مردم چگونه امیدوار می‌شوند؟ بطور مداوم از دوستان انقلابی‌امان که نگرانی بحقی دارند، می‌شنویم که از ناامیدی می‌ترسیم از ناامید شدن مردم نگرانیم از تزریق ناامیدی ناراحتیم حتی بعضی از این دوستان خودشان ناامید هم شده‌اند که دیگر نمی‌شود کاری کرد پس بهتر است سکوت کنیم و خودمان معترض نباشیم و این ناامیدی و اعتراض را گسترش ندهیم ما هم مثل همه شما عزیزان نگران ناامیدی مردم از نظام سیاسی جمهوری اسلامی هستیم و عمیقاً نگرانیم نگرانی ما را می‌توانید از سیر تولید محتوای رسانه‌ای ما ببینید و بفهمید اما در مبنا و در بینش با خیلی از این عزیزان اختلاف داریم؛ در ریشه‌یابی و عوامل شناسی متفاوت می‌اندیشیم و در بحث راه‌کارهای تزریق امید کاملاً صحنه را متفاوت می‌بینیم اینکه عزیزان فکر می‌کنند افشاگری علیه شبکه‌های فساد و #اژدهای_هفت_سر، ناامیدی می‌آورد، ناشی از نشناختن صحنه و جامعه معترض است اینکه عزیزان به سیاست‌های ناامید کننده‌ی سیستم، معترض نیستند ولی اعتراض به این سیاست‌ها را تزریق ناامیدی می‌دانند، واقعاً عجیب است در راه‌کارهای تزریق امید هم اینکه عزیزان حزب‌اللهی ما فکر می‌کنند با اطلاع‌رسانی فُلان کار عمرانی و فلان اقدام خُرد در فلان استان و شهرستان می‌توان امیدواری ایجاد کرد، سخت در اشتباهند از نظر ما، بر شمردن تفاوت‌ها با رژیم پهلوی و قیاس وضعیت فعلی با گذشته، خیلی امیدواری تزریق نمی‌کند پس چه چیزی درست است؟ چه چیزی منتج به امیدواری جامعه می‌شود؟ چه چیزی جامعه را امیدوار نگه می‌دارد؟ هم باید تجارب گذشته را بررسی کرد که چه چیزی باعث امیدواری مردم می‌شود و هم اینکه به جهت تئوری و نظری به سراغ آیات و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام و همچنین اندیشمندان اصیل دینی رفت و عاقلانه فکر کرد تا به نظرات درستی رسید دو چیز باعث امیدواری می‌شود: وعده دست یافتنی یا عمل واضح؛ مردم یا به وعده و آرمانی امیدوار می‌شوند که تحقق آن را جدی و یقینی می‌دانند یا هم به عمل و اراده حاکمیت سیاسی امیدوار می‌شوند وعده دادن و از آرمان گفتن، زمانی باعث امیدواری جامعه می‌شود که کسانی که بارها وعده کردند و از آرمان‌ها گفتند، واقعاً به این وعده‌ها عمل کرده باشند به نظر ما، جامعه امروزی را نمی‌توان با وعده وعید امیدوار کرد راه‌کار اساسی و اصلی، راهکار دومی است؛ یعنی اینکه مردم در عمل و واقعیت، اراده حاکمیت و همه قوا علی‌الخصوص دولت را ببینند و لمس کنند تا امیدوار شوند لذا؛ حاکمیت به معنای نظام سیاسی و متشکل از سه قوه مجریه، قضائیه و مقننه و سایر نهادها و دستگاه‌ها باید بصورت عملی گام‌هایی را بردارد که مردم این گام‌ها و نتایجش را ببینند تا انتخابات‌های پیش روی مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان، ریاست جمهوری و غیره، مجدداً شاهد حضور حداکثری آنان باشد این گام‌ها چه هستند؟ حذف دلار از حاکمیت بر اقتصاد کشور؛ نمی‌شود هزینه زندگی مردم به دلار باشد اما درآمد کارگر و کارمند و بازاری به ریال یا درآمد و هزینه را به دلار کنید، یا دلار را حذف کنید نرخ دلار را به حداقل ۱۰ هزار تومان بازگردانید ممنوعیت فروش دلاریِ مواد اولیه پتروشیمی، فولادی و پالایشگاه‌های نفتی به تولید کننده‌های داخلی شکستن انحصار خودروسازان و قطعه سازان و واردکننده‌های خودرو و قطعه ارائه زمین رایگان دولتی به همه مستأجرین و همچنین خانواده‌های نیازمند جهت ساخت مسکن و ممنوعیت فروش این زمین‌های رایگان مبارزه جدی و عملی و فوری فوتی با فساد؛ مماشات با فساد و تخلفات اداری، جزو اصلی‌ترین دلایل ناامیدی مردم است و… بی تردید، مطالبه این موارد از سوی مراجع تقلید و علما و علمای خبرگان، حوزه‌ها و دانشگاه‌ها، اصحاب رسانه و مؤثرین بصورت فوری فوتی اگر صورت گیرد و دولت و مجلس و قوه قضا، به این موارد تن دهند آنگاه موج امیدواری کشور را فرا می‌گیرد این موارد فقط اراده می‌خواهد! فقط اراده بدون این اقدامات عملی، حرف زدن از امیدوار کردن مردم، تقریباً بی‌فایده و بی‌تأثیر است نسل آفتاب