چرا فیلترینگ، در ایران، معمولاً نتیجه عکس می‌دهد؟ وقتی پلتفرمی فیلتر می‌شود، معنایش این است که برای جامعه ما خطر یا ضرری دارد. مکمّل فیلترینگ، مدیریت توزیع و دریافت وی‌پی‌ان است. امّا هنگامی که می‌توان به راحتی و با قیمت نازل، وی‌پی‌ان خریداری کرد و منع قانونی هم برای این کار وجود نداشته باشد، فیلترینگ چندان کارایی ندارد. از آنجا که نظارتی بر توزیع و استفاده از وی‌پی‌ان نیست، کاربرانی که از vpn استفاده می‌کنند، دسترسی‌شان برای استفاده از تمام سایت‌هایی که فیلتر بوده‌اند نیز باز خواهد شد. بسیاری از افرادی که مؤافق کلّیت نظام هستند (هرچند انتقادات جدّی هم داشته باشند)، پس از فیلترینگ، از پلتفرم‌های فیلتر شده خارج می‌شوند و طبیعتاً احتمال تک‌صدایی در فضای آن پلتفرم، به ضرر منافع کشور، بیشتر خواهد شد. برای حلّ مشکل، پیشتر راهکارهایی ارائه داده بودیم. می‌توان با احراز هویت و قانون‌مند کردن فعالیت (ارسال مطلب، بازارسال، نظر، پسند، دنبال کردن و…) در فضای مجازی بسیاری مشکلات را مدیریت کرد. متأسفانه در حال حاضر علائمی از جسارت در تصمیم‌گیران و مجریان برای ایجاد تغییرات سازنده در جهت منافع ملّی ملاحظه نمی‌شود یا حدّاقل چیزی به گوش ما نمی‌رسد. نباید با تصمیمات نادرست، زمینه ساز ایجاد حسّ ناامیدی در مردم شد. حضور در بسترهای مجازی حتّی خارجی را می‌توان به راحتی قانون‌مند کرد و جلوی بسیاری مشکلات را گرفت. مثلاً مگر وزارت اطلاعات کشور، شبکه سعودی اینترنشنال را به عنوان سازمان تروریستی معرفی نکرده است؟ آیا دنبال کردن، بازارسال مطالب، لایک کردن و نظر دادن ذیل یک سازمان تروریستی نمی‌تواند تخلّف محسوب شود؟ آزادی بیان غیر از تحرّکات علیه امنیت ملّی است. آزادی بیان متفاوت از دروغ پراکنی است. آزادی بیان غیر از ناامیدسازی است. آزادی بیان از پخش شایعه متفاوت است. آزادی بیان بدهید، ولی جلوی سوءاستفاده‌ها را با قانون بگیرید. فهم این مطالب واقعاً دشوار است؟ #دولت #مجلس_شورای_اسلامی #قوه_قضائیه #نسل_آفتاب در #ایتا، #روبیکا، #سروش، #تلگرام @sunshinegeneration