➿✴️ #کلام_استاد ✴️➿ #شفاعت‌وتوسل قسمت چهاردهم حقيقت# شفاعت: تا اینجای بحث نتيجه‌اي که مي‌گيريم اينه: 1. قرار گرفتن موجودي قوي‌تر و برتر در کنار موجودي ضعيف‌تر براي #رشد دادن به او. براي اين که موجود ضعيف‌تر بفهمد مسير رشد فقط همين است و ديگر نيست. تمام شد رفت. به خاطر همين...خدا شفاعت رو رد نمي‌کرد. وقتي مي‌ديد اين احمق‌ها بت گذاشتند، مي زد توي پرشون. مي‌گفت: «اين مسير نيست مسير اين يکيه. اون‌هايي که من بهشون اذن دادم. ببين به کيا #اذن دادم.» 2. اين که شفاعت به هرکس نمي‌رسه خودِ #مشفوع بودن -مورد شفاعت قرار گرفتن- يک مقامه. 3. وسيله‌اي براي سوق دادن مردم به سوي فردي خاص.اين آيه‌اي که براي پيامبر(ص) خوندم، «بايد بيان سمت تو»؛ «جَآؤُوكَ» (نساء/64). 4. «حبْلٍ مِّنْ اللّهِ» و «حَبْلٍ مِّنَ النَّاسِ» (آل عمران/112). اگر يکي باشه اون برق وصل مي‌شه وگرنه... خدا مي‌گه: «حبْلٍ مِّنْ اللّهِ» (آل عمران/112). آيه‌ي قرآنه. يک حبل? خدا از آسمون مي‌اندازه. يک حبل هم «مِنَ النّاس» (آل عمران/112). اين‌ها هم فکر کنيد سيم‌اند. اگر يکي باشند اين‌ها. يعني مردم «حبل من الناس» شون همون چي باشه؟ «حبل من الله»، اون موقع برق وصل مي‌شه !! 5. فرق شفاعت توي دنيا و آخرت: در دنيا شفيع ـ مردم ـ از طرف مجرم انتخاب مي‌شه. اما توي آخرت از طرف مشفوع‌عنه به قولي، مي‌شه خدا. اين فرقشه! 6. شفاعت قيود و شرايطي داره: طرفِ شفاعت وجود داره. شفاعت منحصر به مجرماني که شرايط خاص دارند علي‌الخصوص نادم و پشيمون‌اند. و مسير رسيدن به خدا رو پذيرفتند. و براي جبران مي‌خوان بيان. يک وقت توهّمي آخه به وجود نياد اينجا. من ديدم بعضي‌ها توي نگاه عوامانه به شفاعت، ميل به گناه پيدا مي‌کنند... میان ميگن: «آتش بر محب مولا حرومه»! از کجا اين رو آوردي؟ خود مولا يک چيز ديگه گفته. اين‌ها توهّم يهوديه. يهودي‌ها هم همين توهّم رو زدند، گفتند: «ما قوم؟ برگزيده‌ايم. خدا هم عاشق ماست.» خدا هم آيه فرستاد. «إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاء لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ» (جمعه/6) «اگر شما فکر مي‌کنيد رفيق‌هاي خداييد، آرزوي مرگ کنيد بياييد پيش خدا.» «وَ لَن يَتَمَنَّوْهُ» (بقره/95، جمعه/7) «عمراً اين‌ها آرزوي مرگ نکنند.» «وَ اللّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمينَ» (بقره/95، جمعه/7). برعکس خدا وقتي مي‌خواد قوم برگزيده معرفي کنه مي‌گه: «يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ». (مائده/54) مي‌گه: «عشق دوطرفه است. اون‌ها من رو دوست دارند من هم اون‌ها رو؟ دوست دارم.» اين که خدا يک طرفه عاشق ماست اين از توش هيچ چي درنمياد. اگه کسي مي‌خواد شفاعت اهل بيت(ع) شامل حالش بشه بايد بوي حسين(ع) بده. اون دنيا هم بهتون بگم: «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» (اسراء/71). «اون دنيا انسان‌ها رو به امامشون مي‌شناسند». امام نداشته باشي حيروني. جهنمي. آيه‌ي قرآنه «يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ» (اسراء/71). يعني اگر نداشته باشي توي جهنمي. خيلي واضحه. و اين رو بارها گفتم اهل سنت به سند صحيح دارند که «بِإِمَامِهِمْ» يعني «کتابهم» و «امام زمانهم». اما وقتي مي‌پرسي خب همين الآن امام زمان رو نشون بده. هيچ پاسخي نيست واقعا !! 7. طبق آيه‌ي شريفه هم عرض کرديم «لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا» (مريم/87) «اصل شفاعت دست کسانيه که با خدا عهد دارند». ادامه دارد... برگرفته از سخنرانی شفاعت و توسل 🔸🔸🔷🔸🔸 @asre_zuhur 🔹🔹🔶🔹🔹