى يابد و شيرينى محبّت خدا را مى چشد». [۲] 🔷در حديث ديگرى مى خوانيم كه: «#امام_علی (ع) «جابر بن عبدالله» را ديد كه آه مى كشد! فرمود: «يَا جَابِرُ! عَلَیمَ تَنَفَسُّكَ؟! أَعَلَى الدُّنْيَا؟»؛ (براى چه آه كشيدى؟ بر دنيا؟)، جابر عرض كرد: آرى!. [در اينجا امام(ع) #تحليل_جالبى درباره #لذّتهاى_دنيا بيان فرموده كه لذّاتش يا در خوردنى است، يا نوشيدنى، يا لباس فاخر، يا لذّت جنسى، يا مركب، يا بوى خوش، يا نغمه ها]. سپس در تشريح آنها فرمود: بهترين غذاها عسل است و آن چيزى جز [شيره گل هاى آميخته با] آب دهان حشره‌ای نيست؛ و شيرين ترين نوشيدنى ها آب است كه چيزى است كم ارزش كه بر سطح زمين جارى است و برترين لباس ها حرير است كه از لعاب كرمى تهيّه مى شود و بهترين لذّات جنسى در زنان است و آن هم در محلّى از بدن او كه آلوده ترين محل هاست و بهترين مركب ها اسب است كه در بسيارى از موارد قاتل انسان است و بهترين بوى خوش، مُشك است كه از خون ناف حيوانى [آهوى خُتَن] گرفته مى شود جالب ترين نغمه ها، نغمه غناست كه انسان را به گناه مى كشاند. اى جابر! #چيزى كه #بهترين_لذّاتش چنين است، از دست رفتنش جاى تأسف نيست. جابر مى گويد: بعد از شنيدن اين سخن، هرگز زرق و برق دنيا به فكر من خطور نكرد!». [۳] پی نوشت: [۱]. الكافی، كلينى، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر و آخوندى، محمد، دار الكتب الإسلامية، تهران، ‏۱۴۰۷ ق، چ ۴، ج ‏۲، ص ۱۲۸ [۲] همان، ص ۱۳۰، (باب ذم الدنيا و الزهد فيها). [۳] بحار الأنوار، مجلسى، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، دار إحياء التراث العربي‏، بيروت‏، ۱۴۰۳ ق، چ دوم، ج ‏۷۵، ص ۱۱، تتمة باب ۱۵ (مواعظ أميرالمؤمنين و خطبه أيضا و حكمه). 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ ش، چ اول‏، ج ۴، ص ۴۰۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #اسلام #ایمان #زهد @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد