#حرز_الامان در زمان حضرت امام زین العابدین علیه‌السلام کسی کار ناشایستی انجام داده بود که مستوجب عذاب دردناکی شده بود و حضرت دستور داده بودند تا او را به آتش اندازند ولی وقتی او را در آتش انداختند برخلاف امر طبیعت آن مرد نسوخت همه تعجب کردند دوباره او را به آتش انداختند. باز هم دیدند آن شخص آتش نگرفت تا سه مرتبه این کار را تکرار کردند، باز دیدند او نسوخت او را در آب انداختند تا شاید غرق شود و بمیرد، ولی باز دیدند غرق نشد و نمرد حضرت دستور داد: او را با شمشیر بزنند، ولی در او هیچ اثری نکرد حضرت فرمود: او را بگردید و تفتیش کنید، زیرا او دعایی همراه دارد که هیچ چیز در او اثر نمی‌کند وقتی او را برهنه کردند از او دعایی پیدا کردند، و آن دعا این بود: بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا مَنْ لا یَعْلَمُ الْغَیْبَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یُدَبِّرُ الاَْمْرَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یُصْرِفُ السُّوءَ اِلاّ هُوَ یا مَنْ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلا هُوَ یا مَنْ لا یُحْیی الْمَوْتی اِلاّ هُوَ الاَْوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ الظّاهِرُ وَ الْباطِنُ وَ هُوَ بِکُلِّ شَی ءٌ عَلیم وَ بِحَقِّ اَنْزَلْناهُ وَ بِحَقِّ نَزَلَ وَ ما اَرْسَلْناکَ اِلاّ مُبَشِّرا وَ نَذیرا وَ بِحَقِّ کهَّیعَّصَّ وَ بِحَقِّ حمَّعسَّقَّ کامِلاً حاوِیاً بِاِسْراً فَامِلاً صادِقَا بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ مجمع‌الدعوات کبیر صفحه ۴۹ #نســـ‌آفتاب‌ـــل ایتا تلگرام سروش @sunshinegeneration